Απ’ τις 7+2 μεταγραφές που έκανε ο Παναθηναϊκός (μαζί με τις εξαγορές των Ντραγκόφσκι και Γεντβάι) στο εφετινό θερινό, μεταγραφικό "παράθυρο", η τελευταία κίνηση -ήτοι ο δανεισμός του Αζεντίν Ουναχί απ’ τη Μαρσέιγ με οψιόν αγοράς στα 11 εκατ. ευρώ- ίσως να αποδειχθεί εντέλει και η πλέον καθοριστική και σημαντική στον σχεδιασμό του "τριφυλλιού" και στο game plan του Ντιέγκο Αλόνσο.

Ναι, η έλευση των Φακούντο Πελίστρι και Τετέ προσέδωσε τεράστια ποιότητα, ταχύτητα, ασίστ και γκολ τα οποία ο Παναθηναϊκός έχει ήδη αρχίσει να τα "εξαργυρώνει" κυρίως στα ματς της Ευρώπης.

Ο Ίνγκι Ίνγκασον έδωσε έξτρα σκληράδα και ισχυρή προσωπικότητα που έλειπε απ’ τα "πράσινα" μετόπισθεν, ο Νεμάνια Μαξίμοβιτς στοιχεία κι εμπειρία που χρειαζόταν ο άξονας της ομάδας, ενώ για τους δύο μπακ Τζορτζ Μπάλντοκ και Φίλιπ Μαξ υπάρχουν υψηλές προσδοκίες κι απαιτήσεις, όταν πλέον βρουν ρυθμό και μονιμοποιήσουν την παρουσία τους στην ενδεκάδα.

Δεν είναι εύκολο, όχι μόνο για τον Αλόνσο αλλά για κάθε προπονητή, να φτιάξει σπονδυλωτά και σταδιακά μία ενδεκάδα με 6-7 νέα πρόσωπα και να περάσει μεμιάς (και στο πρώτο δίμηνο της σεζόν) μία εντελώς διαφορετική αγωνιστική φιλοσοφία, σε σχέση με αυτό που είχε μάθει να παίζει η ομάδα για ένα πολύ μεγάλο διάστημα.

Οι αναγκαστικές αλλαγές προσώπων από αγώνα σε αγώνα, η έλλειψη χρόνου και η πίεση για την υλοποίηση του πρώτου στόχου της σεζόν - την είσοδο της ομάδας σε League Phase - ευρωπαϊκής διοργάνωσης, δεν επέτρεπαν ως τώρα στον Ουρουγουανό να εφαρμόσει σε απόλυτο βαθμό το δικό του αγωνιστικό μοντέλο και φιλοσοφία. Με τα όποια λάθη και τις ανορθογραφίες του...

Ο πρώτος που το γνωρίζει αυτό, είναι ο ίδιος ο Αλόνσο, ο οποίος αναγκάστηκε να προσαρμοστεί από αγώνα σε αγώνα στα δεδομένα της στιγμής και να εντάσσει όσο το δυνατόν πιο ομαλά τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα.

Ήταν δεδομένο, εντούτοις, πως δεν υπήρχε ακόμη ομοιογένεια στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού, καθώς με αγώνα ανά τρεις μέρες κι απουσίες πολλών βασικών "κομματιών", οι προπονήσεις του τελευταίου διμήνου δεν προσφέρονταν για την επιμέρους δουλειά που χρειαζόταν να γίνει, προκειμένου να έρθει πιο κοντά η ομάδα πιο κοντά στα "θέλω" του προπονητή.

Οι αποστάσεις στο γήπεδο ήταν πολύ μεγάλες, στον άξονα υπήρχε τεράστια ανισορροπία κι ανοικτοί "αεροδιάδρομοι" (με αποκορύφωμα τον αγώνα με την Athens Kallithea στη Λεωφόρο, όπου βεβαίως και η γενικότερη νοοτροπία της ομάδας ήταν κάτω απ’ τη... βάση), ενώ στην επίθεση -ειδικά στα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος, όπου ο Παναθηναϊκός όφειλε να δημιουργήσει πολύ περισσότερο- απουσίασε το συνδυαστικό ποδόσφαιρο και η σωστή κυκλοφορία που θα μπορούσε να δημιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις για τα επιθετικά "υπερόπλα" του "τριφυλλιού".

Με αποτέλεσμα στις περισσότερες περιπτώσεις να στηρίζονται οι "πράσινοι" σε μεγάλες μπάλες στο χώρο και στην ατομική ποιότητα, το ταλέντο και μία προσωπική ενέργεια του Ιωαννίδη, του Πελίστρι, του Τετέ.

Η πρώτη "βάση" και η προσθήκη του Ουναχί

Η ανασταλτική λειτουργία παρουσίασε σημαντική βελτίωση στον τελευταίο αγώνα με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα (15/9), σε ένα ματς ιδιαίτερων συνθηκών και με συγκεκριμένη στόχευση απ’ την πλευρά του Παναθηναϊκού, ωστόσο, το πιο ενθαρρυντικό ήταν το δεύτερο ημίχρονο, όπου οι "πράσινοι" έβγαλαν για πρώτη φορά πολύ πιο ορθολογικό προσανατολισμό.

Κράτησαν περισσότερο την μπάλα, έφεραν πιο κοντά τις γραμμές τους, έψαξαν περισσότερο τους συνδυασμούς σε ψηλά μέτρα στο γήπεδο, απέκτησαν μία πρώτη "βάση".

Σ’ αυτή τη "βάση" έρχεται να προστεθεί πλέον ο Ουναχί, ο οποίος διαθέτει όλο το "πακέτο" των αγωνιστικών χαρακτηριστικών που χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός για να γίνει συνολικά πιο λειτουργικός μέσα στο γήπεδο και να έρθει πιο κοντά στην αγωνιστική ιδέα του προπονητή του.

Ο πολυσύνθετος Μαροκινός μοιάζει να είναι η "κόλλα" που μπορεί να συνδέσει το αγωνιστικό παζλ του Αλόνσο κι όλο το παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Σε τρεξίματα, ασφαλές κουβάλημα της μπάλας στη δεύτερη γραμμή του αντιπάλου, συνδυαστικό ποδόσφαιρο, καλύψεις και πολύ καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας.

Το πρώτο δείγμα και το ματς της Κυριακής

Στην Τούμπα έκανε το ντεμπούτο του παίζοντας 16 λεπτά στο τέλος και μολονότι το δείγμα είναι πολύ μικρό, η είσοδος του Ουναχί τακτοποίησε τους "πράσινους" πολύ καλύτερα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Αν και είχε σκάρτες τρεις προπονήσεις με την ομάδα, ο 24χρονος χαφ βοήθησε πολύ τον Παναθηναϊκό να πάρει πλήρως τον έλεγχο της μεσαίας γραμμής, να αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη ασφάλεια στις μεταβάσεις του και να φέρει πιο ορθολογικά την μπάλα στο επιθετικό τρίτο του "τριφυλλιού", προσφέροντας ταχύτητα, σωστές αποφάσεις και πολύ καλύτερες επιλογές στην κυκλοφορία.

Στον κυριακάτικο (22/9, 18:00) αγώνα με τον Πανσερραϊκό στο κεκλεισμένων των θυρών ΟΑΚΑ, ο Αλόνσο είναι πολύ πιθανό να του δώσει πλέον φανέλα βασικού. Αρχικά στο "8" με έναν εκ των Αράο ή Μαξίμοβιτς δίπλα του, αν και τον υπολογίζει και στο "10" σε πιο απαιτητικά και "σφικτά" ματς του ελληνικού πρωταθλήματος και του Conference League.

Το πιο σημαντικό, ωστόσο, για τον Ουρουγουανό τεχνικό είναι να αρχίσει να παίρνει ο Ουναχί ρυθμό στα πόδια του ενόψει και των αγώνων "φωτιά" που ακολουθούν μέσα σε μία εβδομάδα με ΑΕΚ (OPAP Arena, 29/9), Μπόρατς (Μπάνια Λούκα, 3/10) και Ολυμπιακό (ΟΑΚΑ, 6/10). Εκεί όπου το game plan και η φιλοσοφία του Αλόνσο θα δοκιμαστούν και κριθούν πλέον πολύ πιο αυστηρά...