Η επιστροφή του Λούκας Βιγιαφάνιες στις προπονήσεις, μετά το ελαφρύ τράβηγμα που υπέστη στο ματς της 3ης Απριλίου με τον ΠΑΟΚ και η πολύ πιθανή παρουσία του (και) στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού στο κυριακάτικο (17/4, 21:30) ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο ήταν το καλύτερο νέο για το τεχνικό τιμ του τριφυλλιού.

Δεδομένου ότι πρόκειται μακράν για τον πιο επιδραστικό παίκτη στη δημιουργία των πράσινων, εκείνον που γνωρίζει καλύτερα απ' όλους πώς να εκμεταλλευτεί όλα τα αγωνιστικά χαρίσματα των συμπαικτών του, όντας ο συνδετικός κρίκος σε όλες τις συνεργασίες στο επιθετικό τρίτο.

Η επάνοδος του υγιούς κι απαλλαγμένου πλέον απ’ τις ενοχλήσεις Φεντερίκο Μακέντα, μόλις δύο μήνες μετά την πολύ λεπτή επέμβαση που έκανε στον αστράγαλο του αριστερού ποδιού του, έχοντας πάρει το "πράσινο φως" για να μπει στην αποστολή και -εφόσον κριθεί απαραίτητο- να παίξει για 20-25 λεπτά, είναι εξίσου σημαντική, καθώς πολλαπλασιάζει μετά από καιρό τις επιλογές του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην κορυφή της πράσινης επίθεσης και ξαναγεμίζει τη γραμμή πυρός.

Το "κλειδί", ωστόσο, για τον Παναθηναϊκό στο κυριακάτικο clasico με τον Ολυμπιακό -ένα ματς που αν συνοδευτεί με νίκη για τους πράσινους θα τους φέρει πλέον σε θέση ισχύος στη μάχη των playoffs για τα ευρωπαϊκά εισιτήρια- είναι... ισπανικό. Διότι απ’ τα πόδια του Ρούμπεν Πέρεθ και τη δική του εικόνα, εμφάνιση και κυριαρχία στον άξονα της μεσαίας γραμμής, θα κριθούν πολλές μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες του ντέρμπι των "αιωνίων".

Κορυφαίος "πράσινος" στο Φάληρο

Στο παιχνίδι του πρώτου γύρου της κανονικής περιόδου στο Φάληρο, ο 32χρονος Ισπανός ήταν ίσως ο κορυφαίος του γηπέδου. Τα πήγε εξαιρετικά απέναντι σε Μαντί Καμαρά και Μπουχαλάκη, προσέφερε ηρεμία στην κυκλοφορία και στο κράτημα της μπάλας, έκανε ελάχιστα λάθη και ήταν πρώτος σε ανακτήσεις κατοχής. Γενικά ήταν ο παίκτης που "αποφόρτιζε" όλη την πίεση μπροστά απ’ την άμυνα του Παναθηναϊκού, ειδικά στο διάστημα του δευτέρου ημιχρόνου που ο Ολυμπιακός ανέβασε τις γραμμές του και την έντασή του στο μισό γήπεδο.

Στον αγώνα του β’ γύρου στη Λεωφόρο, ο Ρούμπεν είχε ικανοποιητική απόδοση, αν και είναι δεδομένο πως πιέστηκε πολύ περισσότερο απ’ την παρουσία του Εμβιλά στα χαφ του Ολυμπιακού (ο Γάλλος δεν είχε παίξει στο φαληρικό ντέρμπι) και δεν μπόρεσε να βγάλει μία εικόνα αντίστοιχη κυριαρχική, μ’ αυτή που είχε καταθέσει στο Φάληρο.

Έβγαλε κόπωση προς το φινάλε

Είναι αλήθεια πως στα τέλη Φεβρουαρίου, με αρχές Μαρτίου ο Ισπανός μέσος έδειχνε "σκασμένος" κι άρχισε να βγάζει μία κόπωση στο παιχνίδι του απ’ τα σερί ματς και η εικόνα του προς το φίνις της κανονικής περιόδου της Super League, δεν ήταν στα (υψηλά) στάνταρντς που είχε δείξει στο πρώτο κομμάτι της σεζόν.

Λογικό σε μεγάλο βαθμό, καθότι ήταν ένας απ’ τους πλέον "επιβαρυμένους" παίκτες του Παναθηναϊκού, όντας πάντα στο μυαλό του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ο πρώτος "κρίκος" στην αλυσίδα της ενδεκάδας. Κι ο παίκτης που απουσίαζε απ’ αυτή μόνο λόγω καρτών ή ανωτέρας βίας (ιώσεις κλπ).

Ο Ρούμπεν, άλλωστε, είναι η μοναδική εξαίρεση στον "κανόνα" του Σέρβου τεχνικού με τους ποδοσφαιριστές που προέρχονται από απουσία πολλών ημερών, καθώς δύο φορές κατά τη διάρκεια της σεζόν τον επανέφερε στην ενδεκάδα πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι έκανε με τους υπόλοιπους. Πολύ απλά διότι τον θεωρεί υπερπολύτιμο για όλη την ισορροπία του παιχνιδιού του Παναθηναϊκού.

Έχει επανέλθει πλήρως

Το ενθαρρυντικό για τον Γιοβάνοβιτς είναι πως μετά από μία (μικρή) περίοδο λογικής κάμψης και κόπωσης, ο Ισπανός μέσος δείχνει πως έχει επανέλθει πλήρως στα κανονικά αγωνιστικά "κυβικά" του. Στο ματς με τον ΠΑΟΚ ήταν εκείνος που κράτησε όλη την ισορροπία στην ομάδα, όταν το αγωνιστικό πλάνο διαταράχθηκε απ’ την ξαφνική απώλεια του Βιγιαφάνιες μόλις στο 29ο λεπτό, όντας καθοριστικός στην κυριαρχική εικόνα που έβγαλε το τριφύλλι στο πρώτο ημίχρονο. Και πολύτιμος στην ανασταλτική συμπεριφορά της ομάδας στην πίεση που δέχθηκε στο δεύτερο 45λεπτο απ’ τον ΠΑΟΚ.

Στους δε "Ζωσιμάδες" η απόδοσή του στην πρώτη ώρα του αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα, επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να γίνει το απόλυτο "αφεντικό" στο ματς, καθώς επικράτησε κατά κράτος σε όλες τις μονομαχίες στον άξονα, έκλεψε αμέτρητες μπάλες και ήταν το "μαξιλαράκι" και ο ισορροπιστής στο αμυντικό transition των πράσινων, απαγορεύοντας κάθε υποψία γρήγορης μετάβασης απ’ την πλευρά των "κυανόλευκων". Μίας ομάδας που ξέρει να παίζει εξαιρετικά και να "σκοτώνει" τον αντίπαλό της στην κόντρα επίθεση...

Η αγωνιστική άνοδος και η εικόνα "φρεσκάδας" του Ρούμπεν έρχεται στο κατάλληλο timing για τον Παναθηναϊκό, σε ένα χρονικό σημείο που η μπάλα "καίει" στη μάχη για την ευρωπαϊκή έξοδο και το τριφύλλι έχει μπροστά του τη μεγαλύτερη πρόκληση: Να νικήσει αυτόν που (λογικά) δεν θα μπορέσουν να νικήσουν οι... υπόλοιποι, προκειμένου να κάνει το πιο σημαντικό βήμα για την ευρώ-επιστροφή του. Και η κλάση, οι αγωνιστικές αρετές και η προσωπικότητα του Ισπανού μέσου θα είναι απαραίτητες, περισσότερο από κάθε άλλο εφετινό ματς.