Η επιθετική αδυναμία του Παναθηναϊκού, ειδικά μετά τον Οκτώβριο και την απώλεια του Αϊτόρ, που έχει αποτυπωθεί με πολύ χαμηλούς αριθμούς στα γκολ του (38 σε 28 αγώνες), είναι δεδομένα η μεγαλύτερη πληγή που καλείται να κλείσει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στα οκτώ ματς των playoffs που απομένουν, για να διατηρήσει ισχυρές τις πιθανότητες του "τριφυλλιού" να κόψει πρώτος το νήμα του... τερματισμού το βράδυ της 14ης Μαΐου.

Οι πράσινοι έχουν θέμα με το εύκολο γκολ και με την αναποτελεσματικότητα που δείχνουν μπροστά απ’ την αντίπαλη εστία, μολονότι οι αριθμοί τους στην παραγωγή φάσεων και μεγάλων ευκαιριών έχουν βελτιωθεί τους τελευταίους μήνες.

Κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να θεραπευτεί μόνο με μεγαλύτερη συμμετοχή, αλλά κι αποτελεσματικότητα (και) των υπολοίπων μεσοεπιθετικών του στην τελική προσπάθεια.

Η εύκολη κι ανέξοδη κουβέντα κι... επιλογή είναι να πέφτει όλο το βάρος κι η ευθύνη πάνω στους Άντραζ Σπόραρ και Φώτη Ιωαννίδη.

Ιδίως στον Σλοβένο, ειδικά απ’ τη στιγμή που έχασε το πέναλτι στο 8ο λεπτό των καθυστερήσεων του αγώνα με τον Βόλο και δεν μπόρεσε να αποτρέψει την οδυνηρή απώλεια δύο βαθμών. Η εύκολη "λύση".

Βεβαίως κι είναι λογικό να υπάρχουν αυξημένες απαιτήσεις από έναν φορ για τον οποίο ο Παναθηναϊκό (σωστά) δαπάνησε 3,5 εκατ. ευρώ στη Σπόρτινγκ και συμβόλαιο με ετήσιες αποδοχές 1 εκατ. ευρώ το περασμένο καλοκαίρι, όμως υπάρχουν κι άλλοι παράμετροι που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν πριν η κριτική (που επιβάλλεται να γίνεται προς όλους), μετατραπεί σε αβίαστο ανάθεμα.

Το πρόβλημα ρυθμού των δύο επιθετικών

Από τον περασμένο Γενάρη, ο Παναθηναϊκός ταλαιπωρήθηκε πολύ επιθετικά με τα διαρκές "μπες-βγες" των φορ του.

Διότι υπήρχαν τραυματισμοί, διότι προέκυψαν σοβαρές ιώσεις, διότι βγήκαν μικρά μυϊκά προβλήματα, ιδίως στον Σπόραρ, ο οποίος δεν μπορούσε να βρει έναν σταθερό ρυθμό μέσα από σερί αγώνων.

Πάντα κάτι τον τραβούσε πίσω, κάτι που ίσχυε σε μικρότερο βαθμό ανά περιόδους και με τον Ιωαννίδη, ο οποίος έχει βελτιωθεί πάρα πολύ, αν κι έχει πολλά περιθώρια ακόμη μπροστά του, όμως είναι πάντα διατεθειμένος για να θυσιάσει τον εαυτό του για την ομάδα.

Αν πέτυχε ο περσινός Παναθηναϊκός στους δύο βασικούς στόχους που είχε θέσει την αγωνιστική περίοδο 2021/22, ήτοι την κατάκτηση του Κυπέλλου και την είσοδο στην τετράδα των ευρωπαϊκών εισιτηρίων, το κατάφερε διότι από τον Ιανουάριο του 2022 αν και δεν είχε "9άρι" που να σκοράρει σε σταθερό ρυθμό (με διαφορετικά δεδομένα βεβαίως τότε ως προς τους επιθετικούς του, σε σχέση με τα εφετινά προβλήματα που προκύπτουν διαρκώς με τους Σπόραρ και Ιωαννίδη), βρήκε λύσεις και γκολ απ’ τους εξτρέμ του.

Πέρσι στο δεύτερο μισό είχε 22 γκολ απ' τους εξτρέμ

Από τις αρχές του δεύτερου γύρου της περσινής περιόδου (Ιανουάριος 2022), ως το τέλος των playoffs, αλλά και τα ματς του Κυπέλλου Ελλάδας Novibet, ο Παναθηναϊκός πήρε συνολικά 11 γκολ και δύο ασίστ από τον "Τούκου" Παλάσιος, εννέα γκολ και τέσσερις ασίστ απ’ τον Αϊτόρ κι άλλα δύο γκολ (σε ένα ματς Κυπέλλου) απ’ τον Ματέους Βιτάλ.

Φέτος, με τον Καταλανό εξτρέμ στα πιτς εδώ και πέντε μήνες, το "τριφύλλι" έχει πάρει δύο γκολ απ’ τον Παλάσιος, δύο από τον (new entry) Ντάνιελ Μαντσίνι, δύο απ’ τον Μπένιαμιν Βέρμπιτς κι ένα απ’ τον Λάζλο Κλεϊνχέισλερ, σε ματς όπου ο Ούγγρος μεσοεπιθετικός ξεκίνησε ως εξτρέμ.

Σύνολο; Μόλις επτά γκολ... Τεράστια διαφορά σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα, που αποτυπώνεται και στη χαμηλή αποτελεσματικότητα των "πράσινων".

Η άμυνα, η συνοχή των γραμμών και το συμπαγές προφίλ της ομάδας ήταν και παραμένουν οι μεγαλύτερες σταθερές του Παναθηναϊκού, όμως για να πάρει τις νίκες που χρειάζεται για να παραμείνει στην κορυφή ως το τέλος των playoffs και να φτάσει στον τίτλο, χρειάζονται γκολ απ’ όλους.

Και κυρίως απ’ τους εξτρέμ του, οι οποίοι μετρούν μίνιμουμ δύο μεγάλες χαμένες ευκαιρίες σε αγώνα, προκειμένου να ξεκολλήσουν και την ομάδα, αλλά και τους δύο στράικερ...