Διαβάστε αναλυτικά τα όσα είπε σε συνέντευξή του στην ''Goalnews'' ο Νίκος Πανταζής:

Έχουν περάσει λίγες μέρες από το σοκ του Περιστερίου. Τώρα ποια είναι η ψυχολογία με την οποία αντιμετωπίζεται όσα συμβαίνουν στην ΑΕΚ;

«Η καθημερινότητα έχει πάντα την ελπίδα πως στην ΑΕΚ θα συμβεί κάτι καλό. Πιστεύω, πως μετά την καταιγίδα και την τραγωδία που περάσαμε να είναι ένα ερέθισμα για κάτι καλό. Γιατί πιο κάτω δεν πάμε, γιατί δεν υπάρχει πιο κάτω. Σίγουρα για εμάς ήταν ένα πολύ μεγάλο σοκ. Για ανθρώπους που έχουν ζήσει την ΑΕΚ με μεγάλες επιτυχίες και μεγάλους παίκτες, να βρίσκονται στον πάτο».

Την ώρα που τελειώνει το ματς με τον Ατρόμητο και έχετε μείνει αποσβολωμένος στον πάγκο, τι περνά από το μυαλό σας;

«Όλα τα 40 χρόνια που ήμουν στην ΑΕΚ και έζησα όλη τη δόξα και το μεγαλείο της ΑΕΚ, ξαφνικά να μην υπάρχει τίποτα. Να έχει φύγει η γη κάτω από τα πόδια σου».

Πρέπει να είναι τρομερό αυτό το συναίσθημα...

«Είναι τρομερό, γιατί όταν έχεις περάσει στιγμές δόξας και μεγάλων επιτυχιών με όλους τους παίκτες και ξαφνικά βρίσκεσαι στο κενό. Και να σταματήσεις είναι δύσκολο».

Υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού σας η σκέψη πως μπορεί να έφτανε αυτή η στιγμή;

«Για να είμαι ειλικρινής, όταν ξεκινούσε η σεζόν στην άκρη του μυαλού μου το φοβήθηκα. Παίζαμε τα πρώτα παιχνίδια και είχα μέσα μου ερωτηματικό: ποιον μπορούμε να κερδίσουμε εμείς;»

Εκτιμάτε πως στην φετινή ιστορία η ΑΕΚ πληγώθηκε πρώτιστα εκ των έσω;

«Στην ιστορία τη φετινή θα πω ένα ρητό. Η εγχείρηση επέτυχε, κατεβάσαμε στο ελάχιστο το μπάτζετ, αλλά ο ασθενής απέτυχε και η ομάδα έπεσε κατηγορία».

Ζώντας τα τελευταία χρόνια αυτόν τον κατήφορο, έχετε τη βεβαιότητα πως αυτό είναι το τέλος ή μπορεί να υπάρξει και περαιτέρω συρρίκνωση;

«Εάν δεν υπάρξουν άνθρωποι που θα πάρουν την προσπάθεια αναδόμησης της ΑΕΚ στα χέρια τους, είναι σίγουρο πως η ΑΕΚ θα παραμείνει εκεί. Γιατί να ξέρετε, μεγάλο καράβι, μεγάλη φουρτούνα. Δεν είναι εύκολο. Θα είναι δύσκολο το έργο όποιου αναλάβει. Πιστεύω, πως η ΑΕΚ έχει τη δυναμική και τους ανθρώπους για να φέρουν εις πέρας την προσπάθεια αναδόμησης της ομάδας».

Αντιλαμβάνομαι πως θα συμφωνείτε πως αποτελεί μεγάλο στοίχημα για την ΑΕΚ η υπόθεση του νέου γηπέδου;

«Δεν το συζητάμε καν. Ομάδα χωρίς γήπεδο είναι ξεσπιτωμένη. Δεν υπάρχει όραμα. Δεν υπάρχει ομάδα στον κόσμο που να θέλει να ανέβει ψηλά σε επίπεδα απόδοσης χωρίς να έχει γήπεδο. Δεν γίνεται».

Σαν αύριο είναι που μπήκαν στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας οι μπουλντόζες. Πως αισθανόσασταν όταν ξεκινούσαν τα έργα για το γκρέμισμα της ιστορικής έδρας της ΑΕΚ;

«Ηταν σα να γκρεμιζόταν το ίδιο μου το σπίτι. Εκεί έζησα όλα μου τα χρόνια. Τα παιδικά, τα εφηβικά μου χρόνια. Για εμένα ήταν σταθμός πως γκρεμίστηκε το γήπεδο της ΑΕΚ, γιατί ήταν το δεύτερο σπίτι μου».

Πιστεύεται πως είναι βασική προϋπόθεση για να υπάρξει ανάκαμψη στην ΑΕΚ;

«Δεν το συζητάμε. Είναι το Α. Η εκκίνηση. Χωρίς γήπεδο δεν συζητάμε τίποτα».

Είναι αλήθεια πως πέρα από το θέμα του γηπέδου, υπήρξαν και πολλά λάθη από τις διοικήσεις που πέρασαν από την ΑΕΚ και απαξίωσαν την ομάδα. Ποια είναι η γνώμη σας για αυτά;

«Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι μέτοχοι ήρθαν στην ΑΕΚ και έβαλαν τα ωραία τους λεφτουδάκια και βοηθούσαν την ομάδα. Όταν κατάλαβαν όμως, πως τα λεφτά τους πήγαιναν σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο, δεν ήταν κορόιδα να πληρώνουν εσαεί όταν δεν έβλεπαν να υπάρχει κάτι εποικοδομητικό και σωστό, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την προσπάθεια τους».

Βέβαια το ξεκίνημα είχε και προσωπική πίκρα για εσάς, δεδομένου πως σας ζητήθηκε να σταματήσετε τη συνεργασία με την ΑΕΚ

«Αυτοί που είχαν πάρει την τύχη της ΑΕΚ ως προς τα διοικητικά στα χέρια τους, έκριναν πως η παρουσία μου είναι ανώφελη για την ομάδα και έπρεπε να απομακρυνθώ. Ηταν δική τους η κρίση και όλα κρίνονται από το αποτέλεσμα. Εάν πέτυχαν σε αυτό που έκαναν, το δείχνει ο χρόνος και το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό και ιδού η κατάντια της ΑΕΚ».

Εχετε καταλάβει έπειτα από τόσα χρόνια ποιος ήταν ο λόγος της αποχώρησης; Με τον Νικολαϊδη είχατε εξαιρετική συνεργασία τα χρόνια που έπαιζε στην ομάδα

«Ο καθένας κρίνεται από την εν γένει συμπεριφορά του. Τον Νικολαϊδη τον έχει κρίνει η ιστορία της ΑΕΚ. Δεν έχω διάθεση να το κάνω και εγώ. Δεν έχω πρόβλημα μαζί του».

Είχατε κάποια επικοινωνία έπειτα από την απόφαση του 2004;

«Δεν έχω να πω τίποτα με τον Νικολαϊδη. Στεναχώρια έχω μόνο, γιατί επί των ημερών του – και με τη συμβολή του – η ΑΕΚ πέτυχε συσπείρωση στον κόσμο, αλλά όλα ήταν ελπίδες στον αέρα. Ηταν τελικά οι εφήμερες χαρές που έλεγε. Αλλά όχι για το πρωτάθλημα, αλλά για την ΑΕΚ συνολικά. Δυστυχώς όμως, καταλήξαμε στο αποτέλεσμα που είμαστε τώρα και προσπαθούμε να αναγεννήσουμε την ΑΕΚ από την τέφρα της».

Εάν σας ζητούσα να ορίσετε την αρχή του κακού, που θα τοποθετούσατε το πρόβλημα: στον Ψωμιάδη, στο γκρέμισμα του γηπέδου, στις αδυναμίες των διοικήσεων, στα λάθη των μετόχων;

«Η αρχή των προβλημάτων και των δεινών είναι πως δεν είχαμε μια διοίκηση που θα είχε τη δύναμη να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της ΑΕΚ. Σιγά σιγά με τον χρόνο, υπήρξε φθορά. Αλλά για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ήρθε το άρθρο 44 και ξεχρέωσε όλο το χρέος που είχαμε ως ομάδα. Εμείς αντί να παραδειγματιστούμε από την κατάσταση που βρεθήκαμε και να βάλουμε νέους ορίζοντες, οργανώνοντας την ομάδα σωστά και κάνοντας εποικοδομητικές κινήσεις, μόνο αυτό δεν κάναμε. Εμείς κάναμε ρωμαϊκές φιέστες, οτιδήποτε είχε σχέση με το να πετάμε τα λεφτά στην θάλασσα. Και στο τέλος, όταν χρειάστηκε να κάνουμε ταμείο βρεθήκαμε να είμαστε πάλι μείον».

Είπατε πως το πρώτο βήμα είναι το νέο γήπεδο της ΑΕΚ. Τι πρέπει να ακολουθήσει;

«Το δεύτερο βήμα είναι σίγουρα ενότητα και συσπείρωση. Να καταλάβει ο κόσμος πως μόνο μέσα από αυτό θα μπορέσει η ΑΕΚ να κτιστεί ξανά σύμφωνα με τις προσδοκίες όλων και να φτάσει εκεί που θέλουμε εμείς».

Εχετε ζήσει την ΑΕΚ με παικταράδες και στις δόξες της, αλλά και σε δύσκολες στιγμές. Πως ήταν η φετινή προσπάθεια;

«Όταν πήγα στην ΑΕΚ, η ομάδα είχε τον Παπαϊωάννου, τον Καραφέσκο, τον Βεντούρη τον συγχωρεμένο, τον Πομώνη, τον Λαβαρίδη, τον Σταθόπουλο, τον Τόσκα. Είχε πάνω από τους μισούς παίκτες να είναι στην Εθνική Ελλάδας. Ονόματα πολύ μεγάλα. Και μετά τι να πούμε για τους παικταράδες του ’70, του ’90. Ο Μπάγεβιτς, ο Μαύρος, ο Αρδίζογλου, ο Μανωλάς, ο Σαβέβσκι. Κολοσσοί ποδοσφαιρικοί. Σιγά σιγά υπήρξε φθορά, γιατί δεν υπήρξε σωστή διαχείριση. Στα πέτρινα χρόνια έβλεπες ανθρώπους όπως ο Ανδρέας Ζαφειρόπουλος, που προσπαθούσαν για την ομάδα. Στα μέτρα που μπορούσε, αλλά προσπαθούσε για το καλό της ΑΕΚ. Δεν έβλεπες ποτέ αυτό το πράγμα. Ο Ζαφειρόπουλος όταν ήταν πρόεδρος, δεν κοιτούσε πως θα εκμεταλλευθεί την ΑΕΚ για να βγάλει χρήματα. Μετά έβλεπες πως κάπου υπήρξε εκμετάλλευση της ομάδας. Και αυτά πληρώνει η ΑΕΚ».

Εχετε την αίσθηση πως υπήρξαν παράγοντες που έβαλαν πρώτα το προσωπικό όφελος και μετά την ΑΕΚ;

«Οι διοικήσεις των τελευταίων ετών είχαν φτάσει στο απροχώρητο. Από τη στιγμή που οι μέτοχοι σταμάτησαν να χρηματοδοτούν, δεν είχαν τη δυνατότητα να διοικήσουν. Η ΑΕΚ ήταν φορτωμένη με χρέη, πρώτα προς το δημόσιο και μετά προς προμηθευτές, αλλά δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. κουράστηκαν και οι μέτοχοι. Δεν ήθελαν να βάζουν άλλα».

Έβαλαν χρήματα βέβαια σε ένα μαγαζί γωνία, που δεν μπόρεσαν να το διαχειριστούν

«Το μαγαζί γωνία δεν το εκμεταλλεύθηκαν αυτοί. Μαγαζί γωνία υπήρξε και η Empire, αλλά βρέθηκε με χρέη 6-7 εκατ. ευρώ στο τέλος. Ολες οι αξίες περνούν κρίση. Δεν φτάνει μόνο το όνομα. Πρέπει να υπάρχει και διαχείριση».

Το σχόλιο σας για τη στάση του κόσμου της ΑΕΚ;

«Ο κόσμος της ΑΕΚ είναι πάντα συμπαραστάτης. Μας έκαναν κάποιες παρεμβάσεις που πιστεύω δεν ήταν σωστές, αλλά στο τέλος ήταν πραγματικά συγκινητικοί. Στο ματς με τον Ατρόμητο είδα ανθρώπους που με συγκίνησαν με την αγάπη τους για την ΑΕΚ. Επί 90’ δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να φωνάζουν μόνο για την ΑΕΚ. Να ενισχύουν με τη φωνή τους το ηθικό των παικτών, οι οποίοι τόσο μπορούσαν, τόσο έκαναν. Με τον Πανθρακικό είχαμε 30.000 θεατές, αλλά και ορισμένα παράσιτα. Πιστεύω πως φέτος, αν και το δυναμικό μας δεν ήταν δυνατό, είναι προς τιμήν των φιλάθλων πως στη δύσκολη στιγμή ο κόσμος συμπαραστάθηκε. Η ΑΕΚ στη κατάσταση που βρισκόταν, έδωσε τόπο και τρόπο λειτουργίας σε ανθρώπους που δεν δούλευαν για το συμφέρον της ΑΕΚ. Παρόλο που η ΑΕΚ είχε αυτό το πρόβλημα, διέκρινες πως εφημερίδες, σάιτ, μάνατζερ λειτουργούσε ως ξέφραγο αμπέλι. Ασχολήθηκαν πολλοί με ελάχιστα πράγματα. Ημασταν τελείως ανυπεράσπιστοι σε όσα γράφονταν και λέγονταν».

Βέβαια ο καθένας μπορεί να γράφει τις πληροφορίες που λαμβάνει και να τις ερμηνεύει και της ομάδας να βρει τρόπο να περιχαρακωθεί. Δεν ήταν ευθύνη των ΜΜΕ, όσο της ίδιας της ΑΕΚ

«Οντας έτσι η ΑΕΚ, χωρίς ισχυρές διοικήσεις είχε βρεθεί πρόσφορο έδαφος για να λειτουργεί ο καθένας ανεξέλεγκτα. Δεν υπήρχε καμία προστασία. Ο καθένας μπορούσε να περνά ότι θέλει και ήμασταν τελείως ανυπεράσπιστοι. Από το ξεκίνημα της ιστορίας με τον Μανώλη Παπαδόπουλο και τον Πήδουλα η υπόθεση πήγε στραβά και τους κατηγορούσαν για τα πάντα. Μέγα λάθος. Ο Παπαδόπουλος δούλευε πολύ και βοήθησε τον Λίνεν, περνούσε όσα μπορούσε, αλλά την τελευταία κουβέντα την είχε ο Λίνεν. Ο Παπαδόπουλος έλεγε την άποψη του και εάν ήθελε ο προπονητής τη λάβαινε υπόψη του. το ίδιο συνέβαινε και με τον Πήδουλα. Τα έβαλαν όλοι μαζί του για θέματα πειθαρχίας, τον κατηγόρησαν πως έκανε…γερμανικό πρόγραμμα. Μα όταν κάνεις προπόνηση και ένα παιδάκι αρχίζει και ξύνεται ή κοιτάει τα αστέρια, εσύ τι πρέπει να κάνεις; Δεν πρέπει να τον επαναφέρεις στην πραγματικότητα; Ετσι το πέρασαν προς τα έξω».

Τα τελευταία χρόνια στην ΑΕΚ δεν υπάρχει κατανόηση των απαιτήσεων και της ιστορίας της ομάδας από τα παιδιά που φορούν τη φανέλα της. συμφωνείτε με αυτό;

«Δεν υπάρχει διοίκηση που θα προασπίσει τα ιδανικά και τα δικαιώματα της ομάδας. Από τη στιγμή που οι παίκτες και οι εργαζόμενοι δεν πληρώνονται, το πρόβλημα είναι μεγάλο. Και κάθε χρόνο λειτουργούσε αθροιστικά με αποκορύφωμα φέτος, που έφτασε στο άκρων άωτον. Δεν πήγαινε άλλο. Ηρθαν τελευταία ο Δέλλας, ο Ζήκος, ο Μπορμπόκης, ο Κέζος, αλλά σε δύο εβδομάδες τι μπορείς να αλλάξεις; Είχαμε ήδη γείρει».

Λόγω της φύσης της δουλειάς σας είστε πολύ κοντά στους παίκτες. Εχετε την πεποίθηση πως έχουν συνειδητοποιήσει όσα συνέβησαν;

«Τα παιδιά που ήρθαν λίγους μήνες στην ομάδα, τι να καταλάβουν; Η ουσία είναι μία: αυτοί που διοικούν, έχουν καταλάβει που έχουμε φτάσει;»

Με κάποιους εξ αυτών είχατε προσωπική επαφή. Πιστεύεται πως έχουν καταλάβει;

«Ο Δημητρέλος είχε την ατυχία να σκάσει η βόμβα στα χέρια του. αυτή είναι η ιστορία. δεν είχε χρήματα να διαχειριστεί. Αυτό το κόστος πληρώνει. Δεν διαχειρίστηκε χρήματα, αλλά χρέη. Φέρει την ευθύνη που έσκασε η βόμβα στα χέρια του. αυτό που μου έχει προξενησει εντύπωση όλα αυτά τα χρόνια είναι πως δεν ήρθε ούτε ένας που να πει: έλα εδώ ρε φίλε, είσαι 40 χρόνια στην ομάδα. Τι γίνεται, πως πάμε, πως βλέπεις τα πράγματα; Αυτοί γεννήθηκαν και ήξεραν τα πράγματα πως είναι από τα γραφεία; Γιατί εμείς τα ζούσαμε μέσα. Κανένας δεν ρώτησε ποτέ».

Μια ολόκληρη ζωή στην ΑΕΚ. Νιώθετε πως έχει κλείσει το κεφάλαιο πλέον για εσάς;

«Το κεφάλαιο ΑΕΚ θα έκλεινε εάν η ομάδα παρέμενε στην κατηγορία. Είχα πει πως κουράστηκα πάρα πολύ. Εχω υποχρέωση όμως, τώρα. Δεν ξέρω σε ποια κατάσταση θα βρίσκεται η ΑΕΚ, αλλά εγώ από το δικό μου μετερίζι να δώσω αγώνα να επιστρέψει εκεί που της αξίζει. Εκεί που τη γνώρισα και τη θέλω. Την ΑΕΚ της Β’ και της Γ’ Εθνικής δεν τη ξέρω εγώ. Η ΑΕΚ πρέπει να φτάσει εκεί που της αξίζει. Δυστυχώς θα είναι αποφράδες οι μέρες μέχρι να φτάσει ξανά η ΑΕΚ στη θέση της. πάντα γεμάτες από περίσκεψη και προβληματισμό».

Θα είναι πιο εύκολα τα πράγματα εάν υπάρχει πρότερα μια βόλτα από την Νέα Φιλαδέλφεια και το γήπεδο που θα χτίζεται;

«Δυναμη παίρνω αναπολώντας όσα έχω περάσει στην ΑΕΚ όλα αυτά τα χρόνια. Εχω περάσει μεγάλες στιγμές. Δεν έχω κλάψει μόνο από πίκρα και στεναχώρια, αλλά και από μεγάλες επιτυχίες. Δυστυχώς όμως, είναι μεγάλη πίκρα και απαξίωση τα τελευταία χρόνια. Στην ΑΕΚ θέλησαν να απαξιώσουν τα πάντα. Να αλλάξουν τα πάντα. Τραγουδούσε τον ύμνο ο Παπαϊωάννου, να γράψουν άλλοι με κάποιον από το πουθενά. είχαμε τον Μπάγεβιτς; Να τονπλακώσουν στο ξύλο. Είχαμε τον Μανωλά; Να τον βρίζουν με κάθε αφορμή. Τον Μαύρο; Τον Νικολάου; Να μην υπάρχει άνθρωπος που θα υπάρχει σεβασμός γι’ αυτόν. Μέχρι και τελευταία κάναμε θεραπεία με κάποια παιδιά. Διάβαζα μετά: παλικάρι που έπαιξε. Για να παίξει το παλικάρι, κάποιοι έβγαλαν πλάτη και έκαναν δουλειά. Οι άλλοι δεν υπήρχαν στο χάρτη».

Πόσο εύκολο είναι να προχωρήσει η ΑΕΚ από αυτή τη διαδικασία;

«Από τη στιγμή που θα υπάρξει διοίκηση ικανή, με προσωπικότητες που θα υποστηρίξουν τα συμφέροντα της ΑΕΚ, δεν υπάρχει κανείς να δρα σαν ξέφραγο αμπέλι. Οποιος ήθελε, έγραφε, έλεγε και έκανε ό,τι ήθελε».

Η συναισθηματική συνέχεια σας με την ΑΕΚ πως περιμένετε να είναι;

«Συναισθηματικά υπάρχει πάντα ένα εσωτερικό κλάμα, μέχρι να φτάσει η ΑΕΚ εκεί που της αξίζει. Όταν θα φτάσει εκεί που πρέπει, να παραδώσουμε τα κλειδιά και να αναλάβουν οι νέοι. Είναι αρκετά τα χρόνια».

Πως φαντάζεστε ιδανικά τη συνέχεια; Να βλέπετε την ΑΕΚ με καλή παρέα από τις εξέδρες της Νέας Φιλαδέλφειας;

«Να μπορέσει η ΑΕΚ να φτιάξει το γήπεδο της. Να ανεβει στην Superleague με παίκτες ικανούς να κάνει πρωταθλητισμό και εμείς από την εξέδρα να χαιρόμαστε το καμάρι μας. Δίπλα μου ελπίζω να είναι όλοι αυτοί οι παλιοί φίλοι που ζήσαμε τα μεγάλα χρόνια της ΑΕΚ. Αυτή είναι η επιθυμία μας».