Πάνθηρας που δε δαγκώνει
Μπορεί να έπιασε πολύ υψηλή απόδοση, όμως, ο Πανιώνιος δε σκόραρε ούτε αυτή τη φορά. Το Sport24.gr αναλύει το πρόβλημά του στο γκολ και γυρνάει πίσω τον χρόνο για να βρει ποια ήταν η τελευταία σεζόν με τέσσερα σερί παιχνίδια χωρίς γκολ.
Δεν είναι σύνηθες για τον Πανιώνιο να μη σκοράρει σε τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια. Τουλάχιστον αυτό ίσχυε μέχρι πέρυσι, αφού φέτος αυτό έχει γίνει ήδη δύο φορές. Συνολικά οι "κυανέρυθροι" έχουν σημειώσει γκολ μόνο σε ένα από τα εννιά τελευταία παιχνίδια τους και αυτό αρκεί για να καταλάβει κανείς πόσο μεγάλο πρόβλημα αποτελεσματικότητας υπάρχει.
Τρανό παράδειγμα το παιχνίδι της Λεωφόρου, στο οποίο ο Πανιώνιος έκανε το καλύτερο πιθανότατα φετινό εκτός έδρας ματς του. Ακόμα κι αυτό, όμως, δεν ήταν αρκετό για να φωνάξουν οι άνθρωποί του τη λέξη "γκολ". Μιλάμε, άλλωστε, για τη δεύτερη χειρότερη επίθεση του πρωταθλήματος (μαζί με του ΟΦΗ).
Σε αυτό στάθηκε μεταξύ άλλων και ο Αλέξανδρος Κούρος μετά το τέλος του αγώνα, τονίζοντας πως πρέπει η ομάδα του να είναι πιο αποτελεσματική. Δεν έχει άδικο από την πλευρά του και ο Κωνσταντίνος Παναγόπουλος, ο οποίος είπε πως στο δεύτερο ημίχρονο οι Νεοσμυρνιώτες κυριάρχησαν, αλλά δεν μπόρεσαν να εξαργυρώσουν την υπεροχή τους στο γήπεδο.
Το έργο του Παναγόπουλου δεν είναι εύκολο, αφού καλείται να αλλάξει το DNA της ομάδας, η οποία φέτος έμαθε να παίζει πολύ κλειστά, χωρίς φαντασία και αυτοματισμούς. Ο μέχρι πρότινος τεχνικός της ΑΕΛ έχει διαφορετική φιλοσοφία από τον προκάτοχό του, του αρέσει να παίζει πιο επιθετικά και αυτό προσπαθεί να περάσει και στους παίκτες του. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δε γίνεται από τη μία στιγμή στην άλλη.
Συν τοις άλλοις, τα όπλα που διαθέτει δεν είναι πολλά. Ο Χρήστος Αραβίδης ήταν εξαιρετικός κόντρα στον Παναθηναϊκό, ο Δημήτρης Κολοβός υπάρχουν παιχνίδια που καλείται να κάνει σχεδόν τα πάντα, όμως, δεν έχουν συμπαραστάτες (σ.σ. μαζί έχουν τα 10 από τα 16 γκολ του Πανιωνίου στο πρωτάθλημα). Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι για διαφορετικούς λόγους ο Πανιώνιος δεν μπορεί να πάρει γκολ από στράικερ και μέσους με την απώλεια του Κώστα Μενδρινού να είναι σημαντική κυρίως στο δημιουργικό κομμάτι.
Όσον αφορά τους μέσους, οι περισσότεροι είναι πολύ καλοί στο αμυντικό σκέλος, αλλά δεν έχουν αντίστοιχες επιθετικές αρετές, ενώ οι δύο επιθετικοί κορυφής έχουν σκοράρει συνολικά τρία γκολ στο πρωτάθλημα. Πάντως, από τον Λεωνίδα Καμπάνταη, ο Παναγόπουλος έχει άλλες απαιτήσεις κυρίως. Του ζητάει να παίζει ξύλο και να ανοίγει διαδρόμους για τους εξτρέμ και τους μέσους, κάτι που κάνει πολύ καλά. Ωστόσο, οι συμπαίκτες του δεν το εκμεταλλεύονται συχνά.
Κλείνοντας δύσκολα θα συνεχίσουμε να βλέπουμε τόσο κακό στην τελική επιλογή τον Πανιώνιο, αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει κατά κύριο λόγο ο Παναγόπουλος να βρει γκολ από τους Απόστολο Γιάννου και Μάρκο Ντούνη. Ο πρώτος ως τώρα δεν έχει καταφέρει να προσφέρει τα αναμενόμενα, παρόλο που είναι ποιοτικός παίκτης, ενώ ο δεύτερος παίρνει πολύ περισσότερο χρόνο συμμετοχής μετά την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία και καλείται αρχικά να σταθεροποιήσει την απόδοσή του και στη συνέχεια να πατάει με συνέπεια περιοχή και να σκοράρει.
Τέλος, για να μη μείνει κανείς με την απορία, η τελευταία φορά που ο Πανιώνιος δε σκόραρε για -τουλάχιστον- τέσσερα παιχνίδια ήταν το 2010, ήτοι τέσσερα χρόνια πριν. Τότε η ομάδα της Νέας Σμύρνης δεν είχε βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα σε πέντε διαδοχικά παιχνίδια, τέσσερα πρωταθλήματος κι ενός κυπέλλου (σ.σ. από τις 23/1 ως τις 14/2 με αντιπάλους τους Αστέρα Τρίπολης, Ολυμπιακό, Ατρόμητο, Καβάλα και Ηρακλή).