Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά. Η ομάδα, που ίσως και να έκλεισε πλέον τον κύκλο της και να χρειάζεται ανανέωση, πρόσφερε μια "χρυσή" εποχή και άφθονες σελίδες λαμπρότητας στην ιστορία του Ολυμπιακού Πειραιά. Τα διαμάντια είναι παντοτινά και θα λάμπουν όσο κι αν προσπαθήσει κάποιος να τα... θαμπώσει.
Ακόμη και ‘μεις που κατά καιρούς κάναμε σκληρή κριτική, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι που καμιά φορά ξεχνούν πολλοί: Στο τέλος μιας πορείας, το μόνο που μένει, είναι το αποτέλεσμα. Και στην προκειμένη περίπτωση, ο Πειραιάς φόρεσε ξανά τα καλά του και το καμάρι του, τον έκανε περήφανο. Η επόμενη αγωνιστική περίοδο θα είναι ίδια με τις προηγούμενες, όσον αφορά στους στόχους των ομάδων. Ο Ολυμπιακός θα παλεύει να διατηρήσει τα σκήπτρα και οι άλλοι να τα πάρουν.

Η γκρίνια και η μουρμούρα, λένε πολλοί, ότι είναι σήμα κατατεθέν των Ολυμπιακών. Και την Κυριακή, πραγματικά πολλοί από αυτούς που πήγαν στο Καραϊσκάκη, είχαν στο μυαλό τους, το πώς θα αποδοκιμάσουν και το πώς θα ειρωνευτούν τους ποδοσφαιριστές της ομάδας τους. Ίσως κάποτε να έρθει η ώρα που θα μετανιώσουν για όλα αυτά. Και δεν εννοούμε ότι δεν χρειάζεται ανανέωση, αλλά ο σεβασμός και η παραδοχή προς όλους αυτούς που πρόσφεραν τόσα, αν μη τι άλλο είναι υποχρεωτικά.

Τι έμεινε επίσης


Από τον τίτλο που κατακτήθηκε, δεν θα πρέπει να λησμονούνται και τα ακόλουθα:

• Την αλλαγή προπονητή. Ο Σόλιντ, για να μην ξεχνιόμαστε όσο μερίδιο έχει στην αποτυχία, έχει και στην επιτυχία. Ουσιαστικά, με αυτόν στον πάγκο ο Ολυμπιακός έβαλε... κάβα, μια διαφορά ασφαλείας. Με τον Νορβηγό ήταν μέσα στο κύπελλο, αλλά απέτυχε στην Ευρώπη.

• Ο Τάκης Λεμονής γεύτηκε την χαρά του τίτλου, ενός ψιλοέτοιμου πρωταθλήματος από τον προηγούμενο προπονητή. Άλλαξε την ψυχολογία πολλών παικτών, αλλά χρεώνεται τον αποκλεισμό από το κύπελλο και το κακό τέλος που έχει ο Γρηγόρης Γεωργάτος.

• Ο Ολυμπιακός είχε και τις περιπέτειές του με παίκτες. Όπως για παράδειγμα με τον Ουαντού, ο οποίος κι αυτός πρέπει να πάρει μετάλλιο. Το ίδιο και με τον Μιχάλη Καψή.

• Η σεζόν σημαδεύτηκε από κακή μπάλα στο φινάλε. Πολλά τα συνθήματα των οπαδών σε βάρος διοίκησης και παικτών. Συνολικά, οι οργανωμένοι, φώναξαν περισσότερο από ποτέ.

• Το σήριαλ Ριβάλντο διαρκεί εδώ και μήνες. Ο Βραζιλιάνος έχει αποφασίσει να ανανεώσει το συμβόλαιό του, αλλά ακόμη συνάντηση με την διοίκηση δεν έχει υπάρξει.

• Όσον αφορά στο Καραϊσκάκη, τρίτος χρόνος, ισάριθμα πρωταθλήματα. Αυτή την φορά από τον Πειραιά ξέφυγε το κύπελλο, αλλά ο κόσμος πληγώθηκε γιατί το γήπεδο δεν έμεινε τόσο απόρθητο όσο τα προηγούμενα χρόνια.

• Ως συνέχεια του προηγούμενου, μπορούμε να πούμε, ότι ο Κόκκαλης έχει πάρει και σημαντικές αποφάσεις. Στόχος να ηρεμήσουν μια και καλή τα πνεύματα.

Οι δυο ευτυχισμένοι



Όσο και να τους αποθεώσουν, όσο και να τους χλευάσουν, όσα και να τους πουν αρνητικά ή θετικά, κάθε φορά που οι Ανατολάκης και Τζόρτζεβιτς θα βρίσκονται μόνοι με τους εαυτούς τους, θα αισθάνονται οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στην γη. Τον ποδοσφαιριστή τον κάνει μεγάλο η αξία του. Και τον μεγιστοποιούν οι επιτυχίες! Οι δυο αυτοί παίκτες, μετράνε από δέκα πρωταθλήματα έκαστος. Υπάρχει άραγε συνάδελφός τους που δεν τους ζηλεύει; Κι όποιος το πει θα είναι μεγάλος ψεύτης...

Το μέλλον



Όσο για το τι απασχολεί από ‘δω και πέρα τους Πειραιώτες; Πρώτα απ’ όλα, θέλουν να συνεχίσουν να κερδίζουν ως το τέλος. Το Αιγάλεω και ο Ιωνικός είναι οι δυο τελευταίοι αντίπαλοι. Μετά επιθυμούν να χαρούν την φιέστα ελπίζοντας ότι δεν θα γίνει το... κουραστικό να πάνε στο Καραϊσκάκη μετά το ματς με τον Ιωνικό (κάτι τέτοιο δεν θα μαζέψει κόσμο στο Φάληρο).

Τέλος, διοίκηση και τεχνική ηγεσία θα "τρέξουν" ακόμη περισσότερο τα μεταγραφικά. Τώρα που τελείωσε και μαθηματικά το πρωτάθλημα, κανείς δεν μπορεί να πει κουβέντα. Η γκολάρα του Σπυρόπουλου στον ΠΑΟΚ, άνοιξε περισσότερο την όρεξη των Ολυμπιακών να πάρουν τον νεαρό αμυντικό. Τι λέει ο Πανιώνιος;