ΠΑΟΚ: Ένας χρόνος μετά
Σαν σήμερα ο ΠΑΟΚ εξασφάλιζε και μαθηματικά με τη νίκη επί του Λεβαδειακού την κατάκτηση του πρωταθλήματος και γιόρταζε με μια φαντασμαγορική φιέστα. Τι άλλαξε σε ένα χρόνο.
Η προσμονή 34 χρόνων που έλαβε τέλος, η δίψα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, το αήττητο σερί, η αποθέωση του Βιεϊρίνια που μια εβδομάδα πριν είχε υποστεί στη Λάρισα ρήξη χιαστών, η φιέστα που ακολούθησε με ιδιαίτερες αναφορές σε αυτούς που έφυγαν νωρίς…
Η βραδιά της 21ης Απριλίου 2019 θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην μνήμη των φίλων του ΠΑΟΚ. Ένα χρόνο μετά ο Δικέφαλος βρίσκεται μάλλον σε μια μεταβατική περίοδο, όπως όλες οι ομάδες που περιμένουν να δουν τι θα τους ξημερώσει μετά την Πανδημία του κορονοϊού και αν τελικά θα ολοκληρωθεί ή όχι η φετινή σεζόν. Αν γίνουν τελικά τα πλέι οφ ο ΠΑΟΚ θα μπει σε αυτά με διαφορά από τον Ολυμπιακό στους -7 αγωνιστικά (δικαστικά στους -14 και στο +1 από την ΑΕΚ) περιμένοντας να δει τι θα γίνει με την ποινή του στο CAS.
Βαθμολογικά τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά αν δεν υπήρχαν οι δύο καταστροφικές για τον ΠΑΟΚ τελευταίες δύο αγωνιστικές της κανονικής περιόδου και η πενιχρή συγκομιδή του 1 μόλις βαθμού στα παιχνίδια με Ολυμπιακό στην Τούμπα και Ξάνθη στα Πηγάδια. Με τα "αν" όμως δουλειά δεν γίνεται…
Όπως και να έχει τα πράγματα φέτος κύλησαν πολύ διαφορετικά από ότι φαντάζονταν όλοι αυτοί που, πριν ακριβώς έναν χρόνο, ζούσαν την μεθυστική αίσθηση της κατάκτησης του πρωταθλήματος.
Όλοι αυτοί που είχαν την πεποίθηση ότι με το νταμπλ, που ήρθε μερικές εβδομάδες αργότερα, θα ολοκληρώνονταν η πιο επιτυχημένη σεζόν στην Ιστορία του Δικεφάλου και θα ακολουθούσαν και άλλες.
ΠΟΣΑ ΑΛΛΑΞΑΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ
Τι άλλαξε σε αυτούς του 12 μήνες; Πολλά για μια ομάδα που βρέθηκε στην κορυφή και ήθελε να παραμείνει σε αυτήν. Πρώτα από όλα η αλλαγή προπονητή. Χωρίς να χρειαστεί κανείς να κρίνει το αν ο Αμπέλ Φερέιρα είναι πολύ καλός, καλός ή μέτριος προπονητής, είναι κοινά αποδεκτό πως η αποχώρηση του Ραζβάν Λουτσέσκου ήταν μια «βόμβα» στα θεμέλια της πλέον επιτυχημένης ομάδας του ΠΑΟΚ.
Ο Ρουμάνος είχε χτίσει τα δικά του αποδυτήρια, είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη των ποδοσφαιριστών του και ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος σε όλο αυτό το οικοδόμημα που έφερε το αήττητο πρωτάθλημα και το πρώτο νταμπλ του Δικεφάλου.
Ο Φερέιρα είχε πολλή δουλειά να κάνει από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε τον ΠΑΟΚ έχοντας να δουλέψει με ποδοσφαιριστές που έβλεπαν τον προκάτοχο του, όχι μόνο ως προπονητή, αλλά περισσότερο ως ποδοσφαιρικό τους "πατέρα". Και αυτοί δεν ήταν λίγοι.
Επιπλέον ο Πορτογάλος ήρθε και με την διάθεση να αλλάξει πράγματα σε μια ομάδα που είχε βρει τον τρόπο της, βολευόταν σε ένα συγκεκριμένο στιλ παιχνιδιού που, στο μυαλό των παικτών ήταν ο μοναδικός τρόπος για να φτάσουν στην επιτυχία. Ο Αμπέλ Φερέιρα έπρεπε να πείσει τους ποδοσφαιριστές του, ότι η δική του συνταγή ήταν καλύτερη από αυτή που γνώριζαν και εφάρμοζαν για δύο ολόκληρα χρόνια και τους οδήγησε στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και όπως ήταν φυσικό ήταν πολύ, μα πάρα πολύ. δύσκολο να τα καταφέρει…
Κανείς δεν περίμενε ότι ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να διατηρήσει για μια ακόμη σεζόν το αήττητο σερί του και να δώσει συνέχεια σε όλα τα υπόλοιπα ιστορικά ρεκόρ που έσπασε πέρυσι.
Ωστόσο η επίδραση της αλλαγής στην τεχνική ηγεσία ήταν καταλυτική για την ομάδα που έδειχνε να… "ψάχνεται" σε όλη τη διάρκεια σχεδόν της κανονικής περιόδου.
ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ FFP
Σημαντικό ρόλο για το πως εξελίχθηκε η φετινή χρονιά για τον ΠΑΟΚ έπαιξαν οι μεταγραφές και το FFP. Ποιοι αποκτήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι; Πριν την αλλαγή στην τεχνική του ηγεσία ο ΠΑΟΚ πήρε Ντόουγκλας Αουγκόστο, Ροντρίγκο Σοάρες, Μίνο Στοχ και από το εγχώριο πρωτάθλημα Ζίβκο Ζίβκοβιτς και Ενέα Μιχάι. Στην «Αμπέλ Φερέιρα-εποχή» απέκτησε και τον Άντερσον Εσίτι.
Χρήματα ξοδεύτηκαν και μάλιστα αρκετά, αλλά η επίδραση των νέων αποκτημάτων δεν ήταν αυτή που προσδοκούσαν όλοι όσοι έκαναν τις επιλογές.
Και το κακό για τον ΠΑΟΚ ήταν ότι, με τον αποκλεισμό από την Ευρώπη και την έλλειψη των εσόδων από αυτή, δεν ήταν εύκολο να γίνουν και διορθωτικές κινήσεις το Γενάρη εξαιτίας του FFP που άρχισε να περιορίζει σημαντικά τα περιθώρια για ενίσχυση της ομάδας. Και για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες ο ΠΑΟΚ έκλεισε μια ολόκληρη μεταγραφική περίοδο χωρίς να πάρει ούτε έναν παίκτη.
Ποιοι ήταν οι ποδοσφαιριστές που είχαν τη μεγαλύτερη επίδραση στους νταμπλούχους; Ο Μίσιτς και ο Γιαννούλης που ήταν στην Τούμπα από το Γενάρη του 2019 και ανέλαβαν πλέον ρόλο πρωταγωνιστικό στα πλάνα του Αμπέλ Φερέιρα.
ΚΟΣΤΙΣΑΝ ΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ
Ένα επιπλέον ζήτημα που είχε ο ΠΑΟΚ και είχε σχέση και με τις μεταγραφές ήταν οι τραυματισμοί κομβικών ποδοσφαιριστών του. Η σεζόν ξεκίνησε με τους Βιεϊρίνια, Μαουρίσιο εκτός με ρήξη χιαστών (τα δύο από τα μεγαλύτερα συμβόλαια του μαζί με του Βέρνμπλουμ που δεν επέστρεψε ποτέ) και συνεχίστηκε με τραυματισμούς επίσης σημαντικών παικτών.
Δύο φορές τραυματίστηκε ο Βαρέλα, ο Κρέσπο έχασε όλο το δεύτερο μισό της κανονικής περιόδου και μάλλον τη σεζόν, όπως και ο Ζαμπά. Ο Καντουρί ήταν μια μέσα μια έξω…. Ακόμη και όταν επέστρεψαν Βιεϊρίνια και Μαουρίσιο χρειάζονταν χρόνο. Και όλα αυτά κόστισαν στην ομάδα που έψαχνε συνεχώς τα νέα της πατήματα στο γήπεδο.
Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ
Όλα τα παραπάνω κλόνισαν αγωνιστικά τον ΠΑΟΚ στη φετινή και αφήνουν πολλά ανοικτά ζητήματα για την επόμενη σεζόν. Τα συμβόλαια Βιεϊρίνια και Μάτος, όπως όλα δείχνουν θα ανανεωθούν και μένει ανοικτό αυτό του Μαουρίσιο. Θα γίνουν συζητήσεις με Βέρνμπλουμ και Στοχ για να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση και να εξοικονομηθούν χρήματα και ο Αμπέλ Φερέιρα που θα έχει και την ευθύνη των μεταγραφών θα πρέπει να εξισορροπήσει στο πως θα κρατήσει ανταγωνιστική την ομάδα, ρίχνοντας το μέσο όρο ηλικίας αλλά και το μπάτζετ της.
Το σίγουρο είναι ότι ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε μεταβατική περίοδο ένα χρόνο μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος και λογικά στην αρχή της δημιουργίας μιας νέας ομάδας που θα φέρει και πάλι τίτλους και επιτυχίες.
Photo credits: Eurokinissi