ΠΑΟΚ: Ντομινίκ Κοτάρσκι, ο γενναίος του Βορρά

Ο Ντομινίκ Κοτάρσκι είναι ο νέος τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ. Επίσημα. Με συμβόλαιο ως το καλοκαίρι του 2026.

Η απόκτησή του είχε τεθεί εξ αρχής σε προτεραιότητα. Πήγε λίγο πίσω χρονικά, έως ότου η Γκόριτσα τον αγοράσει από τον Άγιαξ και ενεργοποιήσει τη συμφωνία της με τον Δικέφαλο, αλλά ο Ζοζέ Μπότο προτίμησε να περιμένει και να μην ψάξει αλλού για το επόμενο Νο1 της ομάδας, μπροστά από τον Ζίβκο Ζίβκοβιτς. Αυτόν που θα τον βοηθήσει (λόγω γλώσσας και θέσης να προσαρμοστεί)

Όπως είχε γράψει πρόσφατα ο Αντώνης Οικονομίδης, ο Πορτογάλος τον ήξερε τον Κοτάρσκι και επέμεινε χωρίς δεύτερες σκέψεις, κόντρα στο νεαρό της ηλικίας του και στα 1,7 εκατ. που απαιτήθηκαν για την ολοκλήρωση της μεταγραφής. Όπως κάποτε είχε επιμείνει με τον Όμπλακ και τον Έντερσον, προτού συναινέσει και για τον Οδυσσέα Βλαχοδήμο.

Ο νέος κίπερ του ΠΑΟΚ, γεννηθείς στις 10/2 του 2000, μέλος της ποδοσφαιρικής Generation Z, θα λάβει γι' αρχή το χρίσμα του βασικού. Και θα στηριχθεί όσο χρειάζεται διότι αυτή είναι μια στρατηγική επιλογή διοίκησης - αθλητικής διεύθυνσης.

Το θεόσταλτο ταλέντο που σταμάτησε γιατί ήθελε να παίζει μέσα

Ο Κοτάρσκι έρχεται στην Τούμπα με τη στάμπα ενός "θεόσταλτου ταλέντου". Ήταν η περιγραφή που του 'χαν προσδώσει οι συμπατριώτες του όταν τον εντόπισαν στην Τόνταχ Μπεντεκόβτσινα. Ήταν η τοπική ομάδα κοντά στην περιοχή που μεγάλωνε και στην οποία εντάχθηκε σε ηλικία έξι ετών

Ερέθισμά του; Τα παιχνίδια του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Γερμανία το 2006. Αν και σε αυτήν την ηλικία δεν ήταν εύκολο να ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει στο χορτάρι, ενθουσιάστηκε από τις χρωματιστές εικόνες και ζήτησε από τους γονείς του, τη μαμά Μπόζιτσα και τον μπαμπά Ζλάτκο, να παίξει ποδόσφαιρο.

Επειδή από νωρίς διαπιστώθηκες ότι ο κορμός θ' αναπτυχθεί ανάλογα, αγγίζοντας πλέον το 1.90, πήρε θέση στα γκολπόστ. Σταδιακά μάλιστα άρχισε να ταυτίζει τον εαυτό του με τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν, τον γκολκίπερ που 'χε συμβάλει στην κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου από την Ιταλία και έγινε εξ αρχής το είδωλό του.

Βλέποντας πάντως τα υπόλοιπα παιδιά να κλωτσούν την μπάλα, να συμμετέχουν πιο ενεργά στο παιχνίδι και να πετυχαίνουν γκολ, άρχισε να ζηλεύει. Λογικό ήταν. Μικρός ακόμη για να κατανοήσει επ' ακριβώς την ουσία ενός καλού τερματοφύλακα σε μια ομάδα, ήθελε να παίζει. Με αποτέλεσμα από πείσμα να σταματήσει τις προπονήσεις και για ένα διάστημα να μην πατά στο γήπεδο.

"Ο τότε προπονητής μου, Ιβάν Νόβακ, ήταν καθοριστικός σε αυτή την ιστορία", θα έλεγε το καλοκαίρι του 2017 σε διήγηση την αφετηρία της πορείας του. "Αναγνώριζε το ταλέντο μου και μ' έπεισε να ξεκινήσω ξανά τις προπονήσεις".

Τα λόγια που άκουσε τα κράτησε σαν φυλακτό και δεν έβαλε ποτέ ξανά σε σύγχυση το μυαλό του. Αφοσιώθηκε σ' έναν σκοπό, θυμήθηκε τα κίνητρα που είχαν ενεργοποιήσει τα παιδικά ένστικτά του και έκτοτε δεν έλειψε από προπόνηση.

"Αν με ρωτήσετε γιατί έγινα τερματοφύλακας, η απάντηση είναι πολύ απλή: πάντα με γοήτευαν αυτοί οι γενναίοι άνθρωποι που πετούν στον αέρα και σώζουν τα γκολ. Βλέποντάς τους στην τηλεόραση, αποφάσισα ότι ήθελα να γίνω κι εγώ σαν αυτούς", εκμυστηρευόταν.

Τα παραγωγικά χρόνια της Ντιναμό και οι συνεδρίες με ψυχολόγο

Σταδιακά το όνομά του άρχισε να κυκλοφορεί στα στέκια των ανιχνευτών ταλέντων και άνθρωπος της Ντιναμό Ζάγκρεμπ τον ξετρύπωσε στα παιδικά πρωταθλήματα. Ήταν στα 11 όταν η πανίσχυρη ομάδα της χώρας έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον και τον προσέγγισε.

Αρχικά τού ζήτησαν να περάσει κάποια τεστ. Οι γονείς του συναίνεσαν και ο προ-έφηβος κίπερ βρέθηκε στο Ζάγκρεμπ, καμιά 50 χιλιόμετρα από το πατρικό του. Σε δύο τουρνουά Παίδων αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης και άμεσα κινήθηκαν οι διαδικασίες απόκτησης του δελτίο του. Όπως κι έγινε.

Για δύο χρόνια πηγαινοερχόταν καθημερινά. Τα χρέη οδηγού - συνοδού μοιράζονταν, πότε ο πατέρας του ήταν στο τιμόνι και πότε η μητέρα του, ανάλογα με τις υπόλοιπες ανάγκες του σπιτιού. Το 2013 η Ντιναμό αποφάσισε να επενδύσει ακόμη περισσότερο πάνω του και τον πήρε μόνιμα στο Ζάγκρεμπ, εξασφαλίζοντάς του στέγη (στις εστίες του κλαμπ), φαγητό και μόρφωση.

Μέχρι το 2016 που νοίκιασε διαμέρισμα. Ανέλαβαν να τον προσέχουν και να τον προσέχουν τ' αδέρφια του και η σύντροφος του αδερφού του. "Χωρίς την υποστήριξή τους, θα ήταν πολύ δύσκολο", έχει ομολογήσει.

Εκτός ομάδας. Γιατί εντός είχε τον Γκόραν Μπορόμισα ως μέντορα και καθοδηγητή. "Του είμαι ευγνώμων", διότι όπως συμπλήρωνε ο Κοτάρσκι, "είχαμε μια μια υπέροχη σχέση και ήταν πάντα εκεί για να μου επισημάνει όσα έπρεπε να διορθώσω". Ο Μπορόμισα ήταν ο προπονητής τερματοφυλάκων που είχε αναλάβει την αγωνιστική πρόοδό του. Την πνευματική ολοκλήρωσή του την οφείλει στον παιδοψυχολόγο της Ντιναμό, με τον οποίο "η κουβέντα με βοήθησε πάρα πολύ".

Τα δύο εκατ. του Άγιαξ και ο ανταγωνισμός με τον Λάμπρου

Το 2018 που ο Άγιαξ έκανε την κίνησή του, ο Κοτάρσκι ήταν ήδη διεθνής με όλες τις μικρές εθνικές της Κροατίας, από την U14 ως την U18. Ενόσω ο ίδιος περίμενε τον προβιβασμό του στην πρώτη ομάδα της Ντιναμό, ειδοποιήθηκε ότι φεύγει για το Άμστερνταμ προκειμένου να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις.

Η συμφωνία είχε ήδη κλείσει στα δύο εκατομμύρια ευρώ και αντίρρηση δεν είχε δικαίωμα να φέρει. Το μεγάλο ολλανδικό κλαμπ δεν θα ξόδευε ένα τέτοιο ποσό για έναν 18χρονο που δεν είχε τσεκάρει. Ο Κοτάρσκι είχε διαπρέπει στο EURO U17 παρά τον πρόωρο αποκλεισμό της Κροατίας, και κέντρισε το ενδιαφέρον του Μαρκ Όφερμαρς. Τα προσόντα του, σύμφωνα με τους Ολλανδούς, παρέπεμπαν στον Έντουιν Φαν ντερ Σαρ, οπότε άξιζε το ρίσκο μιας τέτοιου μεγέθους επένδυσης.

Θα έπρεπε βέβαια να κλείσει τα 18 προτού ενταχθεί στον Αίαντα και γι' αυτό έμεινε ακόμη μερικούς μήνες στην Ντιναμό, έχοντας ήδη δεσμευτεί με πολυετή σύμβαση.

Με τα κόκκινα-άσπρα αγωνίστηκε για πρώτη φορά τον Μάρτη του 2018, σε ήττα 3-0 από τους Νέους της Αϊντχόφεν. Προπονητής του ο Μίκαελ Ράιζιγκερ και συμπαίκτες που έχτισαν καριέρα ο (νυν χαφ της Άλκμααρ) Ντάνι Ντε Βιτ και ο (επιθετικός της Βενέτσια) Ντένις Γιόνσεν. Βασικός ανταγωνιστής του δε ο Κώστας Λάμπρου.

Η διέξοδος και ο ΠΑΟΚ

Κατάλαβε άνευ χρονοτριβής πως έπρεπε να δουλέψει διπλά για να εξελιχθεί. Αισιοδοξούσε πως μπορεί να γίνει "ο πρώτος τερματοφύλακας του νέου συλλόγου μου" και να καταφέρει "σπουδαία πράγματα". Συνάντησε τις συνθήκες που ζητά κάθε νέος. Εγκαταστάσεις, τεχνολογία και τεχνογνωσία. Η όρεξη δεν του έλειπε. Ούτε τα στοιχεία. Του έδειξαν κι εμπιστοσύνη, όταν ο Έλληνας τερματοφύλακας κέρδισε την προαγωγή που άξιζε. Οι επιδόσεις του τη δικαιολογούσαν, κόντρα σε κάποια αναπόφευκτα λάθη του.

Συνολικά μέτρησε 60 συμμετοχές με την ομάδα των νέων και περίμενε την ευκαιρία της πρώτης. Στις αποστολές βρέθηκε πολλάκις, αλλά ποτέ δεν υπερασπίστηκε την εστία. Όταν ο Ονανά βρέθηκε θετικός σε απαγορευμένη ουσία ο ατζέντης του δήλωνε σίγουρος ότι ο Κοτάρσκι κρατά την προτεραιότητα για το χρίσμα. Οι εκτιμήσεις του αποδείχθηκαν κενού περιεχομένου.

Αφού δεν έπαιξε ούτε τότε ο δανεισμός ήταν μια συμβιβαστική λύση. Η Γκόριτσα τον επαναπάτρισε, εξασφαλίζοντας μαζί το δικαίωμα αγοράς του στο φινάλε της σεζόν. Από τον Οκτώβριο που έκανε ντεμπούτο, έχασε μόνο ένα παιχνίδι και ήταν από τους συντελεστές μιας παραμονής που δεν αμφισβητήθηκε σε κανένα σημείο της σεζόν. Δέχθηκε 38 γκολ σε 28 ματς και διατήρησε ανέπαφη την εστία του σε 8. Είχε βρει ξανά τον δρόμο του. Προηγουμένως είχε παντρευτεί τον εφηβικό έρωτά του - ίσως κι αυτό να τον βοήθησε.

Μπότο και Λουτσέσκου βλέπουν στο πρόσωπό του αυτόν τον γενναίο τερματοφύλακα που πετά στον αέρα και σώζει τα γκολ. Όπως ονειρευόταν δηλαδή τον εαυτό του ο Κοτάρσκι όταν πρωτοξεκινούσε το ποδόσφαιρο. Μπότο και Λουτσέσκου βλέπουν τον (νέο) γενναίο του (δικεφάλου του) Βορρά.