"Παπ":"Φταίμε όλοι"
Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος μίλησε για τη σεζόν αλλά και το επερχόμενο "πράσινο" διήμερο
Ο φετινός Παναθηναϊκός έχει παρουσιάσει δύο αγωνιστικά πρόσωπα, θριάμβευσε στο εκτός έδρας ντέρμπι με την ΑΕΚ, έκανε "διπλό" μέσα στο Καραϊσκάκη και η ίδια ομάδα, οι ίδιοι παίκτες, χάσατε στο ΟΑΚΑ από τον Εργοτέλη και τον Ατρόμητο. Πού οφείλεται αυτή η διπροσωπία της ομάδας και ποιο πρόσωπο απ' τα δύο εκτιμάς ότι θα παρουσιάσει στον τελικό;
"Νομίζω ότι, όταν παίζεις ένα ντέρμπι, ακολουθείς μία συγκεκριμένη στρατηγική. Δεν μπορείς, όμως, να έχεις την ίδια επιτυχία όταν ακολουθείς την ίδια στρατηγική και στα ματς με τις λεγόμενες "μικρότερες" ομάδες του πρωταθλήματος. Είναι ομάδες που κλείνονται και προσπαθούν να πάρουν το αποτέλεσμα. Είναι διαφορετικά αυτά τα ματς".
Εννοείς ότι πρέπει να υπάρχει διαφορά στη διάταξη, στο σύστημα ή στη φιλοσοφία της ομάδας σε αυτά τα ματς;
"Με τον Ολυμπιακό δηλαδή εκτός έδρας είναι κατανοητό να παίξεις με αντεπιθέσεις. Δεν μπορείς να παίξεις το ίδιο και στα υπόλοιπα ματς! Αυτό λέω"
Αυτή είναι η σημαντικότερη αιτία κατά τη γνώμη σου;
"Είναι μία από τις αιτίες. Το να δίνεις χώρο σε ομάδες που κλείνονται και περιμένουν να επιτεθείς και δεν επιτίθεσαι με τρόπο πιεστικό δεν νομίζω ότι μας βγαίνει. Τους δίνεις έτσι το δικαίωμα να πιστέψουν ότι δεν απειλούνται σοβαρά. Και δεν. φοβούνται. Κάνουν πιο εύκολα το παιχνίδι τους"
Εσείς, οι παίκτες, δεν φταίτε;
"Όλοι έχουμε βέβαια ευθύνη για την κατάσταση της ομάδας. Ασφαλώς φταίμε και εμείς οι παίκτες".
Υπάρχει και η άποψη ότι από την ομάδα απουσιάζουν οι παίκτες με τη μεγάλη προσωπικότητα, με την ποιότητα και τα χαρακτηριστικά του "ηγέτη". Που θα μπορούν να κάνουν τη διαφορά, κυρίως απέναντι στις κλειστές άμυνες. Που θα πάρουν ένα "παιχνίδι"
"Όλα είναι θέμα ομάδας, θέμα συνόλου και νοοτροπίας. Δεν έχει να κάνει με μονάδες. Το ότι δεν μπορεί να παίξει επιθετικά η ομάδα είναι σχετικό. Πρέπει να το δουλέψεις για να παίξεις έτσι. Στην προπόνηση. Εάν δεν το κάνεις, πώς θα παίξεις επιθετικά στο παιχνίδι;".
Υπάρχουν, δηλαδή, ηγέτες σε αυτόν τον Παναθηναϊκό;
"Πώς προσδιορίζεται αυτή η έννοια;".
Για παράδειγμα στον Ολυμπιακό υπάρχει ο Ριβάλντο, που έχει «καθαρίσει» αρκετά ματς στο πρωτάθλημα...
"Ριβάλντο δεν έχουμε. Αλλά αυτό δεν λέει κάτι. Για μένα πρέπει να έχεις ομάδα, όχι ηγέτη. Τι σημαίνει ηγέτης; Πρώτα πρέπει να λειτουργεί το σύνολο. Εάν λειτουργεί το σύνολο όπως πρέπει, θα βγει και ο ηγέτης που λέτε ή οι ηγέτες, θα αναδειχθούν μέσα από την ομάδα. Εάν λειτουργεί η ομάδα, σε κάθε παιχνίδι θα ξεχωρίζει κι άλλος. Δεν μπορεί σε κάθε παιχνίδι να ξεχωρίζει ένας. Δεν είναι υγιές αυτό. Εντάξει, ο Ριβάλντο είναι μεγάλος παίκτης. Εάν είχαμε κι εμείς έναν Ριβάλντο, θα ξεχώριζε ο Ριβάλντο".
Βέβαια, εδώ τίθεται και το ερώτημα εάν όντως υπάρχει έλλειψη ποιότητας. Γιατί υπάρχουν παίκτες που αμφισβητήθηκαν από τον κόσμο και τα ΜΜΕ, έφυγαν από την ομάδα και διαπρέπουν στο εξωτερικό. Αυτό πώς μπορεί να εξηγηθεί;
"Αυτό δεν μπορώ να το εξηγήσω εγώ. Αυτό που ξέρω είναι ότι εδώ έχουμε μία ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Υπάρχει μία δεδομένη πίεση. Μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να μην αποδίδει το ίδιο σε αυτό το καθεστώς και να πάει κάπου αλλού και να παίζει απελευθερωμένος. Να δείχνει τις δυνατότητες του. Είναι λογικό να υπάρχει μικρότερη πίεση στο εξωτερικό απ' ό,τι στον Παναθηναϊκό. Αυτό μπορεί να είναι ένας λόγος που μπορώ να τον πω".
Από πού προκύπτει αυτή η πίεση;
" Από παντού. Από τον Τύπο, από τον κόσμο. Είμαστε σε μία μεγάλη ομάδα όπου πρέπει να παίρνει πρωτάθλημα, να κατακτά κάθε χρόνο τίτλους. Είναι λογικό να υπάρχει πίεση και πρέπει να ζούμε με αυτήν".
Ο Παπαδόπουλος αυτήν την πίεση τη διαισθάνεται πλέον περισσότερο ως αρχηγός; Είσαι περισσότερο αγχωμένος τώρα συγκριτικά με τα πρώτα σου χρόνια στην ομάδα;
"Όταν ήρθα εγώ στον Παναθηναϊκό υπήρχε μία ομάδα, ένας κορμός και μπήκα εγώ σε αυτήν την ομάδα. Ότι είχα άγχος, είχα, Άλλου είδους ίσως, γιατί ήθελα να καθιερωθώ, να δείξω την αξία μου. Είχα πιο πολύ άγχος για τον εαυτό μου. Τώρα ίσως έχω πιο πολύ για την ομάδα, απ' τη στιγμή που είμαι και αρχηγός της. Είναι διαφορετικό το πώς ήρθα και το πώς είμαι τώρα στην ομάδα".
Άλλαξες καθόλου από τότε που φόρεσες το περιβραχιόνιο;
"Τι εννοείς αν άλλαξα;".
Σε συμπεριφορά ή σε νοοτροπία…
"Όπως ήμουν είμαι. Απλώς έχω περισσότερες ευθύνες και προσπαθώ να αντεπεξέλθω".
Αυτή η αλλαγή του ρόλου σου στην ομάδα σε επηρέασε αγωνιστικά; Ή πιστεύεις ότι είναι έξω από τον αγωνιστικό χώρο;
"Αυτό είναι ένα συμπέρασμα που μπορεί πολύ εύκολα να προκύψει στον κόσμο, γιατί δεν ξέρουν τι γίνεται στην ομάδα και πώς είμαι εγώ στην ομάδα. Ο κόσμος χωρίς να το έχει δει το λέει"
Τι λέει; Ότι;
"Ότι έχω αλλάξει. Το έχουν σίγουρο, χωρίς να το έχουν δει. Αλλά δεν είναι έτσι".
Εσύ τι θα άλλαζες πάνω σου. Σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και αγωνιστικά αν θέλεις...
"Εγώ κοιτάζω να βελτιώνομαι σε όλα τα επίπεδα. Σε κάθε προπόνηση δουλεύω για να βελτιώνομαι σε όλα. Δεν μπορείς να δουλέψεις πάνω σε κάτι και να αφήσεις κάτι άλλο. Γιατί μετά θα σε αφήσει κι αυτό. Παντού πρέπει να δουλεύει ένας παίκτης".
Πέρασες και μία μικρή περιπέτεια με τον τραυματισμό σου, έκανες και μία επέμβαση. Επηρέασε αυτό το πρόβλημα που είχες την απόδοση σου στο ξεκίνημα της χρονιάς;
"Μπορεί να μη θέλω εγώ να το δω έτσι, αλλά μέσα μου μπορεί να με πείραζε να με επηρέαζε αγωνιστικά. Τώρα είμαι εντάξει".
Την πρώτη χρονιά είδαμε έναν Παπαδόπουλο εντυπωσιακό και μάλιστα με αξιοθαύμαστη διάρκεια. Στη συνέχεια είχες σκαμπανεβάσματα...
"Τη δεύτερη χρονιά μου "πλήρωσα" το καλοκαίρι. Την κόπωση που είχα. Μετά άλλαξε και η ομάδα. Άλλαξαν πολλά στην ομάδα. Οπως σας είπα, όταν ήρθα στον Παναθηναϊκό, υπήρχε μία ομάδα. Και μπήκα εγώ. Στη συνέχεια αυτό δεν υπήρχε και αυτό επηρεάζει και τα παιδιά που ήρθαν αυτά τα χρόνια. Δηλαδή ο κάθε παίκτης που έρχεται στην ομάδα δεν έχει τη δυνατότητα να ενσωματωθεί. Υπάρχει ένα διαρκές χτίσιμο. Στην κάθε μεταγραφή, στον κάθε παίκτη, πέφτουν πάνω του όλοι ότι αυτός θα πάρει την ομάδα στις πλάτες του, θα κάνει το ένα και το άλλο. Στον καθένα που έρχεται πέφτει όλο το βάρος πάνω του. Που δεν θα έπρεπε. Κάθε νέο παίκτη πρέπει να τον βοηθήσεις για να παίξει".
Γιατί δεν υπάρχει αυτό;
"Μα, από εκείνη την ομάδα που σας είπα ο κορμός άλλαξε. Φύγανε κάποιοι παίκτες, ήρθαν κάποιοι άλλοι. Και σε μια μεγάλη ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό δεν μπορείς να φτιάξεις κατευθείαν την ομάδα όπως ήταν πριν ή και καλύτερη. Είναι πολύ δύσκολο να φεύγει μία ομάδα και να θες να φτιάξεις γρήγορα μια ομάδα εξίσου καλή. Χρειάζεται χρόνος. Και κάθε χρόνο έρχονται παίκτες καινούριοι. Αλλάζουν και οι προπονητές. Αυτό ίσως είναι και το βασικότερο".
Εσύ είσαι ευχαριστημένος από τη φετινή σου παρουσία και την παρουσία του Παναθηναϊκού;
"Όχι, βέβαια. Δεν είμαι ευχαριστημένος, θα είμαι ευχαριστημένος μόνο όταν θα παίρνουμε το πρωτάθλημα".
Αν πάρετε το κύπελλο; θα μετριαστούν οι εντυπώσεις;
"
Εντάξει, δεν λέει κάτι το να πάρεις το κύπελλο, δεν σημαίνει ότι σώθηκε η χρονιά. Αλλά εννοείται ότι οφείλουμε να το πάρουμε".
Είναι ένας τίτλος, όμως. Και δεν έχει πολλούς η ομάδα τα τελευταία χρόνια...
"
Ένα κύπελλο είναι ένα κύπελλο. Είναι ένας τίτλος για την ομάδα, για την ιστορία της, για τον κόσμο. Αλλά δεν πρέπει να πούμε, εάν πάρουμε το κύπελλο, ότι εντάξει είμαστε μια χαρά, όλα είναι καλά και κάναμε κάτι σπουδαίο".
Συμφωνείς με την εκτίμηση ότι δεν πρέπει να γίνουν πολλές αλλαγές το καλοκαίρι;
"
Εγώ είμαι της λογικής ότι πρέπει να γίνουν σωστές αλλαγές. Εάν γίνουν αλλαγές, να γίνουν σωστές. Πολλές ή λίγες, δεν μπορώ να το ξέρω εγώ".
O απολογισμός της χρονιάς
Η πιο δύσκολη στιγμή της χρονιάς ήταν στο Παμπελοποννησιακό;
"
Νομίζω όλη η χρονιά ήταν δύσκολη".
Απ' την αρχή της;
"Ναι"
Ξεκίνησε λάθος, δηλαδή, από την προετοιμασία. Αυτό που λέγεται κατά κόρον;
"Η προετοιμασία... Το έχω ξαναπεί. Ο προπονητής έκανε μία προετοιμασία που θεωρούσε ότι έπρεπε να γίνει. Σίγουρα έχω κάνει πιο σκληρές προετοιμασίες".
Πιο σκληρή προετοιμασία πότε έκανες;
"
Στον Παναθηναϊκό δεν έχω κάνει πολλές. Την πιο σκληρή την έχω κάνει στην Αγγλία, που ήταν μία εβδομάδα "φωτιά και λάβρα". Αλλά ήταν μία εβδομάδα μόνο και από εκεί και πέρα είχε συνέχεια φιλικά και πρωτάθλημα. Ήταν άλλου στυλ. Δεν είναι όπως εδώ που κάνουμε 15 και 20 μέρες. Δεν υπήρχε τέτοιο πράγμα".
Υπάρχει η αίσθηση ότι στον Έλληνα παίκτη δεν πολυαρέσει η σκληρή προπόνηση, το να «ζορίζεται». Προτιμάει, για παράδειγμα, να πάει για το καφεδάκι του το πρωί αντί για προπόνηση...
"Όλοι πίνουν καφέ νομίζω".
Γενικότερα ότι είναι της «γκρίνιας»...
"Δεν νομίζω ότι υπάρχει παίκτης στον κόσμο που δεν γκρινιάζει. Φωναχτά ή σιωπηλά. Δεν είναι θέμα του Έλληνα παίκτη".
Άρα, δεν εκτιμάς ότι η προετοιμασία έφτιαξε που δεν πήγε καλά η ομάδα φέτος;
"Δεν φταίει ποτέ ένα πράγμα μόνο. Φταίνε όλοι".
Μετά τον Μπάκε ήρθε ο Μουνιόθ. Άλλαξε αρκετά η εικόνα της ομάδας, αλλά στη συνέχεια είδαμε το «έργο» πάλι απ' την αρχή...
"
Ήταν μία χρονιά δύσκολη γενικά. Σε ένα σημείο ο Μουνιόθ βελτίωσε την ομάδα, ειδικά στην αρχή. Δούλεψε ένα στυλ παιχνιδιού. Αλλά αυτό ήταν διαρκώς το ίδιο, σε όλα τα ματς. Δεν είχαμε ευελιξία. Σε κάποιους αγώνες βγήκε, σε κάποιους άλλους όχι. Αυτός είναι ο προπονητής, αυτός κάνει το πλάνο, αυτός αποφασίζει. Για ό,τι θέλει να κάνει, εμείς πρέπει να τον ακούμε".
Θεωρείς, δηλαδή, ότι χρειάζεται να υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι παιχνιδιού;
"
Εγώ αισθάνομαι ότι δεν ρισκάρουμε, ειδικά όταν παίζουμε με μικρές ομάδες. Ότι παίζουμε συντηρητικά. Δίνουμε στον αντίπαλο την αίσθηση ότι μπορούν να πάρουν αποτέλεσμα. Του δίνεις δύναμη».
Εσύ θα τον κρατούσες τον Μουνιόθ, εάν έπαιρνες την απόφαση;
"
Δεν είναι δικό μου αυτό το θέμα. Αφορά αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις".
Η ομάδα, ανεξαρτήτως τακτικής, δεν βγαίνει με τη λογική να πιέσουμε τον αντίπαλο...
"
Στα ντέρμπι και τα δύσκολα παιχνίδια πρέπει να παίξεις με τακτική. Δεν μπορείς να παίξεις ελεύθερα και φουλ επίθεση. Όλες οι ομάδες παίζουν έτσι. Μέχρι και η Βαλένθια, αλλιώς θα παίξει με τη Ρεάλ, αλλιώς με μία μικρότερη ομάδα. Αλλά όταν έχεις μία ομάδα που σε περιμένει, πρέπει να έχεις λύσεις. Να έχεις επιλογές".
Εσείς οι παίκτες, ως φιλοσοφία και ανεξάρτητα από το πλάνο, μπαίνετε στο γήπεδο με τη νοοτροπία «αυτοί σήμερα δεν θα γλιτώσουν»;
" Το ότι μπαίνουμε με αυτή τη συντηρητική τακτική επηρεάζει και τη φιλοσοφία μας. Αλλά είναι πολλά, δεν είναι μόνο ένα".
"Θα τα σηκώσουμε"
Παρακολουθείς μπάσκετ;
"Ναι, μου αρέσει".
Τι βλέπεις στο φάιναλ φορ;
"Δεν είναι εύκολο. Όλες οι ομάδες έχουν από 25% πιθανότητες. Είναι οι τέσσερις καλύτερες στην Ευρώπη".
Ποιος παίκτης σου αρέσει περισσότερο από τον Παναθηναϊκό;
"Ο Διαμαντίδης. Είναι εξαιρετικός. Πλήρης παίκτης".
Θα τα σηκώσετε οι Δημήτρηδες δηλαδή;
"
θα τα σηκώσουμε, δεν θα τα σηκώσουμε;".
Ποια ομάδα φοβάσαι πιο πολύ;
"Την ΤΣΣΚΑ. Αλλά όλες έχουν από 25%. Δεν μπορείς να κάνεις προγνωστικά. Μακάρι να το πάρουμε".
"Μ εγάλο ταλέντο ο Νίνης»
Την εξέλιξη του Νίνη την περίμενες;
"Τον είδα πρώτη φορά όταν ήρθα από την Ιταλία και έπαιξε κατευθείαν στην ενδεκάδα. Δεν τον είχα δει στις προπονήσεις".
Πώς τον βλέπεις;
"Τι να πω, εντάξει, το παιδί έχει μεγάλο ταλέντο".
Υπερβάλλουμε πιστεύεις ως ΜΜΕ;
"Ε, δεν υπερβάλλετε;".
Ποια είναι η σωστή διάσταση;
"Αυτή τη στιγμή είναι ένα ταλέντο. 17 χρονών είναι. Η τόση προβολή δεν χρειάζεται. Αυτό το κάθε μέρα, κάθε μέρα. Όχι να μη λες ότι είναι μεγάλο ταλέντο. Αλλά όχι σε αυτό το βαθμό που γίνεται. Βέβαια, για το ίδιο το παιδί το θέμα δεν είναι τόσο η υπέρπροβολή όσο η διαχείριση της".
Πόσο σας κόστισε φέτος η απουσία Γκονζάλες και Βίκτορ;
"Πολύ. Πάρα πολύ. Υπήρχε μία πείρα, μία ποιότητα που θα μας βοηθούσε πάρα πολύ και ειδικά στα παιχνίδια αυτά απέναντι στις κλειστές άμυνες. Κυρίως ο Εκι. Και ο Βίκτορ που ήταν τραυματίας. Αλλά ο Εκι θα ήταν στο κέντρο και θα μπορούσε να βοηθήσει πιο πολύ στο ρόλο του οργανωτή. Γιατί εκεί έχουμε δύο παίκτες που παίζουν σερί και έχουν το ίδιο στυλ. θα έδινε σίγουρα κάτι το διαφορετικό".
Γιατί δεν γυρίζετε ματς;
"Γιατί έχουμε πρόβλημα απέναντι στις κλειστές άμυνες".
Αν προηγηθεί η Λάρισα; "Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι".
Για το θέμα του τεχνικού διευθυντή
Επί Σκάζνι και επί Μαλεζάνι έγιναν 27 μεταβολές στην ομάδα...
"Αυτό εάν ξαναγίνει θα είναι δύσκολο για την ομάδα, θα πάμε πάλι απ' την αρχή. Είτε είναι πολλές είτε λίγες οι αλλαγές, πρέπει να είναι μελετημένες και σωστές".
Φαίνεται πως πάμε σε ένα μοντέλο που είχε η ομάδα τη χρονιά του νταμπλ. Με τεχνικό διευθυντή. Πιστεύεις ότι μπορεί ο Βέλιτς να γίνει νέος Ζάετς;
"Τι πάει να πει μπορεί να γίνει νέος Ζάετς; Ο τεχνικός διευθυντής πρέπει να είναι τεχνικός διευθυντής. Πρέπει να ξέρει τη δουλειά του. Το να συγκρίνεις τον έναν με τον άλλο δεν νομίζω ότι έχει νόημα. Ο τεχνικός διευθυντής πρέπει να είναι η κολόνα της ομάδας".
Είσαι υπέρ αυτού του μοντέλου;
"Το μοντέλο του τεχνικού διευθυντή είναι πολύ δύσκολο. Αλλά εάν γίνει είναι πιστεύω ό,τι καλύτερο. Να υπάρχει ένας άνθρωπος που να έχει επικοινωνία με όλους. Με τους παίκτες, με τον προπονητή, με την ιδιοκτησία. Να μιλάει με όλους. Και να υπάρχει ένα σκεπτικό, μία φιλοσοφία που θα τη στηρίξεις. Είναι το ιδανικό, αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ δύσκολο για την Ελλάδα".
Γιατί είναι πολύ δύσκολο;
"Και μόνο που υπάρχουν δεκατρείς εφημερίδες είναι ένα πρόβλημα. Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο αυτό. Και βγαίνουν κι άλλες όσο πάει".
Κάνουν κακό οι δημοσιογράφοι;
"Ε, τι. Καλό κάνουν; Οι δημοσιογράφοι κάνουν ή καλό ή κακό. Συνήθως κακό".
Για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ τι πρόβλεψη κάνεις;
"Μίλαν. Θέλω να περάσει και να το πάρει. Εντάξει, η Μάντσεστερ παίζει πολύ ωραίο ποδόσφαιρο, αλλά νομίζω ότι θα περάσει η Μίλαν και θα το πάρει".
Η δική μας «άμυνα» πάντως ασπάζεται τη ρήση «εγώ φταίω που τα γράφω ή αυτοί που τα κάνουν;».
"Ή αυτοί που τα λένε, θα έλεγα εγώ. Μία ομάδα έχει ανθρώπους. Δεν είμαστε ρομπότ. Και θα τσακωθούμε και θα μιλήσουμε άσχημα. Από τις καλές αλλά και τις κακές στιγμές μαθαίνει ο ένας τον άλλον στην ουσία. Το ι κακό είναι ότι βγαίνουν προς τα έξω τα άσχήμα και κάποιες φορές τα μεγεθύνουν Ι κιόλας αυτοί που τα λένε".
Δηλαδή; Φέρε μας ένα παράδειγμα...
"Παραδείγματα, πολλά. Δεν θέλω να πω συγκεκριμένα, δεν χρειάζεται. Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Αυτό είναι το πρόβλημα σε μία ομάδα".
Ως αρχηγός μπορείς να το αντιμετωπίσεις αυτό; Έχεις πεις στους συμπαίκτες σου, υστέρα από κάποιο συμβάν, ότι «όλοι μπορεί να μιλήσουμε με έναν δημοσιογράφο. Αλλά έχει μεγάλη σημασία τι του λέμε και πώς του το λέμε».
"Βέβαια, ισχύει αυτό. Δεν μπορείς να μη μιλάς με δημοσιογράφους, να μην απαντάς ποτέ στο τηλέφωνο. Αλλά όταν το σηκώνεις, πρέπει να ξέρεις πώς να τον χειρίζεσαι".
Για το πρόβλημα που αντιμετώπιζες, πήγες να κάνεις την επέμβαση στην Ιταλία. Γιατί πήρες αυτήν την απόφαση; Βλέπουμε κι άλλους παίκτες να κάνουν το ίδιο.
"Είναι ψυχολογικό το θέμα, δεν είναι πρακτικό. Για μένα είναι ψυχολογικό. Πιστεύω ότι έχω κάποιον άνθρωπο που τον εμπιστεύομαι, που τα πάντα κάνω μ' αυτόν. Τον θεωρώ τον κατάλληλο και ότι θα μου πει το σωστό. Είναι ψυχολογικό το θέμα σε κάθε ποδοσφαιριστή".
"Νομίζω ότι, όταν παίζεις ένα ντέρμπι, ακολουθείς μία συγκεκριμένη στρατηγική. Δεν μπορείς, όμως, να έχεις την ίδια επιτυχία όταν ακολουθείς την ίδια στρατηγική και στα ματς με τις λεγόμενες "μικρότερες" ομάδες του πρωταθλήματος. Είναι ομάδες που κλείνονται και προσπαθούν να πάρουν το αποτέλεσμα. Είναι διαφορετικά αυτά τα ματς".
Εννοείς ότι πρέπει να υπάρχει διαφορά στη διάταξη, στο σύστημα ή στη φιλοσοφία της ομάδας σε αυτά τα ματς;
"Με τον Ολυμπιακό δηλαδή εκτός έδρας είναι κατανοητό να παίξεις με αντεπιθέσεις. Δεν μπορείς να παίξεις το ίδιο και στα υπόλοιπα ματς! Αυτό λέω"
Αυτή είναι η σημαντικότερη αιτία κατά τη γνώμη σου;
"Είναι μία από τις αιτίες. Το να δίνεις χώρο σε ομάδες που κλείνονται και περιμένουν να επιτεθείς και δεν επιτίθεσαι με τρόπο πιεστικό δεν νομίζω ότι μας βγαίνει. Τους δίνεις έτσι το δικαίωμα να πιστέψουν ότι δεν απειλούνται σοβαρά. Και δεν. φοβούνται. Κάνουν πιο εύκολα το παιχνίδι τους"
Εσείς, οι παίκτες, δεν φταίτε;
"Όλοι έχουμε βέβαια ευθύνη για την κατάσταση της ομάδας. Ασφαλώς φταίμε και εμείς οι παίκτες".
Υπάρχει και η άποψη ότι από την ομάδα απουσιάζουν οι παίκτες με τη μεγάλη προσωπικότητα, με την ποιότητα και τα χαρακτηριστικά του "ηγέτη". Που θα μπορούν να κάνουν τη διαφορά, κυρίως απέναντι στις κλειστές άμυνες. Που θα πάρουν ένα "παιχνίδι"
"Όλα είναι θέμα ομάδας, θέμα συνόλου και νοοτροπίας. Δεν έχει να κάνει με μονάδες. Το ότι δεν μπορεί να παίξει επιθετικά η ομάδα είναι σχετικό. Πρέπει να το δουλέψεις για να παίξεις έτσι. Στην προπόνηση. Εάν δεν το κάνεις, πώς θα παίξεις επιθετικά στο παιχνίδι;".
Υπάρχουν, δηλαδή, ηγέτες σε αυτόν τον Παναθηναϊκό;
"Πώς προσδιορίζεται αυτή η έννοια;".
Για παράδειγμα στον Ολυμπιακό υπάρχει ο Ριβάλντο, που έχει «καθαρίσει» αρκετά ματς στο πρωτάθλημα...
"Ριβάλντο δεν έχουμε. Αλλά αυτό δεν λέει κάτι. Για μένα πρέπει να έχεις ομάδα, όχι ηγέτη. Τι σημαίνει ηγέτης; Πρώτα πρέπει να λειτουργεί το σύνολο. Εάν λειτουργεί το σύνολο όπως πρέπει, θα βγει και ο ηγέτης που λέτε ή οι ηγέτες, θα αναδειχθούν μέσα από την ομάδα. Εάν λειτουργεί η ομάδα, σε κάθε παιχνίδι θα ξεχωρίζει κι άλλος. Δεν μπορεί σε κάθε παιχνίδι να ξεχωρίζει ένας. Δεν είναι υγιές αυτό. Εντάξει, ο Ριβάλντο είναι μεγάλος παίκτης. Εάν είχαμε κι εμείς έναν Ριβάλντο, θα ξεχώριζε ο Ριβάλντο".
Βέβαια, εδώ τίθεται και το ερώτημα εάν όντως υπάρχει έλλειψη ποιότητας. Γιατί υπάρχουν παίκτες που αμφισβητήθηκαν από τον κόσμο και τα ΜΜΕ, έφυγαν από την ομάδα και διαπρέπουν στο εξωτερικό. Αυτό πώς μπορεί να εξηγηθεί;
"Αυτό δεν μπορώ να το εξηγήσω εγώ. Αυτό που ξέρω είναι ότι εδώ έχουμε μία ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Υπάρχει μία δεδομένη πίεση. Μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να μην αποδίδει το ίδιο σε αυτό το καθεστώς και να πάει κάπου αλλού και να παίζει απελευθερωμένος. Να δείχνει τις δυνατότητες του. Είναι λογικό να υπάρχει μικρότερη πίεση στο εξωτερικό απ' ό,τι στον Παναθηναϊκό. Αυτό μπορεί να είναι ένας λόγος που μπορώ να τον πω".
Από πού προκύπτει αυτή η πίεση;
" Από παντού. Από τον Τύπο, από τον κόσμο. Είμαστε σε μία μεγάλη ομάδα όπου πρέπει να παίρνει πρωτάθλημα, να κατακτά κάθε χρόνο τίτλους. Είναι λογικό να υπάρχει πίεση και πρέπει να ζούμε με αυτήν".
Ο Παπαδόπουλος αυτήν την πίεση τη διαισθάνεται πλέον περισσότερο ως αρχηγός; Είσαι περισσότερο αγχωμένος τώρα συγκριτικά με τα πρώτα σου χρόνια στην ομάδα;
"Όταν ήρθα εγώ στον Παναθηναϊκό υπήρχε μία ομάδα, ένας κορμός και μπήκα εγώ σε αυτήν την ομάδα. Ότι είχα άγχος, είχα, Άλλου είδους ίσως, γιατί ήθελα να καθιερωθώ, να δείξω την αξία μου. Είχα πιο πολύ άγχος για τον εαυτό μου. Τώρα ίσως έχω πιο πολύ για την ομάδα, απ' τη στιγμή που είμαι και αρχηγός της. Είναι διαφορετικό το πώς ήρθα και το πώς είμαι τώρα στην ομάδα".
Άλλαξες καθόλου από τότε που φόρεσες το περιβραχιόνιο;
"Τι εννοείς αν άλλαξα;".
Σε συμπεριφορά ή σε νοοτροπία…
"Όπως ήμουν είμαι. Απλώς έχω περισσότερες ευθύνες και προσπαθώ να αντεπεξέλθω".
Αυτή η αλλαγή του ρόλου σου στην ομάδα σε επηρέασε αγωνιστικά; Ή πιστεύεις ότι είναι έξω από τον αγωνιστικό χώρο;
"Αυτό είναι ένα συμπέρασμα που μπορεί πολύ εύκολα να προκύψει στον κόσμο, γιατί δεν ξέρουν τι γίνεται στην ομάδα και πώς είμαι εγώ στην ομάδα. Ο κόσμος χωρίς να το έχει δει το λέει"
Τι λέει; Ότι;
"Ότι έχω αλλάξει. Το έχουν σίγουρο, χωρίς να το έχουν δει. Αλλά δεν είναι έτσι".
Εσύ τι θα άλλαζες πάνω σου. Σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και αγωνιστικά αν θέλεις...
"Εγώ κοιτάζω να βελτιώνομαι σε όλα τα επίπεδα. Σε κάθε προπόνηση δουλεύω για να βελτιώνομαι σε όλα. Δεν μπορείς να δουλέψεις πάνω σε κάτι και να αφήσεις κάτι άλλο. Γιατί μετά θα σε αφήσει κι αυτό. Παντού πρέπει να δουλεύει ένας παίκτης".
Πέρασες και μία μικρή περιπέτεια με τον τραυματισμό σου, έκανες και μία επέμβαση. Επηρέασε αυτό το πρόβλημα που είχες την απόδοση σου στο ξεκίνημα της χρονιάς;
"Μπορεί να μη θέλω εγώ να το δω έτσι, αλλά μέσα μου μπορεί να με πείραζε να με επηρέαζε αγωνιστικά. Τώρα είμαι εντάξει".
Την πρώτη χρονιά είδαμε έναν Παπαδόπουλο εντυπωσιακό και μάλιστα με αξιοθαύμαστη διάρκεια. Στη συνέχεια είχες σκαμπανεβάσματα...
"Τη δεύτερη χρονιά μου "πλήρωσα" το καλοκαίρι. Την κόπωση που είχα. Μετά άλλαξε και η ομάδα. Άλλαξαν πολλά στην ομάδα. Οπως σας είπα, όταν ήρθα στον Παναθηναϊκό, υπήρχε μία ομάδα. Και μπήκα εγώ. Στη συνέχεια αυτό δεν υπήρχε και αυτό επηρεάζει και τα παιδιά που ήρθαν αυτά τα χρόνια. Δηλαδή ο κάθε παίκτης που έρχεται στην ομάδα δεν έχει τη δυνατότητα να ενσωματωθεί. Υπάρχει ένα διαρκές χτίσιμο. Στην κάθε μεταγραφή, στον κάθε παίκτη, πέφτουν πάνω του όλοι ότι αυτός θα πάρει την ομάδα στις πλάτες του, θα κάνει το ένα και το άλλο. Στον καθένα που έρχεται πέφτει όλο το βάρος πάνω του. Που δεν θα έπρεπε. Κάθε νέο παίκτη πρέπει να τον βοηθήσεις για να παίξει".
Γιατί δεν υπάρχει αυτό;
"Μα, από εκείνη την ομάδα που σας είπα ο κορμός άλλαξε. Φύγανε κάποιοι παίκτες, ήρθαν κάποιοι άλλοι. Και σε μια μεγάλη ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό δεν μπορείς να φτιάξεις κατευθείαν την ομάδα όπως ήταν πριν ή και καλύτερη. Είναι πολύ δύσκολο να φεύγει μία ομάδα και να θες να φτιάξεις γρήγορα μια ομάδα εξίσου καλή. Χρειάζεται χρόνος. Και κάθε χρόνο έρχονται παίκτες καινούριοι. Αλλάζουν και οι προπονητές. Αυτό ίσως είναι και το βασικότερο".
Εσύ είσαι ευχαριστημένος από τη φετινή σου παρουσία και την παρουσία του Παναθηναϊκού;
"Όχι, βέβαια. Δεν είμαι ευχαριστημένος, θα είμαι ευχαριστημένος μόνο όταν θα παίρνουμε το πρωτάθλημα".
Αν πάρετε το κύπελλο; θα μετριαστούν οι εντυπώσεις;
"
Εντάξει, δεν λέει κάτι το να πάρεις το κύπελλο, δεν σημαίνει ότι σώθηκε η χρονιά. Αλλά εννοείται ότι οφείλουμε να το πάρουμε".
Είναι ένας τίτλος, όμως. Και δεν έχει πολλούς η ομάδα τα τελευταία χρόνια...
"
Ένα κύπελλο είναι ένα κύπελλο. Είναι ένας τίτλος για την ομάδα, για την ιστορία της, για τον κόσμο. Αλλά δεν πρέπει να πούμε, εάν πάρουμε το κύπελλο, ότι εντάξει είμαστε μια χαρά, όλα είναι καλά και κάναμε κάτι σπουδαίο".
Συμφωνείς με την εκτίμηση ότι δεν πρέπει να γίνουν πολλές αλλαγές το καλοκαίρι;
"
Εγώ είμαι της λογικής ότι πρέπει να γίνουν σωστές αλλαγές. Εάν γίνουν αλλαγές, να γίνουν σωστές. Πολλές ή λίγες, δεν μπορώ να το ξέρω εγώ".
O απολογισμός της χρονιάς
Η πιο δύσκολη στιγμή της χρονιάς ήταν στο Παμπελοποννησιακό;
"
Νομίζω όλη η χρονιά ήταν δύσκολη".
Απ' την αρχή της;
"Ναι"
Ξεκίνησε λάθος, δηλαδή, από την προετοιμασία. Αυτό που λέγεται κατά κόρον;
"Η προετοιμασία... Το έχω ξαναπεί. Ο προπονητής έκανε μία προετοιμασία που θεωρούσε ότι έπρεπε να γίνει. Σίγουρα έχω κάνει πιο σκληρές προετοιμασίες".
Πιο σκληρή προετοιμασία πότε έκανες;
"
Στον Παναθηναϊκό δεν έχω κάνει πολλές. Την πιο σκληρή την έχω κάνει στην Αγγλία, που ήταν μία εβδομάδα "φωτιά και λάβρα". Αλλά ήταν μία εβδομάδα μόνο και από εκεί και πέρα είχε συνέχεια φιλικά και πρωτάθλημα. Ήταν άλλου στυλ. Δεν είναι όπως εδώ που κάνουμε 15 και 20 μέρες. Δεν υπήρχε τέτοιο πράγμα".
Υπάρχει η αίσθηση ότι στον Έλληνα παίκτη δεν πολυαρέσει η σκληρή προπόνηση, το να «ζορίζεται». Προτιμάει, για παράδειγμα, να πάει για το καφεδάκι του το πρωί αντί για προπόνηση...
"Όλοι πίνουν καφέ νομίζω".
Γενικότερα ότι είναι της «γκρίνιας»...
"Δεν νομίζω ότι υπάρχει παίκτης στον κόσμο που δεν γκρινιάζει. Φωναχτά ή σιωπηλά. Δεν είναι θέμα του Έλληνα παίκτη".
Άρα, δεν εκτιμάς ότι η προετοιμασία έφτιαξε που δεν πήγε καλά η ομάδα φέτος;
"Δεν φταίει ποτέ ένα πράγμα μόνο. Φταίνε όλοι".
Μετά τον Μπάκε ήρθε ο Μουνιόθ. Άλλαξε αρκετά η εικόνα της ομάδας, αλλά στη συνέχεια είδαμε το «έργο» πάλι απ' την αρχή...
"
Ήταν μία χρονιά δύσκολη γενικά. Σε ένα σημείο ο Μουνιόθ βελτίωσε την ομάδα, ειδικά στην αρχή. Δούλεψε ένα στυλ παιχνιδιού. Αλλά αυτό ήταν διαρκώς το ίδιο, σε όλα τα ματς. Δεν είχαμε ευελιξία. Σε κάποιους αγώνες βγήκε, σε κάποιους άλλους όχι. Αυτός είναι ο προπονητής, αυτός κάνει το πλάνο, αυτός αποφασίζει. Για ό,τι θέλει να κάνει, εμείς πρέπει να τον ακούμε".
Θεωρείς, δηλαδή, ότι χρειάζεται να υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι παιχνιδιού;
"
Εγώ αισθάνομαι ότι δεν ρισκάρουμε, ειδικά όταν παίζουμε με μικρές ομάδες. Ότι παίζουμε συντηρητικά. Δίνουμε στον αντίπαλο την αίσθηση ότι μπορούν να πάρουν αποτέλεσμα. Του δίνεις δύναμη».
Εσύ θα τον κρατούσες τον Μουνιόθ, εάν έπαιρνες την απόφαση;
"
Δεν είναι δικό μου αυτό το θέμα. Αφορά αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις".
Η ομάδα, ανεξαρτήτως τακτικής, δεν βγαίνει με τη λογική να πιέσουμε τον αντίπαλο...
"
Στα ντέρμπι και τα δύσκολα παιχνίδια πρέπει να παίξεις με τακτική. Δεν μπορείς να παίξεις ελεύθερα και φουλ επίθεση. Όλες οι ομάδες παίζουν έτσι. Μέχρι και η Βαλένθια, αλλιώς θα παίξει με τη Ρεάλ, αλλιώς με μία μικρότερη ομάδα. Αλλά όταν έχεις μία ομάδα που σε περιμένει, πρέπει να έχεις λύσεις. Να έχεις επιλογές".
Εσείς οι παίκτες, ως φιλοσοφία και ανεξάρτητα από το πλάνο, μπαίνετε στο γήπεδο με τη νοοτροπία «αυτοί σήμερα δεν θα γλιτώσουν»;
" Το ότι μπαίνουμε με αυτή τη συντηρητική τακτική επηρεάζει και τη φιλοσοφία μας. Αλλά είναι πολλά, δεν είναι μόνο ένα".
"Θα τα σηκώσουμε"
Παρακολουθείς μπάσκετ;
"Ναι, μου αρέσει".
Τι βλέπεις στο φάιναλ φορ;
"Δεν είναι εύκολο. Όλες οι ομάδες έχουν από 25% πιθανότητες. Είναι οι τέσσερις καλύτερες στην Ευρώπη".
Ποιος παίκτης σου αρέσει περισσότερο από τον Παναθηναϊκό;
"Ο Διαμαντίδης. Είναι εξαιρετικός. Πλήρης παίκτης".
Θα τα σηκώσετε οι Δημήτρηδες δηλαδή;
"
θα τα σηκώσουμε, δεν θα τα σηκώσουμε;".
Ποια ομάδα φοβάσαι πιο πολύ;
"Την ΤΣΣΚΑ. Αλλά όλες έχουν από 25%. Δεν μπορείς να κάνεις προγνωστικά. Μακάρι να το πάρουμε".
"Μ εγάλο ταλέντο ο Νίνης»
Την εξέλιξη του Νίνη την περίμενες;
"Τον είδα πρώτη φορά όταν ήρθα από την Ιταλία και έπαιξε κατευθείαν στην ενδεκάδα. Δεν τον είχα δει στις προπονήσεις".
Πώς τον βλέπεις;
"Τι να πω, εντάξει, το παιδί έχει μεγάλο ταλέντο".
Υπερβάλλουμε πιστεύεις ως ΜΜΕ;
"Ε, δεν υπερβάλλετε;".
Ποια είναι η σωστή διάσταση;
"Αυτή τη στιγμή είναι ένα ταλέντο. 17 χρονών είναι. Η τόση προβολή δεν χρειάζεται. Αυτό το κάθε μέρα, κάθε μέρα. Όχι να μη λες ότι είναι μεγάλο ταλέντο. Αλλά όχι σε αυτό το βαθμό που γίνεται. Βέβαια, για το ίδιο το παιδί το θέμα δεν είναι τόσο η υπέρπροβολή όσο η διαχείριση της".
Πόσο σας κόστισε φέτος η απουσία Γκονζάλες και Βίκτορ;
"Πολύ. Πάρα πολύ. Υπήρχε μία πείρα, μία ποιότητα που θα μας βοηθούσε πάρα πολύ και ειδικά στα παιχνίδια αυτά απέναντι στις κλειστές άμυνες. Κυρίως ο Εκι. Και ο Βίκτορ που ήταν τραυματίας. Αλλά ο Εκι θα ήταν στο κέντρο και θα μπορούσε να βοηθήσει πιο πολύ στο ρόλο του οργανωτή. Γιατί εκεί έχουμε δύο παίκτες που παίζουν σερί και έχουν το ίδιο στυλ. θα έδινε σίγουρα κάτι το διαφορετικό".
Γιατί δεν γυρίζετε ματς;
"Γιατί έχουμε πρόβλημα απέναντι στις κλειστές άμυνες".
Αν προηγηθεί η Λάρισα; "Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι".
Για το θέμα του τεχνικού διευθυντή
Επί Σκάζνι και επί Μαλεζάνι έγιναν 27 μεταβολές στην ομάδα...
"Αυτό εάν ξαναγίνει θα είναι δύσκολο για την ομάδα, θα πάμε πάλι απ' την αρχή. Είτε είναι πολλές είτε λίγες οι αλλαγές, πρέπει να είναι μελετημένες και σωστές".
Φαίνεται πως πάμε σε ένα μοντέλο που είχε η ομάδα τη χρονιά του νταμπλ. Με τεχνικό διευθυντή. Πιστεύεις ότι μπορεί ο Βέλιτς να γίνει νέος Ζάετς;
"Τι πάει να πει μπορεί να γίνει νέος Ζάετς; Ο τεχνικός διευθυντής πρέπει να είναι τεχνικός διευθυντής. Πρέπει να ξέρει τη δουλειά του. Το να συγκρίνεις τον έναν με τον άλλο δεν νομίζω ότι έχει νόημα. Ο τεχνικός διευθυντής πρέπει να είναι η κολόνα της ομάδας".
Είσαι υπέρ αυτού του μοντέλου;
"Το μοντέλο του τεχνικού διευθυντή είναι πολύ δύσκολο. Αλλά εάν γίνει είναι πιστεύω ό,τι καλύτερο. Να υπάρχει ένας άνθρωπος που να έχει επικοινωνία με όλους. Με τους παίκτες, με τον προπονητή, με την ιδιοκτησία. Να μιλάει με όλους. Και να υπάρχει ένα σκεπτικό, μία φιλοσοφία που θα τη στηρίξεις. Είναι το ιδανικό, αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ δύσκολο για την Ελλάδα".
Γιατί είναι πολύ δύσκολο;
"Και μόνο που υπάρχουν δεκατρείς εφημερίδες είναι ένα πρόβλημα. Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο αυτό. Και βγαίνουν κι άλλες όσο πάει".
Κάνουν κακό οι δημοσιογράφοι;
"Ε, τι. Καλό κάνουν; Οι δημοσιογράφοι κάνουν ή καλό ή κακό. Συνήθως κακό".
Για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ τι πρόβλεψη κάνεις;
"Μίλαν. Θέλω να περάσει και να το πάρει. Εντάξει, η Μάντσεστερ παίζει πολύ ωραίο ποδόσφαιρο, αλλά νομίζω ότι θα περάσει η Μίλαν και θα το πάρει".
Η δική μας «άμυνα» πάντως ασπάζεται τη ρήση «εγώ φταίω που τα γράφω ή αυτοί που τα κάνουν;».
"Ή αυτοί που τα λένε, θα έλεγα εγώ. Μία ομάδα έχει ανθρώπους. Δεν είμαστε ρομπότ. Και θα τσακωθούμε και θα μιλήσουμε άσχημα. Από τις καλές αλλά και τις κακές στιγμές μαθαίνει ο ένας τον άλλον στην ουσία. Το ι κακό είναι ότι βγαίνουν προς τα έξω τα άσχήμα και κάποιες φορές τα μεγεθύνουν Ι κιόλας αυτοί που τα λένε".
Δηλαδή; Φέρε μας ένα παράδειγμα...
"Παραδείγματα, πολλά. Δεν θέλω να πω συγκεκριμένα, δεν χρειάζεται. Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Αυτό είναι το πρόβλημα σε μία ομάδα".
Ως αρχηγός μπορείς να το αντιμετωπίσεις αυτό; Έχεις πεις στους συμπαίκτες σου, υστέρα από κάποιο συμβάν, ότι «όλοι μπορεί να μιλήσουμε με έναν δημοσιογράφο. Αλλά έχει μεγάλη σημασία τι του λέμε και πώς του το λέμε».
"Βέβαια, ισχύει αυτό. Δεν μπορείς να μη μιλάς με δημοσιογράφους, να μην απαντάς ποτέ στο τηλέφωνο. Αλλά όταν το σηκώνεις, πρέπει να ξέρεις πώς να τον χειρίζεσαι".
Για το πρόβλημα που αντιμετώπιζες, πήγες να κάνεις την επέμβαση στην Ιταλία. Γιατί πήρες αυτήν την απόφαση; Βλέπουμε κι άλλους παίκτες να κάνουν το ίδιο.
"Είναι ψυχολογικό το θέμα, δεν είναι πρακτικό. Για μένα είναι ψυχολογικό. Πιστεύω ότι έχω κάποιον άνθρωπο που τον εμπιστεύομαι, που τα πάντα κάνω μ' αυτόν. Τον θεωρώ τον κατάλληλο και ότι θα μου πει το σωστό. Είναι ψυχολογικό το θέμα σε κάθε ποδοσφαιριστή".