Αλ Αϊν, Αλ Αχλί (δις), Λοκομοτίβ Μόσχας, Παλμέιρας, Σπόρτινγκ. Ολες οι ομάδες, οι οποίες άλλοτε εντονότερα και άλλοτε όχι και τόσο, που στην τριετία που βρίσκεται στον πάγκο του Ολυμπιακού ο Πέδρο Μαρτίνς έφτασαν στο κατώφλι του, επιδιώκοντας με διάφορους τρόπους να τον δελεάσουν.

Δεν έγινε. Ο Πορτογάλος προπονητής ποτέ δεν επέτρεψε κάτι περισσότερο από μια ευγενική ακρόαση. Το πολύ. Το έχει δηλώσει άλλωστε επανειλημμένως. Είναι καλά στον Ολυμπιακό. Για την ακρίβεια, όπως επανέλαβε και μετά την χτεσινή φιέστα της κατάκτησης του δεύτερου συνεχόμενου πρωταθλήματος των "ερυθρόλευκων" με αυτόν στον πάγκο, έχει ζήσει υπέροχα πράγματα.

Ο ίδιος προφανώς και είναι φιλόδοξος. Και ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας. Στον πάγκο των "ερυθρόλευκων" έχει κάνει άλματα προόδου. Τόσο οικονομικής (έχει ουσιαστικά τετραπλασιάσει τις απολαβές του) όσο και σε επίπεδο αναγνώρισης. Και αυτή ακριβώς η αναγνώριση φαίνεται και από την αλλαγή του status των προσεγγίσεων που δέχεται και εισπράττει, από το επίπεδο των ομάδων στις οποίες πλέον το όνομα του ακούγεται.

Δεν είναι στο επαγγελματικό μενού του Πορτογάλου μια μετακόμιση, μια επιλογή ομάδας σε εξωτικό προορισμό. Στην παρούσα φάση της καριέρας του, τα (πολλά) χρήματα που μπόρεσαν να του προσφέρουν αραβικές ομάδες δεν συνιστούν εξέλιξη. Η λογική του επαναπατρισμού -που του προσφέρθηκε από την Σπόρτινγκ πέρυσι- δεν συνιστά εξέλιξη. Η επιλογή της μετακόμισης στην Βραζιλία, ακολουθώντας τη μόδα των συμπατριωτών του, δεν συνιστά -για τον ίδιο πάντα- εξέλιξη.

Εξέλιξη του προσφέρει η Premier League. Ποτέ άλλωστε δεν το έχει κρύψει ο Μαρτίνς στις κατά καιρούς δηλώσεις του πως αυτό αποτελεί το προσωπικό, επαγγελματικό του όνειρο. Φυσικά και γνωρίζει πως κάτι τέτοιο δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν είναι εύκολο. Μπορεί και να μην γίνει ποτέ. Κάτι τέτοιο, δεν προκαλείται, δεν εξαρτάται ούτε και βασίζεται σε δημόσιες σχέσεις και σε μανατζερικούς διαύλους. Κάτι τέτοιο κερδίζεται.

Και το πρόσθετο κέρδος του Μαρτίνς στην τριετία του στον Ολυμπιακό είναι πως έχει περάσει από το επίπεδο των αραβικών, των βραζιλιάνικων ομάδων και του επαναπατρισμού στο να δημιουργήσει ένα τέτοιο background με τη δουλειά του στον Ολυμπιακό που άνετα να μπορεί να "πλασαριστεί" σε ομάδες της Premier League. Και το όνομα του να βρίσκεται εκεί, να μπορεί να συζητείται στο συγκεκριμένο επίπεδο.

ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ

Οι Αγγλοι άλλωστε πλέον τον ξέρουν. Και αν κάτι υπολογίζουν περισσότερο από κάθε τι άλλο είναι ο τρόπος με τον οποίο "μετριέται" ο κάθε προπονητής και ποδοσφαιριστής απέναντι στις ομάδες τους. Στην τριετία του στον Ολυμπιακό αντιμετώπισε διαδοχικά Μπέρνλι, Τότεναμ, Άρσεναλ, Γουλβς, Μάντσεστερ Σίτι και πάλι Αρσεναλ. Απέκλεισε Μπέρνλι και μια φορά την Αρσεναλ, αποκλείστηκε στο όριο και σίγουρα λόγω ιδιαιτερότητας συνθηκών από τους "λύκους", κέρδισε δύο φορές συνεχόμενα τους "κανονιέρηδες" στο Λονδίνο, ζόρισε αφάνταστα τα "σπιρούνια", υποτάχθηκε μόνο στους "πολίτες" και αυτό δεχόμενος δύο γκολ στο τελευταίο δεκάλεπτο στο Μάντσεστερ και χάνοντας με το τιμητικότατο 1-0 στο Φάληρο.

Δεν είναι λίγα για να περάσουν απαρατήρητα στην αγγλική αγορά. Δεν είναι λίγα για τους λιγοστούς και χωρίς δεσμεύσεις ανθρώπους που διαχειρίζονται το μέλλον του Μαρτίνς να τον προωθήσουν πλέον, χωρίς επιφυλάξεις, σε επίπεδο Premier League. Αύτη άλλωστε είναι και η δουλειά τους. Και φυσικά, όχι κατ'ανάγκη επιδιώκοντας κάτι άμεσο. Κάθε πράγμα στον καιρό του. Και τώρα, ο καιρός του είναι να λειανθεί το έδαφος, να δημιουργηθούν οι συνθήκες.

Κάπως έτσι τέθηκε το όνομα του Μαρτίνς, πάνω κάτω την χρονική στιγμή των φετινών αναμετρήσεων του Ολυμπιακού με την Αρσεναλ, υπ’ όψη του συνιδιοκτήτη και προέδρου της Κρίσταλ Πάλας, Στιβ Πάρις. Δεν προχώρησε αφενός γιατί οι "αετοί" περίμεναν την απόφαση του Ρόι Χότζον για το αν θα συνεχίσει για έναν ακόμη χρόνο στα ηνία τους και αφετέρου γιατί στην περίπτωση που ο 74χρονος πλέον προπονητής επιλέξει να αποσυρθεί, προτιμούσαν να στραφούν σε γηγενείς, βρετανικές λύσεις. Και όπως αποδεικνύεται ισχύει, αφού από χτες το βράδυ, ο Φρανκ Λάμπαρντ παρουσιάζεται ως ο επικρατέστερος διάδοχος του Χότζον.

Το όνομα όμως του Μαρτίνς δεν "κάηκε". Εξετάστηκε, καταγράφηκε. Για μελλοντική χρήση. Αυτή είναι η διαφορά πλέον. Αναλόγως συμβαίνει και σε άλλες ομάδες στην Αγγλία. Είτε της Premier League (π.χ. Αστον Βίλα) είτε ομάδες της Championship, με δυναμική όμως ανόδου στα "σαλόνια". Για τον πάγκο των Γουλβς, προφανώς και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη μεσολάβηση. Ομάδα την οποία διαφεντεύει απόλυτα ο Ζόρζε Μέντες, γνωρίζει απ’έξω και ανακατωτά τις ανάγκες της και φυσικά μπορεί να "επιβάλλει" οποιονδήποτε προπονητή θέλει.

Για την ιστορία πάντως, όταν πρωτοκυκλοφόρησε το σενάριο που ήθελε τον Μαρτίνς βασικό στόχο σε περίπτωση που αποχωρούσε ο Νούνο Εσπίριτο (που ούτε καν αυτό είναι σίγουρο), όλοι οι εμπλεκόμενοι, όλοι όμως, δήλωναν παντελή άγνοια. Και έτσι είναι. Δεν χρειάζεται να "συζητηθεί" ο Μαρτίνς στους Γουλβς. Απλώς όμως, δεν έχει συζητηθεί. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον.

ΤΟ BUY OUT

Ένα ακόμη στοιχείο, εξίσου σημαντικό. Στο "βασιλικό", ανανεωμένο από πέρυσι, συμβόλαιο του Μαρτίνς προβλέπεται buy out 4 εκατομμυρίων ευρώ. Πολλά χρήματα, ακόμη και για μια αγγλική ομάδα. Πολλά χρήματα για να δαπανηθούν για έναν προπονητή ο οποίος -όπως τουλάχιστον το βλέπουν οι Αγγλοι- βρίσκεται στο προσκήνιο των παρυφών του κορυφαίου επιπέδου δύο χρόνια.

Ακόμη περισσότερο, πολλά χρήματα για να δαπανηθούν για έναν προπονητή το συμβόλαιο του οποίου ολοκληρώνεται του χρόνου και συνεπώς ένας σοβαρά ενδιαφερόμενος θα μπορεί τότε, χωρίς αυτή την έξτρα επιβάρυνση -οικονομική και όχι μόνο- ανεμπόδιστα να προσεγγίσει και να συμφωνήσει μαζί του, έχοντας τη δυνατότητα να παρακολουθήσει εγγύτερα και περισσότερο την πρόοδο του Μαρτίνς.

Και φυσικά και από την πλευρά του, ο Πορτογάλος, εκτός του δεδομένα σοβαρού συναισθηματικού κομματιού, γνωρίζει πως η παραμονή του στον Ολυμπιακό για έναν ακόμη χρόνο, πέραν των εξαιρετικών απολαβών, του προσφέρει την ευκαιρία για περισσότερες επιτυχίες και συνεπώς ακόμη μεγαλύτερη άνεση προώθησης της υποψηφιότητάς του σε ομάδες της Premier League. Και κυνικά ακόμη ακόμη, του μεγιστοποιεί τις πιθανότητες να κεφαλαιοποιήσει ό,τι και όσα χτίζει στον Ολυμπιακό όντας ελεύθερος να αποφασίσει και να κάνει την επιλογή του.

Συνεπώς, το μόνο σίγουρο είναι πως ο Μαρτίνς δεν βιάζεται. Και ούτε σε καμία περίπτωση δεν επιδιώκει να προκαλέσει καταστάσεις. Για την ακρίβεια είναι τελείως στην αντίθετη κατεύθυνση. Όχι μόνο γιατί δεν του λείπει τίποτα τη δεδομένη στιγμή στον Ολυμπιακό. Όχι μόνο γιατί αναγνωρίζει πως (ακόμη) είναι άγουρες οι συνθήκες και τα συνολικά δεδομένα -αυτά άλλωστε αλλάζουν ανά πάσα ώρα και στιγμή- για να διεκδικήσει δυναμικά το όνειρο του, αλλά γιατί γνωρίζει πως η παραμονή του στους πρωταθλητές Ελλάδας, όπως και να εξεταστεί, είναι προς το συμφέρον του.

Οπότε αφήνει όσους πρέπει να δουλεύουν γι’ αυτόν, με ορίζοντα το κατάλληλο timing και προωθώντας τη δουλειά του στον Ολυμπιακό που δεν έχει καμία πρεμούρα να αφήσει νωρίτερα από την κατάλληλη στιγμή, την κατάλληλη προοπτική που πρέπει και για την κατάλληλη προσφορά.

Στην Game Night, ο Παντελής Βλαχόπουλος σχολίασε με τον Θέμη Καίσαρη και τον Τσάρλυ τι έκανε τη διαφορά φέτος για τους ερυθρολεύκους, αλλά και για την υπόθεση του Πέδρο Μαρτίνς, τονίζοντας ότι πλέον έχει μεγάλο δέσιμο με την ομάδα, τους παράγοντες και τους φιλάθλους.

Photo Credits: 24Media Creative Team/Κωνσταντίνος Μπαντούνας