Από εκείνη την αποστολή των τελευταίων, χωρίς το παραμικρό αντίκρισμα, παιχνιδιών της προκριματικής φάσης του Euro 2016, το Σάββαρτο (9/10) στο Μπατούμι ήταν μόνο ο Κώστας Σταφυλλίδης (και αυτός επιστρέφοντας μετά από έναν χρόνο) και ο Πέτρος Μάνταλος. Θα ήταν, αν δεν είχε τραυματιστεί και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος. Ο τρίτος της παρέας των εναπομεινάντων, ο Δημήτρης Πέλκας, ο οποίος τότε, πριν έξι χρόνια, ήταν ο rookie της αποστολής, λαμβάνοντας την παρθενική του κλήση στην Εθνική ομάδα.

Συμπαίκτες του τότε, πλέον έχουν αλλάξει σταδιοδρομία (Παναγιώτης Κονέ, Βασίλης Τοροσίδης, Βαγγέλης Μόρας, Χοσέ Χολέμπας, Αλέξανδρος Τζιόλης), βρίσκονται στα αλόνια της Super League 2 (Μάρκος Βελλίδης, Στέφανος Αθανασιάδης, Χρήστος Αραβίδης), πρακτικά έχουν τεθεί για χρόνια – για διάφορους λόγους - εκτός επιλογών αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος (Ορέστης Καρνέζης, Λουκάς Βύντρα, Σωκράτης Παπασταθόπουλος, Κώστας Μανωλάς, Ανδρέας Σάμαρης, Παναγιώτης Ταχτσίδης, Κώστας Μήτρογλου, Νίκος Καρέλης).

Ντεμπούτο με Τσάνα, βασικός με Σκίμπε

Το ντεμπούτο του το είχε κάνει – υπό την καθοδήγηση του υπηρεσιακού εκλέκτορα Κώστα Τσάνα – μπαίνοντας ως αλλαγή στο τελευταίο εικοσάλεπτο του παιχνιδιού με τη Βόρεια Ιρλανδία στο Μπέλφαστ. Για τους νησιώτες ιστορικό, αφού με τη νίκη τους (3-1) "κλείδωσαν" την πρόκριση για τα τελικά της Γαλλία. Και για τη γαλανόλευκη επίσης. Με τελείως διαφορετική χροιά όμως, αφού τότε είχε συμπληρώσει 12 παιχνίδια χωρίς νίκη, διαμορφώνοντας έτσι το χειρότερο σχετικό σερί της ιστορίας της και καταλήγοντας τελευταία σε έναν όμιλο που – μεταξύ άλλων – περιλάμβανε και τα Νησιά Φερόε.

Η κατάταξη δεν άλλαξε ούτε και μετά τη φιλοξενία της Ουγγαρίας στο φινάλε των προκριματικών. Τότε, στο "Καραϊσκάκης", στις 11 Οκτωβρίου 2015, ο 22χρονος Πέλκας ξεκινούσε για πρώτη φορά βασικός στην Εθνική. Στην ενδεκάδα με τα τρία δεκάρια (Μάνταλος, Φορτούνης, Πέλκας) πίσω από τον φουνταριστό (Μήτρογλου), η Εθνική τουλάχιστον έσωσε μέρος του ασύλληπτα επιβαρυμένου κύρους της σε εκείνα τα προκριματικά επικρατώντας με 4-3 και τον μεσοεπιθετικό του ΠΑΟΚ να βγάζει ολόκληρο το ενενηντάλεπτο.

Βασικός ήταν και στο πρώτο παιχνίδι του Μίχαελ Σκίμπε στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, λίγες εβδομάδες αργότερα. Για ένα ημίχρονο, σε ένα φιλικό με το Λουξεμβούργο στο Μεγάλο Δουκάτο. Τουλάχιστον αποχωρώντας από το γήπεδο στην ανάπαυλα, το παιχνίδι ήταν στο 0-0 και όχι στο πολύ επώδυνο επίσης για την γαλανόλευκη 0-1 που διαμορφώθηκε με γκολ στο τέλος.

Έκτοτε, μεσολάβησαν δύο χρόνια χωρίς κλήση για τον Δήμητρη Πέλκα. Επέστρεψε, ακόμη με τον Γερμανό στα ηνία, στη φιλοξενία της Κροατίας στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018, αγωνιζόμενος ως αλλαγή στα τελευταία 13 λεπτά του παιχνιδιού (0-0).

Από τότε και στο εξής λογίζεται και είναι πάγιο μέλος του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Παρότι ποτέ δεν θεωρήθηκε αναντικατάστατος. Με την χθεσινή του συμμετοχή στο Μπατούμι, ο Πέλκας έχει γράψει 21 διεθνείς. Βασικός έχει παίξει στις 12. Σε επίσημα, ο αριθμός των παιχνιδιών που ξεκίνησε μειώνεται, φτάνοντας στα επτά.

Έβγαλε... 21

Συνολικά, με τη φανέλα της Εθνικής, ο 28χρονος πλέον Πέλκας (τα κλείνει στις 26 Οκτωβρίου) μετρούσε ως χθες κάτι παραπάνω από 18 ώρες μπάλας (1074 λεπτά). Μαράζι του, καημός του, πως ποτέ σε αυτά δεν βρήκε δίχτυα, ποτέ δεν είχε κάτι ουσιαστικό να προσθέσει στον ατομικό του λογαριασμό, παρά μόνο μια ασίστ στην καλοκαιρινή, φιλική, επικράτηση κόντρα στη Νορβηγία επί ισπανικού εδάφους (2-1).

Στην 21η όμως, διεθνή του συμμετοχή, ένα λεπτό πριν το τέλος της, έσπασε το ρόδι (σ.σ. δεν είχε βρει δίχτυα ούτε στις 11 προηγούμενες συμμετοχές του στις φυτωριακές εθνικές ομάδες, από την k19 και έπειτα).

Στο 95’ λοιπόν, πίεση ψηλά. Πρώτη επαφή με την μπάλα, με ταυτόχρονο κλέψιμο και αποφυγή του αμυντικού. Δεύτερη επαφή προωθητική, τρίτη, πριν προλάβει να πέσει πάνω του ο δεύτερος αντίπαλος. Η κόντρα ενισχύει την έτσι κι αλλιώς πρόθεσή του να "κρεμάσει" τον τερματοφύλακα και έτσι η λόμπα, παρότι από σημείο που δεν την ευνοεί, βγαίνει.

Δίχτυα, 0-2. Σηκώνεται από το έδαφος, γυρίζει το κεφάλι να δει τον διαιτητή, όλα ok. Φυλάει τη βέρα στο αριστερό χέρι και βουτάει στο χορτάρι πανηγυρίζοντας, σηκώνοντας τα χέρια του ψηλά στο τέλος της "τσουλήθρας", προτού χαθεί από τις υπόλοιπες μπλε αγκαλιές.

Χρειάστηκε να περιμένει χρόνια για να το ζήσει. Καιρός ήταν…