Πέναντ: "Ο πατέρας μου ήταν χρήστης και πωλητής ναρκωτικών"

Ο Ζερμέν Πέναντ έγραψε την αυτοβιογραφία του και μέσα σε αυτήν υπάρχουν συγκλονιστικές αποκαλύψεις για τα παιδικά του χρόνια. Μέσα στο πρώτο κομμάτι που κυκλοφόρησε αναφέρει ότι ο πατέρας του ήταν έμπορος ναρκωτικών και στη συνέχεια έκανε και χρήση τους.

Μάλιστα, θυμάται πως του είχε πάρει τα χρήματα από τα 14τα γενέθλια του για να αγοράσει ναρκωτικά.

Διαβάστε ένα από τα αποσπάσματα της αυτοβιογραφίας του: "Μεγάλωσα σε μία δύσκολη περιοχή στο Νότιγχαμ, το Μίντοους. Δεν υπήρχε τόσο εργατική, όσο φτωχοί άνθρωποι. Αυτή είναι η αλήθεια. Θεωρώ ότι εάν είχα καλύτερα παιδικά χρόνια, τη μητέρα και τον πατέρα μου δίπλα, τότε σίγουρα θα είχα παίξει για την Εθνική ομάδα της Αγγλίας και σίγουρα θα είχα μεγαλύτερη καριέρα. Έκανα καλή καριέρα, αλλά δεν είμαι χαρούμενος, θα μπορούσα να είχα πετύχει περισσότερα. Το γνωρίζω αυτό, είμαι ο πρώτος που το παραδέχεται.

Ακόμα και όταν ήμουν στο σχολείο ήξερα ότι ο πατέρας μου πουλούσε ναρκωτικά. Είναι ο πατέρας σου, οπότε δεν πρόκειται να πεις τίποτα και πιθανότατα δεν θες καν να το σκέφτεσαι, αλλά στην ηλικία των 12 ή των 13 ήξερα τι συνέβαινε. Οι πωλήσεις δεν γίνονταν στο σπίτι. Όλα γίνονταν στην παμπ. Όλοι μαζεύονταν εκεί, ήταν υπέροχα. Το να πουλάει κανείς ναρκωτικά εκεί και να τα βλέπει να υπάρχουν στο χώρο, ήταν κάτι το φυσιολογικό. Πιστεύω ότι αν δεν υπήρχε το ποδόσφαιρο και δεν είχα καλούς φίλους θα είχα καταλήξει να κάνω κι εγώ το ίδιο.

Υπήρξε όμως και μία περίοδο που πουλούσε ναρκωτικά και στο σπίτι. Όσα περισσότερα χρήματα έβγαζε τόσο πιο άνετα αισθανόταν και άρχισε να τεμπελιάζει. τότε ήταν που άρχισε και η κατρακύλα. Όχι μόνο τα πουλούσε μέσα στο σπίτι, αλλά πολλοί έπαιρναν και τη δόση τους. Κάπνιζαν ηρωίνη. Δεν χρειαζόταν να το δω. Μύριζε παντού. Όταν μεγαλώνεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον γνωρίζεις τα πάντα. Ξέρεις πως μυρίζει το κρακ. Ξέρεις πως μυρίζει η μαριχουάνα. Μυρίζουν σαν τα τσιγάρα, αλλά αφήνουν μία χειρότερη μυρωδιά στο τέλος.

Πολλές φορές έφερνα τους φίλους μου στο σπίτι και το μύριζαν και εκείνοι. Ήταν μια στενάχωρη και ντροπιαστική στιγμή για μένα. Έφερνα την κοπέλα μου και ένιωθα ντροπιασμένος. Πολλές φορές ήθελα να το εκφράσω αυτό στον πατέρα μου, αλλά δεν ήξερα τον τρόπο.

Ένα πρωινό πριν σηκωθώ για να πάω στο σχολείο το σπίτι δεχόταν επιδρομή. Ήταν η αστυνομία η οποία είχε εισβάλει στο σπίτι. Έριξαν την πόρτα, έτρεξαν στον πάνω όροφο και νόμιζα ότι είχαν έρθει για μένα. Μετά είδα ότι πήραν τον πατέρα μου και κατάλαβα για ποιο λόγο είχαν έρθει. Πολλοί άνθρωποι συνελήφθησαν εκείνη την μέρα. Ήταν μία μεγάλη επιχείρηση. Όλοι μιλούσαν για αυτοί. Κάποιος είπε ότι θα μπορούσε ο πατέρας μου να μπει στη φυλακή για έξι χρόνια. Δεν άντεξα, έβαλα τα κλάματα.

Ήταν η μόνη μορφή οικογένειας που είχα. Δεν είχα μητέρα. Είχα μία θετή μητέρα, η οποία όμως δεν ήταν η μητέρα μου. Αυτό ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που είχα. Ξέρω ότι δεν ήταν ο καλύτερος πατέρας, αλλά ήταν η οικογένεια μου, ήταν ο πατέρας μου. Ξέρω ότι δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, όμως δεν μπορούσε να βρει δουλειά και έκανε ότι μπορούσε.

Όταν βγήκε έξω είχε γίνει μυώδης γιατί περνούσε όλο το χρόνο του στο γυμναστήριο. Τότε ήταν που σκέφτηκα ότι όλα είχαν τελειώσει και θα είχαμε μια πιο φυσιολογική ζωή. Πίστευα ότι είχε μπει στο σωστό δρόμο, αλλά άρχισε να πουλά ναρκωτικά ξανά. Αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα ήταν χειρότερα. Ο πατέρας μου είχε εθιστεί στην ηρωίνη. Ήταν γνωστό ότι πουλούσε ναρκωτικά και τώρα άρχισε να παίρνει κιόλας. Αυτό με κομμάτιασε. Τον μίσησα για αυτό.

Πάντα θα θυμάμαι ένα συμβάν στα γενέθλια μου. Νομίζω ήταν όταν έκλεισα τα 14. Πήρα πολλές ευχετήριες κάρτες από τη γιαγιά μου και από άλλα μέλη της οικογένειας μου. Οι περισσότερες είχαν και χρήματα μαζί. Συνολικά ήταν 40 λίρες. Τότε ο πατέρας μου ήρθε και με ρώτησε εάν πήρα καθόλου χρήματα. Του είπα πως "ναι" και εκείνος μου ζήτησε να του τα δώσω και θα μου τα επέστρεφε. Ήξερα γιατί τα ήθελε. Ήξερα ότι δεν επρόκειτο να τα πάρω ποτέ πίσω, γιατί είχε εθιστεί στην ηρωινη. Δεν είχε δουλειά και πλέον δεν πουλούσε καν ναρκωτικά γιατί τα έπαιρνε όλα εκείνος".

Photo credits: AP Photo/Jon Super