Πέρεθ, ο πρόεδρος που λατρεύει να αλλάζει προπονητές στη Ρέαλ!
Ο πάγκος της Ρεάλ Μαδρίτης είναι μακράν ο πιο "δύσκολος" στον κόσμο. Διαβάστε για τους εννέα προπονητές που έχει φέρει και "αποχαιρετήσει" μέσα σε 12 χρόνια το απόλυτο αφεντικό των "μερένγκες", Φλορεντίνο Πέρεθ.
Προπονητής στη Ρεάλ Μαδρίτης τι δύσκολο πράγμα... Ο Κάρλο Αντσελότι λατρεύτηκε πέρυσι ως "θεός" από σύσσωμη την ποδοσφαιρική οικογένεια της Ρεάλ καθώς οδήγησε τον σύλλογο στην κατάκτηση της πολυθρύλητης "Decima" όμως φέτος που δεν κατέληξε κάποια κούπα στο μουσείο των Μαδριλένων στο "Bernabéu" είδε να του κουνούν πρόωρα μαντήλι παρά το γεγονός ότι είχε έναν ακόμα χρόνο στο συμβόλαιό του .
Βέβαια αν παρακολουθήσει κανείς τη "συμπεριφορά" του Φλορεντίνο Πέρεθ ως προέδρου των "μερένγκες" γρήγορα καταλήγει στο συμπέρασμα πως η απομάκρυση του Κάρλο Αντσελότι δεν ήταν κάτι το αναπάντεχο αλλά το απολύτως... φυσιολογικό μιας που ο πανίσχυρος διοικητικός ηγέτης των Μαδριλένων είναι... αλλεργικός στις αποτυχίες και έχει αποδέιξει πως διαθέτει μηδενική ανοχή σε προπονητές που δεν ανανεώνουν την τροπαιοθήκη της ομάδας με νέα λάφυρα.
Ο Αντσελότι ήταν το ένατο συνολικά προπονητικό "θύμα" του Πέρεθ στα 12 χρόνια παρουσίας του στον προεδρικό θώκο και το Sport24.gr σας παρουσιάζει τις ξεχωριστές ιστορίες που κουβαλούν ο καθένας εξ αυτών:
Βιθέντε Ντελ Μπόσκε
Ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε αγωνίστηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης από το 1980 μέχρι το 1994 (312 συμμετοχές και 14 γκολ στο πρωτάθλημα) και μετά από μερικά ματς που κάθησε στον πάγκο της ως υπηρεσιακός το 1994 (μετά την απόλυση του Μπενίτο Φλόρο και πριν την πρόσληψη του Χόρχε Βαλντάνο) και το 1996 (μετά την αποπομπή Βαλντάνο και πριν την έλευση του Αρσένιο Ιγκλέσιας) ο σύλλογος αποφάσισε να τον προσλάβει full-time τον Νοέμβριο του 1999. Ο Τζον Τόσακ είχε απογοητεύσει στο ξεκίνημα και ο Ισπανός κλήθηκε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά κάτι που όχι μόνο έκανε αλλά φρόντισε να χαρίσει μεγάλες στιγμές στους οπαδούς της ομάδας. Στα τέσσερα χρόνια που κάθησε στον πάγκο κατέκτησε 7 τίτλους: 2 Champions League (2000, 2002), 2 πρωταθλήματα Ισπανίας (2001, 2003), 1 ισπανικό Σούπερ Καπ (2001), 1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (2002) και 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο (2002) ενώ στην Ευρώπη έφτανε τουλάχιστον μέχρι τα ημιτελικά του Champions League σε όλες τις σεζόν που ήταν στο τιμόνι της Ρεάλ! Σε σύνολο 184 αγώνων που κάθησε στον πάγκο πανηγύρισε 104 νίκες, ωστόσο η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν πως κατάφερε να κουλαντρίσει μία ομάδα στην οποία υπήρχαν οι Ζιντάν, Ρονάλντο, Ραούλ και Φίγκο, οι αποκαλούμενοι "Galácticos". Το εντυπωσιακό είναι πως μία ημέρα μετά την κατάκτηση της 29ης La Liga οι Μαδριλένοι ανακοίνωσαν πως δεν θα ανανέωναν το συμβόλαιο του Ντελ Μπόσκε, με τον Φλορεντίνο Πέρεθ να δηλώνει σε συνέντευξή του στο BBC: "Ο Ντελ Μπόσκε έδειχνε σημάδια κόπωσης. Θέλω να είμαι ειλικρινής, η πεποίθησή μας ήταν πως δεν ήταν ο κατάλληλος προπονητής για το μέλλον". Βέβαια, όπως θυμούνται οι περισσότεροι, η ιστορία δικαίωσε στη συνέχεια τον μυστακοφόρο προπονητή από τη Σαλαμάνκα και όχι τον μεγαλοπαράγοντα. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια μετά τη φυγή του Ντελ Μπόσκε η Ρεάλ άλλαξε επτά προπονητές μέσα σε τέσσερα χρόνια και χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 2007 για να ξαναπάρει κάποιον τίτλο ενώ ο Ισπανός διαδέχτηκε το 2008 τον Λουίς Αραγονές στην εθνική Ισπανίας και έκτοτε μετράει την κατάκτηση 1 Παγκοσμίου Κυπέλλου (2010) και ενός 1 Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (2012).
Κάρλος Κεϊρός
Ο Κάρλος Κεϊρός ήταν ο άμεσος συνεργάτης του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τη σεζόν 2002-03 (πήρε τη θέση του Στιβ ΜακΛάρεν) και μέσα από αυτό το πόστο κατάφερε να τραβήξει την προσοχή των διοικούντων τη Ρεάλ με αποτέλεσμα το καλοκαίρι του 2003 να πάρει τη θέση του Ντελ Μπόσκε ως πρώτος προπονητής στους Μαδριλένους. Αναμφίβολα η πρόκληση για τον Πορτογάλο ήταν τεράστια καθώς παραλαμβάνε μία ομάδα απόλυτα πετυχημένη με τον προκάτοχό του στην οποία πέρα από τους Ζιντάν, Ρονάλντο και Φίγκο υπήρχε πλέον και ο "πολύς" Ντέιβιντ Μπέκαμ που είχε φτάσει μία εβδομαδα νωρίτερα. Η σεζόν ξεκίνησε καλά με την κατάκτηση του ισπανικού Σούπερ Καπ επί της Μαγιόρκα και κάπου στη μέση της σεζόν βρέθηκε στην κορυφή της La Liga, ωστόσο το φινάλε ήταν απογοητευτικό. Η Ρεάλ έκανε τη μία ήττα μετά την άλλη στο πρωτάθλημα με αποτέλεσμα να τερματίσει στην 4η θέση ενώ απέτυχε επίσης τόσο στο Champions League όσο και στο Copa del Rey, γεγονός που οδήγησε τον Κεϊρός στην πόρτα της εξόδου 10 μήνες μετά την έλευσή του στο "Santiago Bernabéu" και παρότι είχε υπογράψει διετές συμβόλαιο συνεργασίας.
Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο
Όπως ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, έτσι και ο Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο διένυσε πρώτα μία μεγάλη ποδοσφαιρική καριέρα με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης (414 συμμετοχές στο πρωτάθλημα από το 1974 μέχρι το 1989) και μερικά χρόνια αργότερα βρέθηκε στον... ηλεκτρικό πάγκο της. Αυτό έγινε το 2004 έχοντας ήδη αρκετή εμπειρία από την παρουσία του σε Βαγεκάνο, Εσπανιόλ, Σεβίλλη, εθνική Ισπανίας και Μπενφίκα, με τον γεννημένο στη Μούρθια Καμάτσο να αντικαθιστά τον Κάρλος Κεϊρός υπογράφοντας και αυτός συμβόλαιο για δύο χρόνια. Δεν ήταν όμως γραπτό για αυτόν να... μακροημερεύσει στους "μερένγκες" καθώς δύο άσχημα αποτελέσματα μέσα στο Σεπτέμβριο οδήγησαν στην εκπαραθύρωσή του. Τη βαριά ήττα από τη Λεβερκούζεν με 3-0 στο Champions League ακολούθησε μέσα σε τέσσερις ημέρες η ήττα με 1-0 από την Εσπανιόλ στο πρωτάθλημα και κάπως έτσι οδηγήθηκε σε παραίτηση.
Μαριάνο Γκαρθία Ρεμόν
Ο Γκαρθία Ρεμόν ξεκίνησε τη σεζόν 2004-05 ως βοηθός του Καμάτσο, με τον οποίο ήταν συμπαίκτης στη Ρεάλ για 13 χρόνια (υπηρέτησε τη "βασίλισσα" ως παίκτης από το 1970 μέχρι το 1986) αλλά στις 20 Σεπτεμβρίου πήρε προαγωγή για πρώτος προπονητής μετά την... άτακτη υποχώρηση του Καμάτσο. Στον πάγκο πρόλαβε να καθήσει σε 13 μόλις παιχνίδια έχοντας απολογισμό 7 νίκες-2 ισοπαλίες-4 ήττες και λίγες ώρες πριν τη δύση του 2004 αποτέλεσε παρελθόν για τους Μαδριλένους.
Βαντερλέι Λουσεμπούργο
Μετά την παραίτηση του Ρεμόν η Ρέαλ εμπιστεύτηκε τις τύχες της στον Βαντερλέι Λουσεμπούργο, έναν προπονητή με μεγάλη εμπειρία από πάγκους βραζιλιάνικων συλλόγων (ήταν και ομοσπονδιακός τεχνικός της Βραζιλίας από το 1998 μέχρι το 2000) ο οποίος όμως δεν είχε εργαστεί ποτέ ξανά στην Ευρώπη. Το ξεκίνημά του στους "μερένγκες" ήταν εκκωφαντικό με 7 σερί νίκες στο πρωτάθλημα όμως αυτές αποδείχτηκαν λίγες εν τέλει και το φινάλε βρήκε τους Καστιγιάνους να μένουν τέσσερις πόντους πίσω από την πρωταθλήτρια Μπαρτσελόνα των Ροναλντίνιο και Ετό. Η επόμενη σεζόν (2005-06) βρήκε τον Λουσεμπούργο να δοκιμάζει σύστημα 4-2-2-2 όμως κάποια προβλήματα τραυματισμών αλλά και ένα ντεφορμάρισμα αρκετών παικτών έφεραν άσχημα αποτελέσματα, με αποκορύφωμα την εντός έδρας ήττα με 3-0 από τη Μπαρτσελόνα, σε μία βραδιά που το κοινό της Ρεάλ είχε υποκλιθεί στο ταλέντο του Ροναλντίνιο. Όλα αυτά έφεραν το "τέλος" του Βραζιλιάνου και την αντικατάστασή του από τον Χουάν Ραμόν Λόπεθ Κάρο...
Χουάν Ραμόν Λόπεθ Κάρο
Ο Λόπεθ Κάρο ανέλαβε χρέη υπηρεσιακού μετά την απόλυση του Λουσεμπούργο και στο πρώτο του ματς στον πάγκο της Ρεάλ γνώρισε την ήττα με 2-1 από τον Ολυμπιακό στον τελευταίο αγώνα της φάσης των ομίλων του Champions League, ήττα που δεν στοίχισε πάντως από τη στιγμή που οι Μαδριλένοι είχαν προκριθεί στα νοκ-άουτ ματς. Ο Ανδαλουσιανός τεχνικός έβγαλε όλη τη χρονιά χωρίς να κατακτήσει πάντως ούτε ένα τρόπαιο ενώ λίγους μήνες πριν το δικό του αντίο είχε αποχαιρετήσει και ο Φλορεντίνο Πέρεθ ο οποίος στις 27 Φεβρουαρίου 2016 είχε δηλώσει πως "παραιτούμαι αναγνωρίζοντας πως η ομάδα και ο σύλλογος χρειάζεται μία νέα κατεύθυνση".
Μανουέλ Πελεγκρίνι
Ο πρώτος προπονητής που προσέλαβε η Ρεάλ στη δεύτερη θητεία του Φλορεντίνο Πέρεθ στον προεδρικό θώκο των Μαδριλένων ήταν ο Μανουέλ Πελεγκρίνι, ο οποίος στις 2 Ιουνίου 2009 έβαλε την υπογραφή του σε διετές συμβόλαιο συνεργασίας. "Είναι δύσκολο μέσα σε λίγες λέξεις να εκφράσω τον ενθουσιασμό και την υπερηφάνεια που μπορεί να αισθανεί κάποιος όταν επιλέγεται από τον σημαντικότερο ίσως σύλλογο στον κόσμο", δήλωσε κατά την παρουσίασή του ο Χιλιανός, ο οποίος λίγες ημέρες αργότερα αποκτούσε τον Κακά από τη Μίλαν και τόνιζε: "Εάν θέλουμε να πάρουμε το Champions League και να είμαστε η κορυφαία ομάδα στον κόσμο χρειάζεται να έχουμε τους καλύτερους παίκτες του κόσμου". Ο Βραζιλιάνος άσος ήταν απλά το... ορεκτικό εκείνο το καλοκαίρι καθώς η συνέχεια περιελάμβανε Κριστιάνο Ρονάλντο (με το ποσό-ρεκόρ των 94.000.000 ευρώ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Καρίμ Μπενζεμά και Τσάμπι Αλόνσο! Το άσχημο για τον Πελεγκρίνι είναι πως παρά το γεγονός ότι είχε αποκτήσει ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να πάρει στο μεταγραφικό παζάρι δεν κατάφερε στο τέλος της σεζόν να πανηγυρίσει κάποιον τίτλο. Στο Copa del Rey έπεσε θύμα τεράστιας έκπληξης από την Αλκορκόν της τρίτης κατηγορίας (ήττα με συνολικό σκορ 4-1 σε δύο παιχνίδια!), στο Champions League η πορεία της σταμάτησε στους "16" (μόνιμο φαινόμενο μετά τη φυγή του Ντελ Μπόσκε) από τη Λιόν ενώ στο πρωτάθλημα η συγκομιδή των 96 βαθμών ήταν μεν ρεκόρ στην ιστορία της Ρεάλ αλλά ο τίτλος κατέληξε στην πυραυλοκίνητη Μπαρτσελόνα του Πεπ Γουαρδιόλα που έφτασε στους 99 βαθμούς... Στις 26 Μαΐου 2010 ο Πελεγκρίνι πληροφορήθηκε την απόλυσή του και στις δηλώσεις του αμέσως μετά δεν έκρυψε τα παράπονά του: "Υπέγραψαν τους καλύτερους παίκτες αλλά όχι τους καλύτερους παίκτες στις θέσεις που χρειαζόμασταν. Δεν ωφελεί να έχω μία ορχήστρα με τους 10 καλύτερους κιθαρίστες εάν δεν έχω πιανίστα. Η Ρεάλ έχει τους καλύτερους κιθαρίστες αλλά αν τους ζητήσω να παίξουν πιάνο δεν θα μπορέσουν να το κάνουν καλά. Ο Πέρεθ πούλησε παίκτες που εγώ θεωρούσα σημαντικούς. Δεν πήραμε το Champions League επειδή δεν φτιάξαμε μία ομάδα που να μπορούσε να το πετύχει".
Ζοζέ Μουρίνιο
Μετά την αποτυχία του Μανουέλ Πελεγκρίνι να διαχειριστεί το τρομερό υλικό που είχε στα χέρια του ο Φλορεντίνο Πέρεθ αποφάσισε να κάνει μία ακόμα μεταγραφή... αεροδρομίου αλλά αυτή τη φορά στη θέση του προπονητή. Στις 31 Μαΐου 2010 ο Ζοζέ Μουρίνιο ανακοινώθηκε επίσημα ως ο νέος προπονητής της Ρεάλ, με τον Πορτογάλο τεχνικό να μετακομίζει στη Μαδρίτη μετά από μία ονειρεμένη σεζόν με τρεμπλ στην Ίντερ που τον είχε βρει μάλιστα να πανηγυρίζει μέσα στο σπίτι της Ρεάλ λίγες ημέρες νωρίτερα την κατάκτηση του Champions League κόντρα στη Μπάγερν Μονάχου. Ο "special one" έκανε και αυτός δυνατές μεταγραφές στο πρώτο του καλοκαίρι στη Μαδρίτη φέρνοντας Ντι Μαρία, Εζίλ, Κεντίρα και Καρβάλιο, με το φινάλε της σεζόν να αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα στους πρωτευουσιάνους. Από τη μία νίκησαν 1-0 τη Μπαρτσελόνα στον τελικό του Copa del Rey που έγινε στο "Μεστάγια" (με την καρφωτή κεφαλιά του Κριστιάνο Ρονάλντο λίγο πριν το φινάλε της παράτασης) και έδωσαν τέλος σε μία ξηρασία 18 ετών σε αυτό το θεσμό όμως στα άλλα δύο... μέτωπα δεν τα κατάφεραν. Το πρωτάθλημα κατέληξε ξανά στα χέρια της Μπαρτσελόνα (η οποία φιλοδώρησε μάλιστα με το ιστορικό 5-0 τη Ρεάλ του Μουρίνιο στο ματς του πρώτου γύρου στο "Καμπ Νόου") ενώ στο Champions League ναι μεν ξεκόλλησαν από τους "16" όπου ήταν το ταβάνι τους για έξι συνεχόμενες σεζόν αλλά αποκλείστηκαν στα ημιτελικά από την "αιώνια αντίπαλό τους" Μπαρτσελόνα. Παραδοσιακά η δεύτερη σεζόν του Μουρίνιο σε όλες τις ομάδες του είναι πετυχημένη και το ίδιο συνέβη και στη Ρεάλ το 2011-12, με τον Πορτογάλο να οδηγεί τους "μερένγκες" στον τίτλο με +9 έναντι των Καταλανών του Γουαρδιόλα, μαζεύοντας 100 πόντους και σκοράροντας 121 γκολ. Επιπλέον οι 32 νίκες μέσα στη σεζόν και οι 16 εκτός έδρας συνέθεταν δύο ακόμα ρεκόρ στην ιστορία της La Liga... Το ξεκίνημα της σεζόν 2012-13 βρήκε τον Μουρίνιο να κατακτάει το ισπανικό Σούπερ Καπ και να παίρνει και τον τελευταίο εγχώριο τίτλο που του έλειπε στη Ρεάλ, ωστόσο το φινάλε δεν ήταν όπως το φανταζόταν: στο Champions League έφτασε για τρίτη σερί φορά στα ημιτελικά αλλά εκεί "μπλοκαρίστηκε" από τη Ντόρτμουντ, το πρωτάθλημα το έχασε από τη Μπαρτσελόνα του Βιλανόβα ενώ γνώρισε και την ήττα στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας από την Ατλέτικο μέσα στο "Μπερναμπέου"! "Αυτή είναι η χειρότερη σεζόν στην καριέρα μου", παραδέχτηκε ο Μουρίνιο και τρεις ημέρες αργότερα ο Φλορεντίνο Πέρεθ ανακοίνωσε την κοινή συναινέσει λύση της συνεργασίας της Ρεάλ μαζί του. Το οξύμωρο είναι πως το καλοκαίρι του 2012 είχε υπογράψει την επέκταση της συνεργασίας του με τη Ρεάλ μέχρι το 2016 όμως τα αποτελέσματα και οι κόντρες του με αρκετά πρωτοκλασάτα στελέχη (βλ. Κασίγιας) δεν άφηναν και πολλά περιθώρια στη διοίκηση για ελιγμούς...
Κάρλο Αντσελότι
Ο Μουρίνιο έφυγε όμως ο Φλορεντίνο Πέρεθ δεν ήταν διατεθειμένος να αφήσει τον πάγκο της Ρεάλ "ορφανό" από μεγάλο προπονητικό όνομα και έτσι ο Κάρλο Αντσελότι ήταν ο επόμενος "εκλεκτός" στη λίστα του. Στις 25 Ιουνίου 2013 ολοκληρώθηκε το "deal" ενώ εκείνο το καλοκαίρι ο Ιταλός τεχνικός είδε την ομάδα του να ενισχύεται ακόμα πιο πολύ με τις μεταγραφές του Γκάρεθ Μπέιλ αλλά και των Ίσκο και Ιγιαραμέντι. Καλύτερο φινάλε δεν θα μπορούσε να περιμένει ο "Καρλέτο" από αυτό της πρώτης του σεζόν στη Μαδρίτη. Πρώτα κατέκτησε το Copa del Rey σε έναν συγκλονιστικό τελικό στο "Μεστάγια" που έμεινε στην ιστορία για την α-π-ί-σ-τ-ε-υ-τ-η κούρσα του Μπέιλ στη φάση του νικητήριου γκολ της Ρεάλ απέναντι στη Μπαρτσελόνα (2-1) ενώ λίγο αργότερα οδήγησε τη Ρεάλ στο πολυπόθητο 10ο Champions League στον τελικό κόντρα στη συμπολίτισσα Ατλέτικο. Με εκείνη την επιτυχία μάλιστα ο Αντσελότι έγινε μόλις ο δεύτερος προπονητής μετά τον Μπομπ Πέισλι που έχει κατακτήσει τρεις φορές την "κούπα με τα μεγάλα αυτιά" και ο πρώτος που έχει κατακτήσει το τρόπαιο δύο φορές ως παίκτης και τρεις ως τεχνικός. Ακολούθως, ο 55χρονος Ιταλός πρόσθεσε στο παλμαρέ του το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων όμως η αποτυχία του να σηκώσει κάποιο τρόπαιο στο τέλος αυτής της σεζόν αποδείχτηκε... καταστροφική για το μέλλον του στο σύλλογο. Παρά το γεγονός ότι είχε την υποστήριξη πάρα πολλών παικτών ο Φλορεντίνο Πέρεθ δεν μπόρεσε να του συγχωρήσει το "zero tituli" και έτσι του κούνησε μαντήλι το βράδυ της Δευτέρας (26/5) για να ξεκινήσει έτσι η αντίστροφη μέτρηση για την έλευση του διαδόχου του.
Και όπως υπενθυμίζει (με χαρά) η καταλανική "Mundo Deportivo" στο σημερινό πρωτοσέλιδό της, ο Φλορεντίνο Πέρεθ μετράει ήδη εννέα απολύσεις προπονητών...