ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Πιστοί για μια ζωή

Πιστοί για μια ζωή

Με αφορμή την επέτειο των γενεθλίων του Μάθιου Λε Τισιέ το Sport24.gr παρουσιάζει 10 ποδοσφαιριστές που δεν έφυγαν ποτέ από την ομάδα τους και παραθέτει πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετική η ιστορία τους (vds).

Είναι οι αγαπημένοι παίκτες των οπαδών, τα είδωλα για κάθε νεαρό που βρίσκεται στις ακαδημίες της ομάδας και στις μέρες μας σπανίζουν.

Ο λόγος για τους ποδοσφαιριστές που δεν άφησαν ποτέ την ομάδα τους από τη μέρα που έπαιξαν για πρώτη φορά σε επαγγελματικό επίπεδο.

Στην Ελλάδα οι περιπτώσεις είναι ελάχιστες με τους Γιάννη Γκούμα (Παναθηναϊκός), Στέλιο Μανωλά (ΑΕΚ), Γιώργο Κούδα (ΠΑΟΚ), Γιάννη Βαλαόρα (Λάρισα), Δανιήλ Παπαδόπουλο (Ηρακλής) να βρίσκονται σε αυτή τη λίστα.

Αντιθέτως, στο εξωτερικό είναι πολύ περισσότερες και το Sport24.gr με αφορμή τα γενέθλια του Μάθιου Λε Τισιέ, ο οποίος πέρασε όλη του την καριέρα στη Σαουθάμπτον, σας παρουσιάζει 10 από τις πιο ηχηρές περιπτώσεις και πώς ορισμένες εξ αυτών θα μπορούσαν υπό άλλες προϋποθέσεις να μη βρίσκονται σε αυτή την κατηγορία.

Μάθιου Λε Τισιέ

Τα πάντα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά αν η Όξφορντ Γιουνάιτεντ τον είχε πάρει το 1985, όταν ο Άγγλος πέρασε από δοκιμαστικό. Αυτό δεν έγινε και από την επόμενη σεζόν φόρεσε τη φανέλα της Σαουθάμπτον, την οποία δεν έβγαλε ποτέ. Παρά τις πιέσεις που δέχτηκε από την Τότεναμ το 1990 και την Τσέλσι το 1996 εκείνος έμεινε πιστός στους "άγιους", με τους οποίους έγραψε τη δική του ιστορία.

Ο "Θεός", όπως τον αποκαλούσαν οι οπαδοί της Σαουθάμπτον δεν μπόρεσε να πάρει ποτέ του τίτλο, αλλά έγραψε τη δική του ιστορία μένοντας γνωστός μεταξύ άλλων και για τις εκτελέσεις πέναλτι, αφού σε 48 προσπάθειες έχασε μόνο 1, και για το γεγονός πως ήταν ο πρώτος μέσος που πέρασε τα 100 γκολ στην Πρέμιερ Λιγκ.

Πάολο Μαλντίνι

Υπάρχει ένας ακόμη εξαιρετικός αμυντικός που αφιέρωσε όλη του την καριέρα στη Μίλαν, ο Φράνκο Μπαρέζι, αλλά ο Μαλντίνι είναι αξεπέραστος. Πρώτος σε συμμετοχές στην ιστορία της Μίλαν, πρώτος σε συμμετοχές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, πρώτος σε λεπτά συμμετοχής σε Παγκόσμια Κύπελλα και παίκτης με τα περισσότερα χρόνια στους "ροσονέρι".

Δεδομένης της παρουσίας και του πατέρα του στη Μίλαν τόσο ως παίκτη όσο και ως προπονητή θα ήταν δύσκολο για εκείνον να την εγκαταλείψει. Έτσι δεν το σκέφτηκε ποτέ ακόμα και όταν ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον ρώτησε τον πατέρα του για το αν θα τον ενδιέφερε η προοπτική της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Τόνι Άνταμς

Αγαπημένο παιδί των οπαδών της Άρσεναλ και όχι άδικα από τη στιγμή που έμεινε σε αυτή για 22 χρόνια. Το όνομά του είναι στη λίστα με τους 100 θρύλους της Premier League και στο Hall of Fame του αγγλικού ποδοσφαίρου, ενώ είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου που ως αρχηγός κατέκτησε το πρωτάθλημα σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες. Επιπλέον, έξω από το "Έμιρεϊτς" υπάρχει άγαλμά του όπως και των Τιερί Ανρί και Χέρμπερτ Τσάπμαν.

Από εκεί και πέρα, η καριέρα του θα μπορούσε να έχει πάρει διαφορετική τροπή όχι λόγω κάποιας ομάδας που τον ήθελε πολύ, αλλά λόγω του ποτού. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 άρχισε να μπλέκει με το ποτό, ενώ λόγω αυτού μπήκε και φυλακή. Ο ίδιος παραδέχτηκε το 1996 πως ήταν αλκοολικός, αλλά οι προσπάθειές του να ξεφύγει έπιασαν τόπο, με αποτέλεσμα η καριέρα του να μη διαλυθεί.

Ράιαν Γκιγκς

Δεν είναι ο μοναδικός παίκτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που δεν έφυγε ποτέ από τον σύλλογο. Γκάρι Νέβιλ και Πολ Σκόουλς επίσης δεν αποχωρήστηκαν ποτέ τους "κόκκινους διαβόλους", αλλά τα επιτεύγματα του Γκιγκς δεν μπορούν να συγκριθούν με κανενός άλλου. Πρώτος σε συμμετοχές στην ιστορία της Γιουνάιτεντ και της Πρέμιερ Λιγκ και ο μοναδικός που έχει σκοράρει όλες τις σεζόν στην Πρέμιερ Λιγκ (σ.σ. με εξαίρεση τη φετινή).

Πώς θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί διαφορετικά τα πράγματα στη δική του καριέρα; Αν παρέμενε στις ακαδημίες της Μάντσεστερ Σίτι, στις οποίες ήταν για μία διετία. Ωστόσο, ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον τον έπεισε σε ηλικία 14 ετών να αφήσει τους "πολίτες" για τη συμπολίτισσα Γιουνάιτεντ.

Φραντσέσκο Τότι

Όταν ήταν μικρός άλλαξε πολλές φορές ομάδες μέχρι να πάει στη Ρόμα (1989), στην οποία έριξε άγκυρα. Μπήκε στην πρώτη ομάδα από το 1992 και έκτοτε έγραψε τη δική του ιστορία. Είναι ο πρώτος σε συμμετοχές και γκολ στην ιστορία του συλλόγου και θέλει ένα τέρμα ακόμα στο Καμπιονάτο για να μείνει μόνος τρίτος στη λίστα με τους σκόρερς όλων των εποχών (μοιράζεται τη θέση με τους Ζοζέ Αλταφίνι και Τζουζέπε Μεάτσα).

Ο μονομάχος ή αλλιώς βασιλιάς της Ρώμης λατρεύεται και για έναν ακόμη λόγο από τους οπαδούς της Ρόμα. Γιατί ενώ η Ρεάλ Μαδρίτης έκανε τα πάντα για να τον αποκτήσει εκείνος αρνήθηκε να πάει μένοντας πιστός στην ομάδα της καρδιάς του. "Έχω ξοδέψει αρκετά χρήματα για να χτίσω μία πολύ ισχυρή ομάδα όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά η επιθυμία μου πάντα ήταν ο αρχηγός της Ρόμα, Φραντσέσκο Τότι" παραδέχτηκε αργότερα ο Φλορεντίνο Πέρεθ, πρόεδρος των Μαδριλένων.

Τσάβι

Έμαθε να παίζει ποδόσφαιρο στη Μασία και δεν άλλαξε ποτέ σπίτι. Δεν είναι ο μόνος που προέρχεται από τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα και έχει παραμείνει σε αυτή (Βίκτορ Βαλντές, Αντρές Ινιέστα, Κάρλες Πουγιόλ, Λιονέλ Μέσι), αλλά είναι ξεχωριστός με τον δικό του μοναδικό τρόπο (δεδομένου και ότι ο Μέσι είναι μόλις 25 για να μπει σε αυτή τη λίστα).

Όταν ήταν ακόμα στη δεύτερη ομάδα της Μπαρτσελόνα η Μίλαν τον προσέγγισε και του προσέφερε τετραετές συμβόλαιο, όπως έχει αποκαλύψει η μητέρα του. Ο ίδιος τελικά αποφάσισε να μείνει στην ομάδα της Βαρκελώνης παρά την κριτική που δέχτηκε κατά διαστήματα και τις δυσκολίες που συνάντησε επί Φρανκ Ράικαρντ και τελικά δικαιώθηκε απόλυτα.

Ίκερ Κασίγιας

Γέννημα θρέμμα της Ρεάλ Μαδρίτης. Μόλις στα 16 του βρέθηκε στην αποστολή για παιχνίδι Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ έγινε ο νεότερος τερματοφύλακας που αγωνίζεται σε τελικό αυτής της διοργάνωσης, όταν αντιμετώπισε τη Βαλένθια το 2000. Έχει πάρει τα πάντα με τους Μαδριλένους, στους οποίους έμεινε ακόμα και τις δύσκολες εποχές, όταν η ομάδα του έκανε τη δική της κοιλιά.

Είναι ίσως ο μοναδικός από αυτή τη λίστα που δεν είχε ποτέ κάποιο σοβαρό φλερτ με άλλον σύλλογο. Μπορεί πολλές φορές να βρέθηκε στο στόχαστρο κάποιων ομάδων, αλλά τόσο η δική του θέση όσο και της Ρεάλ ήταν τόσο ξεκάθαρη με αποτέλεσμα ο οποιοσδήποτε να γνωρίζει πως πιθανή πρόταση δε θα έχει τύχη.

Στίβεν Τζέραρντ

Μπορεί ο Τζίμι Κάραγκερ να είναι περισσότερα χρόνια από τον Τζέραρντ και να είναι δεύτερος σε συμμετοχές στην ιστορία της Λίβερπουλ, αλλά ο αρχηγός είναι ένας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τον αποκαλούν "Captain Fantastic". Έκανε ό,τι μπορούσε για να πάρει η ομάδα του το Τσάμπιονς Λιγκ του 2005 και το Κύπελλο Αγγλίας του 2006 και για πολλά χρόνια ήταν ο άνθρωπος που έπαιρνε τους "κόκκινους" από το χέρι σε όλα τα δύσκολα.

Βέβαια η ιστορία θα μπορούσε να έχει γραφτεί διαφορετικά αν το καλοκαίρι του 2005 αποδεχόταν τα εκατομμύρια της Τσέλσι. Ο ίδιος έχει παραδεχτεί πως βρέθηκε μία ανάσα από τη μετακίνησή του στην ομάδα του Λονδίνου, αλλά τελικά επικράτησε το συναίσθημα με αποτέλεσμα να παραμείνει στην ομάδα της καρδιάς του.

Βάσλαβ Μαλαφέεφ

Είναι ο φύλακας άγγελος της Ζενίτ για περισσότερο από μία δεκαετία. Με το πέρας του χρόνου η ομάδα της Αγίας Πετρούπολης βελτιώθηκε θεαματικά και ο ίδιος πανηγύρισε μαζί της πολλούς τίτλους με κορυφαίο το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ του 2008. Οι συνεχόμενες παρουσίες του με την Ζενίτ τον βοήθησαν να κληθεί και στη Ρωσία, με την οποία πήγε τόσο στο Euro του 2004 όσο και σ' εκείνο το 2008.

Δεν ήταν ποτέ από τα πρώτα ονόματα του ρωσικού ποδοσφαίρου και γι' αυτό δεν αποτέλεσε και μήλο της έριδος μεταξύ μεγάλων ομάδων. Η καριέρα του, πάντως, θα μπορούσε να έχει τελειώσει άδοξα όταν τον Μάρτιο του 2011 έχασε τη γυναίκα του σε τροχαίο δυστύχημα. Ο ίδιος, όμως, βρήκε το ψυχικό σθένος να συνεχίσει αφήνοντας μόνο την Εθνική του ομάδα.

Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ

Είναι ο πιο μικρός αυτής της λίστας, αλλά φαίνεται πως δύσκολα θα πάρει την απόφαση να αποχωρήσει από την Μπάγερν Μονάχου. Κατά καιρούς έχει συγκεντρώσει πάνω του τα βλέμματα από πολλούς συλλόγους, αλλά ουδέποτε υπήρξε κάτι σοβαρό. Όλα, όμως, ίσως να ήταν διαφορετικά αν δεν υπέγραφε τον Δεκέμβριο του 2010 νέο συμβόλαιο με τους Βαυαρούς, καθώς εκείνοι σκέφτονταν να τον πουλήσουν σε περίπτωση που δεν ανανέωνε ως το καλοκαίρι.

Πλέον χαίρει του σεβασμού όλων στο "Αλιάνζ Αρένα" και μπορεί να εξελιχθεί σε θρύλο της Μπάγερν. Έχει κατακτήσει μαζί της 5 πρωταθλήματα και άλλα τόσα κύπελλα, έχει ξεπεράσει τις 300 συμμετοχές και διαθέτει όλα τα προσόντα, προκειμένου να καταρρίψει αρκετά ρεκόρ του συλλόγου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ