Οι Τασουλής - Κολοβός του Πανιωνίου, ο Ντίνας του Παναθηναϊκού και ο Λουκάς Βύντρα της Λεβάντε είναι οι τελευταίες κλήσεις του Ομοσπονδιακού προπονητής ενόψει του 4ου αγώνα για τα προκριματικά του Euro 2016, με τα Νησιά Φερόε. Μέχρι τις επόμενες κλήσεις, εμείς βάζουμε ιδέες... Εσείς;

Φερτε πίσω τον Κατσουράνη (Αντώνης Καρπετόπουλος)

Ποιον θα καλούσα στην Εθνική; Θέλει και ρώτημα; Τον Κώστα Κατσουράνη. Θα λέγανε όλοι ότι αυτός φτιάχνει την ενδεκάδα, ενώ απλά θα περιορίζονταν να δώσει στο Ρανιέρι δυο συμβουλές. Θα ψάρωνε τους μικρούς και αυτό είναι απαραίτητο αφού τέτοιοι έχουν μαζευτεί πλέον πολλοί. Θα ζητούσε διπλάσια πριμ αφού με την απουσία του μπερδεύτηκαν πολύ τα πράγματα και τώρα για να προκριθεί η ομάδα πρέπει να ρθουν τα πάνω κάτω. Θα λειτουργούσε αμέσως το κλαμπ «δεν θέλω στην Εθνική τον Κατσουράνη», θα γίνονταν εθνικό θέμα η παρουσία του και θα ησύχαζε και ο Ρανιέρι και όλοι οι συμπαίκτες του από την πίεση. Και θα είχε η Εθνική και ένα «δεκάρι», αφού έτσι παίζει πια, και άμα δεν σας αρέσει να δω τι θα κάνετε χωρίς αυτόν γατάκια….

Η νέα σελίδα πρέπει να έχει λάτιν απόχρωση (Ηλίας Ευταξίας)

Η εποχή Ρανιέρι στην Εθνική είναι δεδομένο πως αποτελεί κάτι εντελώς καινούργιο. Είναι σαφές από τις κλήσεις και τις δοκιμές του Ιταλού τεχνικού, οι οποίες σε μεγάλο ποσοστό είναι αναγκαστικές, πως πρέπει να ξεχάσουμε την γαλανόλευκη όπως την ξέρουμε. Η Ελλάδα έχασε ένα τεράστιο μέρος του κορμού της και της νοοτροπίας που είχε, ενώ οι τραυματισμοί είναι ανησυχητικά πολλοί (ναι, τι γίνεται;). Ο Ρανιέρι που δεν τον νοιάζει και ιδιαίτερα τι συμβαίνει, μας έχει αναγκάσει ν' ασχολούμαστε με τις κλήσεις περισσότερο από τα παιχνίδια, αλλά το μυστικό δεν είναι στους άγνωστους Έλληνες που φορούν τη φανέλα. Αυτό που λείπει είναι λίγη μαγεία, λίγο έξτρα ταλέντο και στην εποχή που οι Εθνικές ομάδες κάνουν "μεταγραφές" ήρθε νομίζω η ώρα να βάλουμε λίγο Αργεντινή (άντε και λίγο Βραζιλία) στην παλέτα. Τόσοι και τόσοι βγάζουν το ψωμί τους στη χώρα μας και εμείς ακόμα ψάχνουμε για εξτρέμ, αμυντικό χαφ και επιθετικό. Κάνε βρε coach και μερικές ελληνοποιήσεις να τους τρελάνεις όλους. Την ιδέα την έδωσε ο Μάνος Σέργιος που αν δεν κάνω λάθος είχε βραζιλιάνικες ρίζες.

Γιώργος Γκαλίτσιος (Στέλιος Χαρτζουλάκης)

Ε δεν μπορεί, κάτι θα κάνει καλά ο Γιώργος Γκαλίτσιος για να είναι βασικός και αναντικατάστατος σε μία από τις καλές ομάδες του Βελγίου. Ο Έλληνας αμυντικός μετράει περίπου 100 συμμετοχές τα τελευταία 4 χρόνια με τη Λόκερεν, αλλά και δύο κατακτήσεις κυπέλλου. Μιλάμε για το δεύτερο καλύτερο (πίσω από τον Βάντεν Μπόρε της Άντερλεχτ) δεξί μπακ του βελγικού πρωταθλήματος, που σύμφωνα με τη βαθμολογία της UEFA, είναι ανώτερο του ελληνικού. Και δεν χωράει στην Εθνική Ελλάδος; Ούτε καν να κληθεί ρε παιδί μου, έστω για ένα φιλικό, όπως αυτό με τη Σερβία; Να δούμε τι μπορεί να κάνει. Στο κάτω-κάτω έχει φτάσει 28 χρονών. Αρκετά ώριμος ποδοσφαιρικά, χωρίς ταυτόχρονα να έχει "γεράσει". Ό,τι πρέπει δηλαδή για μια ομάδα που κάνει ένα νέο ξεκίνημα, αφού και την απαραίτητη εμπειρία διαθέτει, αλλά και τη φρεσκάδα που απαιτείται.

Δημήτρης Κουρμπέλης (Νίκος Συριώδης)

Εξαιρετική περίπτωση ποδοσφαιριστή ο 21χρονος άσος του Αστέρα Τρίπολης, ο οποίος φέτος έχει ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς και δεν έχει καταφέρει να βοηθήσει όσο θα ήθελε την ομάδα του. Με τον ΠΑΟΚ θα είναι ετοιμοπόλεμος και αυτό φυσικά χαροποιεί και τον Στάικο Βεργέτη, μιας και πρόκειται για έναν παίκτη, ο οποίος τα τρία προηγούμενα χρόνια είχε αρκετές συμμετοχές και ειδικά πέρυσι έκανε και πολύ καλή χρονιά. Πολλοί ήταν μάλιστα αυτοί που περίμεναν ότι θα τον καλούσε ο Κλάούντιο Ρανιέρι αντί του Μάνταλου με τη Ρουμανία, διότι μπορεί να είναι μικρός, αλλά δεν στερείται εμπειριών και αγωνίζεται σε ένα από τα καλύτερα κλαμπ της χώρας. Ξέρει μπάλα ο νεαρός Αρκάς, έχει καλά τρεξίματα, παίζει τόσο ως αμυντικός μέσος και ως στόπερ, ενώ αποτελεί βασικό "γρανάζι" στην Ελπίδων και έχει περάσει από τις μικρότερες Εθνικές ομάδες. Θα ήθελα να τον δω και στους Άνδρες, διότι έχει τα φόντα να σταθεί επάξια και δεν θα αργήσει η ώρα που θα πάρει τις ευκαιρίες του στην "γαλανόλευκη".

Δημήτρης Κουρμπέλης (Θοδωρής Κουνάδης)

Ξεκινάω με το παράξενο της υπόθεσης. Δε γίνεται μέσα στις 38(!) κλήσεις του Ρανιέρι να μην υπάρχει παίκτης από την ομάδα που έχει δώσει έως τώρα 10 ευρωπαϊκά παιχνίδια (και 21 στο σύνολο) με ιδιαίτερη επιτυχία. Μπορεί ο Αστέρας να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε ξένους, αλλά με τη λογική(;) του Ιταλού που καλεί είτε πχ τον Ντίνα που προέρχεται από απραξία ενός μήνα λόγω τραυματισμού ή τον Τασουλή με εμπειρία 8 αγώνων Super League στα 24 του, γιατί να μην έχει θέση κάποιος εκ των Ζησόπουλου, Γιαννιώτα, Παντελιάδη; Σίγουρα είχε θέση με τη Ρουμανία ο Δημήτρης Κουρμπέλης. Μετρούσε ήδη 8 συμμετοχές σε Ελλάδα-Ευρώπη. Μπορούσε να βοηθήσει τόσο ως αμυντικό χαφ (που πονούσε η Εθνική) όσο και ως στόπερ. Τελικά πήγε στην Ελπίδων, χτύπησε και βγήκε νοκ-άουτ. Ετοιμάζεται να επιστρέψει μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος και το ρεπορτάζ θέλει τον Ρανιέρι να το έχει ψηλά στις σημειώσεις του. Όχι άδικα.

Στέφανο Ναπολεόνι (Γρηγόρης Μπάτης)

Δεν μπορώ να κρύψω τη συμπάθεια μου στο ιταλικό ποδόσφαιρο και την σκουάντρα ατζούρα, όμως η απάντησή μου δεν προκύπτει απ' όλα τα παραπάνω. Είναι ξεκάθαρα αντικειμενική, όσο ξεκάθαρο είναι και το ερώτημα: "ποιον παίκτη θα έπαιρνες στην Εθνική Ελλάδας;". Δίχως να αποκλείσουμε λοιπόν ξένους παίκτες που μετά από τόσα χρόνια στη χώρα μας ξέρουν τι θα πει ελληνικό ποδόσφαιρο, θα ψήφιζα τον Στέφανο Ναπολεόνι. Έναν επιθετικό που έχουμε τη χαρά να απολαμβάνουμε τα τελευταία 7 χρόνια, που μιλάει ελληνικά καλύτερα από πολλούς Έλληνες και που ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τις ποδοσφαιρικές του αρετές. Έναν από τους καλύτερους επιθετικούς του πρωταθλήματος, όχι γιατί πέτυχε χατ-τρικ και γκολάρα κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης, αλλά γιατί όλα αυτά τα χρόνια έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του με τη φανέλα του Λεβαδειακού (μέχρι το 2013) και του Ατρομήτου (μέχρι τώρα). Είναι από τους επιθετικούς που παίζει και δίχως τη μπάλα στα πόδια, είναι απ' αυτούς που θα σου βάλει το γκολ με εύκολο και δύσκολο τρόπο, ενώ αγαπά τη χώρα μας (περίπου) όσο την Ρώμη, που έχει πάντα χαραγμένη με τατουάζ στο σώμα του. Ο Ναπολεόνι είναι από τις εξαιρέσεις των Ιταλών ποδοσφαιριστών, που κατάφεραν και στέριωσαν μακριά από την πατρίδα τους κι αυτό είναι ένα ακόμη συν του. Α, είναι και Ρόμα.

Μάρκος Βελλίδης (Δημήτρης Σαμόλης)

Πραγματοποιεί την καλύτερη σεζόν στην καριέρα του. Ο Μάρκος Βελλίδης είναι ένας από τους σοβαρούς λόγους που ο ΠΑΣ Γιάννινα έχει διαρκώς ανοδική πορεία στις τελευταίες αναμετρήσεις της Superleague. Από τις 20 Οκτωβρίου έως σήμερα έχει κρατήσει απαραβίαστη την εστία του. Δηλαδή σε τέσσερα ματς πρωταθλήματος. Με Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη, με Καλλονή στα Γιάννινα, με Πλατανιά στα Περιβόλια και την περασμένη Κυριακή (9/11) στους Ζωσιμάδες με τη Νίκη Βόλου. Μηδέν παθητικό λοιπόν οι Ηπειρώτες σε 360 λεπτά αγώνων. Δεν είναι μόνο αυτό. Πίσω από Καλλονή, Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, η καλύτερη άμυνα είναι αυτή του ΠΑΣ Γιάννινα, με οκτώ γκολ παθητικό. Όποιος έχει παρακολουθήσει τα παιχνίδια του, θα έχει αντιληφθεί πόσο πολύ μεστή και ουσιαστική είναι η βοήθεια του Καστοριανού γκολκίπερ. Ο προπονητής Γιάννης Πετράκης έχει βρει την ηρεμία του στη θέση κάτω από τα γκολπόστ και δεν τον έχει αντικαταστήσει ούτε λεπτό στη Superleague. Δεν τον έχουν πάρει τα χρόνια (γεννημένος στις 4 Απριλίου 1987), ειδικά για τη θέση που αγωνίζεται, αλλά του αξίζει άμεσα μια κλήση στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Σε καμία περίπτωση οι υπόλοιποι δεν είναι πολύ καλύτεροι από αυτόν.