Πόλεμος στην Ουκρανία: Ο παλαίμαχος μπακ της Άρσεναλ, Λούζνι, γύρισε στην πατρίδα του για να την υπερασπιστεί

Το φίλαθλο κοινό και δη το αγγλικό τον έχει συνδέσει με την σπουδαία Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ, με τον Όλεγκ Λούζνι να φοράει τη φανέλα των Λονδρέζων για μία τετραετία (1999-2003) και σε αυτό το διάστημα να γεύεται τη χαρά της κατάκτησης τόσο της Premier League (2001-02) όσο και του FA Cup (2002-03).

Τώρα, στα 53 του, ο Ουκρανός παλαίμαχος δεξιός μπακ είναι και πάλι στο προσκήνιο για έναν λόγο που δεν θα ήθελε να είναι. Αυτός είναι φυσικά η εισβολή της Ρωσίας στην πατρίδα του στις 24 Φεβρουαρίου, με τον ίδιο να παραδέχεται πως ήταν εύκολη για εκείνον η απόφαση να αφήσει τη ζωή που έκανε και να επιστρέψει στην Ουκρανία για να τη βοηθήσει να αντισταθεί απέναντι στη χώρα που θέλει να την υποτάξει και να τη γονατίσει.

"Η κατάσταση στην Ουκρανία είναι πάρα πολύ δύσκολη εξαιτίας του Ρώσου γείτονα", δήλωσε αρχικά ο 53χρονος σε σύνδεση που έκανε το αγγλικό τηλεοπτικό κανάλι Sky Sports από το μέρος όπου βρίσκεται, για να συνεχίσει λέγοντας:

"Όλοι έχουν μείνει έκπληκτοι με την κατάσταση που είναι πολύ επικίνδυνη. Οι Ρώσοι έχουν καταστρέψει πολλά σπίτια, δρόμους, επιχειρήσεις. Κάποιες φορές, οι πύραυλοι έρχονται δύο και τρεις φορές την ημέρα, ακόμα και τις νύχτες.

Ήταν εύκολη η απόφαση που πήρα να έρθω επειδή αγαπώ αυτή τη χώρα. Θέλω να πολεμήσω με τους φίλους μου για να υπερασπιστώ τη χώρα μου απέναντι στον ρωσικό στρατό. Όλοι πρέπει να πολεμήσουν, πρέπει να πολεμήσεις για τη χώρα σου".

Ερωτηθείς για το πώς είναι η καθημερινή του ζωή πλέον, ο Λούζνι έδωσε το περίγραμμα: "Έχουμε γκρουπ των πέντε με έξι ατόμων και μερικούς αστυνομικούς. Και έχουμε μία συγκεκριμένη περιοχή που περπατάμε και ελέγχουμε για 12 ώρες, κάθε δύο με τρεις ημέρες.

Είναι δύσκολο φυσικά αλλά είμαι εντάξει. Η χώρα μας έχει υποστεί μεγάλη ζημιά. Εδώ στο Κίεβο όπου βρίσκομαι είναι καλά, οι ζημιές δεν είναι μεγάλες. Όμως μέσα στη χώρα, στην Μαριούπολη, είναι πολύ πιο σκληρά τα πράγματα.

Η γυναίκα μου μένει εδώ μαζί μου και τα παιδιά μου είναι μακριά. Έχουν τις δικές τους δουλειές. Όλοι οι φίλοι μου μένουν για να πολεμήσουν, ουδείς φεύγει".

Και κατέληξε ο άλλοτε αμυντικός των κανονιέρηδων με τα εξής λόγια: "Δεν ξέρω πότε θα ξαναδώ την οικογένειά μου. Όταν αυτός ο πόλεμος τελειώσει και έχουμε νικήσει, θα έχουμε ένα μεγάλο πάρτι.

Δεν ξέρω αν θα έχουμε σύντομα ειρήνη. Η κατάσταση έχει ξεφύγει από τον έλεγχο και δεν ξέρουμε τι έχει στο μυαλό του ο Πούτιν.

Δεν έχουμε πανικοβληθεί, παραμένουμε δυνατοί μέσα μας. Οι στρατιώτες μας είναι φανταστικοί. Δεν φοβόμαστε τους Ρώσους.

Οι Ρώσοι είναι αυτοί που μας φοβούνται τώρα επειδή γυρίζουν σπίτια τους. Εμείς σκεφτόμαστε θετικά".