Politics vs football

Την παράσταση στη φιλική αναμέτρηση μεταξύ των εθνικών Βολιβίας και Χιλής έκλεψε ο επιθετικός της πρώτης, Κάρλος Σαουσέδο, που έκανε τους πάντες να απορήσουν με τον τρόπο που πανηγύρισε το γκολ (παριστάνοντας ένα ψάρι που προσπαθεί να κολυμπήσει) που σημείωσε και στη συνέχεια να προβληματιστούν για την πολιτική έκφανσή του, δεδομένων των συνοριακών διαφορών που χωρίζουν τις δύο χώρες.

Ένα ταξίδι στην ιστορία...

Με βάση τα ισχύοντα σύνορα η Βολιβία δεν έχει καμία πρόσβαση στον Ειρηνικό ωκεανό και σκοπεύει να φέρει ενώπιον της διεθνούς Δικαιοσύνης, στη Χάγη, την διαφορά που την χωρίζει από το 1879 με την Χιλή ( φιλική αντίπαλός της σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, πρόσφατα)

Ο Πόλεμος του Ειρηνικού από το 1879 ως το 1883 ενάντια στη Χιλή, είχε ως άμεση συνέπεια την απώλεια της πρόσβασης της χώρας στον Ειρηνικό ωκεανό δηλαδή στη θάλασσα, αλλά και την παραχώρηση στη Χιλή των περιοχών Σαλίτρε και των λιμανιών της Αντοφαγάστα και της Αρίκα.

Το Σάββατο 23 Μαρτίου, η Βολιβία τιμά την "Ημέρα της Θάλασσας" (Día del Mar), στην επέτειο της απώλειας της πρόσβασης της χώρας στον Ειρηνικό, πριν από 134 χρόνια, μετά την νίκη της Χιλής, στον πόλεμο του Ειρηνικού.

Το είχα (προ)σχεδιάσει

Η πρώτη ερώτηση που κάναμε στον διεθνή Βολιβιανό επιθετικό της Δεπορτίβο Σαπρίσα (Κόστα Ρίκα) ήταν εάν είχε προσχεδιάσει τον εν λόγω πανηγυρισμό, σε περίπτωση που ενδεχομένως σημείωνε κάποια τέρμα εναντίον της Χιλής.

"Θα σου πω την αλήθεια, ναι το σκεφτόμουν όλο το βράδυ στο ξενοδοχείο, όπου είχαμε καταλύσει με την αποστολή της εθνικής. Δεν το είπα σε κανέναν, αλλά ναι ήταν κάτι που το είχα προσχεδιάσει. Έπρεπε κάπως να αντιδράσω, μας πνίγει το δίκιο στη Βολιβία. Ένιωθα ότι θα αντιδρούσα, εξ΄ονόματος ολόκληρου του λαού, της χώρας μου."

Αδικία, αιτία και αφορμή

Τι μπορεί όμως να οδηγήσει ένα διεθνή ποδοσφαιριστή να στείλει πολιτικά μηνύματα μέσα από ένα ποδοσφαιρικό αγώνα; Δείτε πως δικαιολογεί στο Sport24.gr ο Κάρλος Σαουσέδο την πράξη του, ποια ήταν τα βαθύτερα αίτια της.

"Η αδικία ενός έθνους, με οδήγησε στον εν λόγω πανηγυρισμό. Είναι πολύ άδικο, λυπάμαι που δεν μπορώ να βρω άλλη λέξη, να μην έχουμε έξοδο στη θάλασσα, εξαιτίας ενός πολέμου, που διεξήχθη πριν πολλά πολλά χρόνια. Αυτό το "μικρόβιο" της οδυνηρής επιβίωσης, περνά από γενιά σε γενιά. Από τους πατεράδες μας, σε εμάς και στα παιδιά. Μεγαλώνουμε με αυτό, συμβιώνουμε με αυτό. Είμαστε και εμείς θύματά του. Όταν το ακούς συνέχεια από το σχολείο μέχρι τη... δουλειά, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να κουβαλάς μέσα σου. Ασυναίσθητα, ίσως."

Δόκιμος ο χώρος του γηπέδου

Το μεγάλο ερώτημα της κοινής γνώμης είναι εάν το γήπεδο μπορεί να μετατραπεί σε πεδίο αντιπαράθεσης του πολιτικού στίβου. Γιατί να στείλεις ένα μήνυμα σε ένα ποδοσφαιρικό ή άλλο αγώνα και όχι κάπου αλλού; Δείτε τι απαντά ο Βολιβιανός επιθετικός της Δεπορτίβο Σαπρίσα στο Sport24.gr, επιμένοντας στην άποψή του, ότι η δράση του έλαβε χώρο στο σωστό μέρος, στη σωστή στιγμή.

"Το γήπεδο είναι ο κατάλληλος χώρος. Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω, όσους με κατηγορούν, γιατί το γήπεδο να είναι μόνο ένας χώρος αθλητικής έκφρασης. Εάν δεν υπήρχε η τηλεόραση, το Ίντερνετ, δεν θα έβλεπε κανείς την κίνησή μου. Πέρασα το μήνυμά μου σε όλη τη χώρα, σε όλη τη Λατινική Αμερική, σε όλη τον κόσμο. Τους ποδοσφαιρικούς αγώνες παρακολουθούν πολιτικοί, μανάβηδες, σκουπιδιάρηδες, γιατροί, δικηγόροι και κηπουροί. Όλοι, έχουν την ίδια κρίση, ανεξαρτήτως του επιπέδου μόρφωσης. Όλοι μπορούν να ψάξουν τώρα να δουν τη διαφορά που χωρίζει τη Βολιβία από τη Χιλή. Αν το έκανα κάπου αλλού, δεν θα το έβλεπε κανείς."

Μπορεί να το ξαναέκανα, δεν φοβάμαι την τιμωρία

Μπορεί ο Κάρλος Σαουσέδο να επαναλάμβανε την εν λόγω κίνηση; Δίστασε κάποια στιγμή μήπως, επακολουθήσει τιμωρία από την CONMEBOL ή τη FIFA, λόγω διαμαρτυριών; Δείτε τι απαντά στο Sport24.gr ο σκόρερ της εθνικής Βολιβίας στη φιλική αναμέτρηση με την εθνική Χιλής.

"Ειλικρινά η ερώτηση είναι πολύ δύσκολη. Δε γνωρίζω εάν θα το ξαναέκανα. Μπορεί να το επαναλάμβανα, δεν με τρομάζει η επανάληψη. Η τιμωρία ποτέ δεν με απασχόλησε ακόμη και όταν το πρωτοσκέφτηκα. Ήξερε ότι υπήρχε αυτό ενδεχόμενο, τελικά δεν επιβεβαιώθηκε, αλλά όπως και να έχει δεν υπήρχε περίπτωση ο κίνδυνος της τιμωρίας να με αποτρέψει από το να πραγματοποιούσα αυτό που είχα στο μυαλό μου."