Πώς στήθηκε το ματς

Απίστευτες οι ατάκες που κυκλοφόρησαν το απόγευμα της Δευτέρας, στις οποίες συμμετέχει ο Δημήτρης Ζαβαντίας κι ένας άγνωστος, ονόματι Κωνσταντίνος.

Διαβάστε αναλυτικά:

Από τον Κωνσταντίνο (Β) στον Δημήτρη Ζαβαντία (Α):

Α: Για πες, βρήκατε τα δύο τζιπ και τελικά;

Β: Έρχεται αυτός, μ..... και μπαίνει μέσα.

Α: Ποιος;

Β: Ο Τσακογιάννης ρε μ.....! Με 4 μπράβους, τα μαθαίνω εκ των υστέρων εγώ, γιατί πήγα αργά στο γήπεδο. Μπαίνει μέσα με τέτοιο, έρχονται εκεί, κάθονται στο γήπεδο, μιλάνε με τον πρόεδρο της Σκύδρας, τον χοντρό, αυτόν τον λεμέ και κατά τις τρεις παρά πάνε και λένε τον πρόεδρο τον δικό μας: "Έλα να σου πούμε λίγο.", πάει εκεί στην άκρη... ο πρόεδρος της Σκύδρας, ο πρόεδρος ο δικός μας και ο Τσακογιάννης. Τον δείχνει μία τσάντα με λεφτά, τον λέει: "Πόσα δίνεις να πάρεις το ματς;", λέει ο πρόεδρος: "Τι λες; Τι να δώσω; Δε δίνω τίποτα. Το ματς θα το κερδίσω". Τον λέει: "Δεν έχεις χρόνο πολύ να σκεφτείς, πάνε κάτω και συνεννοήσου να γίνει το ματς. Εσύ θες να κερδίσεις, να πάρεις τους βαθμούς, πάνε κάτω και μίλησε με τον προπονητή να γίνει το ματς διπλό ημίχρονο, άσο τελικό". Λέει ο πρόεδρος ο δικός μας: "Αυτά δε γίνονται, είναι τρεις παρά τέταρτο κι αυτά δε γίνονται.", του λέει: "Έτσι γίνονται και μη μάθω ότι παίχτηκε τίποτα ή αυτά και γίνει κι εδώ ότι παίχτηκαν λεφτά, θα γίνει της π......!" και τους λέει ο πρόεδρος: "Δε με ενδιαφέρουν αυτά, σε παρακαλώ. Άστο, δε γίνεται". Λέει: "Σε περιμένω στα θεωρεία πάνω.", πάει αυτός με τους μπράβους του, ανεβαίνει πάνω στα δημοσιογραφικά και κάθεται εκεί. Τον παίρνει τηλέφωνο και τον λέει: "Σε περιμένω τρεις παρά πέντε να μου πεις τελειωτικό ναι ή όχι". Πάει ο πρόεδρος πάνω και τον λέει: "Όπως και σου είπα, δε γίνεται αυτό που μου ζητάς. Εγώ το ματς θα το παίξω στα ίσα και θα προσπαθήσω να κερδίσω, δεν κάνω τέτοια. Δεν μπορώ να μπω και να πω στους παίκτες και στον προπονητή αυτά τα πράγματα". Γίνεται αυτό, παίζεται το πρώτο ημίχρονο κανονικά...

Α: Στα ίσα το πρώτο;

Β: Ναι ρε μ....., άμα δεις, κόντρα στην κόντρα ήτανε. Ο διαιτητής εν τω μεταξύ τους σπρώχνει αυτούς...

Α: Στα ίσα το πρώτο.

Β: Στα ίσα το πρώτο. Αυτοί αράζουν πάνω στα δημοσιογραφικά, ανοίγουν τα laptop, δεν τους πειράζει κανένας, ήταν 4 γαϊδούρια και τελειώνει το πρώτο ημίχρονο. Κατεβαίνει ο πρόεδρος, κάνουν φασαρία με τον διαιτητή, γιατί ήταν απαράδεκτος... εμείς έπρεπε οπωσδήποτε να κερδίσουμε το ματς αυτό. Κατεβαίνουν κάτω, γίνονται φασαρίες, μπαπ-μπουπ τους διαιτητές, το ένα, το άλλο και σε κάποια φάση με το που βγαίνοντας από την καταπακτή πάει ο χοντρός ο πρόεδρός τους και τον πιάνει τον δικό μας και τον λέει: "Τουλάχιστον ρε συ να το κάνουμε όβερ το ματς, να κερδίσεις εσύ. Εγώ θα αφήσω να χάσετε, αλλά τουλάχιστον...", τον λέει: "Δε γίνεται, τι όβερ; Άμα θες να χάσεις, κάτσε και φάε 3-4 γκολ μόνος σου. Μη με ανακατεύεις, σου είπα κάτι. Μη με μπλέκεις με τέτοια". Και ξεκινάει το δεύτερο ημίχρονο, μ....., κάθεται ο πρόεδρός τους στον πάγκο και δίνει εντολή μάλλον σ' αυτούς, σ' αυτούς το είχε πει...

Α: Ανοίξτε.

Β: ...ότι το ματς θα γίνει 2-1, τον έλεγαν τον δικό μας για 2-1.

Α: 2-1 πώς θα γίνει; Αφού πρέπει να φάτε κι εσείς γκολ.

Στη συνέχεια του διαλόγου, ο Β εξηγεί στον Α τα κωμικοτραγικά που έγιναν μέσα στο γήπεδο και το πώς η μία ομάδα άφηνε την άλλη να σκοράρει ώστε να έρθει το όβερ.