Τη σεζόν 1992-93, πρώτη από καταβολής Premier League, πολλοί από τους ανθρώπους που κάθονταν στους πάγκους των ομάδων είχαν κάνει καριέρα αγωνιζόμενοι ως επιθετικοί, με τα παραδείγματα των Άλεξ Φέργκιουσον, Κένι Νταλγκλίς και Τρέβορ Φράνσις να είναι τα πλέον χαρακτηριστικά.

Στη σημερινή εποχή, 23 χρόνια μετά, ο μοναδικός από τους 20 προπονητές στην Premier League που έπαιζε φορ στα νιάτα του είναι ο Μαρκ Χιουζ της Στόουκ, με τους περισσότερους άρχοντες στην άκρη του πάγκου να έχουν κάνει καριέρα ως αμυντικοί, και τελευταία παραδείγματα να είναι αυτά των Γιούργκεν Κλοπ και Σαμ Άλαρνταϊς που "έκλεισαν" το τελευταίο διάστημα σε Λίβερπουλ και Σάντερλαντ αντίστοιχα.

Τυχαίο ή όχι το σίγουρο είναι πως οι άλλοτε αμυντικοί μεταφορφώνονται σε προπονητές ο ένας μετά τον άλλο στο πρωτάθλημα της Premier League, και αυτή τη στιγμή είναι σχεδόν οι μισοί (9). Πάμε να τους γνωρίσουμε:

Μανουέλ Πελεγκρίνι (Μάντσεστερ Σίτι)

Δεν φημιζόταν για την εξαιρετική τεχνική του αλλά για τη δύναμή του στο ψηλό παιχνίδι, την εξυπνάδα και το γεγονός πως ήταν άριστος τακτικά στο χορτάρι. Έπαιξε όλη του την καριέρα στην Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε (451 ματς) και είχε 28 παρουσίες με την εθνική ομάδα της Χιλής, σε μία καριέρα 13 χρόνων που ξεκίνησε το 1973 και έληξε το 1986. Το προσωνύμιο "μηχανικός" που τον συνοδεύει έχει να κάνει με το γεγονός πως έχει πάρει πτυχίο πολιτικού μηχανικού στα νιάτα του.

Αρσέν Βενγκέρ (Άρσεναλ)

Αν και δεν ήταν από τους πιο χαρισματικούς Γάλλους παίκτες της γενιάς του, μπορεί να λέει πως έχει αγωνιστεί τόσο στην πρώτη κατηγορία της Γαλλίας όσο και στην Ευρώπη (Κύπελλο UEFA). Ξεκίνησε ως μέσος αλλά με την πάροδο των χρόνων μετατοπίστηκε στο κέντρο της άμυνας, ενώ με τη φανέλα της Στρασμπούρ έπαιξε τόσο στη μεγάλη κατηγορία της Γαλλίας όσο και στα ευρωπαϊκά Κύπελλα.

Σλάβεν Μπίλιτς (Γουέστ Χαμ)

Ο ορισμός του σκληροτράχηλου αμυντικού ο οποίος δεν άφηνε σε... χλωρό κλαρί τους αντίπαλους επιθετικούς, με το πείσμα του και με τον δυναμισμό του (για αυτό άλλωστε έβλεπε αρκετά συχνά την κίτρινη κάρτα). Έπαιξε σε Κροατία, Γερμανία αλλά και στην Premier League με τη φανέλα των Γουέστ Χαμ (ομάδα την οποία προπονεί πλέον) και Έβερτον.

Μαουρίτσιο Ποτσετίνο (Τότεναμ)

Αγωνίστηκε για 17 ολόκληρα χρόνια ως κεντρικός αμυντικός σε Αργεντινή, Ισπανία και Γαλλία για λογαριασμό των Νιούελς Ολντ Μπόις, Εσπανιόλ, Παρί Σεν Ζερμέν και Μπορντό, ενώ με τη φανέλα της εθνικής Αργεντινής μετράει 20 συμμετοχές και 2 γκολ. Ως παίκτη, οι Άγγλοι φίλαθλοι τον θυμούνται έντονα από το πέναλτι στο οποίο είχε κάνει στον Μάικλ Όουεν στο αγώνα κόντρα στην Αγγλία στο Μουντιάλ του 2002 (φάση ομίλων), με τον Ντέιβιντ Μπέκαμ να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα από την άσπρη βούλα και να υπογράφει τον αποκλεισμό της "αλμπισελέστε" από τη φάση των νοκ-άουτ αγώνων.

Ρόναλντ Κούμαν (Σαουθάμπτον)

Αγωνιζόταν ως σέντερ μπακ όμως η τεχνική του ήταν τέτοια που του επέτρεπε να προωθείται και να απειλεί τους αντίπαλους τερματοφύλακες με τα φαρμακερά του πόδια (κίνδυνος-θάνατος στις εκτελέσεις φάουλ, άλλωστε το νικητήριο γκολ του με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1992 τα λέει όλα). Έκανε μεγάλη καριέρα στη Μπαρτσελόνα ενώ έχει περάσει και από τις τρεις μεγάλες ομάδες της Ολλανδίας: Άγιαξ, Φέγενορντ και Αϊντχόφεν.

Γιούργκεν Κλοπ (Λίβερπουλ)

Όταν ξεκίνησε το ποδόσφαιρο έπαιζε στην επίθεση όμως με το πέρασμα των χρόνων γύρισε στην άμυνα, όπου μάλιστα ήταν πολύ επιβλητικός και αποτελούσε τον προπονητή της ομάδας του εντός γηπέδου. Το 2001 έδωσε τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα έχοντας προλάβει να αγωνιστεί σε... 337 ματς με τη φανέλα της Μάιντς, την οποία υπηρέτησε για άλλα επτά χρόνια από τον πάγκο.

Γκάρι Μονκ (Σουόνσι)

Σε ηλικία 25 ετών έμεινε ελεύθερος από τη Μπάρνσλεϊ και μεταπήδησε στη Σουόνσι, ομάδα στην οποία έμεινε για 10 ολόκληρα χρόνια, τερματίζοντας στο "Liberty Stadium" την ποδοσφαιρική του καριέρα. Έγινε "ένα" με την ομάδα όλα αυτά τα χρόνια και για το λόγο αυτό η διοίκηση των "κύκνων" εμπιστεύτηκε τον πρώην αμυντικό της για να διαδεχτεί τον Μίκαελ Λάουντρουπ στην τεχνιή ηγεσία το καλοκαίρι του 2014. Κράτησε το επιθετικό στιλ της Σουόνσι που είχε αποκτήσει με τον Λάουντρουπ βάζοντας πάντως και αυτές τις δικές του "πινελιές", που έχουν να κάνουν με τη "σκληράδα" της ομάδας όταν βρίσκεται σε θέση άμυνας.

Έντι Χάουι (Μπόρνμουθ)

Στο ξεκίνημα της καριέρας του ήταν συμπαίκτης στην εθνική Ελπίδων της Αγγλίας με τους Φρανκ Λάμπαρντ, Τζέιμι Κάραγκερ και Εμίλ Χέσκεϊ, όμως ένας σοβαρός τραυματισμός του στο γόνατο στο ντεμπούτο του με την Πόρτσμουθ δεν του επέτρεψε ποτέ να κάνει την καριέρα που θα επιθυμούσε. "Διάβαζε" καλά το παιχνίδι ως παίκτης και δείχνει στα πρώτα δείγματα γραφής του στη Μπόρνμουθ (προπονητής της από το 2012, την οδήγησε πέρυσι στην Premier League και πριν λίγες ημέρες υπέγραψε νέο συμβόλαιο) πως μπορεί να εξελιχθεί σε αρκετά καλός προπονητής.

Σαμ Άλαρνταϊς (Σάντερλαντ)

Θηριώδης ως παίκτης, εξού και το παρατσούκλι "Big Sam" που απέκτησε, στα 19 χρόνια ποδοσφαιρικής του καριέρας έπαιξε για 11 διαφορετικούς συλλόγους, συμπεριλαμβανομένων των Μπόλτον, Πρέστον και Γουέστ Μπρομ στην Αγγλία, Λίμερικ στην Ιρλανδία και Τάμπα Μπέι Ράουντς στις ΗΠΑ. Δυναμικός στο χορτάρι ως αμυντικός, εδώ και λίγες ημέρες η Σάντερλαντ αποτελεί τον πέμπτο σύλλογο Premier League που αναλαμβάνει.

Να παίρνουν σειρά οι... επόμενοι

Ο αριθμός των προπονητών της Premier League που ήταν αμυντικοί στα... νιάτα τους είναι μάλιστα αρκετά πιθανό να αυξηθεί από τη νέα σεζόν αν αναλογιστεί κανείς πως οι έξι πρώτες ομάδες της βαθμολογίας στην Championship αυτή τη στιγμή έχουν στους πάγκους τους προπονητές που ήταν κάποτε αμυντικοί. Αυτοί είναι οι Αΐτορ Καράνκα (Μίντλεσμπρο), Γκάρι Ράουετ (Μπέρμιγχαμ), Σον Ντάις (Μπέρνλι) και Στιβ Μπρους (Χαλ) που ήταν στόπερ και οι Κρις Χάουτον (Μπράιτον) και Στιβ Κλαρκ (Ρέντινγκ) που ήταν ακραία μπακ.

Οι επιθετικοι ξέρουν από κούπες

Όσον αφορά στην κατανομή των τίτλων επί εποχής Premier League, οι Αρσέν Βενγκέρ και Μανουέλ Πελεγκρίνι έχουν κατακτήσει το πρωτάθλημα έχοντας την ταμπέλα των πρώην αμυντικών και οι Μουρίνιο και Αντσελότι ως πρώην μέσοι, με τους άλλοτε επιθετικούς Φέργκιουσον, Νταλγκλίς και Μαντσίνι να έχουν τη μερίδα του λέοντος με 15 τίτλους (τους 13 ο "Φέργκι" με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ).