Προεκλογική συνέντευξη
Ο υποψήφιος πρόεδρος της UEFA Μισέλ Πλατινί, μιλάει για την μάχη της 23ης Ιανουαρίου
Διαβάστε απόσπασμα της συνέντευξης που παραχώρησε ο Πλατινί στο "Goal".
-Μου έχει κάνει εντύπωση ότι σε όλες τις συνεντεύξεις σας μέχρι σήμερα βγάζετε προς τα έξω μία πικρία για το γεγονός ότι ο Λέναρτ Γιόχανσον αποφάσισε να επαναδιεκδικήσει την προεδρία και να είναι εκείνος ο αντίπαλός σας στις εκλογές της 23ης Ιανουαρίου. είναι κάτι που δεν θέλατε να συμβεί;
"Τον Γιόχανσον τον εκτιμώ και πιστεύω ότι έχει προσφέρει πολλά στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Δεν ήταν όμως μόνο σε εμένα, σε όλο τον κόσμο είχε πει ότι δεν θα διεκδικούσε και πάλι την προεδρία, ότι δεν θα είχε τη δύναμη να συνεχίσει, ότι ήθελε να ξεκουραστεί".
-Οπότε γιατί εκτιμάτε ότι άλλαξε στάση;
"Είναι απλό. Εψαξαν να βρουν άλλον για να με κοντράρει, αλλά δεν τους έβγαιναν οι ψήφοι, έβλεπαν ότι δεν θα είχαν τύχη. Ετσι επιστράτευσαν και πάλι τον Γιόχανσον για να με νικήσουν. Ο μοναδικός του στόχος είναι να μην εκλεγεί ο Πλατινί πρόεδρος της UEFA. Και ρωτάω: Υπάρχει κανένας λόγος να γίνεται αυτό;"
-Για εμάς τους δημοσιογράφους θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα αναμέτρηση Πλατινί-Μπεκενμπάουερ για την προεδρία.
"Και ο Μπεκενμπάουερ γι αυτό δεν κατέβηκε στις εκλογές. Γιατί έβλεπε ότι θα χάσει".
-Ο Γιόχανσον πάντως επαναλαμβάνει ότι δεν έχετε την εμπειρία για πρόεδρος της UEFA.
"Ναι, εξαρτάται τι εννοεί. Αν εννοεί την προεδρία, εμπειρία δεν έχω. Πρόεδρος της UEFA, δεν έχω υπάρξει όπως αυτός. Τώρα από κει και πέρα είναι πως εννοούν την εμπειρία. Τα χρόνια του Γιόχανσον παραγοντικά γιατί είμαι 51 χρονών και μέχρι τα 32 έπαιζα ποδόσφαιρο. Επρεπε να σταματήσω και να πάω για πρόεδρος;"
-Εχω διαβάσει τους πέντε βασικούς άξονες του προγράμματός σας. Θεωρείτε ότι είναι εφικτό να μιλάτε για αναδιανομή του χρήματος στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ανάμεσα σε πλούσιος και φτωχούς;
"Είμαι από εκείνους που γνωρίζουν τα ακριβή προβλήματα της κάθε ομοσπονδίας και αυτό είναι το μεγάλο μου ατού. Για εμένα το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο οι πέντε έξι δυνατές ομοσπονδίες. Το ποδόσφαιρο πέτυχε γιατί απευθύνεται στους πολλούς και όχι στους λίγους. Αυτή είναι η ομορφία του. Οτι ποδόσφαιρο μπορούσαμε να παίξουμε όλοι. Και εγώ και εσύ και ο δίπλα, που ενδεχομένως να μην είχε τα προσόντα για τα άλλα αθλήματα. Το έχω ξαναπεί.
Τα αρχικά της UEFA δεν είναι Union Europeene Football d' Αdministratif (Ευρωπαϊκή Ενωση Ποδοσφαίρου των Διοικητικών)! UEFA σημαίνει Union Europeene Football de Association (Ευρωπαϊκή Ενωση Ποδοσφαίρου των Ομοσπονδιών)! Και οι ομοσπονδίες πρέπει να έχουν λόγο. Να πάρουν και πάλι το παιχνίδι στα χέρια τους. Τις έχω περπατήσει όλες, τις μικρότερες, έχω ακούσει ποια είναι τα προβλήματα σε κάθε χώρα. Πρέπει να διορθώσουμε τις αδικίες και να επαναφέρουμε την ισότητα στο χώρο του ποδοσφαίρου. Πάνω απ όλα όμως πρέπει να δούμε τα προβλήματα".
-Ποια είναι τελικά η πιο μεγάλη στιγμή του ποδοσφαιριστή Πλατινί;
"Δεν υπάρχει αυτό που αποκαλείς η πιο μεγάλη στιγμή. Και το Κύπελλο που κατέκτησα με τη Νανσί το 1978 ήταν τότε τηρουμένων των αναλογιών πολύ μεγάλη στιγμή. Και το πρωτάθλημα με τη Σεντ Ετιέν το 1981 πολύ μεγάλη στιγμή. Και μετά το Euro με την Εθνική. Και οι τίτλοι με τη Γιουβέντους. Σε κάθε επιτυχία χαίρεσαι το ίδιο, το πανηγυρίζεις το ίδιο. Κάθε στιγμή τη δική της αξία. Υπάρχει ευτυχία μεγαλύτερη από την άλλη;"
-Ο έξαλλος πανηγυρισμός στο γκολ στον τελικό του Χέιζελ. Πως μπορεί να συνυπάρχει η ποδοσφαιρική χαρά με την τραγωδία;
"Ειλικρινά, όταν ξεκίνησε ο τελικός δεν γνωρίζαμε το μέγεθος της καταστροφής. Ηταν ποτέ δυνατόν να γνώριζα για τόσους νεκρούς και να πανηγύριζα ένα γκολ; Μα το ποδόσφαιρο δεν είναι μία νίκη και μία ήττα, δεν είναι ένας τίτλος και μία διάκριση. Το ποδόσφαιρο είναι η χαρά που νιώθεις όταν παίζεις, γιατί είναι παιχνίδι. Ποια χαρά λοιπόν θα μπορούσα μέσα μου να αισθανθώ αν γνώριζα τι είχε συμβεί; Μας είχαν πει κάτι για ένα νεκρό μακριά από το γήπεδο σε κάποια επεισόδια και ότι αυτό δεν ήταν σίγουρο. Λίγα πράγματα γνωρίζαμε."
-Ο Ζινεντίν Ζιντάν σταμάτησε. Γίνεται πολύς μεγάλος λόγος για το τέλος της καριέρας τόσων μεγάλων ποδοσφαιριστών. Αλήθεια πόσο εύκολα είναι να πάρεις την απόφαση και να πεις "τέλος"; Πόσο δύσκολο ήταν για σας;
"Πανεύκολο, πλάκα κάνεις;"
-Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι για έναν ποδοσφαιριστή στα 32 του χρόνια με τον Ανιέλι να του προτείνει νέο συμβόλαιο.
"Είναι απλά τα πράγματα. Κατ' αρχήν δεν ήθελα να αλλάξω και άλλη ομάδα. Και για αν συνέχιζα χρειαζόμουν κάτι το καινούργιο, είχα κλείσει τον κύκλο μου στη Γιούβε. Θα μπορούσα να το κάνω, είχα προτάσεις. Η πιο σοβαρή ήταν από τη Μαρσέιγ αλλά δεν υπήρχε περίπτωση."
-Γιατί;
"Να φανταστείς ότι την τελευταία μου χρονιά είχα ταλαιπωρηθεί πολύ και είχα πετύχει μόνο δύο γκολ. Ξέρεις τι ήταν για μένα να βάλω σε μία χρονιά μόνο δύο γκολ; Ξεκινούσα στο γήπεδο να τρέξω με την μπάλα και έβλεπα ότι παίκτες που μπορούσα να τους αφήσω πίσω, με προλάβαιναν εύκολα. Και είπα στον εαυτό μου "δεν είσαι πλέον ο Πλατινί. Αυτό είναι το τέλος". Ποιος ο λόγος λοιπόν να συνέχιζα αφού ένιωθα ότι δεν ήμουν πλέον Πλατινί; Τα λεφτά; Είχα κερδίσει ήδη πολλά. Και μία μέρα πήρα την απόφαση και αυτό ήταν. Δεν μου έλειψε όμως το ποδόσφαιρο. Αμέσως μετά έγινα προπονητής, ανέλαβα την εθνική ομάδα και στη συνέχεια ασχολήθηκα παραγοντικά. Δεν βγήκα ποτέ εκτός ποδοσφαίρου".
Καταλήγοντας ο Μισέλ Πλατινί τόνισε: "Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ της Αθήνας εγώ θα το δώσω το Κύπελλο. Το έχω κατακτήσει και ήρθε η ώρα να το απονείμω. Να πάρω ρεβάνς και από το ΟΑΚΑ, εκεί που έχω νιώσει μία από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις μου. Από τα χειρότερα παιχνίδια ήταν εκείνος ο τελικός με το Αμβούργο. Κακή ανάμνηση. Ηρθε η ώρα να γίνει πολύ καλύτερη..."
-Μου έχει κάνει εντύπωση ότι σε όλες τις συνεντεύξεις σας μέχρι σήμερα βγάζετε προς τα έξω μία πικρία για το γεγονός ότι ο Λέναρτ Γιόχανσον αποφάσισε να επαναδιεκδικήσει την προεδρία και να είναι εκείνος ο αντίπαλός σας στις εκλογές της 23ης Ιανουαρίου. είναι κάτι που δεν θέλατε να συμβεί;
"Τον Γιόχανσον τον εκτιμώ και πιστεύω ότι έχει προσφέρει πολλά στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Δεν ήταν όμως μόνο σε εμένα, σε όλο τον κόσμο είχε πει ότι δεν θα διεκδικούσε και πάλι την προεδρία, ότι δεν θα είχε τη δύναμη να συνεχίσει, ότι ήθελε να ξεκουραστεί".
-Οπότε γιατί εκτιμάτε ότι άλλαξε στάση;
"Είναι απλό. Εψαξαν να βρουν άλλον για να με κοντράρει, αλλά δεν τους έβγαιναν οι ψήφοι, έβλεπαν ότι δεν θα είχαν τύχη. Ετσι επιστράτευσαν και πάλι τον Γιόχανσον για να με νικήσουν. Ο μοναδικός του στόχος είναι να μην εκλεγεί ο Πλατινί πρόεδρος της UEFA. Και ρωτάω: Υπάρχει κανένας λόγος να γίνεται αυτό;"
-Για εμάς τους δημοσιογράφους θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα αναμέτρηση Πλατινί-Μπεκενμπάουερ για την προεδρία.
"Και ο Μπεκενμπάουερ γι αυτό δεν κατέβηκε στις εκλογές. Γιατί έβλεπε ότι θα χάσει".
-Ο Γιόχανσον πάντως επαναλαμβάνει ότι δεν έχετε την εμπειρία για πρόεδρος της UEFA.
"Ναι, εξαρτάται τι εννοεί. Αν εννοεί την προεδρία, εμπειρία δεν έχω. Πρόεδρος της UEFA, δεν έχω υπάρξει όπως αυτός. Τώρα από κει και πέρα είναι πως εννοούν την εμπειρία. Τα χρόνια του Γιόχανσον παραγοντικά γιατί είμαι 51 χρονών και μέχρι τα 32 έπαιζα ποδόσφαιρο. Επρεπε να σταματήσω και να πάω για πρόεδρος;"
-Εχω διαβάσει τους πέντε βασικούς άξονες του προγράμματός σας. Θεωρείτε ότι είναι εφικτό να μιλάτε για αναδιανομή του χρήματος στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ανάμεσα σε πλούσιος και φτωχούς;
"Είμαι από εκείνους που γνωρίζουν τα ακριβή προβλήματα της κάθε ομοσπονδίας και αυτό είναι το μεγάλο μου ατού. Για εμένα το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο οι πέντε έξι δυνατές ομοσπονδίες. Το ποδόσφαιρο πέτυχε γιατί απευθύνεται στους πολλούς και όχι στους λίγους. Αυτή είναι η ομορφία του. Οτι ποδόσφαιρο μπορούσαμε να παίξουμε όλοι. Και εγώ και εσύ και ο δίπλα, που ενδεχομένως να μην είχε τα προσόντα για τα άλλα αθλήματα. Το έχω ξαναπεί.
Τα αρχικά της UEFA δεν είναι Union Europeene Football d' Αdministratif (Ευρωπαϊκή Ενωση Ποδοσφαίρου των Διοικητικών)! UEFA σημαίνει Union Europeene Football de Association (Ευρωπαϊκή Ενωση Ποδοσφαίρου των Ομοσπονδιών)! Και οι ομοσπονδίες πρέπει να έχουν λόγο. Να πάρουν και πάλι το παιχνίδι στα χέρια τους. Τις έχω περπατήσει όλες, τις μικρότερες, έχω ακούσει ποια είναι τα προβλήματα σε κάθε χώρα. Πρέπει να διορθώσουμε τις αδικίες και να επαναφέρουμε την ισότητα στο χώρο του ποδοσφαίρου. Πάνω απ όλα όμως πρέπει να δούμε τα προβλήματα".
-Ποια είναι τελικά η πιο μεγάλη στιγμή του ποδοσφαιριστή Πλατινί;
"Δεν υπάρχει αυτό που αποκαλείς η πιο μεγάλη στιγμή. Και το Κύπελλο που κατέκτησα με τη Νανσί το 1978 ήταν τότε τηρουμένων των αναλογιών πολύ μεγάλη στιγμή. Και το πρωτάθλημα με τη Σεντ Ετιέν το 1981 πολύ μεγάλη στιγμή. Και μετά το Euro με την Εθνική. Και οι τίτλοι με τη Γιουβέντους. Σε κάθε επιτυχία χαίρεσαι το ίδιο, το πανηγυρίζεις το ίδιο. Κάθε στιγμή τη δική της αξία. Υπάρχει ευτυχία μεγαλύτερη από την άλλη;"
-Ο έξαλλος πανηγυρισμός στο γκολ στον τελικό του Χέιζελ. Πως μπορεί να συνυπάρχει η ποδοσφαιρική χαρά με την τραγωδία;
"Ειλικρινά, όταν ξεκίνησε ο τελικός δεν γνωρίζαμε το μέγεθος της καταστροφής. Ηταν ποτέ δυνατόν να γνώριζα για τόσους νεκρούς και να πανηγύριζα ένα γκολ; Μα το ποδόσφαιρο δεν είναι μία νίκη και μία ήττα, δεν είναι ένας τίτλος και μία διάκριση. Το ποδόσφαιρο είναι η χαρά που νιώθεις όταν παίζεις, γιατί είναι παιχνίδι. Ποια χαρά λοιπόν θα μπορούσα μέσα μου να αισθανθώ αν γνώριζα τι είχε συμβεί; Μας είχαν πει κάτι για ένα νεκρό μακριά από το γήπεδο σε κάποια επεισόδια και ότι αυτό δεν ήταν σίγουρο. Λίγα πράγματα γνωρίζαμε."
-Ο Ζινεντίν Ζιντάν σταμάτησε. Γίνεται πολύς μεγάλος λόγος για το τέλος της καριέρας τόσων μεγάλων ποδοσφαιριστών. Αλήθεια πόσο εύκολα είναι να πάρεις την απόφαση και να πεις "τέλος"; Πόσο δύσκολο ήταν για σας;
"Πανεύκολο, πλάκα κάνεις;"
-Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι για έναν ποδοσφαιριστή στα 32 του χρόνια με τον Ανιέλι να του προτείνει νέο συμβόλαιο.
"Είναι απλά τα πράγματα. Κατ' αρχήν δεν ήθελα να αλλάξω και άλλη ομάδα. Και για αν συνέχιζα χρειαζόμουν κάτι το καινούργιο, είχα κλείσει τον κύκλο μου στη Γιούβε. Θα μπορούσα να το κάνω, είχα προτάσεις. Η πιο σοβαρή ήταν από τη Μαρσέιγ αλλά δεν υπήρχε περίπτωση."
-Γιατί;
"Να φανταστείς ότι την τελευταία μου χρονιά είχα ταλαιπωρηθεί πολύ και είχα πετύχει μόνο δύο γκολ. Ξέρεις τι ήταν για μένα να βάλω σε μία χρονιά μόνο δύο γκολ; Ξεκινούσα στο γήπεδο να τρέξω με την μπάλα και έβλεπα ότι παίκτες που μπορούσα να τους αφήσω πίσω, με προλάβαιναν εύκολα. Και είπα στον εαυτό μου "δεν είσαι πλέον ο Πλατινί. Αυτό είναι το τέλος". Ποιος ο λόγος λοιπόν να συνέχιζα αφού ένιωθα ότι δεν ήμουν πλέον Πλατινί; Τα λεφτά; Είχα κερδίσει ήδη πολλά. Και μία μέρα πήρα την απόφαση και αυτό ήταν. Δεν μου έλειψε όμως το ποδόσφαιρο. Αμέσως μετά έγινα προπονητής, ανέλαβα την εθνική ομάδα και στη συνέχεια ασχολήθηκα παραγοντικά. Δεν βγήκα ποτέ εκτός ποδοσφαίρου".
Καταλήγοντας ο Μισέλ Πλατινί τόνισε: "Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ της Αθήνας εγώ θα το δώσω το Κύπελλο. Το έχω κατακτήσει και ήρθε η ώρα να το απονείμω. Να πάρω ρεβάνς και από το ΟΑΚΑ, εκεί που έχω νιώσει μία από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις μου. Από τα χειρότερα παιχνίδια ήταν εκείνος ο τελικός με το Αμβούργο. Κακή ανάμνηση. Ηρθε η ώρα να γίνει πολύ καλύτερη..."