X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Προετοιμασία μου, αμαρτία μου

Το SPORT 24 συγκρίνει το τότε και τώρα της... προετοιμασίας και παρουσιάζει ιστορίες του παρελθόντος

Στο παρελθόν, τα πρώτα παιχνίδια των εκπροσώπων μας στα ευρωπαϊκά κύπελλα ήταν προς το τέλος του Σεπτεμβρίου και για αυτό άλλωστε αργούσαν τόσο οι προετοιμασίες των ομάδων μας.
Μάλιστα είναι χαρακτηριστικά τα φιλικά με...μπυραρίες που έπαιζαν αφού δεν θεωρούσαν σκόπιμα τόσο νωρίς τα σοβαρά τεστ όπως συμβαίνει τώρα.

Έτσι τα σκορ που πληροφορούμασταν τότε μέσω των απεσταλμένων, θύμιζαν αγώνες πόλο (16-3, 23-0 κ.λπ.).

Μάλιστα τότε δεν υπήρχε η εικόνα, όπως τα τελευταία χρόνια όπου τα παιχνίδια των ομάδων μας καλύπτονται "ζωντανά" από τους τηλεοπτικούς σταθμούς.

Με αποτέλεσμα να υπάρχει λίγο περισσότερο αγωνία και οι αφηγήσεις των φιλάθλων στα καφενεία, να αποκτούν...μυθικούς χαρακτήρες. Φανταστείτε για παράδειγμα τι θα γινόταν σε μια τέτοια περίπτωση με τον Σισέ (κάθε γκολ του, που δεν θα βλέπαμε θα αποτελούσε συζήτηση τουλάχιστον 2-3 ημερών στα στέκια των φίλων των ομάδων).

Λόγω και της μεγάλης δημοσιότητας που έχουν πάρει τα τελευταία χρόνια οι προετοιμασίες, με αποστολές πολλών συναδέλφων, τηλεοπτικών σταθμών κ.λπ. είναι και σαφώς λιγότερα τα περιστατικά με τους παίκτες να είναι λίγο πιο... σφιγμένοι όσον αφορά πλάκες και... νυχτοπερπατήματα.

Σκαλίζοντας λίγο το... αρχείο από παλαιότερες αποστολές, Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού και ΑΕΚ, μπορεί να βρει κανείς απολαυστικές ιστορίες, που θύμιζαν σε κάποιες φορές... κατασκήνωση ή σχολική εκδρομή.

Επίσκεψη στο τσίρκο

Επί προεδρίας Σταύρου Κοσκωτά, η αποστολή των "ερυθρολεύκων" είχε επισκεφτεί ακόμα και τσίρκο στο εξωτερικό αφού ο πρόεδρος το θεωρούσε απαραίτητο για την ψυχαγωγία των παικτών.

Ενώ στην πρώτη προετοιμασία με τον μεγάλο Λάγιος Ντέταρι (τεράστιο αστέρι την εποχή εκείνη και από τις μεγαλύτερες μεταγραφές) οι απεσταλμένοι έχοντας κάνει το ρεπορτάζ και μιλώντας και με το προπονητικό τίμ είχαν αποφανθεί ότι υπήρχε στην ομάδα σιδηρά πειθαρχία, όπως και έστειλαν στην εκτενέστατη ανταπόκρισή τους.

Το ίδιο βράδυ, βρέθηκαν στην προπόνηση για να διαπιστώσουν από κοντά αυτά που είχαν βγάλει από το ρεπορτάζ. Και είδαν προς έκπληξή τους έναν αφιονισμένο Ντέταρι να κλωτσάει κώνους, να βρίζει θεούς και δαίμονες και να κάνει άνω κάτω την προπόνηση (ήξερε ως βεντέτα που ήταν, ότι κάποιες φορές μπορούσε να περάσει με αυτόν τον τρόπο το μήνυμά του...).

Οι απεσταλμένοι δαγκώθηκαν, διότι το άρθρο για την άλλη μέρα είχε σχεδόν τυπωθεί (δεν υπήρχαν τότε κομπιούτερ και υψηλή τεχνολογία, παρά το φάξ του ξενοδοχείου) και απλά μετά από 1-2 μέρες, ανέφεραν πιο ομαλά το περιστατικό χωρίς πλέον να ρίχνουν όλο το βάρος στη σιδηρά πειθαρχία...

Στα νεώτερα χρόνια του Ολυμπιακού, στην εποχή της ανασυγκρότησής του και στην αρχή της δημιουργίας της νέας δυναστείας του, γινόταν ο χαμός με τον νεαρό Καστίγιο. Ο Μεξικανός που είχε πάρει μάλιστα και το παρατσούκλι "Nintendo" ακριβώς από αυτές τις αποστολές, όπου έπαιζε συνέχεια ηλέκτρονικά (κόντεψε να χάσει και μια προπόνηση, κάποια στιγμή για να βγάλει την πίστα !) αποτελούσε το εύκολο πείραγμα για τους συμπαίκτες του, λόγω και του νεαρού της ηλικίας του.

Κλασσικό είναι λοιπόν το παράδειγμα επί Μπάγιεβιτς μάλιστα, όπου οι παραδοσιακοί αρχηγοί (Καραταϊδης, Πουρσανίδης κ.λπ.) σε συνεργασία με όλους τους συμπαίκτες τους αποφάσισαν να βγάλουν και τον μικρό αρχηγό! Τότε έβγαινε δια της ψηφοφορίας από τους παίκτες και ο νεαρός Μεξικάνος σάρωσε στις ψήφους.

Ο Σωκράτης Κόκκαλης, μόλις το έμαθε κατήργησε τη διαδικασία και από την επόμενη σεζόν οι αρχηγοί έβγαιναν από τη διοίκηση!

Ιστορικές έχουν μείνει οι συναντήσεις των παικτών στην πλατεία του Ζέεφελντ για λουκάνικα (πολύ πιο γευστικά από το γεύμα της ομάδας...), ενώ μια άλλη φορά έχοντας πάει και ο Σωκράτης Κόκκαλης εκεί για να δει και ένα φιλικό, στη συνέχεια γευμάτισε με την ομάδα.

Τελειώνοντας, αφού ευχήθηκε σε όλους καλή επιτυχία, αγκάλιασε τον Πέτρο Πασσαλή και είπε: "Να ευχηθούμε και καλή επιτυχία στον Πέτρο στην νέα του ομάδα, θα τον πάρω τώρα μαζί μου στην επιστροφή"!

Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού είχε συμφωνήσει για την μετακίνηση του παίκτη στον Αρη. Ο Πασσαλής γνώριζε για το ενδιαφέρον, αλλά η είδηση την έμαθαν όλοι «ζωντανά» στο τραπέζι και ο ισχυρός άνδρας των "ερυθρολεύκων" επέστρεψε στην Αθήνα μαζί με τον παίκτη.

"Πράσινες" κοπάνες

Στον Παναθηναϊκό, οι ιστορίες με τον Ρουμάνο Λούπου είχαν αφήσει εποχή. Μάλιστα από την πρώτη του μέρα στην ομάδα ο Ρουμάνος μπαλαντέρ είχε λάμψει στο φιλικό, αλλά την επόμενη μέρα είχε εξαφανιστεί από το ξενοδοχείο ! Επέστρεψε μετά από μια μέρα, αφού είχε πάρει με κάτι φίλους του να τα πιουν !

Επειδή οι περισσότερες προετοιμασίες τότε των "πρασίνων" γίνονταν στη Γερμανία (συνήθως στο Ερμπισμίλε και στο Αννόβερο), οι παίκτες δεν έχαναν την ευκαιρία να την... κοπανάνε και να πηγαίνουν σε συγκεκριμένη μπυραρία για να τα "τσούζουν" λιγάκι.

Οταν υπήρξαν 1-2 καθυστερήσεις σε γεύματα κ.λπ., τότε βοηθός του προπονητικού τίμ, ντύθηκε σερβιτόρος και δούλεψε ένα βράδυ στη συγκεκριμένη μπυραρία όπου τους έπιασε στα πράσα. Όπως καταλαβαίνετε από τότε δεν ξαναπάτησε κανείς το πόδι του εκεί !

Η πιο δύσκολη προετοιμασία ήταν με τον Ιβιτσα Οσιμ, γιατί τους είχε απομονώσει σε μια απόμακρη τοποθεσία και έτσι εκεί είχαν βρει μόνο μια καφετέρια.

Σε άλλη προετοιμασία επί ιταλικού εδάφους, συνάδελφος είχε τιμήσει ιδιαίτερα τα μακαρόνια στο εστιατόριο του ξενοδοχείου που ήταν όμως για την ομάδα, με αποτέλεσμα δύο παίκτες να αλλάξουν μενού εκείνο το βράδυ...

Το ρεσιτάλ κι οι ζεμπεκιές

Αν πάμε στην ΑΕΚ, έχουν να θυμούνται οι παλαιότεροι το απίθανο γλέντι που είχε στηθεί το 1993 (η "Ενωση" εκείνη την εποχή είχε το σερί της κατάκτησης των τριών συνεχόμενων πρωταθλημάτων).

Ο Ντούσαν Μπάγιεβιτς μέτρ της πειθαρχίας, επέτρεπε μόνο το τελευταίο βράδυ να το ρίξουν λίγο έξω και ο Γιώργος Αγορογιάννης είχε δώσει ρεσιτάλ στο γραφικό ξενοδοχείο του Τέγκερζε με ζεμπεκιές που θα ζήλευαν και επαγγελματίες.

Ακολούθησαν και άλλοι παίκτες (ο Στέλιος Μανωλάς έθελξε) με το κασετόφωνο να παίζει στο φούλ και τις ρεσεψιονίστ και τις σερβιτόρες να παρακολουθούν όρθιες χειροκροτώντας τους Ελληνες παίκτες στο δικό τους γλέντι.

Πάλι επί Ντούσαν Μπάγιεβιτς, αλλά το 2003 (σε μια επεισοδιακή προετοιμασία στο Ζέεφελντ, όπου είχε υπάρξει και λογομαχία του Σερβοέλληνα τεχνικού με οπαδό της "Ενωσης" !) είχε συμπέσει να προετοιμάζονται στο ίδιο κέντρο (για πρώτη φορά) ΑΕΚ και Ολυμπιακός.

Μετά τα πρώτα μπερδέματα, υπήρξε πλάνο στις προπονήσεις με αποτέλεσμα όταν έκαναν τρέξιμο οι παίκτες της μιας ομάδας να κάνουν βάρη οι άλλοι και ούτω καθεξής.

Τελικά τα βρήκαν, με τον Ιλια Ιβιτς να τα λεει σε καθημερινή βάση με τον καλό του φίλο από τον Ολυμπιακό Κούλη Δουρέκα.

Εκεί περίμενε ο «Ντούσκο» και τον Γιαννάκη Οκκά που είχε πάρει μεταγραφή, αλλά υπό τον φόβο των Ιουδαίων (Ολυμπιακός) ήθελαν κάποιος να τον παραλάβει από το αεροδρόμιο για να μην πάει σε...λάθος ομάδα. Ο φίλος της "Ενωσης" ο κυρ Βαγγέλης Ματσούκας είχε προσφερθεί και με το αυτοκίνητό του είχε πάει και παρέλαβε το νέο απόκτημα της "Ενωσης" οδηγώντας τον στο σωστό ξενοδοχείο...

Αυτά και άλλα πολλά, συνόδευαν τους παίκτες εδώ και χρόνια στις προετοιμασίες. Είναι λογικό να χρειάζονται και αυτά, αφού αποτελούν το...αλάτι σε ένα φαγητό που τρώγεται δύσκολα (πολύ τρέξιμο, απομόνωση κ.λπ.).
Έτσι περνούν και οι μέρες πιο εύκολα, όπως είπαμε και σε μια κατασκήνωση.































































ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ