Η μεγάλη γιορτή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου αρχίζει και πάλι. Το Champions League επιστρέφει, αυτή τη φορά με τις νοκ άουτ αναμετρήσεις, ξεκινώντας με τη φάση των "16". Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ζευγάρια που προέκυψαν από την κλήρωση, είναι δίχως αμφιβολία αυτό της Παρί Σεν Ζερμέν και της Μπαρτσελόνα, που θα τεθούν αντιμέτωπες απόψε (14/2, 21:45) στο Παρίσι και το "Παρκ ντε Πρενς". Οι δυο ομάδες δίνουν συχνά ραντεβού τα τελευταία χρόνια, με τους Καταλανούς να είναι εκείνοι που συνήθως παίρνουν την πρόκριση για τη συνέχεια. Υπάρχουν δυο παίκτες που στο πρόσφατο παρελθόν φόρεσαν και τις δυο φανέλες, ακολουθώντας όμως αντίστροφη διαδρομή. Ο Ροναλντίνιο έπαιξε πρώτα στην Παρί και μετά στην Μπαρτσελόνα, ενώ ο Ιμπραχίμοβιτς πέρασε πρώτα από τους "μπλαουγκράνα" και στη συνέχεια, μέσω Μίλαν, κατέληξε στους Παριζιάνους.

Υπάρχει όμως ένα κοινό στοιχείο και στους δυο. Το ότι άλλαξαν τη μοίρα των συλλόγων τους, ο Ρόνι στη Μπάρτσα και ο Ίμπρα στην Παρί. Ο Γκαούτσο έφτασε στη Βαρκελώνη σε μια δύσκολη περίοδο, όταν οι "μπλαουγκράνα" είχαν μείνει μακριά από τίτλους σε Ισπανία και Ευρώπη. Με τον ερχομό του ξεκίνησε η "αναγέννηση" του συλλόγου, αφού επέστρεψαν οι επιτυχίες με μεγαλύτερη φυσικά την κατάκτηση του δεύτερου Champions League στην ιστορία του συλλόγου. Ο Ρόνι βοήθησε τον Μέσι να ξεδιπλώσει τις αρετές του στα πρώτα του βήματα και γενικότερα άνοιξε τον δρόμο για την χρυσή εποχή που ακολούθησε με τον Γουαρδιόλα στον πάγκο. Από τη μεριά του, ο Ζλάταν υπήρξε το σημαντικότερο κομμάτι στο παζλ των πλούσιων Αράβων από το Κατάρ, αφού με το που πήγε στο Παρίσι, η PSG έγινε μόνιμη πρωταθλήτρια, "ακούστηκε" στην Ευρώπη και μαζί της, ανέβηκε και το στάτους του γαλλικού πρωταθλήματος.

Ας δούμε λοιπόν σε τέσσερα επιμέρους κεφάλαια, πώς ήταν η κατάσταση στους συλλόγους τους πριν την άφιξή τους (η Μπάρτσα πριν τον Ρόνι και η Παρί πριν τον Ίμπρα) και πόσο επηρέασε η παρουσία τους την πορεία των ομάδων τους από εκεί και μετά. Ξεκινάμε χρονολογικά με τον Ροναλντίνιο και στη συνέχεια θα περάσουμε στον Ιμπραχίμοβιτς.

Α. Η ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΡΟΝΑΛΝΤΙΝΙΟ

Ο Ροναλντίνιο αγωνίστηκε δυο σεζόν στην Παρί (2001-03) και πέτυχε 25 γκολ σε 86 συμμετοχές. Έδειξε πολλά στοιχεία της αξίας του, αν και ο προπονητής του, Λουί Φερναντέζ, τον κατηγόρησε αρκετές φορές για νυχτοπερπατήματα

Οι "μπλαουγκράνα", από τη σεζόν 1998/99 (που κατέκτησαν το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα με τον Λουίς Φαν Χάαλ στον πάγκο τους) μέχρι το καλοκαίρι του 2003 που απέκτησαν τον Ροναλντίνιο, πέρασαν μια από τις χειρότερες τετραετίες της σύγχρονης ιστορίας τους. Πέρα από το γεγονός ότι δεν κέρδισαν κανέναν τίτλο σε οποιοδήποτε επίπεδο, μπορούμε να πούμε ότι έχασαν πολλή από την λάμψη των προηγούμενων χρόνων, σε έναν συνδυασμό διοικητικής ανυπαρξίας από τη μια και αγωνιστικής καθίζησης από την άλλη. Η αλόγιστη "ολλανδοποίηση" της ομάδας, ο κακός συνολικά μεταγραφικός σχεδιασμός, η συνεχόμενη αλλαγή προέδρων και προπονητών, όλα αυτά οδήγησαν τον καταλανικό σύλλογο σε ένα αδιέξοδο, από το οποίο δεν έδειχνε ικανός να απεγκλωβιστεί και να ψάξει καινούργια προοπτική.

Από το 1999 μέχρι το 2003, πέρασαν από τον πάγκο της ομάδας ο Φαν Χάαλ, ο Λορένθο Σέρα, ο Κάρλες Ρεσάκ, ξανά ο Φαν Χάαλ και ο Ράντομιρ Άντιτς, χωρίς κανείς τους να μπορέσει να ξεπεράσει τον έναν χρόνο παραμονής στο τιμόνι των "μπλαουγκράνα" (εκτός φυσικά από την πρώτη θητεία του Φαν Χάαλ). Αλλά και στη διοίκηση τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα. Μετά την αποχώρηση του Νούνιεθ, η διάδοχη κατάσταση απέτυχε, πρώτα (και κυρίως) με τον Γκασπάρ και ύστερα με τον έτσι κι αλλιώς υπηρεσιακό Ενρίκ Ρέινα. Το καλοκαίρι του 2003 έδειχνε ως μια τελευταία ευκαιρία για τον σύλλογο να προσπαθήσει να ορθοποδήσει, πρώτα με την καινούργια διοίκηση που θα προέκυπτε από τις εκλογές και στη συνέχεια με την επιλογή ενός προπονητή που θα μπορούσε να οδηγήσει το καράβι σε ήρεμα νερά.

Β. Η ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΡΟΝΑΛΝΤΙΝΙΟ

Ο Ροναλντίνιο στην επίσημη παρουσίασή του από την Μπαρτσελόνα (21/7/2003)

Πριν τις εκλογές του 2003, ο υποψήφιος για την προεδρία, Τζουάν Λαπόρτα, είχε υποσχεθεί στα μέλη της Μπαρτσελόνα, ότι θα έφερνε τον Ντέιβιντ Μπέκαμ αν κέρδιζε την αναμέτρηση. Ο ίδιος και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχαν συμφωνήσει, αλλά ο παίκτης ήθελε να πάει στη Ρεάλ. Ο Λαπόρτα πήρε τις εκλογές και λίγες ώρες αργότερα ο Φλορεντίνο Πέρεθ ανακοίνωσε την απόκτηση του Μπέκαμ από τη Ρεάλ (λέγεται ότι υπήρξε κρυφή συμφωνία ανάμεσα στους δυο προέδρους, η ανακοίνωση για τον Άγγλο από τον Πέρεθ να γίνει μετά τις εκλογές της Μπάρτσα). Ο Λαπόρτα δεν είχε πλέον περιθώρια, έπρεπε να παρουσιάσει στους ψηφοφόρους του μια μεταγραφή-βόμβα και έτσι στράφηκε στη δεύτερη επιλογή του, τον Ροναλντίνιο, που τότε αγωνιζόταν στην Παρί Σεν Ζερμέν και τον διεκδικούσαν η Ρεάλ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Η Ρεάλ, έχοντας αποκτήσει τον Μπέκαμ, δεν βιαζόταν. Ο Πέρεθ είχε πει στους ανθρώπους της Παρί να τον κρατήσουν έναν χρόνο ακόμα και θα τον αγόραζε το επόμενο καλοκαίρι. Η Μάντσεστερ, έχοντας αποκτήσει φρέσκο χρήμα από την πώληση του Μπέκαμ, είχε κάνει τη δική της πρόταση στην Παρί, αλλά οι Καταλανοί εκμεταλλεύτηκαν την σχέση του αντιπροέδρου τότε του συλλόγου, Σάντρο Ροσέλ, με τον Ρόνι, από την εποχή που ο πρώτος εργαζόταν στην Nike και είχε φτιάξει το πρώτο συμβόλαιο με τον Βραζιλιάνο. Έτσι λοιπόν, παρά το γεγονός ότι η Γιουνάιτεντ έκανε καλύτερη οικονομική πρόταση, ο παίκτης συμφώνησε με την Μπαρτσελόνα. Το ίδιο καλοκαίρι ο Φρανκ Ράικαρντ ανέλαβε τον πάγκο των "μπλαουγκράνα". Στην πρώτη σεζόν που ακολούθησε, μπορεί η Μπάρτσα να μην κατέκτησε κανέναν τίτλο, παρά την εντυπωσιακή της παρουσία στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος (αήττητη σε 17 σερί ματς με 14 νίκες και 3 ισοπαλίες), όμως έδειξε ότι κάτι άλλαζε προς το καλύτερο.

Ροναλντίνιο και Μέσι, μια σχέση στοργής και αναγνώρισης

Ο Ροναλντίνιο βγήκε πρώτος σκόρερ της ομάδας στην Λίγκα με 14 τέρματα (όσα και ο Σαβιόλα) και έγινε το νέο σημείο αναφοράς των φιλάθλων, τόσο με το παιχνίδι του, όσο και με το σήμα κατατεθέν του, το πλατύ του χαμόγελο. Αυτό το περίφημο χαμόγελο που χαρακτηρίζει σε όλη του τη ζωή τον Ρόνι, μεταφέρθηκε από την επόμενη σεζόν (2004/05) και για μια διετία σε ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό οργανισμό της Μπαρτσελόνα, από τους παίκτες και τους τεχνικούς, μέχρι τη διοίκηση και τους οπαδούς. Εκείνα τα δυο χρόνια, χωρίς αμφιβολία τα καλύτερα στην καριέρα του Βραζιλιάνου, άλλαξαν την πορεία της ιστορίας των "μπλαουγκράνα". Όχι μόνο επανέφεραν τον σύλλογο στον δρόμο των επιτυχιών, αλλά έβαλαν και τις βάσεις για όλα όσα θα επακολουθούσαν στη συνέχεια. Η Μπάρτσα πήρε και πάλι τα σκήπτρα στην Ισπανία, κερδίζοντας δυο σερί πρωταθλήματα, όμως το κυριότερο ήταν η επιστροφή στην κορυφή της Ευρώπης, 14 χρόνια μετά το 1992.

Η κατάκτηση του Champions League έβαλε και πάλι τους "μπλαουγκράνα" στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, δίνοντάς τους παράλληλα τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούν οικονομικά αυτή τη διάκριση με χορηγίες, συμφέρουσες συμφωνίες, αύξηση των διαρκείας, τηλεοπτικά δικαιώματα κλπ. Το δύσκολο κοινό του "Καμπ Νόου", πέρα από τους τίτλους, απόλαυσε και πάλι θέαμα και μάλιστα υψηλής ποιότητας, με μεγάλο πρωταγωνιστή τον ανεξάντλητο σε εμπνεύσεις Ρόνι, ο οποίος φρόντισε να ζωγραφίσει στο χορτάρι μερικά από τα μεγαλύτερα "αριστουργήματα" του αθλήματος. Ένα ακόμα επίτευγμα του Γκαούτσο, ήταν ότι υπήρξε ένας πραγματικός δάσκαλος για τον Λέο Μέσι στα πρώτα βήματα του Αργεντίνου στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα. Ο ίδιος ο Λέο το έχει παραδεχτεί πολλές φορές σε συνεντεύξεις του: "Μου έδωσε μεγάλη βοήθεια. Ποτέ δεν είναι εύκολο να μπαίνεις στα αποδυτήρια σε ηλικία 16 ετών, ειδικά με τον χαρακτήρα που είχα εγώ. Ο Ροναλντίνιο έκανε τα πάντα πολύ πιο εύκολα για μένα".

Παρίσι 2006, η κορυφαία στιγμή του Ροναλντίνιο με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα και το τρόπαιο του Champions League

Αλλά ο Μέσι δεν σταματάει εκεί: "Ο Ρόνι ήταν ο βασικός υπεύθυνος για την αλλαγή στην Μπάρτσα. Είχε προηγηθεί μια κακή περίοδος και η άφιξή του τα άλλαξε όλα με έναν εκπληκτικό τρόπο. Στην πρώτη του σεζόν, δεν κατακτήθηκε τίποτα, αλλά ο κόσμος ήδη τον είχε ερωτευτεί. Μετά άρχισαν να έρχονται και τα τρόπαια και έκανε όλον αυτό τον κόσμο χαρούμενο. Η Μπαρτσελόνα θα πρέπει να είναι πάντα ευγνώμων για όλα όσα πρόσφερε στην ομάδα". Το καλοκαίρι του 2008, όταν ανέλαβε ο Γουαρδιόλα, ο Τύπος έγραψε ότι είχε απαιτήσει να φύγουν οι Ροναλντίνιο, Ντέκο και Ετό. Πρόσφατα ο Ρόνι αποκάλυψε - και το επιβεβαίωσε ο Πεπ - πως ο Γουαρδιόλα του είχε ζητήσει να συνεχίσει, αλλά ήταν ο ίδιος ο Βραζιλιάνος που πίστευε πως ο κύκλος του στη Βαρκελώνη είχε ολοκληρωθεί και αποφάσισε να πάει στη Μίλαν. Ο χαρισματικός Ρόνι έφυγε έχοντας φτάσει τις 207 συμμετοχές και τα 94 γκολ. Το σημαντικότερο όμως ήταν πως άφησε πίσω του μια Μπαρτσελόνα που πλέον πατούσε γερά στα πόδια της και είχε σταθερές βάσεις ώστε να συνεχίσει στον δρόμο των επιτυχιών. Ο Ροναλντίνιο ήταν ο παίκτης που γέμισε για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια με χαμόγελα το "Καμπ Νόου", πάνω απ' όλα όμως το γέμισε με το δικό του.

Βίντεο: Μαγικές στιγμές του Ροναλντίνιο στην Μπαρτσελόνα

Γ. Η ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΙΜΠΡΑΧΙΜΟΒΙΤΣ

Ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς αγωνίστηκε μια σεζόν στην Μπαρτσελόνα (2009/10), έκανε μια καλή χρονιά (46 συμμετοχές και 22 γκολ), όμως δεν κατάφερε να ταιριάξει με το στιλ παιχνιδιού των "μπλαουγκράνα" και κυρίως με αυτό του Μέσι

Η Παρί Σεν Ζερμέν ποτέ δεν υπήρξε αυτό που θα περίμενε κανείς, πρωταγωνίστρια δηλαδή στο πρωτάθλημα της χώρας της. Παρά το γεγονός ότι είναι η ομάδα της πρωτεύουσας, κάτι το οποίο από μόνο του δίνει αίγλη και ώθηση στους περισσότερους αντίστοιχους συλλόγους των υπόλοιπων χωρών του κόσμου, δεν κατάφερε μέχρι πρόσφατα να φανεί ούτε στη Γαλλία, ούτε φυσικά στην Ευρώπη. Με μια εξαίρεση, την πολύ καλή ομάδα στα μέσα της δεκαετίας του '90, από τότε δηλαδή που ανέλαβε χορηγός το γαλλικό Canal+. Η Παρί παρουσίασε τότε ένα σύνολο γεμάτο ταλέντο, με παίκτες όπως ο Γουεά, ο Λαμά, ο Εν Γκοτί, ο Γκερέν, ο Τζορκαέφ, ο Λοκό, ο Ραί, ο Λεονάρντο και άλλοι. Οι Παριζιάνοι κέρδισαν ένα πρωτάθλημα (1993-94), μόλις το δεύτερο στην ιστορία τους, μαζί με δυο Κύπελλα Γαλλίας (1993 & 1995), ενώ έφτασαν δυο συνεχόμενες χρονιές στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Το 1996 κατέκτησαν το τρόπαιο νικώντας 1-0 την Ραπίντ Βιέννης και το 1997 το έχασαν από την Μπαρτσελόνα με το ίδιο σκορ.

Τις ίδιες αυτές χρονιές, η Παρί τερμάτισε 2η στο πρωτάθλημα, όμως από εκεί και μετά ξεκίνησε μια περίοδος παρατεταμένης παρακμής που διήρκεσε μέχρι και το ξεκίνημα της δεκαετίας που διανύουμε. Σε αυτή την 15ετία, η PSG μπήκε μόλις δυο φορές στην πρώτη τριάδα του Championnat, ενώ σε κάποιες σεζόν κινδύνεψε ακόμα και με υποβιβασμό. Όλα άλλαξαν το 2011, όταν η Qatar Investment Authority, βασιλική επενδυτική εταιρεία του εμιράτου του Κατάρ, αγόρασε την Παρί, προσφέροντας τεράστια χρηματικά ποσά για μεταγραφές. Στην πρώτη κιόλας σεζόν, η ομάδα τερμάτισε δεύτερη πίσω από την Μονπελιέ, έχοντας ήδη αποκτήσει παίκτες όπως οι Ματουιντί, Σισοκό, Παστόρε, Σιρίγκου, Γκαμεϊρό, Λουγκάνο, Τιάγκο Μότα και Μάξουελ. Το καλοκαίρι του 2012, οι Άραβες έβαλαν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και έφεραν στο Παρίσι τους Λαβέτσι, Τιάγκο Σίλβα και Λούκας Μόουρα. Όμως η σημαντικότερη κίνηση ήταν η μεταγραφή του Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς από την Μίλαν. Ο Σουηδός έβαλε την υπογραφή του σε τριετές συμβόλαιο, το οποίο θα του απέφερε 14 εκατομμύρια ευρώ ετησίως!

Δ. Η ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ ΜΕ ΤΟΝ ΙΜΠΡΑΧΙΜΟΒΙΤΣ

Ο Ιμπραχίμοβιτς ποζάρει με την φανέλα της Παρί και φόντο τον Πύργο του Άιφελ, στην επίσημη παρουσίασή του

Ο Ζλάταν πήγε στην Παρί, προερχόμενος από την Μίλαν, όπου είχε ένα καλό ξεκίνημα στην πρώτη του σεζόν (δανεικός από την Μπάρτσα) και μια εκπληκτική δεύτερη, βγαίνοντας πρώτος σκόρερ της ομάδας και τις δυο χρονιές. Στην παρθενική του παρουσία, οι "ροσονέρι" κατέκτησαν το πρωτάθλημα (τελευταίο μέχρι σήμερα), τη δεύτερη χρονιά τερμάτισαν δεύτεροι, πίσω από την Γιουβέντους, ενώ στην Ευρώπη δεν προχώρησαν πέρα από τους "8" του Champions League. Στις 18 Ιουλίου του 2012, ο Ίμπρα υπέγραψε το νέο του συμβόλαιο, δηλώνοντας ότι επρόκειτο για ένα σημαντικό βήμα στην καριέρα του και για ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Από εκεί και μετά, φρόντισε να αφήσει άφωνους τους φιλάθλους, όχι μόνο της ομάδας του, αλλά συνολικά στη Γαλλία, με τα κατορθώματά του. Το κοντέρ άρχισε να γράφει και τέσσερα χρόνια μετά, όταν αναχώρησε για την Αγγλία και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, σταμάτησε στον εντυπωσιακό απολογισμό των 185 συμμετοχών και 156 τερμάτων!

Η Παρί που μέχρι τότε, στην 42χρονη ιστορία της είχε κατακτήσει μόλις δυο πρωταθλήματα, σάρωσε για τέσσερις σερί σεζόν (2012/13 - 2015/16) τους τίτλους στο Σαμπιονά. Όχι μόνο τα πρωταθλήματα, αλλά και ό,τι άλλο εγχώριο διεκδίκησε. Τις δυο τελευταίες χρονιές του Ζλάταν, οι Παριζιάνοι έκαναν δυο διαδοχικά "καρέ", κατακτώντας πρωτάθλημα, Κύπελλο, Λιγκ Καπ και Σούπερ Καπ! Ο Ίμπρα σε μόλις τέσσερις σεζόν, έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της PSG, ξεπερνώντας "μύθους" του συλλόγου, όπως ο Πορτογάλος Παουλέτα και ο Γάλλος Ντομινίκ Ροστό. Οι χρονιές του Σουηδού ήταν όλες εντυπωσιακές σε ότι αφορά το σκοράρισμα, αφού σε καμία από αυτές δεν έπεσε κάτω από τα 30 τέρματα. Το καλύτερο το κράτησε για το τέλος, φτάνοντας στη σεζόν 2015/16 τα 50 τέρματα συνολικά (σε 51 συμμετοχές), αριθμός που αποτελεί ρεκόρ για το γαλλικό ποδόσφαιρο. Στην τετραετία της παραμονής του στην Πόλη του Φωτός, πρόλαβε να μοιράσει και 53 ασίστ, ενώ για τρεις σερί χρονιές (2012, 2013 & 2014) ανακηρύχθηκε ως κορυφαίος ξένος του γαλλικού πρωταθλήματος.

Ιμπραχίμοβιτς και Καβάνι, οι δυο σούπερ σταρ της Παρί

Ο Ιμπραχίμοβιτς με την συνολική του παρουσία στην Παρί, δεν πρόσφερε αίγλη μόνο στην ομάδα του, αλλά έκανε δημοφιλές και το ίδιο το γαλλικό πρωτάθλημα. Το Σαμπιονά ποτέ δεν είχε την απήχηση της Πρέμιερ ή της Πριμέρα, ούτε καν του ιταλικού και του γερμανικού πρωταθλήματος. Η παρουσία όμως σε αυτό ενός από τους μεγαλύτερους σύγχρονους αστέρες, του έδωσε έξτρα προβολή και προσοχή από τους φίλαθλους-τηλεθεατές όλου του κόσμου. Το μοναδικό που δεν κατάφερε ο Ζλάταν, ήταν η ευρωπαϊκή καταξίωση. Σε τέσσερις συνεχόμενες συμμετοχές στο Champions League με τον Ίμπρα στη σύνθεσή της, η Παρί αποκλείστηκε σε όλες στα "καταραμένα" για αυτήν προημιτελικά. Το 2013 από την Μπαρτσελόνα, το 2014 από την Τσέλσι, το 2015 ξανά από την Μπαρτσελόνα και το 2016 από την Μάντσεστερ Σίτι. Ο Σουηδός κατηγορήθηκε από τον Τύπο ότι "απουσίαζε" συστηματικά στα μεγάλα ευρωπαϊκά ραντεβού, μη βοηθώντας την Παρί να φτάσει έστω μια φορά σε έναν ημιτελικό.

Το σίγουρο είναι ότι ο Ζλάταν έφυγε από το Παρίσι έχοντας κερδίσει την αγάπη και την εκτίμηση του κόσμου της ομάδας, παρά το δύσκολο του χαρακτήρα του και τα όποια προβλήματα προκάλεσε με τη συμπεριφορά του. Όπως μετά από ένα παιχνίδι με την Μπορντό, όπου εκνευρισμένος από την εχθρική διαιτησία, είχε δηλώσει ότι "η Γαλλία είναι μια σκατοχώρα και δεν αξίζει την Παρί"! Για αυτά τα λόγια τιμωρήθηκε με 4 ματς αποκλεισμό, ενώ διάφοροι Γάλλοι πολιτικοί είχαν απαιτήσει ακόμα πιο παραδειγματική ποινή. Ο ίδιος είχε παρουσιαστεί μετανιωμένος, χωρίς όμως να ζητήσει δημόσια συγνώμη. Αντίθετα, όταν πλέον ήταν γνωστό ότι θα έφευγε από το Παρίσι στο τέλος της σεζόν 2015/16, είχε πει χαριτολογώντας πως "αν οι Παριζιάνοι αντικαταστήσουν τον Πύργο του Άιφελ με ένα δικό μου άγαλμα, τότε θα συνεχίσω στην Παρί"! Άλλες χαρακτηριστικές του δηλώσεις ήταν οι εξής: "Η Παρί έγινε ένα αστεράτο κλαμπ στον κόσμο και εγώ είχα ρόλο κλειδί σε αυτό" και "ελπίζω να συνεχίσει η Παρί να κατακτά τίτλους, αν και θα είναι δύσκολο".

Ο Ιμπραχίμοβιτς πανηγυρίζει συγκινημένος το τελευταίο του γκολ με τη φανέλα της Παρί απέναντι στην Ναντ. Με αυτό το τέρμα έφτασε τα 38 στο Σαμπιονά της σεζόν 2015/16 και ξεπέρασε το ρεκόρ του Κάρλος Μπιάνκι που κρατούσε από το 1978

Η αναγνώριση όμως που ήρθε από τα πιο επίσημα χείλη, εκείνα του προέδρου Νασέρ Αλ Κελαϊφί, δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για την προσφορά του Ίμπρα στην PSG: "Ο Ζλάταν έγραψε ένα απίστευτο κεφάλαιο στην μεγάλη ιστορία του συλλόγου μας. Με όλους τους τίλους του, τα ρεκόρ του και την αγάπη του για τους φιλάθλους μας, μας άνοιξε ένα απίστευτο παράθυρο στον κόσμο. Νιώθω πολύ υπερήφανος που τον καλωσόρισα στο Παρίσι και είμαι ήδη ενθουσιασμένος με την προοπτική της συνεργασίας μαζί του, όταν ολοκληρώσει την ποδοσφαιρική του καριέρα. Η Παρί Σεν Ζερμέν θα είναι πάντοτε το σπίτι του και θα βρίσκεται μόνιμα στις καρδιές των οπαδών μας". Κάπως διαφορετικά είπε το δικό του αντίο στην Παρί ο ίδιος ο Ίμπρα: "Ήρθα σαν βασιλιάς, φεύγω σαν θρύλος"!

Βίντεο: 75 από τα 156 τέρματα που πέτυχε ο Ιμπραχίμοβιτς με τη φανέλα της Παρί