Ρόσι: "el mejor"

Oι γονείς κατσαδιάζουν πάντα τα παιδιά για να πάρουν καλή παιδεία και οι γονείς του Τζουζέπε Ρόσι δεν αποτελούσαν εξαίρεση. Πως άλλωστε θα μπορούσε όταν τόσο ο πατέρας του όσο και η μητέρα του ήταν καθηγητές ξένων γλωσσών σε Γυμνάσιο του Νιου Τζέρσεϊ. Αυτή ήταν η διαφορά.

Συνήθως, όταν οι γονείς μαλώνουν τα παιδιά για την εκπαίδευση τους σημαίνει παίρνουν το βιβλίο και αφήνουν κάτω την μπάλα. Στην περίπτωση του Ρόσι η "καλή εκπαίδευση" σήμαινε το αντίθετο. Σήμαινε να παίζει ποδόσφαιρο συχνά και να παίζει ποδόσφαιρο σωστά.

Λίγοι παίκτες όπως ο Ρόσι, έχουν την ποδοσφαιρική του παιδεία, την ποικιλία και την εμπειρία του. Συναναστράφηκε με προπονητές όπως οι Αρίγκο Σάκι, Άλεξ Φέργκιουσον, Χουάν Κάρλος Γκαρίδο, Μανουέλ Πελεγκρίνι και Μαρσέλο Λίπι.

Στην πορεία ο Ρόσι, έμαθε να αντιμετωπίζει την παρανόηση και την σκοτεινή πλευρά του παιχνιδιού. Το μίσος, την έχθρα και την τύφλα των οπαδών. Μία καριέρα λιγότερο καλή θα μπορούσε να ήταν ικανοποιητική για τον ίδιο.

Ο δρόμος δεν ήταν εύκολος αλλά έχει αποζημιωθεί. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως ο καλύτερος παίκτης της Πριμέρα Ντιβιζιόν, πλην των δύο Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Τέσσερις ασίστ, μία σειρά από εντυπωσιακές εμφανίσεις και 16 γκολ έχουν κάνει τον επιθετικό της Βιγιαρεάλ τον πρώτο σκόρερ της La Liga εκτός Μαδρίτης και Βαρκελώνης.

Και όχι μόνο αυτό. Είναι ο πρώτος Ιταλός σκόρερ στην ιστορία της Πριμέρα Ντιβιζιόν, πιο πάνω μάλιστα και από τον Κριστιάν Βιέρι και για τους σχολαστικούς ο κορυφαίος Αμερικανός σκόρερ. Έχει σκοράρει τόσα γκολ στην Πριμέρα Ντιβιζιόν με την Βιγιαρεάλ όσα και ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου Ντιέγκο Φορλάν.

Τα γκολ τα πανηγυρίζει με μια ματιά στον ουρανό αφιερωμένα στον πατέρα του Φερνάντο, που χάθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο. Ο Ρόσι άφησε την Ισπανία για να είναι δίπλα του χάνοντας ένα μήνα από την σεζόν. Στην περίπτωση του δεν θεωρείται κλισέ. Ο Ρόσι χρωστάει την επιτυχία στην οικογένεια του.

Οικογενειακές ιστορίες

Ο Φερνάντο και η Κλεονίλντε ήταν Ιταλοί μετανάστες. Ο Φερνάντο έφθασε στην Αμερική όταν ήταν έφηβος. Μανιακός με το ποδόσφαιρο και οπαδός της Μίλαν, ξυπνούσε τις πρωινές ώρες για να δει μέσω δορυφόρου αγώνες με τον γιο του με τον οποίο παρακολούθησε μαζί την προσπάθεια της Ιταλίας να στεφθεί παγκόσμια πρωταθλήτρια στις ΗΠΑ το 1994.

Ήταν επίσης προπονητής στο σχολείο που δίδασκε έχοντας περισσότερες από 350 νίκες σε 500 αγώνες και αποτελούσε το τελευταίο σκαλοπάτι για τους φέρελπις παίκτες που έπαιζαν υπό την καθοδήγηση του και ήθελαν να συνεχίσουν στο κολλέγιο.

Σεβαστός και πετυχημένος είχε αναπτύξει φιλία με τον Μπομπ Μπράντλεϊ, όταν ο νυν ομοσπονδιακός τεχνικός των ΗΠΑ ήταν προπονητής στο Χάρβαρντ. Ο Ρόσι ήταν ένα τυπικό "αμερικανάκι". Φίλαθλος των Γιάνκις, των Νικς και των Τζάιαντς.

" Η τηλεόραση που βλέπω, τα σάιτ που επισκέπτομαι, η μουσική που ακούω είναι όλα αμερικάνικα. Στο γήπεδο όμως είμαι Ιταλός". Κάθε καλοκαίρι από την ηλικία των 9, ο πατέρας του τον πήγαινε σε ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα σχολείων στην Ιταλία κοντά στην Πάρμα. Το ταλέντο του είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον της Πάρμα που τον ενέταξε στο δυναμικό της.

Δεν είχε πατήσει τα 13 αλλά η ευκαιρία ήταν τόσο καλή ώστε δεν μπορούσε να την απορρίψει. Ο Ρόσι μαζί με τον πατέρα του έμειναν μακριά από το Νιου Τζέρσεϊ που παρέμεινε το άλλο μισό της οικογένειας, η μητέρα του και η αδερφή του.

Τον καιρό εκείνο ο Ρόσι προσπαθούσε να μάθει τη γλώσσα και να ξεπεράσει το αίσθημα ντροπαλότητας που τον κυρίευε όντας μακριά από το σπίτι του. Στο γήπεδο ήταν χαρούμενος. Το ποδόσφαιρο γι' αυτόν ήταν "24/7" όπως συνήθιζε να λέει. Μακριά από τις ΗΠΑ ο Αρίγκο Σάκι, υπήρξε ο καθοδηγητής που τον βοήθησε να μεγαλώσει και να βελτιωθεί αγωνιστικά. Ο προπονητής με την μεγαλύτερη επιρροή στο ιταλικό ποδόσφαιρο τα τελευταία 30 χρόνια ήταν ο μέντορας του.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον "έκλεψε", σύμφωνα με τον Σάκι. Υπέγραψε συμβόλαιο σε ηλικία 17 ετών, με ένα σύντομο διάστημα στη Νιουκάστλ. "Η Πάρμα και η Γιουνάιτεντ έχουν διαφορετική φιλοσοφία. Στην Ιταλία βλέπεις βίντεο και προσπαθείς να μάθεις το παιχνίδι. Μπαίνεις μέσα στο γήπεδο και κινείσαι χωρίς την μπάλα, προσπαθώντας να βρεις τη θέση σου. Στην Ιταλία κυριαρχεί η τακτική. Αντίθετα, στην Αγγλία το παιχνίδι είναι περισσότερο σωματικό, πιο γρήγορο, δύναμη και ταχύτητα", σχολιάζει ο Ρόσι αναφορικά με τις διαφορές που συνάντησε όταν αγωνίστηκε στην Γηραιά Αλβιόνα.

Τrue blue

Συμμετείχε στις εθνικές ομάδες της σκουάντρα ατζούρα σε όλες τις μικρές ηλικίες και αρνήθηκε να φορέσει την φανέλα με το σήμα της αστερόεσσας, δείχνοντας ξεκάθαρα την πρόθεση του να αγωνιστεί στην εθνική Ιταλίας. Δέχθηκε έντονη κριτική από τις ΗΠΑ γι' αυτή του την απόφαση, αλλά η επιλογή του ήταν φυσικό επακόλουθο της καταγωγής του. Κλήθηκε να ενσωματωθεί στις ΗΠΑ τον Νοέμβριο του 2005 αλλά ήδη είχε πάρει την απόφαση του. Η οικογένεια του ήταν από την Ιταλία και ως ποδοσφαιριστής είναι Ιταλός.

Ο Ρόσι προσπαθούσε πάντα να εξελίσσεται ως παίκτης. Ακόμα και όταν τον άφησε να φύγει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε εξελιχθεί. Ήταν ώρα να αποδείξει τι μπορούσε να κάνει αλλά επίσης, και ώρα να μάθει ακόμα περισσότερα.

Το ισπανικό ποδόσφαιρο ήταν ένα ακόμα μάθημα για τον Ρόσι. Περισσότερο τεχνικό, πιο ανοικτό, πιο ελεύθερο. Ειδικά στην Βιγιαρεάλ της οποίας το παιχνίδι της βασίζεται στην κατοχή και την ακρίβεια και ο σύλλογος δημιουργεί το τέλειο περιβάλλον για τους παίκτες.

" Είμαστε σαν οικογένεια", δηλώνει ευγνώμων για την υποστήριξη που του παρέχει ο σύλλογος και τον έκανε να αισθάνεται βολικά κατά την διάρκεια της ασθένειας αλλά και μετά τον θάνατο του πατέρα του. Ένα μήνα εκτός αγωνιστικών χώρων για έναν ποδοσφαιριστή είναι κάτι το ασυνήθιστο. Αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφαση του να ανανεώσει το συμβόλαιο του με τα "κίτρινα υποβρύχια".

Τώρα καλύτερα από ποτέ είναι πίσω και σε ηλικία 24 ετών αποφασισμένος να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο. Άλλωστε έχει δείξει ότι ως καλός μαθητής μπορεί και έχει τα περιθώρια να το πετύχει.

" Επηρεάστηκε από τον θάνατο του πατέρα του. Αυτά που κάνει φέτος θα μπορούσε να τα είχε κάνει την περασμένη σεζόν", δηλώνει ο Καπντεβίλα.

Viva Espana

Το ποδόσφαιρο της Βιγιαρεάλ ταιριάζει στο στυλ παιχνιδιού του. Μικρόσωμος και γρήγορος, έξυπνος, ικανός να παίξει στην πλάτη των αμυντικών της άμυνας, διεισδυτικός η Βιγιαρεάλ αποτελεί γι' αυτόν τον τέλειο συνδυασμό. Ποτέ στατικός όπως τον χαρακτηρίζει ο Καπντεβίλα: " Ένας πόνος στον πισινό των αμυντικών, πάντα τρέχει, αλλάζει την κίνηση του, σταματάει, ξεκινάει, κοιτάζει για πάσα".

Ο Κάρλος Μαρτσένα εξάρει την ευκινησία και το μυαλό του, ενώ ο Μπόρχα Βαλέρο, ο παίκτης που ψάχνει να τον βρει μέσα στο γήπεδο το θέτει απλά: " Ο Ρόσι κάνει τα πράγματα πιο εύκολα για μας".

Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά μέχρι στιγμής. Το ενδιαφέρον της Μπαρτσελόνα είναι γνωστό. Το ποδόσφαιρο των "μπλαουγκράνα" ταιριάζει απόλυτα στον Ιταλό. " Δεν θέλω να φύγει αλλά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο Τζουζέπε είναι έτοιμος για το μεγάλο άλμα", σχολιάζει ο Καπντεβίλα.

Κάνοντας την ίδια ερώτηση στον Σάντι Καθόρλα η απάντηση του είναι απλή: "el mejor". Ο καλύτερος!