Ρότσα: "Ο Τεν Κάτε ήταν πάντα δεύτερος προπονητής"
"Ο Τεν Κάτε ήταν πάντα δεύτερος προπονητής" είπε ο Ρότσα που μίλησε για όλα τα θέματα του συλλόγου
O παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του "τριφυλλιού" είπε αναλυτικά στον ΗΧΟ FM 94,2:
- Χουάν επιστρέφεις στο Ρέθυμνο μετά από πολλά χρόνια ήσουν φαντάρος εδώ αν θυμάμαι καλά;
Πράγματι παρουσιάστηκα στο Ρέθυμνο μετά πήγα Σάμο, Αθήνα μετά ξανά Σάμο αλλά η Κρήτη πάντα είναι κάτι ιδιαίτερο για μένα.
- Πως αισθάνθηκες που σε βράβευσε η ομάδα της γεννέτηρας του Βαρδινογιάννη Επισκοπή;
Από το πρώτο τηλεφώνημα που έγινε είπα το ναι αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε το πρόγραμμα της golden team γιατί παίζαμε Σαββάτο στη Θεσσαλονίκη το αλλάξαμε σε Κυριακή γιατί δεν θα μπορούσα να έρθω. Εγώ έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια για την οικογένεια Βαρδινογιάννη την οποία γνωρίζω από το 1979, 30 χρόνια δηλαδή και από την πρώτη μέρα που πάτησα στην Ελλάδα έχουμε πολύ καλή σχέση με τον κ. Βαρδή τον κ. Θεόδωρο τότε που ζούσε και τον κ. Γιώργο που τον έζησα πιο κοντά γιατί ήταν ο δικός μας πρόεδρος για πολλά χρόνια στην ομάδα όπου συνεργαστήκαμε και σαν ποδοσφαιριστής και σαν προπονητής και για αυτό τον λόγο χαίρομαι που βρίσκομαι σήμερα εδώ.
- Να μιλήσουμε για ποδόσφαιρο ο Χουάν Ραμόν Ρότσα είναι ο Χουάν Ραμόν Ρότσα, σήμερα τι γίνεται;
Το ποδόσφαιρό είναι ένα πολύ δύσκολο, περίπλοκο άθλημα που το κάνει τέτοιο και το περιβάλλον να είναι έτσι. Ενώ είναι τόσο όμορφο και απλό γιατί μπλέκεται πολύς κόσμος. Όταν εγώ έπαιξα το πρώτο παιχνίδι με τον Παναθηναïκό στην Νέα Σμύρνη υπήρχε ένα κανάλι και δύο εφημερίδες, Το Φως και η Αθλητική Ηχώ. Τώρα υπάρχουν μόνο στην Αθήνα 14 αθλητικές εφημερίδες καμιά δεκαριά κανάλια και 4 ραδιόφωνα που είναι μόνο αθλητικά τα ξέρω γιατί «μπλέκομαι» κι εγώ πάρα πολύ με αυτά και τότε γίνονται ευάλωτοι όσοι συμμετέχουν παλιοί αθλητές, προπονητές, παράγοντες ή διαιτητές και αρκετές φορές πρέπει να απολογούμαστε για πράγματα που δεν έχουν συμβεί αλλά έχουμε τουλάχιστον ένα παγκόσμιο ρεκόρ γιατί μια χώρα με 10 εκατομμύρια ανθρώπους που τα γήπεδα πολλές φορές δεν ξεπερνάνε τις 2-3 χιλιάδες υπάρχουν τόσα πολλά Μ.Μ.Ε. που ασχολούνται με το αντικείμενο.
- Υπάρχει κάτι που πρέπει να αλλάξει; Τι είναι αυτό;
Πολλά πρέπει να αλλάξουν εγώ στα 30 χρόνια που είμαι εδώ έχουν αλλάξει πολλά πράγματα προς το καλύτερο εγώ θυμάμαι ότι το δεύτερο παιχνίδι που έπαιξα πήγαμε στην Καστοριά και όταν είδα ότι το γήπεδο ήταν ξερό τρελάθηκα είπα υπάρχουν ακόμη και όταν πήγα Κόρινθο το ίδιο τώρα δεν υπάρχουν πια αν δεν είναι χόρτο φυσικό είναι και πλαστικό που μπαίνει κι αυτό σιγά-σιγά και πιστεύω στο μέλλον θα αντικαταστήσει το φυσικό. Αλλάξανε πολλά πράγματα στο ποδόσφαιρο έγινε πολύ καλύτερο στην Ελλάδα, το μόνο που χάλασε ήταν τα έκτροπα που γίνονται στα γήπεδα τα οποία στην δική μου εποχή δεν γίνονταν. Θυμάμαι παιχνίδια στη Λεοφώρο Αλεξάνδρας που όλη η θύρα 7 ήταν Ολυμπιακοί και στην 8 που ξεκινάει ένα κάγκελο τους χώριζε τίποτα άλλο. Τώρα υπάρχουν 60 μέτρα διαχωριστικό κτλ. Δηλαδή εμένα θα μου άρεσε πιο πολύ το σημερινό ποδόσφαιρό αν υπήρχανε οι συνθήκες που υπήρχαν τότε στις εξέδρες, θα ήταν τέλειο.
- Κεφάλαιο Παναθηναϊκός η ομάδα βρίσκεται κοντά στον τίτλο μετά από 5 χρόνια, ένα σχόλιο για την πορεία που κάνει;
Η πορεία του Παναθηναϊκού είναι καλή με θετικά αποτελέσματα όμως με μέτριες εμφανίσεις αλλά στο τέλος της σεζόν η ιστορία θα γράψει ότι ήταν πρωταθλητής ο Παναθηναϊκός και όχι ότι δεν έπαιξε καλό ποδόσφαιρο. Εγώ θυμάμαι το 1999-2000 που ήταν προπονητής ο Γιάννης Κυράστας να λένε ότι έπαιξε καλό ποδόσφαιρο και κέρδισε το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός. Φέτος έκανε κάποιες επενδύσεις πολύ καλές έγινε και η αλλαγή με τον Νιόπλια στην θέση του Τεν Κάτε ο οποίος ξεκίνησε το κτίσιμο από πλευράς ψυχολογίας δηλαδή το δέσιμο της ομάδας στα αποδυτήρια και έξω από αυτά και το άλλο το αγωνιστικό όταν το καταλάβουν οι παίκτες που οι περισσότεροι είναι «βεντέτες» δεν είναι όπως παλιά που παίζανε παιδάκια και για τα συμβόλαια και για τα πριμ. Τώρα είναι μεγάλα τα συμβόλαια μεγάλες «βεντέτες» και δεν είναι τόσο εύκολο για ένα προπονητή να κρατήσει την ισορροπία ο Νίκος πιστεύω ότι την δυνατότητα αυτή συνεργάστηκα μαζί του εγώ σαν προπονητής αυτός σαν παίκτης κουβεντιάζουμε σε καθημερινή βάση στη Παιανία και νομίζω ξεκινάει σε αυτό τον τομέα που είναι πολύ βασικός.
- Τι διαφορά φιλοσοφίας υπάρχει ανάμεσα στον Νιόπλια και τον Τεν Κάτε;
Ο Τεν Κάτε πάντα ήταν δεύτερος προπονητής και όταν είσαι δεύτερος δεν έχεις ευθύνες. Το άλλο κομμάτι που έβλεπα εγώ είναι ότι ήταν πολύ αυταρχικός καμιά σημασία στον άλλο και υπερόπτης κάτι που πλήρωσε με την φυγή του από την ομάδα. Νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός του πρόσφερε πάρα πολλά και η υπομονή που υπήρχε στο πρόσωπό του δεν υπήρχε σε κανέναν άλλο προπονητή από το 1979 και μετά.
Ο Νίκος Νιόπλιας είναι άπειρος καθώς δεν έχει δουλέψει σε σύλλογο είναι διαφορετικό να δουλεύεις σε Εθνική που βλέπεις τους παίκτες 4 μέρες την εβδομάδα κι άλλο την καθημερινότητα όπου είναι ένα δύσκολο κομμάτι όπου υπάρχουν φθορές αλλά όποιος γνωρίζει την ομάδα γνωρίζει ότι ο Νίκος ήρθε στον «παράδεισο» η ομάδα του προσφέρει τα πάντα η συνθήκες είναι τέλειες και αυτό νομίζω η ομάδα θα το εκμεταλλευτεί πάρα πολύ καλά με τους συνεργάτες ο Κριστόφ Βαζέχα που είναι μια «ομπρέλα» προστασίας με το μεγάλο όνομα που έχει και τον αγαπάει ο κόσμος και εύχομαι να γίνει μια νέα αρχή που είναι πολύ δύσκολο και να έχει επιτυχία γιατί ένα μεγάλο σωματείο έχει και τα ευχάριστα αλλά και πολλές ευθύνες ενώ υπάρχουν και τα δυσάρεστα μέσα
.
- Στους μεταγραφικούς στόχους ο Παναθηναϊκός κινείται για έναν στόπερ μέσα σε αυτούς ο Ντίαζ που είναι Αργεντινός...
Τον Κάτα Ντίαζ τον ξέρω από την εποχή που αγωνιζόταν στην Μπόκα Τζούνιορς ήρθε στην Ισπανία μετά έκανε καλή σεζόν φέτος και είναι ο ποδοσφαιριστής με τις περισσότερες συμμετοχές στην Χετάφε. Είναι πολύ σκληρός και διεθνής με την εθνική ομάδα, αλλά δεν ξέρω αν είναι εκεί το πρόβλημα της ομάδας ή αν είναι γενικότερα πρόβλημα της αμυντικής λειτουργίας που έχει και όχι μόνο των κεντρικών αμυντικών. Για την επόμενη σεζόν αν πάει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ πρέπει να ξεκινήσει τον προγραμματισμό από τώρα ήδη ακούγεται το όνομα του Mπαλμπονέα της Μαρσέιγ και ίσως υπάρχουν ποδοσφαιριστές που μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω στην ομάδα.
- Θυμάστε κάποιο περιστατικό από όταν ακόμα παίζατε μπάλα;
Για μένα μέσα στην ατυχία μου έκανα και χαρούμενες χρονιές. Το 1986 στην Δράμα έπαθα μια αρκετά μεγάλη ζημιά στο γόνατο σε μια εποχή που η επιστήμη στην Ελλάδα δεν ήταν τόσο προχωρημένη και ο Παναθηναϊκός μου έδινε την δυνατότητα να κάνω την επέμβαση στην Σουηδία αλλά εγώ προτίμησα να την ο κ. Μήτσου που τότε ξεκινούσε και ο πρώτος που εγχειρίστηκα ήμουν εγώ και έγινε η επέμβαση επειδή είχα καταλάβει ότι τελείωνα εγώ σαν παίκτης γιατί τότε ένας σοβαρός τραυματισμός ήταν σχεδόν το τέλος της καριέρας του ποδοσφαιριστή αλλά την 1 εβδομάδα που ήμουν στο ΚΑΤ είχα καταλάβει πόσο με αγαπούσε ο κόσμος που ερχόταν παιδιά και κάθονταν έξω από το δωμάτιο του νοσοκομείου μικροί, μεγάλοι, γιαγιάδες κάτι πολύ ευχάριστο σε μια πολύ δύσκολη στιγμή.
Όταν γύρισα μετά από 3 μήνες ήταν μια ευχάριστη στιγμή. Υπήρχαν και κακές στιγμές όπως ο αποκλεισμός από τον τελικό στην Ρώμη που ήμασταν κοντά μετά το αποτέλεσμα στην Ολλανδία όταν δεχτήκαμε τα 3 γκολ εγώ έκανα 6-7 ώρες μετά να συνέλθω και να το καταλάβω και με έπιασε μια στεναχώρια μεγάλη και το δεύτερο ήταν την επόμενη χρονιά όταν είχαμε κερδίσει τη Λέγκια 4-2 και εκτός έδρας χάναμε 1-0 στο 94' και έκανα μια αλλαγή για να κερδίσουμε χρόνο να προκριθούμε γίνεται ένα κόρνερ μπαίνει γκολ και αποκλειστήκαμε. Ξέρεις πόσο χρόνος μου φάνηκε όταν πηγαίναμε ήταν 3 ώρες και όταν γυρνούσαμε μου φάνηκαν 15! Στιγμές δόξας τα πρωταθλήματα που παίρνεις εγώ ήμουν πολύ τυχερός γιατί σε όλη μου την καριέρα έπαιξα σε ομάδες που έκαναν πρωταθλητισμό Νιούελς Ολντ Μπόις, Μπόκα Τζούνιορς και Παναθηναϊκός.
Χαρούμενος γιατί κέρδισα το πρωτάθλημα και σαν προπονητής με τον ΠΑΟ τα ημιτελικά του πρωταθλητριών και τώρα το μόνο που μένει είναι να δουλέψω με τα μικρά του Παναθηναϊκού και να βγάλουμε καλούς αθλητές και χαρακτήρες και να μην είναι αναγκασμένος κάθε χρόνο ο ΠΑΟ να δαπανάει πολλά χρήματα για την απόκτηση ποδοσφαιριστών αλλά να βγάζουμε και από τα σπλάχνα μας.
- Και πέτυχες και κάτι άλλο να γυρίσετε από το Πόρτο κολυμπώντας...
Αυτό ήταν μια ατάκα που έγινε στην Θεσσαλονίκη που παίζαμε με τον Aρη πριν από το παιχνίδι με την Πόρτο που παίζαμε Τετάρτη και ο «κατάσκοπος» της Πόρτο ήταν ο Μουρίνιο που τον είχε στείλει ο Μπόμπι Ρόμπσον και ήταν τρομαγμένος με το Χαριλάου όπως ήμασταν και φαίνεται ότι μας υπολόγιζαν πάρα πολύ και για να στείλει ο Ρόμπσον να μας τσεκάρουν φαίνεται ότι μας φοβόταν. Και όταν έγινε το 0-1 άρχισε το δεύτερο γιατί στην Πορτογαλία την προηγούμενη μέρα έδωσε ο Ρόμπσον την ενδεκάδα και όταν ήρθαν εδώ έδωσε την ενδεκάδα δύο λεπτά πριν τον αγώνα.
- Η εμπειρία σου από το παγκόσμιο ποδόσφαιρο;
Το παγκόσμιο ποδόσφαιρο είναι σε πολύ καλό επίπεδο γιατί να φανταστείτε τα μέσα που έχει ο ποδοσφαιριστής σήμερα δεν τα είχαμε εμείς. Σήμερα με την λιπομέτρηση αν είναι 10% κτλ. η διατροφή τι ώρα πρέπει να τρώει ο κάθε παίκτης αυτή η επιστημονική βοήθεια την οποία δεν είχαμε εμείς και παίζαμε μόνο με την καρδιά με την θέληση και την αγάπη για ποδόσφαιρο.
Εγώ αν είχα γεννηθεί πριν από 20 χρόνια θα ήμουν καλύτερος παίκτης γιατί θα είχα καλύτερες συνθήκες, ειδικά στον Παναθηναϊκό τέλεια αποδυτήρια. Τώρα δεν φτάνει το ταλέντο πρέπει να είσαι γρήγορος δυνατός στην μονομαχία ένας με έναν και πολύ τακτική που σκοτώνει το ποδόσφαιρο για αυτό χαίρομαι που υπάρχει μια ομάδα που με αντιπροσωπεύει και είναι η Μπαρτσελόνα που δεν είναι τόσο της τακτικής αλλά της φαντασίας και δεν είναι τυχαίο που έχει τόσους υποστηρικτές ενώ στην Ελλάδα κοιτάνε το αποτέλεσμα και όχι αν παίζει μπάλα η ομάδα.
- Η Ελλάδα στο Μουντιάλ;
Δεν θα έχει καμία σχέση από το 1994 θα αντιμετωπίσει μια Αργεντινή που υπέφερε να προκριθεί μια Νιγηρία που δεν είναι τόσο καλή όπως τότε και μια Ελλάδα που είναι καλύτερη από τότε. Η Ν. Κορέα είναι μια χώρα που έχει τεράστιο ταλέντο αλλά νομίζω ότι η Ελλάδα δεν θα πάει όπως στην Αμερική που ήταν για βόλτες είναι επαγγελματίες ξέρουν που πάνε και νομίζω θα δούμε μια διαφορετική Ελλάδα.
- Ένα σχόλιο για τον Λέτο που τον πήρες από τον Ολυμπιακό και τον είχες από κοντά. Πότε θα μπορούμε να δούμε και τι να περιμένουμε από τον Λέτο.
Ο ποδοσφαιριστής αυτός έχει τα πάντα όλο το πακέτο είναι ψηλός 1.88 δυνατός αριστεροπόδαρος ωραίο παιδί γιατί η εικόνα μετράει στο πρόσωπό του βρήκε ο ΠΑΟ ένα πολύ καλό παίκτη που μπορεί να σταθεί για χρόνια στην ομάδα ή να πάρει τα λεφτά του πίσω που έδωσε στην Λίβερπουλ από μια μεταγραφή. Είναι πολύ πιθανόν να κληθεί στην Εθνική Αργεντινής ανά πάσα στιγμή.
- Για τον Ντάτολο που πήρε ο Ολυμπιακός ένας πολύ καλός παίκτης και αυτός Αργεντίνος;
Ένας πολύ καλός παίκτης ελπίζω να μην πάει καλά γιατί παίζει με τον αντίπαλο.
- Ένα σχόλιο για την golden team ένας σύλλογος που έχει βγάλει πολλά παιδιά πολλούς ποδοσφαιριστές;
Χρειάζεται δουλειά με τεράστια υπομονή συμμετέχουμε στο πρωτάθλημα κάτω των 21. Αλλά στην ουσία η ομάδα είναι εφηβική τα περισσότερα παιδιά είναι 16-17 δίνουμε μεγάλο πλεονέκτημα στην ΑΕΚ όταν παίζει π.χ. με Λαγό, Ρίκκα, Ενσαλίβα, Γιαχάγια έχουμε πρόβλημα έχουμε έναν Καμερουνέζο τον Νάτο και τον Φίκα που συμμετέχουν στην πρώτη ομάδα είμαστε παρ’όλα αυτά δεύτεροι με τρεις βαθμούς διαφορά από τον πρώτο αλλά τα αποτελέσματα δεν έχουν μεγάλη σημασία στόχος είναι να βγάλουμε ποδοσφαιριστές για την πρώτη ομάδα όπως η Μπαρτσελόνα παίζει με 6-7 δικούς της παίκτες.
- Χουάν επιστρέφεις στο Ρέθυμνο μετά από πολλά χρόνια ήσουν φαντάρος εδώ αν θυμάμαι καλά;
Πράγματι παρουσιάστηκα στο Ρέθυμνο μετά πήγα Σάμο, Αθήνα μετά ξανά Σάμο αλλά η Κρήτη πάντα είναι κάτι ιδιαίτερο για μένα.
- Πως αισθάνθηκες που σε βράβευσε η ομάδα της γεννέτηρας του Βαρδινογιάννη Επισκοπή;
Από το πρώτο τηλεφώνημα που έγινε είπα το ναι αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε το πρόγραμμα της golden team γιατί παίζαμε Σαββάτο στη Θεσσαλονίκη το αλλάξαμε σε Κυριακή γιατί δεν θα μπορούσα να έρθω. Εγώ έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια για την οικογένεια Βαρδινογιάννη την οποία γνωρίζω από το 1979, 30 χρόνια δηλαδή και από την πρώτη μέρα που πάτησα στην Ελλάδα έχουμε πολύ καλή σχέση με τον κ. Βαρδή τον κ. Θεόδωρο τότε που ζούσε και τον κ. Γιώργο που τον έζησα πιο κοντά γιατί ήταν ο δικός μας πρόεδρος για πολλά χρόνια στην ομάδα όπου συνεργαστήκαμε και σαν ποδοσφαιριστής και σαν προπονητής και για αυτό τον λόγο χαίρομαι που βρίσκομαι σήμερα εδώ.
- Να μιλήσουμε για ποδόσφαιρο ο Χουάν Ραμόν Ρότσα είναι ο Χουάν Ραμόν Ρότσα, σήμερα τι γίνεται;
Το ποδόσφαιρό είναι ένα πολύ δύσκολο, περίπλοκο άθλημα που το κάνει τέτοιο και το περιβάλλον να είναι έτσι. Ενώ είναι τόσο όμορφο και απλό γιατί μπλέκεται πολύς κόσμος. Όταν εγώ έπαιξα το πρώτο παιχνίδι με τον Παναθηναïκό στην Νέα Σμύρνη υπήρχε ένα κανάλι και δύο εφημερίδες, Το Φως και η Αθλητική Ηχώ. Τώρα υπάρχουν μόνο στην Αθήνα 14 αθλητικές εφημερίδες καμιά δεκαριά κανάλια και 4 ραδιόφωνα που είναι μόνο αθλητικά τα ξέρω γιατί «μπλέκομαι» κι εγώ πάρα πολύ με αυτά και τότε γίνονται ευάλωτοι όσοι συμμετέχουν παλιοί αθλητές, προπονητές, παράγοντες ή διαιτητές και αρκετές φορές πρέπει να απολογούμαστε για πράγματα που δεν έχουν συμβεί αλλά έχουμε τουλάχιστον ένα παγκόσμιο ρεκόρ γιατί μια χώρα με 10 εκατομμύρια ανθρώπους που τα γήπεδα πολλές φορές δεν ξεπερνάνε τις 2-3 χιλιάδες υπάρχουν τόσα πολλά Μ.Μ.Ε. που ασχολούνται με το αντικείμενο.
- Υπάρχει κάτι που πρέπει να αλλάξει; Τι είναι αυτό;
Πολλά πρέπει να αλλάξουν εγώ στα 30 χρόνια που είμαι εδώ έχουν αλλάξει πολλά πράγματα προς το καλύτερο εγώ θυμάμαι ότι το δεύτερο παιχνίδι που έπαιξα πήγαμε στην Καστοριά και όταν είδα ότι το γήπεδο ήταν ξερό τρελάθηκα είπα υπάρχουν ακόμη και όταν πήγα Κόρινθο το ίδιο τώρα δεν υπάρχουν πια αν δεν είναι χόρτο φυσικό είναι και πλαστικό που μπαίνει κι αυτό σιγά-σιγά και πιστεύω στο μέλλον θα αντικαταστήσει το φυσικό. Αλλάξανε πολλά πράγματα στο ποδόσφαιρο έγινε πολύ καλύτερο στην Ελλάδα, το μόνο που χάλασε ήταν τα έκτροπα που γίνονται στα γήπεδα τα οποία στην δική μου εποχή δεν γίνονταν. Θυμάμαι παιχνίδια στη Λεοφώρο Αλεξάνδρας που όλη η θύρα 7 ήταν Ολυμπιακοί και στην 8 που ξεκινάει ένα κάγκελο τους χώριζε τίποτα άλλο. Τώρα υπάρχουν 60 μέτρα διαχωριστικό κτλ. Δηλαδή εμένα θα μου άρεσε πιο πολύ το σημερινό ποδόσφαιρό αν υπήρχανε οι συνθήκες που υπήρχαν τότε στις εξέδρες, θα ήταν τέλειο.
- Κεφάλαιο Παναθηναϊκός η ομάδα βρίσκεται κοντά στον τίτλο μετά από 5 χρόνια, ένα σχόλιο για την πορεία που κάνει;
Η πορεία του Παναθηναϊκού είναι καλή με θετικά αποτελέσματα όμως με μέτριες εμφανίσεις αλλά στο τέλος της σεζόν η ιστορία θα γράψει ότι ήταν πρωταθλητής ο Παναθηναϊκός και όχι ότι δεν έπαιξε καλό ποδόσφαιρο. Εγώ θυμάμαι το 1999-2000 που ήταν προπονητής ο Γιάννης Κυράστας να λένε ότι έπαιξε καλό ποδόσφαιρο και κέρδισε το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός. Φέτος έκανε κάποιες επενδύσεις πολύ καλές έγινε και η αλλαγή με τον Νιόπλια στην θέση του Τεν Κάτε ο οποίος ξεκίνησε το κτίσιμο από πλευράς ψυχολογίας δηλαδή το δέσιμο της ομάδας στα αποδυτήρια και έξω από αυτά και το άλλο το αγωνιστικό όταν το καταλάβουν οι παίκτες που οι περισσότεροι είναι «βεντέτες» δεν είναι όπως παλιά που παίζανε παιδάκια και για τα συμβόλαια και για τα πριμ. Τώρα είναι μεγάλα τα συμβόλαια μεγάλες «βεντέτες» και δεν είναι τόσο εύκολο για ένα προπονητή να κρατήσει την ισορροπία ο Νίκος πιστεύω ότι την δυνατότητα αυτή συνεργάστηκα μαζί του εγώ σαν προπονητής αυτός σαν παίκτης κουβεντιάζουμε σε καθημερινή βάση στη Παιανία και νομίζω ξεκινάει σε αυτό τον τομέα που είναι πολύ βασικός.
- Τι διαφορά φιλοσοφίας υπάρχει ανάμεσα στον Νιόπλια και τον Τεν Κάτε;
Ο Τεν Κάτε πάντα ήταν δεύτερος προπονητής και όταν είσαι δεύτερος δεν έχεις ευθύνες. Το άλλο κομμάτι που έβλεπα εγώ είναι ότι ήταν πολύ αυταρχικός καμιά σημασία στον άλλο και υπερόπτης κάτι που πλήρωσε με την φυγή του από την ομάδα. Νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός του πρόσφερε πάρα πολλά και η υπομονή που υπήρχε στο πρόσωπό του δεν υπήρχε σε κανέναν άλλο προπονητή από το 1979 και μετά.
Ο Νίκος Νιόπλιας είναι άπειρος καθώς δεν έχει δουλέψει σε σύλλογο είναι διαφορετικό να δουλεύεις σε Εθνική που βλέπεις τους παίκτες 4 μέρες την εβδομάδα κι άλλο την καθημερινότητα όπου είναι ένα δύσκολο κομμάτι όπου υπάρχουν φθορές αλλά όποιος γνωρίζει την ομάδα γνωρίζει ότι ο Νίκος ήρθε στον «παράδεισο» η ομάδα του προσφέρει τα πάντα η συνθήκες είναι τέλειες και αυτό νομίζω η ομάδα θα το εκμεταλλευτεί πάρα πολύ καλά με τους συνεργάτες ο Κριστόφ Βαζέχα που είναι μια «ομπρέλα» προστασίας με το μεγάλο όνομα που έχει και τον αγαπάει ο κόσμος και εύχομαι να γίνει μια νέα αρχή που είναι πολύ δύσκολο και να έχει επιτυχία γιατί ένα μεγάλο σωματείο έχει και τα ευχάριστα αλλά και πολλές ευθύνες ενώ υπάρχουν και τα δυσάρεστα μέσα
.
- Στους μεταγραφικούς στόχους ο Παναθηναϊκός κινείται για έναν στόπερ μέσα σε αυτούς ο Ντίαζ που είναι Αργεντινός...
Τον Κάτα Ντίαζ τον ξέρω από την εποχή που αγωνιζόταν στην Μπόκα Τζούνιορς ήρθε στην Ισπανία μετά έκανε καλή σεζόν φέτος και είναι ο ποδοσφαιριστής με τις περισσότερες συμμετοχές στην Χετάφε. Είναι πολύ σκληρός και διεθνής με την εθνική ομάδα, αλλά δεν ξέρω αν είναι εκεί το πρόβλημα της ομάδας ή αν είναι γενικότερα πρόβλημα της αμυντικής λειτουργίας που έχει και όχι μόνο των κεντρικών αμυντικών. Για την επόμενη σεζόν αν πάει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ πρέπει να ξεκινήσει τον προγραμματισμό από τώρα ήδη ακούγεται το όνομα του Mπαλμπονέα της Μαρσέιγ και ίσως υπάρχουν ποδοσφαιριστές που μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω στην ομάδα.
- Θυμάστε κάποιο περιστατικό από όταν ακόμα παίζατε μπάλα;
Για μένα μέσα στην ατυχία μου έκανα και χαρούμενες χρονιές. Το 1986 στην Δράμα έπαθα μια αρκετά μεγάλη ζημιά στο γόνατο σε μια εποχή που η επιστήμη στην Ελλάδα δεν ήταν τόσο προχωρημένη και ο Παναθηναϊκός μου έδινε την δυνατότητα να κάνω την επέμβαση στην Σουηδία αλλά εγώ προτίμησα να την ο κ. Μήτσου που τότε ξεκινούσε και ο πρώτος που εγχειρίστηκα ήμουν εγώ και έγινε η επέμβαση επειδή είχα καταλάβει ότι τελείωνα εγώ σαν παίκτης γιατί τότε ένας σοβαρός τραυματισμός ήταν σχεδόν το τέλος της καριέρας του ποδοσφαιριστή αλλά την 1 εβδομάδα που ήμουν στο ΚΑΤ είχα καταλάβει πόσο με αγαπούσε ο κόσμος που ερχόταν παιδιά και κάθονταν έξω από το δωμάτιο του νοσοκομείου μικροί, μεγάλοι, γιαγιάδες κάτι πολύ ευχάριστο σε μια πολύ δύσκολη στιγμή.
Όταν γύρισα μετά από 3 μήνες ήταν μια ευχάριστη στιγμή. Υπήρχαν και κακές στιγμές όπως ο αποκλεισμός από τον τελικό στην Ρώμη που ήμασταν κοντά μετά το αποτέλεσμα στην Ολλανδία όταν δεχτήκαμε τα 3 γκολ εγώ έκανα 6-7 ώρες μετά να συνέλθω και να το καταλάβω και με έπιασε μια στεναχώρια μεγάλη και το δεύτερο ήταν την επόμενη χρονιά όταν είχαμε κερδίσει τη Λέγκια 4-2 και εκτός έδρας χάναμε 1-0 στο 94' και έκανα μια αλλαγή για να κερδίσουμε χρόνο να προκριθούμε γίνεται ένα κόρνερ μπαίνει γκολ και αποκλειστήκαμε. Ξέρεις πόσο χρόνος μου φάνηκε όταν πηγαίναμε ήταν 3 ώρες και όταν γυρνούσαμε μου φάνηκαν 15! Στιγμές δόξας τα πρωταθλήματα που παίρνεις εγώ ήμουν πολύ τυχερός γιατί σε όλη μου την καριέρα έπαιξα σε ομάδες που έκαναν πρωταθλητισμό Νιούελς Ολντ Μπόις, Μπόκα Τζούνιορς και Παναθηναϊκός.
Χαρούμενος γιατί κέρδισα το πρωτάθλημα και σαν προπονητής με τον ΠΑΟ τα ημιτελικά του πρωταθλητριών και τώρα το μόνο που μένει είναι να δουλέψω με τα μικρά του Παναθηναϊκού και να βγάλουμε καλούς αθλητές και χαρακτήρες και να μην είναι αναγκασμένος κάθε χρόνο ο ΠΑΟ να δαπανάει πολλά χρήματα για την απόκτηση ποδοσφαιριστών αλλά να βγάζουμε και από τα σπλάχνα μας.
- Και πέτυχες και κάτι άλλο να γυρίσετε από το Πόρτο κολυμπώντας...
Αυτό ήταν μια ατάκα που έγινε στην Θεσσαλονίκη που παίζαμε με τον Aρη πριν από το παιχνίδι με την Πόρτο που παίζαμε Τετάρτη και ο «κατάσκοπος» της Πόρτο ήταν ο Μουρίνιο που τον είχε στείλει ο Μπόμπι Ρόμπσον και ήταν τρομαγμένος με το Χαριλάου όπως ήμασταν και φαίνεται ότι μας υπολόγιζαν πάρα πολύ και για να στείλει ο Ρόμπσον να μας τσεκάρουν φαίνεται ότι μας φοβόταν. Και όταν έγινε το 0-1 άρχισε το δεύτερο γιατί στην Πορτογαλία την προηγούμενη μέρα έδωσε ο Ρόμπσον την ενδεκάδα και όταν ήρθαν εδώ έδωσε την ενδεκάδα δύο λεπτά πριν τον αγώνα.
- Η εμπειρία σου από το παγκόσμιο ποδόσφαιρο;
Το παγκόσμιο ποδόσφαιρο είναι σε πολύ καλό επίπεδο γιατί να φανταστείτε τα μέσα που έχει ο ποδοσφαιριστής σήμερα δεν τα είχαμε εμείς. Σήμερα με την λιπομέτρηση αν είναι 10% κτλ. η διατροφή τι ώρα πρέπει να τρώει ο κάθε παίκτης αυτή η επιστημονική βοήθεια την οποία δεν είχαμε εμείς και παίζαμε μόνο με την καρδιά με την θέληση και την αγάπη για ποδόσφαιρο.
Εγώ αν είχα γεννηθεί πριν από 20 χρόνια θα ήμουν καλύτερος παίκτης γιατί θα είχα καλύτερες συνθήκες, ειδικά στον Παναθηναϊκό τέλεια αποδυτήρια. Τώρα δεν φτάνει το ταλέντο πρέπει να είσαι γρήγορος δυνατός στην μονομαχία ένας με έναν και πολύ τακτική που σκοτώνει το ποδόσφαιρο για αυτό χαίρομαι που υπάρχει μια ομάδα που με αντιπροσωπεύει και είναι η Μπαρτσελόνα που δεν είναι τόσο της τακτικής αλλά της φαντασίας και δεν είναι τυχαίο που έχει τόσους υποστηρικτές ενώ στην Ελλάδα κοιτάνε το αποτέλεσμα και όχι αν παίζει μπάλα η ομάδα.
- Η Ελλάδα στο Μουντιάλ;
Δεν θα έχει καμία σχέση από το 1994 θα αντιμετωπίσει μια Αργεντινή που υπέφερε να προκριθεί μια Νιγηρία που δεν είναι τόσο καλή όπως τότε και μια Ελλάδα που είναι καλύτερη από τότε. Η Ν. Κορέα είναι μια χώρα που έχει τεράστιο ταλέντο αλλά νομίζω ότι η Ελλάδα δεν θα πάει όπως στην Αμερική που ήταν για βόλτες είναι επαγγελματίες ξέρουν που πάνε και νομίζω θα δούμε μια διαφορετική Ελλάδα.
- Ένα σχόλιο για τον Λέτο που τον πήρες από τον Ολυμπιακό και τον είχες από κοντά. Πότε θα μπορούμε να δούμε και τι να περιμένουμε από τον Λέτο.
Ο ποδοσφαιριστής αυτός έχει τα πάντα όλο το πακέτο είναι ψηλός 1.88 δυνατός αριστεροπόδαρος ωραίο παιδί γιατί η εικόνα μετράει στο πρόσωπό του βρήκε ο ΠΑΟ ένα πολύ καλό παίκτη που μπορεί να σταθεί για χρόνια στην ομάδα ή να πάρει τα λεφτά του πίσω που έδωσε στην Λίβερπουλ από μια μεταγραφή. Είναι πολύ πιθανόν να κληθεί στην Εθνική Αργεντινής ανά πάσα στιγμή.
- Για τον Ντάτολο που πήρε ο Ολυμπιακός ένας πολύ καλός παίκτης και αυτός Αργεντίνος;
Ένας πολύ καλός παίκτης ελπίζω να μην πάει καλά γιατί παίζει με τον αντίπαλο.
- Ένα σχόλιο για την golden team ένας σύλλογος που έχει βγάλει πολλά παιδιά πολλούς ποδοσφαιριστές;
Χρειάζεται δουλειά με τεράστια υπομονή συμμετέχουμε στο πρωτάθλημα κάτω των 21. Αλλά στην ουσία η ομάδα είναι εφηβική τα περισσότερα παιδιά είναι 16-17 δίνουμε μεγάλο πλεονέκτημα στην ΑΕΚ όταν παίζει π.χ. με Λαγό, Ρίκκα, Ενσαλίβα, Γιαχάγια έχουμε πρόβλημα έχουμε έναν Καμερουνέζο τον Νάτο και τον Φίκα που συμμετέχουν στην πρώτη ομάδα είμαστε παρ’όλα αυτά δεύτεροι με τρεις βαθμούς διαφορά από τον πρώτο αλλά τα αποτελέσματα δεν έχουν μεγάλη σημασία στόχος είναι να βγάλουμε ποδοσφαιριστές για την πρώτη ομάδα όπως η Μπαρτσελόνα παίζει με 6-7 δικούς της παίκτες.