Μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε ο Διευθυντής Ποδοσφαίρου του ΟΦΗ, Γιάννης Σαμαράς στην ιστοσελίδα " Capitano.gr". Ο υπεύθυνος του νέου εγχειρήματος των Κρητικών μίλησε για τα μεγαλόπνοα σχέδια τόσο του ίδιου όσο και των υπολοίπων ανθρώπων που βρίσκονται στην ομάδα, στάθηκε στην επιλογή του Γιώργου Σίμου, μίλησε για τους στόχους της ομάδας, ενώ υποστήριξε πως σκοπός τους είναι ο ΟΦΗ να γίνει γνωστός σε όλη την Ευρώπη.

Παράλληλα, αναφέρθηκε στη νοοτροπία που υπάρχει το ελληνικό ποδόσφαιρο, στάθηκε στην πορεία της Εθνικής με τον Τζον Φαν Σιπ στον πάγκο, ενώ από τη συζήτηση δεν έλειψε το ζήτημα του ρατσισμού, αλλά και οι σπουδαίοι Γιόχαν Κρόιφ και Λιονέλ Μέσι.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Ο Γιάννης Σαμαράς δεν μιλάει πολύ. Ή, για να το θέσουμε καλύτερα, δεν μιλάει καθόλου. Ένα χρόνο μετά τη νέα προσπάθεια και το πρότζεκτ του ΟΦΗ, έχει πολλά να πει. Και τα είπε.

Η συζήτηση μαζί του κράτησε σχεδόν τρεις ώρες και ήταν άκρως ποδοσφαιρική. Ευγενικός και πράος μάς ανέλυσε πώς ονειρεύεται τον ΟΦΗ και που θέλει να τον δει να φτάνει. Μιλήσαμε πολύ για μπάλα, για τη γνώση του αντικειμένου, για τη νοοτροπία στην Ελλάδα, για το μεταγραφικό κομμάτι, το σκάουτινγκ, για το ξεκίνημα πέρυσι τέτοια εποχή, για τον Μπούση, τον γιο του τον Γιώργο, για τον κόσμο, το Ηράκλειο, τον Άγιαξ, τον Κρόιφ, ακόμα και το μεταναστευτικό.

Χωρίσαμε τη συνέντευξη σε κεφάλαια και σε καθένα από αυτά υπάρχει ο σχετικός πρόλογος για το θέμα συζήτησης. Απολαύστε τον.

Γιατί ήμουν διστακτικός να μπω στον ΟΦΗ

Γυρίζουμε τον χρόνο πίσω, στον Οκτώβριο του 2018. Τότε που ξεκινά το όλο πρότζεκτ και ο ΟΦΗ γίνεται η ομάδα του Μπούση και των Σαμαράδων. Ο Γιάννης Σαμαράς αποκαλύπτει τις αρχικές του σκέψεις, αναφέρεται στον λόγο που ήταν διστακτικός σε αυτό το βήμα και κάνει την ανασκόπηση του τελευταίου έτους. Πού ήταν ο ΟΦΗ και που έχει φτάσει.

"Ήμουν διστακτικός να μπω στον ΟΦΗ γιατί με φόβιζε η νοοτροπία. Πάντα πίστευα ότι μπορούμε να κάνουμε πράγματα στην Ελλάδα. Ξέρω, βέβαια, ότι δεν είναι το ίδιο όπως στην Αγγλία, για παράδειγμα, στις μικρές ηλικίες. Στο εξωτερικό οι ομάδες έχουν την ίδια φιλοσοφία με το σχολείο, η νοοτροπία παντού ήταν ίδια. Η εκπαίδευση, ο αθλητισμός, το ποδόσφαιρο συγκεκριμένα. Έξω είναι πιο δομημένα τα πράγματα. Στην Ελλάδα πρέπει να εκπαιδευτούν και οι γονείς. Εγώ το έκανα αυτό. Τους εκπαίδευα, παρουσίαζα τα χαρακτηριστικά των παιδιών, κάναμε ψυχοθεραπείες. Είμαι κι εγώ γονιός, το παιδί μου έπαιζε σε υψηλό επίπεδο. Είναι σημαντικό το παιδί να μπορεί να διαχειριστεί τα χρήματα, τη φήμη, την αναγνώριση. Σε αυτό πρέπει να εκπαιδευτούν και οι γονείς. Εγώ, λοιπόν, είμαι από αυτούς που πίστευα και πιστεύω ότι στην Ελλάδα μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Το θέμα, όμως, είναι το συναισθηματικό, εκεί είναι η διαφορά.

Εγώ κι ο Γιώργος θέλαμε να προσφέρουμε στον τόπο μας

Εγώ είχα στο μυαλό μου τον δικό μου ΟΦΗ. Ήταν ένα συναίσθημα που το κουβαλούσα όπου κι αν πήγαινα. Είχα ζήσει τον μεγάλο ΟΦΗ, από μικρό παιδί είμαι εδώ. Έπρεπε, λοιπόν, να γυρίσω σε έναν άλλον ΟΦΗ, σε μία διαφορετική νοοτροπία από αυτή που ήξερα. Ήταν πρόκληση, το είπε και ο Μάικ (σ.σ. Μπούσης). Όλοι θέλαμε να προσφέρουμε. Ο Μπούσης θα μπορούσε να δώσει τα λεφτά του στον αντίστοιχο ΟΦΗ της Αμερικής, αλλά αποφάσισε να έρθει εδώ γιατί ήθελε να βοηθήσει. Ήξερε τις δυσκολίες, αλλά ήθελε να προσφέρει στη χώρα του. Ο Γιώργος (σ.σ. Σαμαράς) είχε το όραμα, είχε την πίστη, ήθελε να προσφέρει στον τόπο. Ο Γιώργος και ο Μάικ επέμεναν εξ αρχής να μπούμε και να βοηθήσουμε.

Ο Γιώργος είχε παραστάσεις από το εξωτερικό, είχε μάθει σε ένα υψηλό επίπεδο. Ποτέ δεν θα άφηνε αυτό το επίπεδο για να έρθει να παίξει στην Ελλάδα. Κι ας του έδιναν πολλά λεφτά, όπως και έγινε. Ο Γιώργος δεν κοίταξε ποτέ το οικονομικό. Αυτό που κοιτούσε ήταν το εργασιακό περιβάλλον, αυτό που σε κάνει καλύτερο. Εξάλλου, είχε δηλώσει από μικρός -κι αυτό δείχνει την απίστευτη ωριμότητά του- ότι αν γυρνούσε ποτέ στην Ελλάδα θα ήταν μόνο για τον ΟΦΗ. Ήταν 20 ή 21 ετών όταν το είπε. Άρα καταλαβαίνεις την ωριμότητά του. Ό,τι λέει ο Γιώργος, είναι αυτό. Το ίδιο και τώρα.

Πέρασε ένας χρόνος... Πέρυσι τέτοιο καιρό ήμασταν κάπως έτσι (ακουμπά το κεφάλι του στο γραφείο σε στάση απόγνωσης). Η ψυχοθεραπεία και η ψυχανάλυση πήγε σύννεφο (γέλια). Έκανα προσωπικές συζητήσεις με όλους τους ποδοσφαιριστές. Το καλό είναι ότι με τη γνώση γνωρίζαμε πού ήμασταν ποδοσφαιρικά και πού θέλαμε να φτάσουμε. Από τη στιγμή που ξέραμε πού θέλουμε να φτάσουμε τότε πάνω σε αυτό δουλεύαμε. Ήταν μία δύσκολη χρονιά, έπαιξε ρόλο ο ανθρώπινος παράγοντας. Ο κόσμος και οι παίκτες είχαν χάσει την πίστη τους, δεν υπήρχε το θετικό συναίσθημα. Όταν υπήρχε τόσο αρνητικό κλίμα ήταν δύσκολο για τους ποδοσφαιριστές να πάνε την Κυριακή και να παίξουν ποδόσφαιρο. Εμείς, λοιπόν, δουλεύαμε πάνω στο ποδόσφαιρο. Αγκαλιάζαμε την ομάδα, την προστατεύαμε και δουλεύαμε για την επόμενη μέρα. Το γκολ του Ναμπί με τον Πλατανιά ήρθε γιατί αισθανόμασταν καλά, ήρθε απ' όλο το επτάμηνο που προηγήθηκε, από τη δουλειά που έγινε. Έγινε μία τεράστια προσπάθεια από εμάς.

Όταν τελειώσαμε στις 22 Μαΐου, έπρεπε σε δύο εβδομάδες να ετοιμάσουμε την επόμενη σεζόν. Προετοιμασία, μεταγραφές και το πλάνο που είχαμε. Να παίξουμε το ποδόσφαιρο που θέλουμε και να μας γνωρίσει η κατηγορία. Δεν θέλαμε να μπούμε σε περιπέτειες για να έχουμε το χρόνο να χτίσουμε αυτό που έχουμε ως πλάνο. Εγώ γνώριζα το πλάνο, γνώριζα την προπόνηση, γνώριζα και τα παιδιά που έρχονταν το καλοκαίρι στην ομάδα και όλα είχαν μπει σε μία σειρά".

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΣΙΜΟΥ

Ο Γιάννης Σαμαράς αναφέρθηκε και στην επιλογή του επόμενου προπονητή όταν οι Βέρα-Ισις δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν το εμπόδιο της UEFA. Και ήταν ξεκάθαρος ως προς τους λόγους που επιλέχθηκε ο Γιώργος Σίμος.

"Όταν ήρθε τον Γενάρη ο Βέρα είχα πει ότι ψάχναμε προπονητή που να είναι κοντά στο ύφος της ομάδας. Και σαν άνθρωπος και σαν προπονητής. Από τη στιγμή που προέκυψε το πρόβλημα και δεν μπορούσε να μείνει ο Βέρα και ο Ίσις, έπρεπε να πάμε σε αντίστοιχη λύση. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλοί. Βάλαμε κάτω 2-3 που μπορούσαν να εξυπηρετήσουν το πλάνο που θέλαμε και από τη στιγμή που γνωρίζαμε 100% τον Σίμο, επιλέξαμε αυτόν. Ταίριαζε στο ύφος το δικό μας και αποφασίσαμε να ανοίξουμε την πόρτα σε έναν νέο άνθρωπο. Εγώ ήμουν σίγουρος για τον Γιώργο γιατί τον ξέρω σαν άνθρωπο και σαν προπονητή, ήμασταν μαζί πολλά χρόνια. Αν αυτή την επιλογή την έκανα στην Ευρώπη θα ήταν κάτι νορμάλ, ενώ τώρα το συζητάμε. Παίζει τεράστιο ρόλο η γνώση. Ο Γιώργος ήρθε και «κούμπωσε», δεν χρειάστηκε προσαρμογή. Είναι αυτό που πρεσβεύουμε.

Θέλουμε όλοι να γνωρίζουν το DNA του ΟΦΗ. Να σέβονται συμπαίκτες και αντιπάλους. Εδώ αγκαλιαζόμαστε και φιλιόμαστε από το πρωί έως το βράδυ. Τελειώνει η προπόνηση στους μικρούς και όλοι οι παίκτες αγκαλιάζονται μεταξύ τους. Το κάνει η πρώτη ομάδα, το βλέπουν και το κάνουν και αυτοί. Το DNA του ΟΦΗ θέλω να είναι ποδοσφαιρικό. Θέλω όλοι στην Ελλάδα να βγαίνουν και να λένε «σας γουστάρουμε, ρε. Μας αρέσει αυτό που κάνετε». Οταν θα φεύγει κάποιος από εδώ, θα φεύγει με τα καλύτερα εφόδια. Κάποιοι που με ξέρουν ήταν σίγουροι ότι θα πετύχουμε, γνωρίζουν ποιος είμαι και τι θέλω να κάνω.

Οι άνθρωποι που μπαίνουν στον ΟΦΗ έχουν μέσο όρο ηλικίας κοντά στα 35. Παίρνουν τη γνώση και ξέρουν τι σημαίνει ο ΟΦΗ και το πρότζεκτ. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μέλλον. Δεν βάζω στόχο, δεν είμαι από αυτούς που λένε για πλάνα. Πρέπει να είναι στον αιώνα των αιώνων. Δεν γίνεται να μιλάμε για τριετή ή πενταετή πλάνα. Πρέπει να μεγαλώνουμε και να εξελισσόμαστε για πάντα. Δεν πρέπει να υπάρχει χρονικός ορίζοντας".

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ ΣΚΑΟΥΤΙΝΓΚ

Πώς γίνονται οι μεταγραφές στον ΟΦΗ; Ποιο είναι το πλάνο, ποιος ο ρόλος του σκάουτινγκ; Τι θα γίνει τον Ιανουάριο. Ο Γιάννης Σαμαράς απαντά σε όλα.

"Το μεταγραφικό κομμάτι είναι εύκολο. Έχουμε ένα σκάουτινγκ σίστεμ με αποτέλεσμα να έχουμε καλύτερες πληροφορίες. Σίγουρα έρχονται προτάσεις και από agents, αλλά έρχονται τα καλά γραφεία. Και σε αυτό παίζει ρόλο ο Γιώργος (σ.σ. Σαμαράς). Τα χρόνια που ήμουν στο εξωτερικό ανέπτυξα το σκάουτινγκ σίστεμ. Αν θέλω, για παράδειγμα, να μιλήσω με την Αστον Βίλα, μιλάω απευθείας με την Άστον Βίλα. Είμαι στο σκάουτινγκ κοντά στα 20 χρόνια. Το αμάξι που έχω έχει «γράψει» 400.000 χιλιόμετρα, οπότε καταλαβαίνετε. Ξέρω τους παίκτες από 12 χρονών, βλέπω την εξέλιξή τους. Υπάρχει μία δεξαμενή παικτών και τη φιλτράρουμε. Ξέρουμε τον χαρακτήρα του παίκτη, τι έχει κάνει, από πού προέρχεται, το background. Την αγορά για τους παίκτες που θέλουμε από τη μέση και μπροστά τη γνωρίζουμε. Μπορώ να μιλήσω απευθείας με την Αϊντχόφεν και να ρωτήσω «τι έχετε;». Θα μου πουν «έχουμε αυτό». Πάμε, τον βλέπουμε, τον τσεκάρουμε, βλέπουμε τις προπονήσεις. Οπότε έχουμε ολοκληρωμένη άποψη. Δεν βλέπουμε απλά τα χαρακτηριστικά του παίκτη, αλλά κοιτάζουμε και τον χαρακτήρα για να μην καταλήξουμε πάλι σε ψυχοθεραπείες. Τα δύο πράγματα που κοιτάζουμε είναι ευφυΐα και προσωπικότητα. Αν έχεις προσωπικότητα σημαίνει ότι μπορείς και το κάτι παραπάνω, αντέχεις, δεν κλατάρει ο ψυχισμός σου. Το πρόβλημα με τους παίκτες ήταν να εμπιστευτούν το πρότζεκτ του ΟΦΗ. Ήταν δύσκολο να πείσεις έναν παίκτη να έρθει στον ΟΦΗ και να μην προτιμήσει τη Λόκερεν, για παράδειγμα. Και το θέμα είναι να έχει και εμπορική αξία. Να ακουστεί στην αγορά ότι ο ΟΦΗ έδωσε έναν παίκτη στο εξωτερικό, σε μία μεγάλη ομάδα. Αρχίζει και αποκτά ενδιαφέρον, μαθαίνουν οι ξένοι τι γίνεται εδώ. Αν πω σε κάποιον ότι έχω έναν καλό ποδοσφαιριστή, 100% θα δώσει τα λεφτά γιατί με εμπιστεύεται.

Ο Σεμέντο πήγε στην Εθνική ομάδα. Εκεί υπάρχουν παίκτες που παίζουν Αγγλία, Ολλανδία και Γαλλία. Ρωτάνε τον Σεμέντο, μαθαίνουν για τον ΟΦΗ, βλέπουν ότι γίνεται κάτι καλό. Ο παίκτης το λέει στον agent, o agent στο σκάουτερ και πάει αλυσίδα αυτό. Σηκώνεις το brand του ΟΦΗ έτσι.

Όταν κάνω σκάουτινγκ και εξετάζω τους Έλληνες κοιτάζω την ευφυΐα και την προσωπικότητα. Ό,τι κοιτάζω και στον ξένο, αλλά στον ξένο γνωρίζω το background. Με τον Έλληνα είναι αλλιώς, αλλά σημασία έχουν αυτά τα δύο στοιχεία. Κοιτάζω συνολικά την εικόνα του, δεν με ενδιαφέρει αν κάποιος παίκτης έχει κάνει κοιλιά. Αν πάω και δω ένα παιχνίδι στη Σουηδία, για παράδειγμα, που εκεί παίζουν με μεγάλες μπάλες, διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού από τον δικό μας, μπορώ να διακρίνω αν ένας παίκτης στο δικό μας σύστημα θα παίξει καλύτερα. Δεν κοιτάζεις αν η απόδοσή του στο συγκεκριμένο ματς είναι καλή. Κοιτάζουμε το παραπέρα, εξετάζουμε αν ο παίκτης ταιριάζει σε εμάς. Αυτό είναι το σκάουτινγκ. Δεν θα πάω να δω τον Μέσι. Στο σκάουτινγκ πας να δεις άλλα πράγματα.

Το θέμα του στόπερ ήταν επιλογή μας

Υπάρχει και το εσωτερικό σκάουτινγκ. Βλέπεις έναν παίκτη που γίνεται καλύτερος μέσα από το δικό μας παιχνίδι, αναδεικνύεται. Στα μάτια του κόσμου επικρατεί η λογική «τι είναι αυτοί οι παίκτες, να φύγουν όλοι!». Εγώ, όμως, δεν μπαίνω σε αυτό το τρυπάκι. Τον Τσιλιανίδη τον παρακολουθώ από μικρή ηλικία και βλέπω πράγματα με βάση το δικό μας παιχνίδι. Ξέρω ποιος ήταν ο Κώστας ο Γιαννούλης. Τον φώναξα και του είπα «οκ, για τα επόμενα 2-3 χρόνια θα παίξεις σε αυτή τη θέση». Ο Νέιρα μέχρι τον Δεκέμβριο δεν ήταν καλός, τον έπιασα και του είπα κάποια πράγματα, τα βάλαμε σε μια σειρά, του είπα θα παίξεις εκεί για να έχεις διάρκεια. Αυτό έχει να κάνει με το εσωτερικό σκάουτινγκ. Οι παίκτες το αποδέχονται γιατί ξέρουν ότι θα γίνουν καλύτεροι. Είναι χαρούμενοι, το βλέπεις στις προπονήσεις. Ξέρουν πώς ό,τι λέμε το λέμε για καλό τους.

Στο περιβόητο θέμα του στόπερ, ήταν επιλογή. Απλά ψάχναμε και έναν κεντρικό αμυντικό για να έχουμε βάθος. Σε αυτό που θέλαμε, δηλαδή αντίληψη παιχνιδιού, δεν βρίσκαμε κάτι. Βρίσκαμε τους κλασικούς κεντρικούς αμυντικούς. Το βρήκαμε την τελευταία στιγμή με τον Κουτρουμπή. Ο Γιώργος μπορεί να παίξει αυτή τη θέση, απλώς ήθελε το χρόνο του για να γίνει fit. Κι εδώ ερχόμαστε πάλι στην κουβέντα για το σκάουτινγκ. Είπαμε, λοιπόν, ότι ο Νάστος εφέτος θα γυρίσει πίσω.

Μία με δύο μεταγραφές τον χειμώνα

Όλο αυτό που βλέπετε στον ΟΦΗ δεν σταματάει καθόλου. Είμαστε focus 24 ώρες το 24ωρο. Για παράδειγμα, τώρα δημιουργείται μία ανάγκη στο 6 λόγω του προβλήματος του Μεγιάδο. Δεν είναι, όμως, μόνο ανάγκη, το θέλουμε. Θέλουμε τους καλούς παίκτες. Αν βρω έναν καλό ποδοσφαιριστή δεν σημαίνει ότι δεν θα τον πάρω επειδή έχω, για παράδειγμα, τον Μεγιάδο. Αν βρω αύριο έναν νέο Σεμέντο, θα τον κλείσω. Δεν είναι η ανάγκη ότι θέλω κι άλλον στη θέση του Σεμέντο, αλλά αν βρω κάποιον καλό θα τον κλείσω. Δεν σταματάει το σκάουτινγκ. Θέλω να πω ότι έχει διαφορά να δημιουργούνται ανάγκες και διαφορετικό να αναζητούμε παίκτες συνεχώς. Ναι, τώρα θα πάμε για 6άρι με βάση, φυσικά, αυτό που θέλουμε. Να μπορεί να υπηρετήσει το πλάνο. Τον Δεκέμβριο πάμε για λίγες κινήσεις. Τώρα είναι πιο ξεκάθαρο το πράγμα, ίσως 1-2. Θέλουμε παίκτες που θα παίξουν ρόλο και του χρόνου, όχι «μπαλώματα». Μην ξεχνάτε ότι έρχονται και παίκτες από πίσω, ο Στάικος, ο Μίγγος, ο Δεληγιαννίδης και φυσικά ο Κουτρουμπής".

Ο ΕΦΕΤΙΝΟΣ ΟΦΗ ΚΑΙ ΤΟ DNA

Ο ΟΦΗ που αρέσει σε όλη την Ελλάδα, ο ΟΦΗ που έχει "κλέψει" τις εντυπώσεις, ο ΟΦΗ που θέλουν να μιμηθούν. Ο Γιάννης Σαμαράς αναλύει όλο αυτό που βλέπουμε εφέτος, το ποδοσφαιρικό πρότζεκτ που αποδίδει. Γιατί στην Ελλάδα δεν βάζουμε το ποδόσφαιρο πάνω απ' όλα; Γιατί στην Ελλάδα δεν έχουμε τη γνώση που απαιτείται;

"Για εμάς είναι σημαντικό που είχαμε αυτή την εικόνα με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό. Είναι σημαντικό να πηγαίνεις στο Καραϊσκάκη και να παίρνεις την κατοχή από τον Ολυμπιακό. Εγώ κοιτάζω τη μεγάλη εικόνα. Και πέρυσι προσπαθήσαμε, στο δεύτερο μισό της σεζόν, να παίξουμε το ίδιο, επιθετικά, σε ανοιχτό γήπεδο. Γιατί είναι η φιλοσοφία μας αυτή, αλλά και γιατί κυνηγούσαμε βαθμούς. Αλλά δεν μπορούσαμε σε μεγάλο βαθμό. Καταλαβαίνω τη νοοτροπία που είχαμε, αλλά αν θέλουμε να λεγόμαστε καλή ομάδα, τότε πρέπει να κρατάμε την μπάλα. Οι καλές ομάδες κρατούν την μπάλα, αυτές ορίζουν το παιχνίδι.

Ο ΟΦΗ στο γήπεδό του εφέτος έχει 60.3% κατοχή της μπάλας. Έτσι κι αλλιώς οι ομάδες πρέπει να μαθαίνουν να έχουν την κατοχή. Να μπορώ να κάνω εγώ κοντρόλ το παιχνίδι και όχι αυτό εμένα, αυτό σημαίνει κατοχή. Αν έχω ένα τέμπο, να μπορώ να το ορίζω εγώ. Είτε γρήγορα είτε αργά. Το παιχνίδι έχει αλλάξει τα τελευταία 20 χρόνια. Αν θέλεις λοιπόν να λέγεσαι Σίτι ή Λίβερπουλ ή Μπαρτσελόνα, εκεί θα σε βγάλει το παιχνίδι. Εφόσον θέλουμε να γίνουμε ανταγωνιστικοί τότε πρέπει να πάμε ένα επίπεδο πάνω.

Είναι απλά τα πράγματα: αν θες να ανέβεις επίπεδο τότε το νούμερο ένα που κοιτάζεις είναι το γκολ. Η Σίτι, για παράδειγμα, για να είναι ανταγωνιστική στην Premier League πρέπει να σκοράρει, να βγάλει 100 γκολ. Δείτε στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα τι γίνεται. Αν είμαι Αγιαξ, για να είμαι ανταγωνιστικός τότε πρέπει να κάνω 100 γκολ. Αν κάνω 70, με πετάει απ' έξω.

Άρα, για να έχω γκολ τότε πρέπει να είμαι καλός στο τεχνικό κομμάτι. Να έχω πρέσινγκ και συνδυαστικό ποδόσφαιρο. Να παίρνω την μπάλα πίσω σε 6-7-8 δευτερόλεπτα. Αρχίζεις, λοιπόν, να το φτιάχνεις αυτό. Βλέπεις τι έχεις, το 6άρι σου, το 8άρι σου, το 10άρι σου και σιγά-σιγά το χτίζεις. Ο ΟΦΗ πέρυσι είχε 30 γκολ. Με αυτά τα γκολ δεν μπορούσε να πάει πουθενά. Εφέτος βλέπεις τα γκολ και τις επιθέσεις που κάνουμε και είμαστε στις δύο πρώτες θέσεις. Είναι σημαντικό, λοιπόν, αυτό να το περνάμε στην ομάδα. Από τα μικρά παιδιά έως την πρώτη.

Εμείς έχουμε 11 παίκτες. Δεν έχουμε 10 και τον τερματοφύλακα. Γι' αυτό οι δικοί μας τερματοφύλακες πρέπει να μπορούν να παίξουν με τα πόδια. Αυτό είναι το μοντέρνο ποδόσφαιρο. Ο σύγχρονος τερματοφύλακας 7 στις 10 φορές χρησιμοποιεί τα πόδια του. Το βλέπουμε και στον δικό μας τρόπο ανάπτυξης. Βλέπουμε τον Σωτηρίου και τον Γουάλι, πώς χρησιμοποιούν τα πόδια τους. Ο Δημήτρης δουλεύει σε αυτό από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ο Γουάλι είναι τρομερός σε αυτό, «διαβάζει» το παιχνίδι, βλέπει τον ελεύθερο παίκτη. Το θέμα είναι η δουλειά, να μαθαίνουμε να βγάζουμε την μπάλα σωστά για να έχουμε παιχνίδι κατοχής. Η καλή ομάδα εκεί φαίνεται.

Την περίμενα την πρόοδο. Όταν φέρνεις τους παίκτες που θέλεις και ξέρεις τι θα κάνουν, τότε περιμένεις ότι θα πας καλύτερα. Εγώ, λοιπόν, την περίμενα την εφετινή πρόοδο. Ξέρουμε ότι τώρα δημιουργούμε μία βάση, τώρα μας ξέρουν όλοι, μας δείχνουν σεβασμό. Ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός μας σεβάστηκαν, δεν μας κέρδισαν εύκολα. Δεν το είχαμε αυτό. Έλεγαν θα πάω στον ΟΦΗ να κερδίσω και να φύγω. Για να βρούμε πάλι ταυτότητα παίζει ρόλο να έρθει ο Ολυμπιακός να σου δώσει το χέρι μετά τον αγώνα και να σου πει «φίλε, μπράβο, ήσουν καλός». Toν σεβασμό τον κατακτάς παίζοντας. Ο ΟΦΗ είναι μεγάλος, ναι, αλλά πού ήταν ο ΟΦΗ τα τελευταία χρόνια; Μεγάλος γίνεσαι όταν κατακτάς τον σεβασμό.

Το θέμα είναι αυτό που θέλεις να προσφέρεις στον κόσμο. Πάω στην Αγγλία και βλέπω, για παράδειγμα, Πόρτβεϊλ-Τρανμίρ και περπατάω μετά το τέλος του αγώνα και είμαι χαρούμενος. Είδατε εφέτος το Βόλος-ΟΦΗ, είχε συνολικά 33 τελικές, ήταν ένα παιχνίδι υψηλού επιπέδου.

Όλοι φταίμε που στην Ελλάδα δεν έχουμε τη νοοτροπία του καλού ποδοσφαίρου. Έχει να κάνει με το αισθητικό κομμάτι και τη γνώση. Έξω υπάρχουν αθλητικές διοικήσεις, που σημαίνει ότι μπορούν να καταλάβουν από ποδόσφαιρο. Ο Φαν ντερ Σαρ, για παράδειγμα, φωνάζει τον προπονητή του Άγιαξ και του λέει «κόουτς, αυτό το ποδόσφαιρο θα παίξουμε». Γιατί το κάνει αυτό; Γιατί όλα είναι μία αλυσίδα. Ο κόσμος, το εμπορικό κομμάτι, η παραγωγή παικτών, οι πωλήσεις, όλα. Εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε youth system, να πούμε δηλαδή ότι βγάλαμε 200 παίκτες για υψηλό επίπεδο. Στο εξωτερικό το αρχίζουν από νωρίς, από μικρή ηλικία. Σε αυτό το κομμάτι εκπαιδεύονται όλοι.

Θέλω να μας γνωρίσει όλη η Ευρώπη

Θα σας πω ένα παράδειγμα. Οι δημοσιογράφοι που ήρθαν εφέτος το καλοκαίρι στην προετοιμασία του ΟΦΗ στην Ολλανδία, κάθονταν μακριά. Και λέω στον Μανώλη (σ.σ. Μανώλη Βογιατζάκη) να πει στα παιδιά να έρθουν κοντά, στον πάγκο, να βλέπουν. Η νοοτροπία στην Ελλάδα είναι διαφορετική, είμαστε κλεισμένοι στον κύκλο μας. Αν δεν βγεις από εκεί, πώς θα προχωρήσει το ίδιο το ποδόσφαιρο, πώς θα πάμε μπροστά; Όταν ακόμα μιλάμε για τα αυτονόητα πώς θα φτάσουμε τους άλλους; Πρέπει, επιτέλους, να πάμε σε ένα άλλο επίπεδο. Εμένα δεν με ενδιαφέρει η αντιπαλότητα, δεν με ενδιαφέρουν οι άλλες ομάδες γιατί πάνω απ' όλα έχω το ποδόσφαιρο. Τι σημαίνει ποδόσφαιρο; Το ύφος, το ήθος, το fair play, η τακτική, η τεχνική, να προσπαθώ να κερδίζω, να γίνομαι καλύτερος κάθε μέρα. Για μένα είναι πρόκληση αυτό που κάναμε. Το ήξερα, όμως. Εγώ και ο Γιώργος (σ.σ. Σαμαράς) ξέραμε ότι θα φτάσουμε εκεί. Πρέπει να μεγαλώσουμε. Αν εγώ νιώθω ανασφαλής και δεν έχω τη γνώση, πώς θα προχωρήσω; Με τη γνώση αισθάνομαι ασφαλής. Στην Ολλανδία, στην Αγγλία, στη Γερμανία το κάνουν. Βγάζουν 10-15 πράγματα και αυτά ακολουθούν. Οποιος θέλει ακολουθεί το «τρένο».

Για να μεγαλώσουμε, λοιπόν, πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο παιχνιδιού μας. Θέλω να κάνω 400 επιθέσεις, να τελειώσει η χρονιά και να είμαι πρώτος. Μπορώ να έχω 100% κατοχή; Θέλω να πατήσω κάπου. Εφέτος πήραμε όλες τις κατοχές, είμαστε πρώτοι στις επιθέσεις, στις ντρίμπλες, αν δούμε όλα τα νούμερα έως τώρα έχουμε πολλές πρωτιές. Ο κόουτς δουλεύει πάνω σε αυτό, άρα όποιος έρχεται στον ΟΦΗ γνωρίζει καλά πού έρχεται και τι παίζουμε. Δεν θέλουμε να μας γνωρίζει μόνο η Ελλάδα, θέλω να με γνωρίσει όλη η Ευρώπη. Να μάθουν ότι έχουμε ένα ποδοσφαιρικό πρότζεκτ και ο κάθε Σεμέντο να θέλει να έρθει στον ΟΦΗ. Να εμπιστεύονται τον ΟΦΗ. Εμείς θέλουμε να αποκτήσουμε τη βάση και πάνω σε αυτή να γινόμαστε κάθε χρόνο καλύτεροι. Αν εγώ έχω το ποδόσφαιρο στο φεγγάρι τότε και ο ΟΦΗ πρέπει να είναι εκεί.

Όπως με Γκέραρντ

Ο ΟΦΗ του Γκέραρντ είχε την ίδια νοοτροπία, απλά το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει. Ημασταν ανταγωνιστικοί, είχαμε αποκτήσει τον σεβασμό των αντιπάλων. Το ίδιο θέλουμε και τώρα, να είμαστε ανταγωνιστικοί. Έχουμε την ίδια νοοτροπία. Θέλουμε να κάνουμε επιθέσεις, να κρατήσουμε την μπάλα, να δείξουμε ότι κάτι κάνουμε γι' αυτό το παιχνίδι. Θέλουμε να καταλάβει ο κόσμος ότι έχουμε μία συγκεκριμένη ταυτότητα. Να χαιρόμαστε το ποδόσφαιρο, να γουστάρει ο παίκτης, να αισθάνεται ελεύθερος, να μην τον φοβίζει το λάθος. Ποδόσφαιρο παίζουμε, θα γίνει και το λάθος, αλλά προχωράμε. Στο επόμενο δευτερόλεπτο έρχεται η επόμενη φάση, δεν γίνεται να μένουμε στο λάθος, κοιτάμε την επόμενη μπάλα. Ο κόσμος έρχεται και χειροκροτάει γιατί καταλαβαίνει το παιχνίδι, βλέπει ότι παίζουμε ποδόσφαιρο. Οι φίλαθλοι δεν είναι κάτι το ξεχωριστό, στα εντός έδρας είχαν μία απίστευτη συμπεριφορά. Έφευγαν γεμάτοι, χαρούμενοι. Οι αξίες δεν πρέπει να χαθούν.

Το ποδόσφαιρο έχει τεράστια δύναμη. Πρέπει να το περάσουμε σωστά στην πόλη. Από πέρυσι μέχρι εφέτος έχουμε ανέβει, του χρόνου πάμε για πιο πάνω. Χαίρομαι που είδα τους παίκτες του ΠΑΟΚ να κάνουν τούμπες που μας κέρδισαν. Αυτό σημαίνει πόσο πολύ μας υπολόγιζαν. Αυτό το πράγμα, λοιπόν, πρέπει να το μεγαλώσουμε".

Ο ΚΟΣΜΟΣ, Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ

Από πέρυσι, στο δεύτερο μισό, ο κόσμος στάθηκε στο πλευρό της ομάδας, αγκάλιασε την προσπάθεια. Οι επικεφαλής το αναγνώρισαν, τους συγκίνησε όλο αυτό. Η νοοτροπία αλλάζει, ο κόσμος του ΟΦΗ γίνεται υπόδειγμα για όλη την Ελλάδα. Το Γεντί Κουλέ γίνεται ένα καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο.

"Αυτό που έκανε πέρυσι ο κόσμος στο δεύτερο μισό, ήταν απίστευτο, ήταν καταπληκτικό. Μας συγκίνησε. Όταν βλέπεις μία τέτοια συμπεριφορά τότε πας σε άλλο επίπεδο. Οταν ακούς καλά λόγια από όλους, αυτό έχει αντίκτυπο στην πόλη μας. Είναι μεγάλη διαφήμιση για τον ΟΦΗ και το Ηράκλειο όλο αυτό. Εντάξει, έχουμε το θέμα με τα πρόστιμα, αλλά υπάρχει μία ανοχή γιατί δεν μπορείς να αλλάξεις τελείως από τη μία μέρα στην άλλη. Χρειάζεται μία ομαλή μετάβαση. Καταλαβαίνω ότι του Μάικ δεν του αρέσει αυτό με τα πρόστιμα, ούτε του Γιώργου του αρέσει. Ούτε εγώ το θέλω αυτό, αλλά χρειάζεται κατανόηση. Δεν μπορούμε να γίνουμε ξαφνικά Ντόρτμουντ, χρειάζεται χρόνος. Εφέτος έχουμε παίξει 5 παιχνίδια και βλέπεις τη διαφορά στη συμπεριφορά του κόσμου. Η αλλαγή νοοτροπίας ξεκινά από τον ίδιο μας τον εαυτό. Το θέμα είναι να θέλω εγώ να αλλάξω, όχι να μου το πουν. Το καλό είναι ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο. Είμαι πολύ ικανοποιημένος με τη συμπεριφορά του κόσμου.

Μου λέει πολλά ο κόσμος. Είναι πολλά τα θετικά μηνύματα. Οι περισσότεροι μου λένε να κάνουμε υπομονή. Μου λένε ότι τους αρέσει αυτό που βλέπουν. Είναι υπερήφανοι που είναι ΟΦΗ, είχαν χρόνια να το ζήσουν αυτό. Είναι σπουδαίο να βλέπεις παιδιά στις εξέδρες, είναι σπουδαίο να φεύγει ο κόσμος από το γήπεδο και να του έχεις προσφέρει κάτι".

TA PLAYOFFS, ΤΟ VAR ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥ ΦΑΝ ΣΙΠ

Η συζήτηση πήγε και στις εφετινές αλλαγές. Super League με VAR και πλέι οφ, Εθνική με Ολλανδό προπονητή και μοντέλο αλά ΟΦΗ.

"Για μένα είναι θετικό βήμα και τα πλέι οφ και το VAR. Όλα τα σπορ έχουν τεχνολογία, το μπάσκετ, το τένις, το κρίκετ. Το σωστό είναι αυτό, για να απονέμεται δικαιοσύνη. Με το VAR στο τέλος θα μένουν 40 φάσεις. Στο πρόσφατο παρελθόν ήταν χιλιάδες οι φάσεις και χανόμασταν σε αυτές. Δεν θέλω να βλέπω το ποδόσφαιρο στο παρελθόν, δεν θέλω να βλέπω καταστάσεις που δημιουργούσαν φανατισμό. Το VAR βοηθάει τον κόσμο, βοηθάει στη συμπεριφορά του. Δεν υπάρχει ένταση, δεν υπάρχει η καχυποψία, το βλέπεις στις αντιδράσεις των φιλάθλων. Το VAR είναι καθαρό, πρέπει να μπαίνουμε στην εποχή της τεχνολογίας. Υπάρχει σεβασμός στο παιχνίδι.

Συμφωνώ με τα πλέι οφ. Είναι πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα και δίνει περισσότερα παιχνίδια. Είναι καλό για όλους. Τα περισσότερα παιχνίδια σε προετοιμάζουν καλύτερα για την επόμενη μέρα. Δεν γίνεται ο Ολυμπιακός, για παράδειγμα, που συμμετέχει στο Champions League να παίζει 30 παιχνίδια και οι άλλοι να παίζουν 40-50. Πώς θα τους ανταγωνιστείς; Το ότι εφέτος στην πρώτη εξάδα θα υπάρχουν ακόμα 10 παιχνίδια, θα βοηθήσει τις ομάδες.

Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό από το Φαν'τ Σιπ. Αλλάζει το παιχνίδι της Εθνικής, θέλει την μπάλα, θέλει να επιτεθεί, θέλει να παίξει επιθετική άμυνα. Πάει σε ένα μοντέλο αντίστοιχο του ΟΦΗ. Το χρειαζόμαστε. Μακάρι να φτάσει και στις μικρές Εθνικές. Ελπίζω να έρθει η μέρα να δούμε παίκτη του ΟΦΗ στην Εθνική, αυτό θέλουμε. Η χαρά μας -και βλέπουμε ότι αρέσει και στον κόσμο- είναι που παίζουμε με πολλούς Έλληνες, φτάσαμε να έχουμε 7 στους 11. Το είχαμε πει ότι στόχος μας είναι αυτός, να παίζουμε με όσο περισσότερο Έλληνες γίνεται. Χαιρόμαστε όταν ακούμε Ελληνες παίκτες να λένε ότι στη μοναδική ομάδα που μπορώ να παίξω είναι ΟΦΗ. Μας γεμίζει αυτό. Στενοχωριέμαι που δεν βλέπω πολλούς Έλληνες στις άλλες ομάδες. Δεν έχω θέμα με τους ξένους, σέβομαι όλο τον κόσμο. Απλά αφήσαμε λίγο πίσω τον Έλληνα ποδοσφαιριστή. Όσες ομάδες στο εξωτερικό άφησαν τη βάση τους, γύρισαν ξανά σε αυτή. Ανέπτυξαν το σκάουτινγκ και στηρίζονται σε δικά τους παιδιά".

Ο ΚΩΦΙΔΗΣ ΚΑΙ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Ο Σάββας Κωφίδης μίλησε πρόσφατα για τους μετανάστες και τον ρατσισμό που βιώνουν. Ο Γιάννης Σαμαράς, γιος μεταναστών, γνωρίζει καλά το όλο θέμα και δεν θα μπορούσε να είναι σε διαφορετική ρότα από τον Κωφίδη. Ο συντονιστής των τμημάτων υποδομής του ΟΦΗ είπε αυτά ακριβώς που πρεσβεύουν τον σύλλογο.

"Ο Σάββας είναι αυτό, έχει μία συγκεκριμένη στάση ζωής και γι' αυτό τον αγαπάμε όλοι. Δεν μου έκαναν έκπληξη οι δηλώσεις του. Είμαι γιος μεταναστών, τις δεκαετίες ΄60-΄70 ήταν σκληρά τα πράγματα. Ήμασταν θύματα ρατσισμού, ζήσαμε ρατσιστικά φαινόμενα σε ακραίο βαθμό. Σίγουρα η κατάσταση βελτιώθηκε με το πέρασμα των ετών. Είναι δυνατόν να μιλάμε για ρατσισμό; Μπορεί όλοι να είναι αγαπημένοι; Τι σημαίνει ότι είσαι ξένος; Εγώ, δηλαδή, επειδή είμαι Έλληνας δεν ξέρω από ποδόσφαιρο; Το έζησα και αυτό. Ρατσισμός είναι αυτό που ζούμε και στα γήπεδα, που βρίζουν οι φίλαθλοι. Σημασία έχει ο άνθρωπος. Ο Μπούσης είναι γιος μεταναστών, είμαστε το ίδιο. Ξέρει πολύ καλά στην Αμερική τι σημαίνει ρατσισμός. Ήταν απολύτως λογικό που έπλεξε το εγκώμιο του Κωφίδη. Ο Μάικ ξέρει καλά τον ρατσισμό".

Ο ΑΓΙΑΞ, Ο ΚΡΟΪΦ ΚΑΙ Ο ΜΕΣΙ

Στον επίλογο, συζητήσαμε με τον κ. Σαμαρά και εκτός των ελληνικών συνόρων. Για το «φαινόμενο» Αγιαξ, για τον άνθρωπο που τον ενέπνευσε και είναι το ίνδαλμά του, για το μοντέρνο ποδόσφαιρο και πώς αυτό εξελίσσεται μέσα από τις Ακαδημίες.

"Ο Αγιαξ τα τελευταία 50 χρόνια είναι μοναδικός σε αυτό που κάνει. Δεν είχε χαθεί από το προσκήνιο τα τελευταία χρόνια, απλά έχει αλλάξει ο ανταγωνισμός. Τη δεκαετία '80 και '90 ο Άγιαξ ήταν στην κορυφή. Πάντα έκανε παραγωγή παικτών, δείτε πόσοι ποδοσφαιριστές βγήκαν από εκεί. Αυτό δεν έχει σταματήσει να γίνεται, απλά το σκάουτινγκ στην Ολλανδία ήταν σχεδόν μονοπώλιο. Όταν πήγαιναν στη Σκανδιναβία και έπαιρναν παίκτες, ήταν μόνοι τους. Οι Ολλανδοί έβλεπαν πολύ πιο μπροστά το σκάουτινγκ, αλλά πλέον όλοι μπήκαν σε αυτό, ακολούθησαν το ίδιο μοντέλο. Όταν εγώ πήγαινα στη Σκανδιναβία για να δω έναν ποδοσφαιριστή, ήμουν μόνος μου. Αν έβλεπα και κάποιον άλλον έλεγα ότι θα είναι Ολλανδός. Τώρα πας και βλέπεις 2000 άτομα, βλέπεις Ιταλούς, Γερμανούς, Άγγλους. Άλλαξαν οι πλατφόρμες, άλλαξαν όλα και ο ανταγωνισμός έχει ανέβει. Τον παίκτη που έβλεπαν οι Ολλανδοί τώρα τον αγοράζει η Έβερτον ή ο Γερμανός. Δεν είναι πια μονοπώλιο. Μέχρι πριν 10 χρόνια οι ομάδες αγόραζαν από τις ολλανδικές ομάδες και κατάλαβαν ότι αντί να αγοράζουν μπορούν να κάνουν αυτό που κάνουν οι Ολλανδοί. Έδωσαν τεράστια βάση στις Ακαδημίες και στην παραγωγή παικτών. Ανέπτυξαν το youth και το σκάουτινγκ. Στο τέλος, βέβαια, πάλι από τους Ολλανδούς θα αγοράσουν, αλλά θα βγάλουν και δικούς τους παίκτες.

Δείτε τη Γερμανία. Παλιά δεν μπορούσα να δω Bundesliga, αλλά τώρα κάθομαι να δω το Βόλφσμπουργκ-Χόφενχαϊμ. Ούτε την Εθνική Γερμανίας δεν μπορούσα να δω. Έκατσαν, όμως, οι Γερμανοί και ανέπτυξαν το σκάουτινγκ και είδατε τι πέτυχαν.

Ο Αγιαξ, λοιπόν, τα τελευταία χρόνια ανεβαίνει ξανά γιατί τα παιδιά που ήταν από κάτω ήταν καλά. Και μαζί βρέθηκαν στην πρώτη ομάδα. Είναι, δηλαδή, μία καλή φουρνιά ποδοσφαιριστών που ξεκίνησαν από τις μικρές ηλικίες και έφτασαν να παίζουν στη μεγάλη ομάδα. Τώρα σκέφτονται την επόμενη φουρνιά. Θα είναι το ίδιο καλή με αυτή; Εκεί επικεντρώνονται, πλέον. Δεν μένουν στο τώρα. Αυτό θέλουμε να κάνουμε κι εμείς. Να είμαστε ανταγωνιστικοί. Θέλουμε να στηριχτούμε στο σκάουτινγκ και στο youth.

Ο αγαπημένος μου παίκτης και προπονητής είναι ο Κρόιφ. Αυτόν ακολουθώ. Ο Γιόχαν για μένα είναι ψηλά. Τον έχω μελετήσει και ταυτίζομαι μαζί του σε πάρα πολλά πράγματα. Πριν τον τελικό του '87 που παίξαμε με τον Ηρακλή, πήγαμε με τον Γρηγόρη τον Τσινό και είδαμε το Άγιαξ-Λοκομοτίβ Λειψίας που έγινε στο Ολυμπιακό Στάδιο, τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Αν δεν κάνω λάθος έπαιζε και ο Φαν'τ Σιπ. Τώρα μου αρέσει πολύ σαν παίκτης ο Ντε Μπρούινε. Μου αρέσει πολύ και σαν προπονητής ο Γκουαρδιόλα. Στο δίλημμα Μέσι-Ρονάλντο, προτιμώ Μέσι. Βέβαια, μιλάμε για δύο μεγάλους παίκτες που έχουν γράψει ιστορία, αλλά εγώ είμαι πιο κοντά στον Μέσι".

Photo Credits: Eurokinissi