Όσοι περίμεναν με λαχτάρα το περασμένο καλοκαίρι να δουν Βραζιλία και Αργεντινή στον τελικό του Μουντιάλ για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης έμειναν με την πίκρα καθώς αμφότερες αποκλείστηκαν στα προημιτελικά, όμως απόψε είναι η ευκαιρία τους να απολαύσουν λάτιν σόου...

Το μεγαλύτερο ντέρμπι του κόσμου σε επίπεδο εθνικών ομάδων αναβιώνει απόψε (19.00, ΝΕΤ) για 96 φορά, με την "αλμπισελέστε" να κοντράρεται με τη "σελεσάο" στο 50.000 θέσεων "Ιντερνασιονάλ Καλίφα" της Ντόχα, στο Κατάρ, σε μία αναμέτρηση που είναι μεν φιλική αλλα δεν παύει να αποτελεί κομμάτι της τεράστιας ιστορίας που ενώνει αλλά και χωρίζει αυτά τα δύο ποδοσφαιρικά μεγαθήρια της Λατινικής Αμερικής.

Και πως να μην αντιμετωπίζεται έτσι όταν ο Ροναλντίνιο επιστρέφει μετά από 19 ολόκληρους μήνες απουσίες από την Εθνική Βραζιλίας (τελευταία του συμμετοχή την 1η Απρίλη του 2009, στο 3-0 επί του Περού), ο Μέσι περιμένει να γευτεί για πρώτη φορά τη χαρά της νίκης κόντρα στη Βραζιλία σε διεθνές παιχνίδι και όλη η Αργεντινή έχει πέσει πάνω από τον 21άχρονο Παστόρε περιμένοντας μετά τα θαύματά του με την Παλέρμο να γίνει ο... Ρικέλμε αυτής της δεκαετίας;

Την ίδια ώρα όλοι περιμένουν με εξαιρετικό ενδιαφέρον να δουν το πρώτο σοβαρό τεστ για την ανανεωμένη "βερντεόρο" του Μάνο Μενέσες μετά τις νίκες με ΗΠΑ, Ιράν, Ουκρανία (εκτός αποστολής μεγάλα ονόματα όπως οι Ζούλιο Σέζαρ, Λούσιο, Ζουάν, Ντάγκλας Μάικον) αλλά και πόσο δυνατή παραμένει η Αργεντινή του Σέρχιο Μπατίστα παρά τις απουσίες λόγω τραυματισμού των Τέβες, Ν.Μιλίτο, Σαμουέλ και Αγουέρο.

Η μία λοιπόν κάνει τα πρώτα της βήματα ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου που θα φιλοξενήσει σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια στο σπίτι της και η δεύτερη θέλει να δείξει πόσο έτοιμη είναι για τον μεγάλο άμεσο στόχο της που δεν είναι άλλος από το Κόπα Αμέρικα που θα γίνει στην πατρίδα της το καλοκαίρι του 2011, από την 1η μέχρι τις 24 Ιουλίου.

Μετρώντας λοιπόν αντίστροφα λοιπόν για την έναρξη της "μητέρα των μαχών", το Sport24.gr επιχειρεί ως πρελούδιο να σας παρουσιάσει τα 24 μεγάλα γεγονότα που έχουν φτιάξει το επιβλητικό ψηφιδωτό του μύθου της Αργεντινής και της Βραζιλίας αλλά και της μεταξύ τους κόντρας, που κρατάει χρόνια και διχάζει εκατοντάδες εκατομμύρια ψυχές σε κάθέ γωνιά του πλανήτη. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

1. Αργεντινή και Βραζιλία "τα είπαν" για πρώτη φορά πριν από 96 χρόνια, με την Αργεντινή να επικρατεί στο φιλικό που διεξήχθη στο Μπουένος Άιρες (20/9/1914) με σκορ 3-0.

Οι "καριόκας" πήραν ωστόσο άμεση ρεβάνς αφού μία εβδομάδα ακριβώς αργότερα (27/9) επικράτησαν με 1-0 εκτός έδρας, στο πλαίσιο αγώνα των δύο ομάδων για το Copa Roca (ποδοσφαιρική διοργάνωση στην οποία αναμετρώνταν Αργεντινή και Βραζιλία από το 1914 ως το 1976).

Φυσικά από τότε έχει κυλήσει πολύ νερός στον μύλο της αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο κορυφαίων εθνικών ομάδων της Λατινικής Αμερικής αλλά και εκ των μεγαλύτερων στον κόσμο, με τις αναμετρήσεις τους να είναι παρά πέντε... 100.

Στα μέχρι τώρα 95 ιστορικά ραντεβού τους, η Βραζιλία έχει "βραχεία κεφαλή" στις νίκες με 37 συνολικά έναντι 35 της "αλμπισελέστε" (23 ματς ισόπαλα) καθώς επίσης το "πάνω χέρι" στους αγώνες που έχουν δώσει οι δύο ομάδες σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου (2 νίκες-1 ισοπαλία-1 ήττα) αλλά και σε προκριματική φάση Μουντιάλ (3 νίκες-1 ισοπαλία-2 ήττες).

Η Αργεντινή έχει πάντως από την πλευρά της να καυχιέται για την συντριπτικά υπέρ της παράδοση όταν αντιμετωπίζει τους Βραζιλιάνους στο Κόπα Αμέρικα, αφού έχει πετύχει 15 νίκες έναντι μόλις 9 της μεγάλης αντιπάλου της (8 ματς ισόπαλα).

2. Η δεκαετία του 1970 ήταν "μαύρη" για την Αργεντινή όσον αφορά στις μάχες μεταξύ των δύο εθνικών ομάδων αφού σε σύνολο 10 αγώνων για όλες τις διοργανώσεις δεν είχε επικρατήσει ούτε μία φορά, έναντι 6 νικών των Βραζιλιάνων και 4 παιχνιδιών που έληξαν ισόπαλα.

Οι νίκες που αποτελούν αναντίρρητα "σημείο αναφοράς" για τη "χώρα του τανγκό" είναι το 6-1 το 1940 (Μπουένος Άιρες) και το 5-1 του 1939 (Ρίο ντε Ζανέιρο), αμφότερες για το Κόπα Ρόκα, ενώ στιγμές θριάμβου για τη Βραζιλία είναι σίγουρα το 6-2 το 1945 (Ρίο Ντε Ζανέιρο / Κόπα Ρόκα) και το 5-1 του 1960 (Ρίο Ντε Ζανέιρο, Κόπα ντελ Ατλάντικο).

3. Οι τίτλοι που έχουν κατακτήσει οι δύο αυτές εθνικές ομάδες προκαλούν... τρόμο στους αντιπάλους τους. Η Βραζιλία έχει στη συλλογή της 5 Παγκόσμια Κύπελλα, 8 Κόπα Αμέρικα, 3 Confederations Cup / Artemio Franchi Trophy, 4 Παναμερικανικά Πρωταθλήματα, 4 Παγκόσμια Κύπελλα U20 και 3 Παγκόσμια Κύπελλα U17.

Στον αντίποδα, η Αργεντινή κουβαλάει στις πλάτες της 2 Μουντιάλ, 14 Κόπα Αμέρικα, 2 Confederations Cup / Artemio Franchi Trophy, 2 χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, 6 Παναμερικανικά Πρωταθλήματα και 6 Παγκόσμια Κύπελλα U20.

4. Στο Πρωτάθλημα Λατινικής Αμερικής του 1937 (νυν Κόπα Αμέρικα), η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο ομάδων είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο που μία νίκη της μίας επί της άλλης να θεωρείται τόσο σημαντικό γεγονός που να γεμίζει τους με εθνική υπερηφάνεια τους κατοίκους των δύο χωρών.

Στη συγκεκριμενη διοργάνωση οι λεκτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των παικτών ήταν έντονες ενώ οι οπαδοί της Αργεντινής έβγαζαν ήχους μαϊμούς θέλοντας να χλευάσουν τους ομολόγους τους Βραζιλιάνους. Με αυτή την "ωραία ατμόσφαιρα" να περιβάλλει τη διοργάνωση, οι δύο ομάδες έφτασαν στον τελικό του Μπουένος Άιρες ο οποίος δεν είχε σκορ στην κανονική του διάρκεια.

Στην παράταση η Αργεντινή πέτυχε δύο γκολ, οι Βραζιλιάνοι παίκτες αμφισβήτησαν από την πλευρά τους την ορθότητα του ενός και φοβούμενοι για τη σωματική τους ακεραιότητα (είχαν δεχτεί προπηλακισμούς εντός και εκτός του σταδίου από οπαδού της γηπεδούχου) αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το στάδιο πριν ο διαιτητής σφυρίξει επίσημα τη ληξη του τελικού.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο βραζιλιάνικος Τύπος "βάφτισε" το συγκεκριμένο ματς ως "το παιχνίδι της ντροπής" ("jogo da vergonha").

5. Μέσα στον πρώτο μήνα του 1939 έγιναν δύο ματς μεταξύ Αργεντινής και Βραζιλίας (15 και 22 Ιανουαρίου), αμφότερα στο Ρίο ντε Ζανέιρο για το Κόπα Ρόκα.

Στο πρώτο η Αργεντινή μετέτρεψε το ντέρμπι σε περίπατο αφού επιβλήθηκε με 5-1, δίνοντας έτσι ξεχωριστό χρώμα στον 2ο αγώνα καθώς οι Βραζιλιάνοι ήθελαν όσο τίποτα άλλο να πάρουν τη νίκη-ρεβάνς.

Το ματς είχε συναρπαστική εξέλιξη, με τη Βραζιλία να προηγείται 1-0, την Αργεντινή να κάνει ολική ανατροπή (1-2) και τη "σελεσάο" να ισοφαρίζει 2-2. Λίγο πριν το τέλος του 90άλεπτου ο διαιτητής, ο ίδιος που είχε διευθύνει και το προηγούμενο παιχνίδι, έδωσε ένα αμφισβητούμενο πέναλτι στη Βραζιλία, προκαλώντας θύελλα διαμαρτυριών από τους Αργεντινούς.

Ένας από αυτούς, ο Αρκάντιο Λόπες επιτέθηκε φραστικά στον διαιτητή και χρειάστηκε η παρέμβαση της αστυνομίας για να τον συνοδεύσουν εκτός γηπέδου, με τους συμπαίκτες του να αποφασίζουν μετά αό αυτό να αποχωρήσουν από το χορτάρι.

"Όλα τα λεφτά" στο παιχνίδι ήταν το πέναλτι που εκτελέστηκε σε κενή εστία από τους Βραζιλάνους (απουσία του αντίπαλου γκολκίπερ αφού οι Αργεντινοί είχαν πάει στα αποδυτήρια!) και το οποίο τους έδωσε τη νίκη με 3-2.

6. Στον τελικό του Πρωταθλήματος Λατινικής Αμερικής του 1946 το ενδιαφέρον από πλευρά των ΜΜΕ ήταν τεράστιο και όλοι προέβλεπαν ότι το ματς θα ήταν ιδιαίτερα σκληρό. Οι φόβοι αυτοί επιβεβαιώθηκαν στο 28ο λεπτό όταν ο Βραζιλιάνος Ζαίρ Ρόσα Πίντο τραυμάτισε σοβαρά σε μία διεκδίκηση της μπάλας τον αρχηγό της Εθνικής Αργεντινής Χοσέ Σάλομον.

Ακολούθησε γενική σύρραξη, με Βραζιλιάνους και Αργεντινούς να "πλακώνονται" μέσα στο γήπεδο με τη συμμετοχή της αστυνομίας, ενώ μετά την εισβολή οπαδών στον αγωνιστικό χώρο (σίγουρα δεν ήθελα να πάρουν αυτόγραφα ή φανέλες των παικτών...) οι ποδοσφαιριστές φυγαδεύτηκαν στα αποδυτήρια.

Το παιχνίδι ξανάρχισε με σημαντική καθυστέρηση μετά την αποκατάσταση της τάξης και η Αργεντινή ήταν η μεγάλη νικήτρια του τουρνουά με 2-0. Το άσχημο ήταν πως ο Σάλομον δεν κατάφερε να αποθεραπευτεί πλήρως και έτσι δεν μπόρεσε ποτέ να παίξει ποδόσφαιρο σε επαγγελματικό επίπεδο μετά από εκείνον τον τραυματισμό.

7. Ο 2ος όμιλος του δευτέρου γύρου στο Μουντιάλ του 1978 ήταν ένα μπρα ντε φερ μεταξύ Αργεντινής και Βραζιλίας, με τον τρόπο που κατάφερε η διοργανώτρια Αργεντινή να ξεπεράσει τους Βραζιλιάνους να μνημονεύεται ποικιλοτρόπως μέχρι και σήμερα...

Την πρώτη αγωνιστική οι δύο ομάδες είχαν εύκολο έργο, με τη Βραζιλία να επικρατεί με 3-0 του Περού και την Αργεντινή με 2-0 της Πολωνίας, ενώ στην 2η αγωνιστική η μεταξύ τους μονομαχία δεν έβγαλε νικητή, με την περίφημη μάχη του Ροζάριο ("A Batalha de Rosario") να μένει στο 0-0.

Έτσι οι δύο ομάδες πήγαν στην τελευταία αγωνιστική με 3 πόντους όμως η Αργεντινή είχε το αβαντάζ ότι ο αγώνας της κόντρα στο Περού θα γινόταν αρκετές ώρες μετά το τέλος του Βραζιλία-Πολωνία.

Η "σελεσάο" έκανε από την πλευρά της το καθήκον της επικρατώντας με 3-1, με την Αργεντινή να γνωρίζει ωστόσο πως έπρεπε να νικήσουν με τέσσερα γκολ διαφορά το Περού για να προκριθούν στον μεγάλο τελικό.

Το ημίχρονο έληξε 2-0 υπέρ της αλλά στο δεύτερο μέρος το Περού κατέρρευσε και η "αλμπισελέστε" άφησε στα "κρύα του λουτρού" την άσπονδη εχθρό της χάρη στο αστρονομικό 6-0.

Οι δύο ώρες διαφοράς των δύο αγώνων, το δικτατορικό καθεστώς του Βιλέδα αλλά και η ευκολία με την οποία διαλύθηκε η άμυνα του Περού στο δεύτερο 45άλεπτο (το ματς έμεινε στην ιστορία με τον τίτλο "Περουβιανή μαρμελάδα") προκάλεψαν πολλές υποψίες, οι οποίες πολλαπλιάστηκαν λόγω του γεγονότος ότι ο γκολκίπερ του Περού Ραμόν Κιρόγα ήταν γεννημένος στην Αργεντινή!

Φυσικά όλα αυτά έμειναν στην σφαίρα των ενδείξεων και όχι των αποδείξεων, και η ιστορία έγραψε: "Τελικός Μουντιάλ 1978: Αργεντινή-Ολλανδία 3-1 στην παράταση" και ο πρώτος παγκόσμιος τίτλος στην ιστορία της "αλμπισελέστε" ήταν γεγονός.

Οι Βραζιλιάνοι παρηγορήθηκαν με την τρίτη θέση νικώντας την Ιταλία στον μικρό τελικό με 2-1 και ο προπονητής τους κλαούντιο Κουτίνιο χαρακτήρισε τους παίκτες του "ηθικούς πρωταθλητές" με την αιτιολογία ότι αποκλείστηκαν χωρίς να έχουν χάσει κάποιο ματς.

8. Η κληρωτίδα είχε κέφια το 1982, με τις Βραζιλία και Αργεντινή να συμμετέχουν στον 3ο όμιλο της δεύτερης φάσης του Μουντιάλ τη Ισπανίας μαζί με την Ιταλία, σε ένα γκρουπ που δικαίως είχε πάρει τον χαρακτηρισμό "όμιλος του θανάτου".

Στην πρεμιέρα, η Ιταλία επικράτησε με 2-1 της Αργεντινής κάτι που σημαίνε πως η κάτοχος του τίτλου χρειαζόταν νίκη με τη Βραζιλία την 2η αγωνιστική για να μην αποχαιρετήσει πρόωρα τη διοργάνωση.

Για κακή της τύχη όμως η "αλμπισελέστε" έπεσε πάνω σε μία από τις θεαματικότερες ομάδες στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου, με τη Βραζιλία των Ζίκο, Σόκρατες, Φαλκάο και Έντερ να σκοράρει τρεις φορές και τους Αργεντινούς να πετυχαίνουν απλά το "γκολ της τιμής" στο τελευταίο λεπτό.

Σαν να μην έφτανε στους Αργεντίνους ο αποκλεισμός με την υπογραφή του παραδοσιακού εχθρού ήρθε και ο 22άχρονος τότε Ντιέγκο Μαραντόνα να αμαυρώσει την εικόνα του, βλέποντας απευθείας κόκκινη κάρτα για σκληρό φάουλ στον Ζοάο Μπατίστα.

9. Έχουν περάσει 20 ολόκληρα χρόνια από την τελευταία φορά που Αργεντινή και Βραζιλία διασταύρωσαν τα ξίφη τους σε αγώνα για την τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, με εκείνο το ραντεβού τους να έχει θριαμβευτές τους Αργεντινούς.

Το τελικό σκορ ήταν 1-0 με σκόρερ τον Κλαούντιο Κανίγια και δημιουργό τον Ντιέγκο Μαραντόνα (τράβηξε πάνω του όλη την βραζιλιάνικη άμυνα πριν σερβίρει στον συμπαίκτη του), όμως το τέλος του αγώνα είχε μπόλικη ένταση.

Και αυτό γιατί ο Βραζιλιάνος μέσος Μπράνκο κατηγόρησε το προπονητικό επιτελείο των Αργεντινών ότι του είχαν δώσει ένα μπουκάλι νερό που είχε μέσα ηρεμιστικά την ώρα του αγώνα!

Αυτό μάλιστα το παραδέχτηκε ο ίδιος ο Ντιέγκο Μαραντόνα πολλά χρόνια αργότερα κατά τη διάρκεια συμμετοχής του σε τηλεοπτικό σόου της πατρίδας του.

Με όλο αυτό το ντόρο που δημιουργήθηκε, ο αγώνας αυτός απέκτησε και την ονομασία "το ματς με τα αγιασμένα νερά", αν και η αργεντίνικη ποδοσφαιρική ομοσπονδία και ο τότε τεχνικός της ομάδας Κάρλος Μπιλάρδο, αρνήθηκε πως το συγκεκριμένο περιστατικό που κατήγγειλε ο Μπλάνκο ήταν αληθές.

10. Οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν σε επίσημο ματς έναν χρόνο αργότερα και συγκεκριμένα για τον 2ο γύρο του Κόπα Αμέρικα, με την Αργεντινή να παίρνει και πάλι τη νίκη, αυτή τη φορά με 3-2 (ο αγώνας έγινε στο Σαντιάγο της Χιλής).

Το αξιοσημείωτο όμως σε αυτό το ματς ήταν πως είχε πέντε αποβολές: οι Κανίγια και Μαζίνιο πήραν την άγουσα για τα αποδυτήρια στο 31ο λεπτό λόγω καυγά στον οποίο πρωταγωνίστησαν, για τον ίδιο λόγο είδαν την κόκκινη κάρτα στο 61ο λεπτό οι Μάρσιο Σάντος και Ενρίκε, ενώ ο Καρέκα αποχώρησε στο 80ο λεπτό, δύο μόλις λεπτά αφότου είχε περάσει ως αλλαγή!

11. Δύο χρόνια μετά, επαναλήφθηκε το ίδιο σκηνικό στο Κόπα Αμέρικα του 1993, με τις Αργεντινή και Βραζιλία να κοντράρονται σε νοκ-άουτ ματς για μία θέση στα προημιτελικά.

Ο κανονικός αγώνας στο Γκουαγιακουίλ έληξε 1-1, με τους Αργεντινούς να επικρατούν τελικά με 6-5 στα πέναλτι και να φτάνουν μέχρι την κατάκτηση του τροπαίου, νικώντας στον τελικό το Μεξικό.

12. Το Κόπα Αμέρικα του 1995 έλαβε χώρα στην Ουρουγουάη, με τις δύο ομάδες να έχουν ένα ακόμα ραντεβού μέσα στη δεκαετία του 1990.

Αυτή τη φορά ήταν για τα προημιτελικά (17 Ιουλίου), με τον Βραζιλιάνο Τούλιο Μεραβίλια να γίνεται διάσημος για το γκολ με το οποίο ισοφάρισε πέντε λεπτά πριν το τέλος, καθώς λίγο πριν στείλει τη μπάλα στα δίχτυα είχε κάνει κοντρόλ με το αριστερό του μπράτσο.

Για καλή του τύχη ο διαιτητής από το Περού, Αλμπέρτο Τεχάδα Νοριέγα, δεν είδε κάτι το αντικανονικό και το γκολ μέτρησε, για να μείνει το 2-2 μέχρι το τέλος. Η "σελεσάο" πήρε τη νίκη στα πέναλτι με 4-2 και ο αργεντίνικος Τύπος έκανε λόγο για το "χέρι του διαβόλου".

13. Στον τελικό του Κόπα Αμέρικα το 2004 (έγινε στη Λίμα του Περού) η Αργεντινή ήταν μία ανάσα από το να πανηγυρίσει την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου, όμως ο Αντριάνο της πήρε "τη μπουκιά μέσα από το στόμα", αφού έκανε το 2-2 στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης και έστειλε το μας στα πέναλτι.

Εκεί "μίλησε" η κλάση του Ζούλιο Σέζαρ ο οποίος απέκρουσε εντυπωσιακά πέναλτι του Αντρές Ντ'Αλεσάντρο, με τη "σελεσάο" να παίρνει το τρόπαιο με σκορ 4-2 στη "ρωσική ρουλέτα". Η νίκη αυτή πανηγυρίστηκε κάτι παραπάνω από τα... συνηθισμένα από πλευράς Βραζιλιάνων, αφού είχαν παραταχθεί στη διοργάνωση χωρίς τα περισσότερα μεγάλα αστέρια τους.

14. Το 2005, έναν χρόνο πριν από το Μουντιάλ της Γερμανίας, φιλοξενήθηκε από τους Γερμανούς και το Κύπελλο Συνομοσπονδιών, με τη Βραζιλία να συμμετέχει ως τελευταία κάτοχος Μουντιάλ (2002) και την Αργεντινή ως φιναλίστ του τελευταίου Κόπα Αμέρικα, από τη στιγμή που και αυτό είχε καταλήξει σε χρυσοπράσινα χέρια.

Στους ημιτελικούς η Βραζιλία απέκλεισε τη διοργανώτρια Βραζιλία και η Αργεντινή το Μεξικό, με τις δύο ομάδες να συναντιώνται έτσι για πρώτη φορά σε τελικό διοργάνωσης που είναι υπό την αιγίδα της FIFA.

Το κατ'ευφημισμόν ντέρμπι όμως μετατράπηκε σε "παράσταση για έναν ρόλο", με τους Βραζιλιάνους να κατασπαράζουν στη Φρανκφούρτη τους Αργεντινούς με 4-1, χάρη σε δύο γκολ του Αντριάνο και από ένα των Κακά και Ροναλντίνιο. Το μοναδικό τέρμα για τους Αργεντινούς σημειώθηκε από τον Αϊμάρ.

15. Ο τελευταίος τελικός μεταξύ των δύο ομάδων ήταν για το Κόπα Αμέρικα του 2007 (15 Ιουλίου, Βενεζουέλα), με τη "σελεσάο" να θριαμβεύει με 3-0 επί της "αλμπισελέστε" στο "Estadio Jose Pachencho Romero" του Μαρακαΐμπο.

Η Αργεντινή είχε την ετικέτα του μεγάλου φαβορί έχοντας μάλιστα και τον Χουάν Ρομάν Ρικέλμε που ήταν εκ των κορυφαίων παικτών στον κόσμο εκείνη τη χρονιά, όμως στο γήπεδο τα προγνωστικά πήγαν περίπατο.

Οι Βραζιλιάνοι επικράτησαν με 3-0 χάρη σε τέρματα των Ζούλιο Μπαπτίστα, Ρομπέρτο Αγιάλα (αυτογκόλ) και Ντάνι Άλβες, φέρνοντας έτσι το 8ο Κόπα Αμέρικα στην πατρίδα τους.

16. Η Βραζιλία που δεν είχε πάρει ποτέ χρυσό μετάλλιο στο ποδόσφαιρο σε Ολυμπιακούς Αγώνες και η κάτοχος του τροπαίου Αργεντινή συναντήθηκαν στις 19 Αυγούστου 2008, στον ημιτελικό των Ολυμπιακών του Πεκίνου.

Ο αγώνας αυτός είχε διαφημιστεί από πολλούς ως μία αναμέτρηση Ροναλντίνιο-Μέσι (συμπαίκτες για πολλά χρόνια στη Μπαρτσελόνα), τελικά όμως έμεινε στη μνήμη για τα πολλά σκληρά φάουλ και τις δύο αποβολές Βραζιλιάνων παικτών.

Η Αργεντινή επιβεβαίωσε τον τίτλο της πάντως καθώς επικράτησε με το καθαρό 3-0, για να πάρει στη συνέχεια το τρόπαιο επικρατώντας με 1-0 της Νιγηρίας στον μεγάλο τελικό.

Να σημειωθεί πως η παρέα του Μέσι και του Ντι Μαρία έγινε η πρώτη που πήρε δύο συνεχόμενα χρυσά μετάλλια στο ποδόσφαιρο σε Ολυμπιακούς Αγώνες τα τελευταία 40 χρόνια και η τρίτη στην ιστορία των Αγώνων μετά το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ουρουγουάη.

17. Το τελευταίο ματς μεταξύ των δύο ομάδων έλαβε χώρα στις 5 Σεπτεμβρίου 2009 στο Ροζάριο (στο ίδιο γήπεδο που έπαιξαν οι δύο ομάδες για το ΜΟυντιάλ του 1978) για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Νοτίου Αφρικής.

Τα δεδομένα πριν από τον αγώνα ήταν τα εξής: η Βραζιλία με νίκη εξασφάλιζε υπό προϋποθέσεις (έπρεπε να μη νικήσουν παράλληλα Εκουαδόρ και Ουρουγουάη) την πρόκριση στα τελικά αρκετές αγωνιστικές πριν το φινάλε, ενώ στον αντίποδα η Αργεντινή "καιγόταν" για τη νίκη καθώς κινδύνευε άμεσα να χάσει το τρένο για τα τελικά.

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα είχε "βάλει φωτιά" στο ματς προκαλώντας φραστικά τους Βραζιλιάνους όμως η ομάδα του αλλά και αρκετές από τις επιλογές του σε εκείνο το ματς δεν τον δικαίωσαν.

Οι παίκτες του Ντούνγκα έφυγαν νικητές με 3-1 από το Ροζάριο χάρη σε δύο τέρματα του Λουίς Φαμπιάνο (30', 68') και ένα του Λουιζάο (23') και πανηγύρισαν την πρώτη νίκη σε αργεντίνικο έδαφος από το 1995, ενώ στον αντίποδα οι γηπεδούχοι είχαν μόνο να θυμούνται το εξαιρετικό γκολ του Χεσούς Ντάτολο, με δυνατό αριστερό σουτ από μακρινή απόσταση.

Με εκείνη τη νίκη η Βραζιλία πήρε μαθηματικά την πρόκριση στο Μουντιάλ ενώ η Αργεντινή το πέτυχε "διά πυρός και σιδήρου", επικρατώντας στα δύο τελευταία ματς επί των Περού (2-1 με γκολ του Παλέρμο στις καθυστερήσεις) και Ουρουγουάης (1-0).

18. Από το 1993 και μετά η Βραζιλία έχει το απόλυτο "κουμάντο" σε σχέση με την Αργεντινή όσον αφορά σε κατακτήσεις τίτλων (εξαιρούνται τα δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια για τους "γαλανόλευκους").

Αυτό φανερώνουν με τον πλέον περίπτρανο τρόπο τα 2 Μουντιάλ, οι 4 νίκες σε Κόπα Αμέρικα και τα 3 Κύπελλα Συνομοσπονδιών που έχουν προσθέσει στη συλλογή τους οι Βραζιλιάνοι τα τελευταία 17 χρόνια.

19. Σε συλλογικό επίπεδο οι ομάδες της Αργεντινής έχουν πολύ μεγάλο προβάδισμα έναντι των βραζιλιάνικων, με 22 Κόπα Λιμπερταδόρες (το αντίστοιχο Τσάμπιονς Λιγκ της Λατινικής Αμερικής) στο ενεργητικό τους έναντι μόλις 14 που έχουν καταλήξει στη "χώρα της σάμπα".

Ισορροπία υπάρχει όσον αφορά στις κατακτήσεις σε Διηπειρωτικό Κύπελλο/Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων, αφού αμφότερες οι χώρες έχουν από 9 κατακτήσεις.

20. Το παράδοξο είναι πως αμφότερες οι εθνικές ομάδες έχουν κοινή μοίρα στα δύο τελευταία Μουντιάλ, αφού έχουν αποκλειστεί στα προημιτελικά.

Στα γήπεδα της Γερμανίας το 2006 η Βραζιλία αποκλείστηκε στους "8" από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Γαλλία ενώ το περασμένο καλοκαίρι το όνειρο του τίτλου έσβησε από την παρέα των Ρόμπεν και Σνάιντερ (ήττα με 2-1 από την μετέπειτα φιναλίστ Ολλανδία), ενώ στον αντίποδα η Αργεντινή αποκλείστηκε τόσο το 2006 όσο και το 2010 στα προημιτελικά από τη Γερμανία (στα πέναλτι πριν τέσσερα χρόνια, με το βαρύ 4-0 πριν μερικούς μήνες).

21. Σύμφωνα με την παγκόσμια κατάταξη που ανακοινώνει κάθε μήνα η παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία, η Βραζιλία βρίσκεται για το μήνα Νοέμβριο του 2010 στην τρίτη θέση της λίστας, πίσω μόνο από τις Ισπανία και Ολλανδία, ενώ η Αργεντινή καταλαμβάνει την 5η θέση, με τη Γερμανία να είναι η χώρα που την "χωρίζει" από την άσπονδη εχθρό της Βραζιλία.

22. Θέλοντας να απεικονίσει την τεράστια ποδοσφαιρική αντιπαλότητα μεταξύ των δύο χωρών της Λατινικής Αμερικής, ο Ντιέγκο Μαραντόνα πήρε μέρος πριν μερικά χρόνια σε ένα άκρως "τρελό" διαφημιστικό σποτ, όπου φορώντας τη φανέλα της "σελεσάο" τραγουδάει στο κέντρο του γηπέδου τον εθνικό ύμνο της Βραζιλίας δίπλα στους Κακά και Ρονάλντο.

Η συνέχεια του σποτ ακόμα πιο ευρηματική... Ο "Πελούσα" ξυπνάει από τον εφιάλτη, βλέποντας με ανακούφιση την φανέλα της Εθνικής Αργεντινής δίπλα από το κρεβάτι του, μαζί με σώρο άδεια μπουκάλια βραζιλιάνικου αναψυκτικού!

23. Η κόντρα αυτή θα διαιωνίζεται για τον απλούστατο λόγο ότι κινείται παράλληλα με την τρομακτική κόντρα Πελέ-Μαραντόνα για το ποιος είναι ο κορυφαίος παίκτης που έχει αναδείξει ποτέ η "στρογγυλή Θεά" στον 20ο αιώνα.

Μπορεί να τους χωρίζουν 20 χρόνια (πρόσφατα ο Πελέ έκλεισε τα 70 χρόνια ζωής και ο Μαραντόνα τα 50) και να μεγάλωσει αρκετά, όμως εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να "μάχονται" λεκτικά ο ένας τον άλλο, με τους εκατοντάδες εκατομμύρια θαυμαστές που έχει ο καθένας να διατυμπανίζουν καθημερινά πως το δικό τους ποδοσφαιρικό είδωλο ήταν ο κορυφαίος των κορυφαίων.

Φυσικά το δίλημμα "Πελέ ή Μαραντόνα" θα υπάρχει όσο υπάρχει ποδόσφαιρο για να μας υπενθυμίζει ότι το ποδόσφαιρο είναι πράγματι ο "βασιλιάς των σπορ".

24. ΥΓ: Είμαι σίγουρος ότι στο προηγούμενο ερώτημα ο καλός συνάδελφος στο Sport24.gr Ηλίας Ευταξίας θα προέβαλε τις ενστάσεις του, καθώς εδώ και πέντε χρόνια που τον γνωρίζω επαναλαμβάνει το εξής μότο: "Θεός ο Μαραντόνα, ποιός Πελέ".

Έχοντας την ακράδαντη λοιπόν πεποίθηση ότι αποτελεί τον Νο 1 φανατικό οπαδό της Εθνικής Αργεντινής στην Ελλάδα περιμένω με ανυπομονησία το αποψινό ματς (έστω φιλικό) και αυτό γιατί το έχω παράπονο -τόσα χρόνια που μοιραζόμαστε τα ίδια γραφεία- που δεν τον δει μία φορά με χαμογελαστό πρόσωπο μετά από το "ντέρμπι των ντέρμπι" Αργεντινή-Βραζιλία...

Mπες στο Seri του Sport24.gr και βρες τον νικητή του μεγάλου αγώνα . Μπορείς και εσύ να διεκδικήσεις ένα από τα χρηματικά δώρα. Κέρδισε μέχρι και 100.000 ευρώ!