Σαν σήμερα, στις 22 Δεκεμβρίου του 1996, ο Πίτερ Σίλτον “χιλιάρισε” τις επίσημες εμφανίσεις του στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και το Sport24.gr θυμάται την καριέρα ενός εκ των σπουδαιότερων Άγγλων τερματοφυλάκων.

Ο Πίτερ Σίλτον δεν είναι ένας απλώς ένας ρέκορντμαν. Δεν είναι καν ένας απλός τερματοφύλακας. Μαζί με τον Γκόρντον Μπανκς, είναι ο κορυφαίος Άγγλος γκολκίπερ που γνώρισε το ποδόσφαιρο. Και αν σκεφτούμε πως υπηρέτησε το άθλημα για 31 χρόνια από θέση επαγγελματία (!), κατανοούμε ότι γνωρίστηκαν εις βάθος μεταξύ τους.

Τα πρώτα βήματα στη Λέστερ, οι ιστορικές στιγμές με τη φανέλα της Νότιγχαμ, η αποτυχημένη απόπειρα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να τον αποκτήσει, το τρομερό ρεκόρ σε τελικές φάσεις Μουντιάλ, ο τζόγος και το "χέρι του θεού".

ΤΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΛΕΣΤΕΡ ΚΑΙ ΟΙ "ΕΥΛΟΓΙΕΣ" ΤΟΥ ΜΠΑΝΚΣ

Ο Σίλτον γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου του 1949. Η πρώτη γνωριμία του με το λαοφιλές άθλημα έγινε στο 13ος έτος της ζωής του και συγκεκριμένα το 1963. Τα τμήματα υποδομής της -πλέον διάσημης- Λέστερ άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες τους για εκείνον και όλα ξεκίνησαν. Ο τότε βασικός τερματοφύλακας της πρώτης ομάδας, Γκόρντον Μπανκς, ξεχώρισε αμέσως το ταλέντο του και ζήτησε από τους προπονητές του να διαχειριστούν με τη δέουσα προσοχή τον μικρό Πίτερ.

Μόλις τρία χρόνια αργότερα, στα 16 του, έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, σε ένα ματς απέναντι στην Έβερτον. Μάλιστα, τον Οκτώβρη του ίδιου έτους εισχώρησε στο κλειστό "κλαμπ" των πορτιέρο-σκόρερ, όταν βρήκε δίχτυα σε μια δυνατή απομάκρυνση από την περιοχή της ομάδας του, με την ευθύνη, φυσικά, να βαραίνει και τον αντίπαλο κίπερ.

Τα χρόνια περνούσαν και η πρόοδος του Σίλτον ήταν συνεχής. Σταδιακή, αλλά ασταμάτητη. Το 1974, έπειτα από 286 επίσημες εμφανίσεις, η Στόουκ Σίτι ξόδεψε το ποσό-ρεκόρ -για τα τότε δεδομένα των τερματοφυλάκων- των 375.000 λιρών (446.000 ευρώ), προκειμένου να τον αποκτήσει. Διένυσε τρεις “γεμάτες” σεζόν με τη φανέλα των Potters.

ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ

Τον Ιανουάριο του 1976, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επιχείρησε να εκμεταλλευτεί τα απρόσμενα οικονομικά προβλήματα που έπληξαν τη Στόουκ, καταθέτοντας προσφορά για τον Σίλτον. Η μεταγραφή χάλασε στις διαπραγματεύσεις μεταξύ παίκτη και “κόκκινων διαβόλων”.

Η “χρυσή” περίοδος της καριέρας του έμελλε να ξεκινήσει το 1977, όταν μεταγράφηκε στη Νότιγχαμ Φόρεστ κι ενώ η τελευταία είχε μόλις προβιβαστεί από τη δεύτερη κατηγορία. Την πρώτη του σεζόν, δέχθηκε 18 γκολ σε 37 παιχνίδια και οι συνάδελφοί του τον ψήφισαν ως κορυφαίο ποδοσφαιριστή της σεζόν!

Το 1979 και το 1980, πανηγύρισε από ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών, φτάνοντας στο “πικ” της καριέρας του και βιώνοντας το αποκορύφωμα των επιτυχιών της ιστορικής ομάδας της Αγγλίας. Εκτός των δύο ανώτατων ευρωπαϊκών τίτλων, ως ποδοσφαιριστής των Reds, κατέκτησε ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα, ένα πρωτάθλημα Αγγλίας και ένα Λιγκ Καπ.

ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΟ "ΚΕΝΟ"

Το επόμενο διάστημα ήρθε η... ύφεση. Ο Σίλτον έβλεπε τη “φλόγα” της θαυματουργής Νότιγχαμ να σιγοσβήνει, όμως αυτό ήταν το μικρότερο πρόβλημά του. Κάποια στιγμή, συνελήφθη διότι οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ, ενώ είχαν αρχίσει να διαρρέουν ιστορίες που μιλούσαν για εξωσυζυγική σχέση του ίδιου, αλλά και για εθισμό στον τζόγο!

Ο συνδυασμός γεγονότων που διατάραξαν την προσωπική και επαγγελματική του ζωή, τον ώθησε στην αποχώρηση από το “Σίτι Γκράουντ”, το 1982. Ακολούθησαν οι Σαουθάμπτον, Ντέρμπι Κάουντι, Πλίμουθ, Γουίμπλεντον, Μπόλτον, Κόβεντρι, Γουέστ Χαμ και Λέιτον Όριεντ με την καριέρα του να έχει μία (φυσιολογική) βαθμιαία πτώση.

Ενδιάμεσα, το 1992 και ευρισκόμενος στα 42 του χρόνια, ο Σίλτον είχε αποφασίσει να στραφεί στην προπονητική, χωρίς όμως να σταματήσει να αγωνίζεται επαγγελματικά! Το έκανε για πρώτη φορά στην Πλίμουθ και η αλήθεια είναι πως, αρχικά, το εγχείρημα δεν στέφθηκε από επιτυχία. Την περίοδο 1993/94 βρήκε τα “πατήματά” του, έφτασε κοντά στην άνοδο, αλλά την έχασε στα play off ανόδου.

Λίγους μήνες αργότερα, αφιερώθηκε αποκλειστικά στην καριέρα του ως ποδοσφαιριστής. Έως το 1997, περιφερόταν από ομάδα σε ομάδα (πέντε σε δύο σεζόν!), αδυνατώντας να διεκδικήσει θέση βασικού σε κάποια εξ αυτών.

ΤΟ "ΚΕΦΑΛΑΙΟ" ΕΘΝΙΚΗ

Συμμετείχε σε τρία διαδοχικά Μουντιάλ (1982, 1986, 1990) και μέχρι σήμερα μοιράζεται το ρεκόρ του clean sheet (*απαραβίαστη εστία) για δέκα διαδοχικές αναμετρήσεις στις τελικές φάσεις του θεσμού, μαζί με τον Γάλλο Φαμπιάν Μπαρτέζ. Φυσικά, έχει δώσει το “παρών” και σε δύο τελικές φάσεις Euro (1980, 1988). Με το εθνόσημο μέτρησε 125 συμμετοχές, ενώ έκανε ντεμπούτο τον Νοέμβριο του 1970, σε μια συνάντηση με την Ανατολική Γερμανία.

Η μεγαλύτερη επιτυχία του ήρθε τις τελευταίες φορές που φόρεσε τη φανέλα των “τριών λιονταριών”. Ο λόγος για τη διοργάνωση του Μουντιάλ του 1990, όπου η Αγγλία πέρασε ως πρώτη από τον όμιλο στον οποίο είχε κληρωθεί, μαζί με τις Ιρλανδία, Ολλανδία, Αίγυπτο και “εξουδετέρωσε” με 1-0 το Βέλγιο στη φάση των “16”.

Στους “8” επικράτησε του Καμερούν με 3-2 στην παράταση, όμως στα ημιτελικά αποκλείστηκε από τη Δυτική Γερμανία στα πέναλτι. Για τον μικρό τελικό, στον οποίο τέθηκε αντιμέτωπη με την Ιταλία, θα τα πούμε λίγο παρακάτω, καθώς πρόκειται για τη μεγαλύτερη γκάφα που έκανε στην καριέρα του ο Άγγλος.

Ο Σίλτον είναι ο τερματοφύλακας που είχε πρωταγωνιστήσει στο περιβόητο “χέρι του θεού” του Μαραντόνα, όταν στον προημιτελικό του Μουντιάλ του 1986, ο Αργεντινός είχε “τσιμπήσει” παμπόνηρα την μπάλα με το χέρι, για να τη στείλει στα δίχτυα των "τριών λιονταριών", παράβαση την οποία δεν αντιλήφθηκε ο διαιτητής του αγώνα. Στην ίδια αναμέτρηση, ο “Ντιεγκίτο” είχε πετύχει κι ένα εκ των κορυφαίων γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου...

Σημειωτέον, η αφορμή ώστε να μπει ο Σίλτον σε διαδικασία καθιέρωσης κάτω απ' τα γκολπόστ της εθνικής Αγγλίας, ήταν ένα τραγικό ατύχημα του άλλοτε συμπαίκτη του στη Λέστερ, Γκόρντον Μπανκς. Το 1972, ο Μπανκς ενεπλάκη σε ένα τροχαίο, το οποίο του κόστισε την όρασή του από το ένα μάτι. Όπως ήταν αναμενόμενο, η καριέρα του έληξε ιδιαίτερα άδοξα και τα γάντια του βασικού παραχωρήθηκαν στον ποδοσφαιρικό "γιο" του, τον Σίλτον.

ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΓΚΑΦΕΣ

Οι τρεις γκάφες του που έμειναν στην ιστορία, είναι οι εξής:

• Για τον μικρό τελικό ανάμεσα σε Αγγλία και Ιταλία, στο Μουντιάλ του 1990, όταν ο Ρομπέρτο Μπάτζιο τον έπιασε στον “ύπνο”, λάθος το οποίο έκρινε και την έκβαση της αναμέτρησης (η πρώτη φάση του βίντεο).
• Για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 1974, όπου δεν μπόρεσε να σταματήσει ένα εύκολο σουτ από πλευράς Πολωνίας, κάτι που επέφερε και τον αποκλεισμό της ομάδας του.
• Για τον τελικό του Λιγκ Καπ Αγγλίας, το 1980, όταν προέβη σε λανθασμένη έξοδο και δέχθηκε γκολ από τη Γουλβς, η οποία εντέλει πανηγύρισε και την κατάκτηση του τροπαίου.

ΜΕ ΧΙΛΙΑ

Οι χίλιες επίσημες συμμετοχές συμπληρώθηκαν στην τελευταία του ομάδα, τη Λέιτον Όριεντ. Στις 22 Δεκεμβρίου του 1996, κόντρα στην Μπράιτον Άλμπιον, το τηλεοπτικό δίκτυο του Sky Sports έστειλε συνεργείο και το γεγονός καλύφθηκε ζωντανά, ενώ το επίτευγμά του τοποθετήθηκε και στο βιβλίο των ρεκόρ Guinness!

Ο Σίλτον “δραπέτευσε” από τα οικονομικά προβλήματα που του απέφερε ο τζόγος και σήμερα συνηθίζει να δίνει ζωντανές ομιλίες σε κοινά. Το 2000, η στατιστική υπηρεσία IFFHS συμπεριέλαβε τον Σίλτον στους δέκα κορυφαίους κίπερ του 20ου αιώνα, ενώ στο μουσείο Μαντάμ Τισό φιλοξενείται κέρινο ομοίωμά του.