Την Παρασκευή (5/7) η ΠΑΕ Παναθηναϊκός δημοσιοποίησε το πρώτο μέρος της συνέντευξης του Δημήτρη Σαραβάκου και την Κυριακή (7/7), το δεύτερο. Αυτή τη φορά, ο συντονιστής του ποδοσφαιρικού τμήματος αναφέρθηκε στις αρνητικές επιρροές που δέχονται οι νεαροί ποδοσφαιριστές και στις δικές του εμπειρίες.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Δημήτρη Σαραβάκου στον Σταμάτη Γαρρή:

Αυτή η επαφή με τα παιδιά σου αρέσει;

Σκέφτομαι τον εαυτό μου πιτσιρικά, που δεν είχα τέτοιες ευκαιρίες, να μας μιλάνε ποδοσφαιριστές αξίας και ήταν πολύ ευχάριστο.

Μπορεί ένας ποδοσφαιριστής της δικής σου κλάσης να μεταλαμπαδεύσει πράγματα στα παιδιά ή απλά τα προσπερνάνε;

Νομίζω τα περνάς. Είναι πολύ έξυπνα τα νέα παιδιά, παρακολουθούν και σίγουρα, περνάς.

Αυτή η εποχή, σε σχέση με τη δική σου, που νομίζεις ότι είναι πιο εύκολο ή πιο δύσκολο για έναν νεαρό;

Όλα είναι πιο εύκολα. Οι συνθήκες είναι πιο εύκολες. Υπάρχουν τα γήπεδα, υπάρχουν οι ανέσεις, υπάρχουν ψυχολόγοι, τα πάντα. Γιατροί, υποστήριξη, τα πάντα. Απλώς, χάνονται τα πιτσιρίκια στους υπολογιστές, στα κινητά και σε αυτά τα πράγματα. Εκεί χάνονται λιγάκι. Και σίγουρα, οι σπουδές.

Η υπερπροβολή που υπάρχει από τα μέσα ενημέρωσης είναι μία διαφορά σε σχέση με την εποχή τη δική σου;

Ναι, σίγουρα, Πολλή μεγαλύτερη προβολή.

Βοηθάει ή χαντακώνει;

Εξαρτάται από το χαρακτήρα του κάθε παιδιού. Νομίζω, όμως, ότι στις περισσότερες περιπτώσεις χαλάει. Επίσης, άλλο ένα πράγμα που χαλάει είναι οι πατεράδες των παιδιών, η παρεμβατικότητα τους. Παρεμβαίνουν και χαλάει το πράγμα.

Εσείς δεν το είχατε;

Εγώ προσωπικά, δεν το είχα.

Ούτε το θυμάσαι να συμβαίνει;

Δεν το θυμάμαι να συμβαίνει τόσο έντονα.

Έχεις εξήγηση γιατί έχει συμβεί αυτό;

Υπάρχει υπερπροστασία, μάλλον. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι οι πατεράδες γνωρίζουν περισσότερα από τους προπονητές.

Έχεις σκεφτεί πως θα ήταν να έπαιζες αυτή την εποχή ποδόσφαιρο; Θα άλλαζαν πολλά για σένα;

Αυτό που θα άλλαζε σίγουρα, ήταν ότι θα είχα την ευκαιρία να παίξω στο εξωτερικό. Ήμουν σίγουρος για αυτό. Τι θα έκανα δεν μπορώ να το γνωρίζω, αλλά σίγουρα θα είχα την ευκαιρία να παίξω σε μία πολύ καλή ομάδα στο εξωτερικό.

Ο τρόπος που δημιουργούνταν οι μύθοι των ποδοσφαιριστών στις μικρές ηλικίες τη δεκαετία του 80 και του 90 έχει αλλάξει σήμερα; Με την υπερπροβολή που υπάρχει.

Τώρα είναι πιο εύκολο να πλησιάζεις έναν ποδοσφαιριστή που παίζει σε μία μεγάλη ομάδα.

Άρα και πιο δύσκολο να δημιουργηθούν ινδάλματα;

Είναι. Το βλέπουμε, άλλωστε.

Έχω διαβάσει σε συνεντεύξεις σου ότι ακόμα και τώρα, δεν έχεις συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλη ήταν η δημοφιλία σου; Πόσο σε αγαπούσε ο κόσμος.

Ισχύει.

Αυτό σου δυσκόλεψε τη ζωή;

Το αντίθετο. Μου την έκανε πολύ απλή. Και δεν διεκδικούσα κάτι από τα μέσα ενημέρωσης. Ότι κέρδισα, το κέρδισα με το χαρακτήρα μου και την εικόνα μου στο γήπεδο.

Δεν ήταν δύσκολο να βγαίνεις για έναν καφέ, που σε αναγνώριζε ο κόσμος;

Καθόλου. Δεν ήταν τόσο πολύ. Και επίσης δεν πήγαινα στα κοσμικά μέρη. Πήγαινα στη γειτονιά μου και στο γήπεδο.

Έχεις εισπράξει την αγάπη του κόσμου;

Ακόμα και τώρα. Έχουν περάσει 20 χρόνια που έχω σταματήσει το ποδόσφαιρο, αλλά όταν πηγαίνω με την αποστολή της ομάδας, βλέπω τις εκδηλώσεις των οπαδών και στα παιδιά, αλλά και προς εμένα. Τώρα καταλαβαίνω, σε ένα μικρό βαθμό, τι έχω πετύχει.

Στο πρόσωπο σου υπάρχει μία γενική αποδοχή, όχι μόνο από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Έχεις εξήγηση για αυτό;

Δεν είναι μόνο ο χαρακτήρας μου, είναι και όσα πέτυχα στο γήπεδο. Δεν είχα προκαλέσει ποτέ, δεν είχα δημιουργήσει πρόβλημα και αυτό το εκτίμησε ο κόσμος.

Τι είναι για σένα ο Παναθηναϊκός; Εάν σου πει κάποιος Παναθηναϊκός, τι είναι; Τώρα επάγγελμα, παλιά κάτι άλλο;

Επάγγελμα, όχι. Δεν τον είδα ποτέ σαν επάγγελμα. Ο Παναθηναϊκός για μένα είναι αγάπη, λατρεία και σεβασμός.