Ο τελικός του ευρωπαϊκού Σούπερκαπ στην Κωνσταντινούπολη τα είχε όλα. Γκολ, ανατροπές, παράταση και πέναλτι. Σασπένς, θέαμα, VAR, ωραίο ποδόσφαιρο. Η Λίβερπουλ μετά το Champions League κατέκτησε και το ευρωπαϊκό Σούπερκαπ στον τελικό με τη νικήτρια του Europa League, Τσέλσι.

Οι μπλε άνοιξαν το σκορ με τον Ζιρού, αλλά η συνεργασία Φιρμίνο - Μανέ οδήγησε το ματς στην παράταση. Οι ίδιοι έδωσαν το προβάδισμα στους ρεντς, αλλά η εκτέλεση πέναλτι του Ζορζίνιο οδήγησε το ματς στα πέναλτι.

Εκεί όλοι ευστόχησαν. Όλοι εκτός από έναν. Τον τελευταίο. Ο Έιμπραχαμ εκτέλεσε, ο Αντριάν (απόντος του Άλισον) απέκρουσε και χάρισε τον Γιούργκεν Κλοπ το δεύτερο τρόπαιό του στον πάγκο της ομάδας και στη Λίβερπουλ το τέταρτο Σούπερκαπ της ιστορίας της. Όπως στον προηγούμενο τελικό της στην Πόλη, ξανά στα πέναλτι η Λίβερπουλ πανηγύρισε τον τίτλο. Δείτε τα έξι πράγματα που μάθαμε το ματς.

1. Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ ΤΗΣ ΦΡΑΠΑΡ

Σε μία ιστορική απόφαση προχώρησε η UEFA, καθώς επέλεξε τη Γαλλίδα, Στεφανί Φραπάρ, να διευθύνει τον τελικό του ευρωπαϊκού Σούπερκαπ μεταξύ της Λίβερπουλ και της Τσέλσι. Ο Τούρκος Τζουνέιτ Τσακίρ, τέταρτος στο ματς της Κωνσταντινούπολης έπλεξε το εγκώμιό της πρώτης γυναίκες που σφύριξε ματς ανδρών σε ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση παραμονές της αναμέτρησης.

Η επιλογή της Φραπάρ, η οποία αποθεώθηκε από το κοινό του Vodafone Park πριν από την έναρξη του ματς κρίθηκε εκ του αποτελέσματος απολύτως επιτυχημένη. Η Γαλλίδα είχε εξαιρετική συνεννόηση με τις βοηθούς της (επίσης γυναίκες) και το VAR κι έλαβε τις σωστές αποφάσεις.

Τόσο στη φάση που δεν σφύριξε πέναλτι στο χέρι του Κρίστενσεν στον Μανέ - ήταν εξ επαφής - όσο και στην ακύρωση του γκολ του Πούλισιτς. Ακόμη και στο δεύτερο ημίχρονο, όταν ακύρωσε και δεύτερο γκολ της ομάδας του Λονδίνου για οφσάιντ του Μάουντ, ή όταν σφύριξε πέναλτι (πάντα σε επικοινωνία με το VAR) σε ανατροπή του Τομόρι από τον Αντριάν. Γενικά, άφηνε το ματς να εξελιχθεί, άψογη στα καθήκοντά της.

2. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΤΗΣ ΤΣΕΛΣΙ

Η Λίβερπουλ μπήκε πιο δυνατά στην αναμέτρηση. Ξεκίνησε να πιέζει από την αρχή και μάλιστα στο πρώτο 20λεπτο έκανε αισθητή την παρουσία της στην άμυνα της Τσέλσι και είχε ευκαιρίες για ν' ανοίξει το σκορ. Οι παίκτες του Φρανκ Λάμπαρντ μετά το αρχικό μούδιασμα, ξεκίνησαν να ισορροπούν το ρυθμό της αναμέτρησης. Στο 22ο λεπτό το πρώτο καμπανάκι ήχησε για τους ρεντς και ήταν δοκάρι των μπλε. Ο Πέδρο επέμεινε, έφυγε αριστερά εντός περιοχής, έκανε και το σουτ με το αριστερό από πλάγια θέση, η μπάλα σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι του Αντριάν.

Στο 32ο λεπτό, ο Πέδρο έβγαλε τρομερή κάθετη πάσα, ο Κόβατσιτς μπήκε στην περιοχή, ο Αντριάν τον πρόλαβε και τον έκοψε καθαρά. Το γκολ νομοτελειακά θα ερχόταν. Δεν άργησε να έρθει. Στο 36ο λεπτό ο Πούλισιτς έκανε εξαιρετική προσπάθεια με την μπάλα στα πόδια, από κεντρικά έφυγε προς τα δεξιά, με διαγώνια πάσα τροφοδότησε τον Ζιρού. Ο Γάλλος πλάσαρε αριστερά εντός περιοχής, νίκησε τον Αντριάν και άνοιξε το σκορ!

3. ΦΙΡΜΙΝΟ - ΣΑΝΕ VOL. 1

Μία αλλαγή έκανε στο ημίχρονο ο Γιούργκεν Κλοπ. Πέρασε στο ματς τον Ρομπέρτο Φιρμίνο στη θέση του Όξλεϊντ-Τσέιμπερλεν, ο οποίος ξεκίνησε για πρώτη φορά βασικός μετά τον Απρίλιο 2018 και τον τραυματισμό του.

Η Λίβερπουλ δεν έκανε κάτι διαφορετικό. Ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο κατ' εικόνα και καθ΄ομοίωση του πρώτου. Μπήκε επιθετικά, προσπάθησε να πνίξει την Τσέλσι. Αυτή τη φορά τα κατάφερε. Ο Βραζιλιάνος μπήκε στην περιοχή, τσίμπησε την μπάλα προ του Κέπα και ο Μανέ την έσπρωξε στα δίχτυα ισοφαρίζοντας για τους τυπικά γηπεδούχους του τελικού.

4. ΦΙΡΜΙΝΟ - ΣΑΝΕ VOL.2

H Λίβερπουλ κυνήγησε την άμεση ανατροπή. Στο 51' ο Χέντερσον έκανε το σουτ κεντρικά εκτός περιοχής, η μπάλα κόντραρε στον Έμερσον, ο Κέπα μπλόκαρε. Ύστερα από τρία λεπτά (54') ο Ο Σαλάχ βρέθηκε δεξιά, έβγαλε τη διαγώνια πάσα για τον Φιρμίνο. Ο Βραζιλιάνος δεν ξεκίνησε έγκαιρα για την μπάλα κι έχασε το κοντρόλ, το οποίο θα τον έβγαζε μόνο του με αντίπαλο τον Κέπα.

Ο ρυθμός έπεσε στο δεύτερο τέταρτο του δευτέρου ημιχρόνου (60-75'), αλλά οι ρεντς πήραν ξανά μπροστά. Στο 75ο λεπτό ο Σαλάχ δεν μπόρεσε από κοντά, ο Φαν Ντάικ στη δεύτερη προσπάθεια μετά την απόκρουση του Κέπα το ίδιο, η μπάλα στο δοκάρι με τον Βάσκο να βάζει εκ νέου το χέρι του.

Καθώς Τσέλσι και Λίβερπουλ δεν σκόραραν, το ματς οδηγήθηκε στην παράταση. Η νικήτρια του Champions League πήρε ξανά το προβάδισμα. Και πάλι με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Και πάλι στους ίδιους ρόλους.

Στο 95ο λεπτό ο Μανέ πήρε την μπάλα αριστερά, έδωσε ακόμη πιο μπροστά στον Φιρμίνο - τον κάλυπτε ο Ζουμά - ο Βραζιλιάνος έδωσε ξανά στον Σενεγαλέζο. Αυτός ξανά, στην περιοχή πλέον, έκανε το πλασέ και με τη βοήθεια του οριζόντιου δοκαριού νίκησε τον Κέπα για το 2-1.

5. Ο ΑΝΤΡΙΑΝ ΤΩΝ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΩΝ

Καθώς ο Άλισον είναι στα πιτς, ο Αντριάν υπερασπίστηκε για δεύτερη φορά την εστία της Λίβερπουλ. Για πρώτη, όμως, ως βασικός. Στο 98ο λεπτό γλίτωσε με έγκαιρη αντίληψη της φάση, αλλά κι εξίσου έγκαιρη επέμβαση τους ρεντς από την ισοφάριση.

Έπειτα από λίγα δευτερόλεπτα, όμως, υπέπεσε σε πέναλτι καθώς ανέτρεψε τον Τομόρι σε γύρισμα του Πέδρο από δεξιά. Ο Ζορζίνιο ανέλαβε την εκτέλεση, διάλεξε κέντρο, είχε πέσει ο Ισπανός τερματοφύλακας και ισοφάρισε για τους μπλε.

Ο Αντριάν έκανε γενικά καλό ματς. Είχε και μία εντυπωσιακή, όσο και αποτελεσματική επέμβαση σε σουτ του Μάουντ στο 113ο λεπτό.

6. Ο ΑΝΤΡΙΑΝ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ

Το ματς οδηγήθηκε στα πέναλτι. Εκεί όλοι ευστόχησαν. Όλοι εκτός από έναν. Τον τελευταίο. Ο Έιμπραχαμ εκτέλεσε, ο Αντριάν (απόντος του Άλισον) απέκρουσε και χάρισε τον Γιούργκεν Κλοπ το δεύτερο τρόπαιό του στον πάγκο της ομάδας και στη Λίβερπουλ το τέταρτο Σούπερκαπ της ιστορίας της.

Ρομπέρτο Φιρμίνο, Φαμπίνιο, Οριζί, Αλεξάντερ-Άρνολντ και Σαλάχ ευστόχησαν με αντίπαλο τον Κέπα - οποίος έπεφτε σωστά, αλλά αδυνατούσε ν' αποκρούσει - Ζορζίνιο, Μπάρκλεϊ, Μάουντ, Έμερσον έκαναν το ίδιο με αντίπαλο τον Αντριάν. Όχι όμως και ο 21χρονος, ο οποίος είδε τον 32χρονο Ανδαλουσιάνο ν' απομακρύνει με τα πόδια και να κρίνει τον τίτλο.

Η ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΝΙΚΗΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΣΟΥΠΕΡΚΑΠ Μπαρτσελόνα 5 (1992, 1997, 2009, 2011, 2015) Μίλαν 5 (1989, 1990, 1994, 2003, 2007) Ρεάλ 4 (2002, 2014, 2016, 2017) Λίβερπουλ 4 (1977, 2001, 2005, 2019) Ατλέτικο 3 (1977, 2001, 2005) Άγιαξ 2 (1973, 1995) Άντερλεχτ 2 (1976, 1978) Βαλένθια 2 (1980, 2004) Γιουβέντους (1984, 1986) Σεβίλλη 1 (2006) Πόρτο 1 (1987) Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 1 (1991) Μπάγερν 1 (2013) Τσέλσι 1 (1998) Ντινάμο Κιέβου 1 (1975) Νότιγχαμ Φόρεστ 1 (1979) Άστον Βίλα 1 (1982) Αμπερτνίν 1 (1983) Στεάουα 1 (1986) Μέχελεν 1 (1988) Πάρμα 1 (1993) Λάτσιο 1 (1999) Γαλατασαράι 1 (2000) Ζενίτ 1 (2008)