Στον Καναβάρο η "Χρυσή Μπάλα"
Ο Φάμπιο Καναβάρο κέρδισε τη "Χρυσή Μπάλα" ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην Ευρώπη
Ο 33χρονος Καναβάρο είναι ο πέμπτος Ιταλός που κατακτά το συγκεκριμένο βραβείο και ο πρώτος αμυντικός μετά από 10 χρόνια (Ζάμερ 1996).
Όλοι οι κάτοχοι
1956 Στάνλεϊ Μάθιους Αγγλία Μπλάκπουλ
1957 Αλφρέντο Ντι Στέφανο Αργεντινή Ρεάλ Μαδρίτης
1958 Ρεϊμόν Κοπά Γαλλία Ρεάλ Μαδρίτης
1959 Αλφρέντο Ντι Στέφανο Αργεντινή Ρεάλ Μαδρίτης
1960 Λουϊσίτο Σουάρες Ισπανία Μπαρτσελόνα
1961 Ομάρ Σίβορι Αργεντινή Γιουβέντους
1962 Γιόζεφ Μάζοπουστ Τσεχοσλοβακία Ντούκλα
1963 Λεβ Γιασίν ΕΣΣΔ Ντιναμό Μόσχας
1964 Ντένις Λόου Σκοτία Μάντσεστερ Γιουν.
1965 Εουσέμπιο Ντα Σίλβα Πορτογαλία Μπενφίκα
1966 Μπόμπι Τσάρλτον Αγγλία Μάντσεστερ Γιουν.
1967 Φλόριαν Αλμπερτ Ουγγαρία Φερεντσβάρος
1968 Τζορτζ Μπεστ Β.Ιρλανδία Μάντσεστερ Γιουν.
1969 Τζιάνι Ριβέρα Ιταλία Μίλαν
1970 Γκερντ Μίλερ Δ.Γερμανία Μπάγερν
1971 Γιόχαν Κρόιφ Ολλανδία Αγιαξ
1972 Φραντς Μπεκενμπάουερ Δ.Γερμανία Μπάγερν
1973 Γιόχαν Κρόιφ Ολλανδία Μπαρτσελόνα
1974 Γιόχαν Κρόιφ Ολλανδία Μπαρτσελόνα
1975 Ολεγκ Μπλαχίν ΕΣΣΔ Ντιναμό Κιέβου
1976 Φραντς Μπεκενμπάουερ Δ.Γερμανία Μπάγερν
1977 Αλαν Σίμονσεν Δανία Γκλάντμπαχ
1978 Κέβιν Κίγκαν Αγγλία Αμβούργο
1979 Κέβιν Κίγκαν Αγγλία Αμβούργο
1980 Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε Δ.Γερμανία Μπάγερν
1981 Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε Δ.Γερμανία Μπάγερν
1982 Πάολο Ρόσι Ιταλία Γιουβέντους
1983 Μισέλ Πλατινί Γαλλία Γιουβέντους
1984 Μισέλ Πλατινί Γαλλία Γιουβέντους
1985 Μισέλ Πλατινί Γαλλία Γιουβέντους
1986 Ιγκόρ Μπελάνοφ ΕΣΣΔ Ντιναμό Κιέβου
1987 Ρούουντ Γκούλιτ Ολλανδία Μίλαν
1988 Μάρκο Φαν Μπάστεν Ολλανδία Μίλαν
1989 Μάρκο Φαν Μπάστεν Ολλανδία Μίλαν
1990 Λόταρ Ματέους Δ.Γερμανία Ιντερ
1991 Ζαν-Πιέρ Παπέν Γαλλία Μαρσέιγ
1992 Μάρκο Φαν Μπάστεν Ολλανδία Μίλαν
1993 Ρομπέρτο Μπάτζιο Ιταλία Γιουβέντους
1994 Χρίστο Στόιτσκοφ Βουλγαρία Μπαρτσελόνα
1995 Ζορζ Γουεά Λιβερία Μίλαν
1996 Ματίας Ζάμερ Γερμανία Ντόρτμουντ
1997 Ρονάλντο Βραζιλία Ιντερ
1998 Ζιντάν Ζινεντίν Γαλλία Γιουβέντους
1999 Ριβάλντο Βραζιλία Μπαρτσελόνα
2000 Λουίς Φίγκο Πορτογαλία Ρεάλ Μαδρίτης
2001 Μάικλ Οουεν Αγγλία Λίβερπουλ
2002 Ρονάλντο Βραζιλία Ρεάλ Μαδρίτης
2003 Πάβελ Νέντβεντ Τσεχία Γιουβέντους
2004 Αντρέι Σεβτσένκο Ουκρανία Μίλαν
2005 Ροναλντίνιο Βραζιλία Μπαρτσελόνα
2006 Φάμπιο Καναβάρο Ιταλία Ρεάλ Μαδρίτης
Το βιογραφικό του Καναβάρο
Ο Φάμπιο Καναβάρο γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1973 στη Νάπολη. Στα 11 εντάχθηκε στις ακαδημίες της τοπικής ομάδας, που εκείνη την εποχή έχτιζε την δική της δυναστεία με "αυτοκράτορα" τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Ο Φάμπιο φυσικά λάτρευε τον "Ντιεγκίτο", αλλά το πρότυπό του ήταν ο κεντρικός αμυντικός εκείνης της ομάδας, Τσίρο Φεράρα.
Στις 7 Μαρτίου του 1993 πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα, στον αγώνα Γιουβέντους-Νάπολη 4-3 και το καλοκαίρι του 1995 πήρε μεταγραφή για την Πάρμα, με τη φανέλα της οποίας παρέδωσε τα διαπιστευτήριά του σε όλον τον κόσμο.
Με τους "Παρμέντσι" κατέκτησε το κύπελλο Ιταλίας και δύο κύπελλα UEFA, ενώ σχεδόν όλοι οι παίκτες που πρωταγωνίστησαν σ΄εκείνη την ομάδα έκαναν πολύ μεγάλη καριέρα. Ο Φάμπιο έμεινε στην Πάρμα περισσότερο από τους υπόλοιπους, γι΄αυτό και με τη φυγή των Μπουφόν, Τιράμ (2001) έγινε αρχηγός της ομάδας. Την επόμενη χρονιά αποφασίζει να δεχθεί τα δισεκατομμύρια του Μάσιμο Μοράτι και συνεχίζει την καριέρα του στην Ιντερ, στην οποία έμεινε για δύο σεζόν και το 2004, μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Πορτογαλίας, πήρε μεταγραφή για τη Γιουβέντους.
Μετά την τιμωρία των "μπιανκονέρι" το καλοκαίρι του 2006, ακολούθησε κι αυτός το κύμα της... μαζικής φυγής από το Τορίνο και πλέον αγωνίζεται στη Ρεάλ Μαδρίτης. Να σημειωθεί ότι το σκάνδαλο που συγκλόνισε το ιταλικό ποδόσφαιρο, επηρρεάζει άμεσα και το βιογραφικό του Καναβάρο, που δεν έχει κατακτήσει κανένα εθνικό πρωτάθλημα στην καριέρα του. Πανηγύρισε, βέβαια, και τις δύο τελευταίες σεζόν, αλλά οι τίτλοι αυτοί αφαιρέθηκαν από τη Γιουβέντους...
Φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της εθνικής Ιταλίας στις 22 Ιανουαρίου του 1997, στη νίκη 2-0 επί της Βόρειας Ιρλανδίας. Μετά από δύο Παγκόσμια Κύπελλα (1998, 2002) και ένα Ευρωπαϊκό (2000), ήλθε η στιγμή της απόλυτης καταξίωσης, όταν διαδέχθηκε τον Πάολο Μαλντίνι ως αρχηγός της "Σκουάντρα Ατζούρα". Ετσι, έγινε ο πρώτος παίκτης που σήκωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο στον ουρανό του Βερολίνου στις 9 Ιουλίου του 2006, όταν η Ιταλία νίκησε τη Γαλλία στον τελικό του Μουντιάλ της Γερμανίας. Με 105 διεθνείς συμμετοχές βρίσκεται στην τρίτη θέση του σχετικού πίνακα της εθνικής ομάδας, πίσω από τον Πάολο Μαλντίνι (126) και τον Ντίνο Τζοφ (112).
* Σε ηλικία 17 ετών, ηταν "ball boy" στον ημιτελικό Ιταλία-Αργεντινή στη Νάπολη, για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Οι "ατζούρι" ηττήθηκαν στα πέναλτι, αλλά οι περισσότεροι Ναπολιτάνοι πανηγύριζαν για χάρη του Μαραντόνα.
* Από τις 17 Ιουνίου 1996 είναι παντρεμένος με την Ντανιέλα, εφηβικό του έρωτα, με την οποία έχουν τρία παιδιά, τον Κριστιάν (7), την Μαρτίνα (4) και τον Αντρέα (2).
* Παρότι "δεσμεύθηκε" σε πολύ μικρή ηλικία, οι Ιταλίδες τον λατρεύουν και πρόσφατα τον ανέδειξαν "πιο σέξι ποδοσφαιριστή του 2006".
* Είναι ο μεγάλος αδελφός του Πάολο, που παίζει στη Νάπολη, ενώ η πρωτότοκη κόρη της οικογένειας Καναβάρο είναι η Ρενάτα.
* Οσοι τον γνωρίζουν, μιλούν για έναν εκπληκτικό άνθρωπο με πολλές ευαισθησίες. Μία από αυτές αντικατοπτρίζεται και στο φιλανθρωπικό ίδρυμα που έχουν μαζί με τον παλιό του συμπαίκτη Τσίρο Φεράρα. Ονομάζεται FCF (Fondazione Cannavaro Ferrara) και ασχολείται με την ενίσχυση της έρευνας κατά του καρκίνoυ.
* Το σώμα του είναι γεμάτο τατουάζ. Το πιο γνωστό από αυτά (λόγω της ιστορικής φωτογραφίας την ώρα που σηκώνει το Παγκόσμιο Κύπελλο) είναι το "Andrea", το όνομα του μικρού γιου του, στο εσωτερικό μέρος του δεξιού του χεριού. Στο εξωτερικό του ίδιου χεριού έχει έναν πολεμιστή, ενώ η μεγάλη του αγάπη, η "Daniela" βρίσκεται για πάντα... τυπωμένη ψηλά στην πλάτη. Λίγο πιο χαμηλά έχει το όνομα του άλλου γιου του, "Christian", ενώ στην γάμπα έχει κι έναν ήλιο!
* Το πιο γνωστό από τα παρατσούκλια του είναι "Il muro di Berlino", το "Τείχος του Βερολίνου", δηλαδή! Με άλλα λόγια, αν ο Καναβάρο είναι σε καλή μέρα, δεν... περνάει τίποτα από την άμυνα την οποία υπερασπίζεται. Θεωρείται ανίκητος στις μονομαχίες "ένας εναντίον ενός", αλλά το κύριο χαρακτηριστικό του είναι το εκπληκτικό επιτόπιο άλμα του. Γι΄αυτό και καταφέρνει να "εξολοθρεύει" θηριώδης επιθετικούς, μολονότι το ύψος του δεν ξεπερνά το 1 μέτρο και 76 εκατοστά.
Δηλώσεις που έγιναν γι αυτόν:
"Ο Ρίο Φέρντιναντ πληρώνεται με 120.000 λίρες την εβδομάδα; Εντάξει, τότε ο Καναβάρο κοστίζει ένα εκατομμύριο τη μέρα!" - Ιμον Ντάμφι, παλιός Ιρλανδός ποδοσφαιριστής και νυν σχολιαστής στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο της Βρετανίας.
"Αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε πρώτον τον Φάμπιο Καναβάρο, για συμβολικό λόγο. Είναι ένα αληθινό "νούμερο 1" με ηγετική ικανότητα και φοβερά προσόντα. Είμαστε βέβαιοι ότι θα χρησιμεύσει ως πρώτυπο για τους νεότερους, στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε μια ομάδα από νικητές" - Ραμόν Καλδερόν, πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, κατά την παρουσίαση του νεοαποκτειθέντα Καναβάρο.
"Ο Καναβάρο ήταν φανταστικός σε όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης. Αναμφισβήτητα ήταν ο κορυφαίος αμυντικός του Μουντιάλ, αλλά και το απόλυτο "νούμερο 1" σε όλον τον κόσμο" - Μαρτσέλο Λίπι, προπονητής της εθνικής Ιταλίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο.
"Ο Καναβάρο ήταν μακράν ο κορυφαίος παίκτης σ΄αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο"-Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, μετά το τέλος του Μουντιάλ της Γερμανίας.
Η καριέρα του
1992-1995: Νάπολι (68 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, 2 γκολ)
1995-2002: Πάρμα (212, 5)
2002-2004: Ιντερ (50, 2)
2004-2006: Γιουβέντους (74, 6)
2006-... : Ρεάλ Μαδρίτης (6, 0)
Εθνική Ιταλίας: 105 συμμετοχές, 1 γκολ
Τίτλοι
Χρυσή Μπάλλα: 2006
Παγκόσμιο Κύπελλο: Εθνική Ιταλίας (2006)
Ευρωπαϊκό ανδρών: Φιναλίστ Εθνική Ιταλίας (2000)
Ευρωπαϊκό Ελπίδων: Εθνική Ιταλίας (1994, 1996)
Κύπελλο UEFA: Πάρμα (1999)
Κύπελλο Ιταλίας: Πάρμα (1999, 2002)
Σούπερ Καπ Ιταλίας: Πάρμα (1999)
Όλοι οι κάτοχοι
1956 Στάνλεϊ Μάθιους Αγγλία Μπλάκπουλ
1957 Αλφρέντο Ντι Στέφανο Αργεντινή Ρεάλ Μαδρίτης
1958 Ρεϊμόν Κοπά Γαλλία Ρεάλ Μαδρίτης
1959 Αλφρέντο Ντι Στέφανο Αργεντινή Ρεάλ Μαδρίτης
1960 Λουϊσίτο Σουάρες Ισπανία Μπαρτσελόνα
1961 Ομάρ Σίβορι Αργεντινή Γιουβέντους
1962 Γιόζεφ Μάζοπουστ Τσεχοσλοβακία Ντούκλα
1963 Λεβ Γιασίν ΕΣΣΔ Ντιναμό Μόσχας
1964 Ντένις Λόου Σκοτία Μάντσεστερ Γιουν.
1965 Εουσέμπιο Ντα Σίλβα Πορτογαλία Μπενφίκα
1966 Μπόμπι Τσάρλτον Αγγλία Μάντσεστερ Γιουν.
1967 Φλόριαν Αλμπερτ Ουγγαρία Φερεντσβάρος
1968 Τζορτζ Μπεστ Β.Ιρλανδία Μάντσεστερ Γιουν.
1969 Τζιάνι Ριβέρα Ιταλία Μίλαν
1970 Γκερντ Μίλερ Δ.Γερμανία Μπάγερν
1971 Γιόχαν Κρόιφ Ολλανδία Αγιαξ
1972 Φραντς Μπεκενμπάουερ Δ.Γερμανία Μπάγερν
1973 Γιόχαν Κρόιφ Ολλανδία Μπαρτσελόνα
1974 Γιόχαν Κρόιφ Ολλανδία Μπαρτσελόνα
1975 Ολεγκ Μπλαχίν ΕΣΣΔ Ντιναμό Κιέβου
1976 Φραντς Μπεκενμπάουερ Δ.Γερμανία Μπάγερν
1977 Αλαν Σίμονσεν Δανία Γκλάντμπαχ
1978 Κέβιν Κίγκαν Αγγλία Αμβούργο
1979 Κέβιν Κίγκαν Αγγλία Αμβούργο
1980 Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε Δ.Γερμανία Μπάγερν
1981 Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε Δ.Γερμανία Μπάγερν
1982 Πάολο Ρόσι Ιταλία Γιουβέντους
1983 Μισέλ Πλατινί Γαλλία Γιουβέντους
1984 Μισέλ Πλατινί Γαλλία Γιουβέντους
1985 Μισέλ Πλατινί Γαλλία Γιουβέντους
1986 Ιγκόρ Μπελάνοφ ΕΣΣΔ Ντιναμό Κιέβου
1987 Ρούουντ Γκούλιτ Ολλανδία Μίλαν
1988 Μάρκο Φαν Μπάστεν Ολλανδία Μίλαν
1989 Μάρκο Φαν Μπάστεν Ολλανδία Μίλαν
1990 Λόταρ Ματέους Δ.Γερμανία Ιντερ
1991 Ζαν-Πιέρ Παπέν Γαλλία Μαρσέιγ
1992 Μάρκο Φαν Μπάστεν Ολλανδία Μίλαν
1993 Ρομπέρτο Μπάτζιο Ιταλία Γιουβέντους
1994 Χρίστο Στόιτσκοφ Βουλγαρία Μπαρτσελόνα
1995 Ζορζ Γουεά Λιβερία Μίλαν
1996 Ματίας Ζάμερ Γερμανία Ντόρτμουντ
1997 Ρονάλντο Βραζιλία Ιντερ
1998 Ζιντάν Ζινεντίν Γαλλία Γιουβέντους
1999 Ριβάλντο Βραζιλία Μπαρτσελόνα
2000 Λουίς Φίγκο Πορτογαλία Ρεάλ Μαδρίτης
2001 Μάικλ Οουεν Αγγλία Λίβερπουλ
2002 Ρονάλντο Βραζιλία Ρεάλ Μαδρίτης
2003 Πάβελ Νέντβεντ Τσεχία Γιουβέντους
2004 Αντρέι Σεβτσένκο Ουκρανία Μίλαν
2005 Ροναλντίνιο Βραζιλία Μπαρτσελόνα
2006 Φάμπιο Καναβάρο Ιταλία Ρεάλ Μαδρίτης
Το βιογραφικό του Καναβάρο
Ο Φάμπιο Καναβάρο γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1973 στη Νάπολη. Στα 11 εντάχθηκε στις ακαδημίες της τοπικής ομάδας, που εκείνη την εποχή έχτιζε την δική της δυναστεία με "αυτοκράτορα" τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Ο Φάμπιο φυσικά λάτρευε τον "Ντιεγκίτο", αλλά το πρότυπό του ήταν ο κεντρικός αμυντικός εκείνης της ομάδας, Τσίρο Φεράρα.
Στις 7 Μαρτίου του 1993 πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα, στον αγώνα Γιουβέντους-Νάπολη 4-3 και το καλοκαίρι του 1995 πήρε μεταγραφή για την Πάρμα, με τη φανέλα της οποίας παρέδωσε τα διαπιστευτήριά του σε όλον τον κόσμο.
Με τους "Παρμέντσι" κατέκτησε το κύπελλο Ιταλίας και δύο κύπελλα UEFA, ενώ σχεδόν όλοι οι παίκτες που πρωταγωνίστησαν σ΄εκείνη την ομάδα έκαναν πολύ μεγάλη καριέρα. Ο Φάμπιο έμεινε στην Πάρμα περισσότερο από τους υπόλοιπους, γι΄αυτό και με τη φυγή των Μπουφόν, Τιράμ (2001) έγινε αρχηγός της ομάδας. Την επόμενη χρονιά αποφασίζει να δεχθεί τα δισεκατομμύρια του Μάσιμο Μοράτι και συνεχίζει την καριέρα του στην Ιντερ, στην οποία έμεινε για δύο σεζόν και το 2004, μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Πορτογαλίας, πήρε μεταγραφή για τη Γιουβέντους.
Μετά την τιμωρία των "μπιανκονέρι" το καλοκαίρι του 2006, ακολούθησε κι αυτός το κύμα της... μαζικής φυγής από το Τορίνο και πλέον αγωνίζεται στη Ρεάλ Μαδρίτης. Να σημειωθεί ότι το σκάνδαλο που συγκλόνισε το ιταλικό ποδόσφαιρο, επηρρεάζει άμεσα και το βιογραφικό του Καναβάρο, που δεν έχει κατακτήσει κανένα εθνικό πρωτάθλημα στην καριέρα του. Πανηγύρισε, βέβαια, και τις δύο τελευταίες σεζόν, αλλά οι τίτλοι αυτοί αφαιρέθηκαν από τη Γιουβέντους...
Φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της εθνικής Ιταλίας στις 22 Ιανουαρίου του 1997, στη νίκη 2-0 επί της Βόρειας Ιρλανδίας. Μετά από δύο Παγκόσμια Κύπελλα (1998, 2002) και ένα Ευρωπαϊκό (2000), ήλθε η στιγμή της απόλυτης καταξίωσης, όταν διαδέχθηκε τον Πάολο Μαλντίνι ως αρχηγός της "Σκουάντρα Ατζούρα". Ετσι, έγινε ο πρώτος παίκτης που σήκωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο στον ουρανό του Βερολίνου στις 9 Ιουλίου του 2006, όταν η Ιταλία νίκησε τη Γαλλία στον τελικό του Μουντιάλ της Γερμανίας. Με 105 διεθνείς συμμετοχές βρίσκεται στην τρίτη θέση του σχετικού πίνακα της εθνικής ομάδας, πίσω από τον Πάολο Μαλντίνι (126) και τον Ντίνο Τζοφ (112).
* Σε ηλικία 17 ετών, ηταν "ball boy" στον ημιτελικό Ιταλία-Αργεντινή στη Νάπολη, για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Οι "ατζούρι" ηττήθηκαν στα πέναλτι, αλλά οι περισσότεροι Ναπολιτάνοι πανηγύριζαν για χάρη του Μαραντόνα.
* Από τις 17 Ιουνίου 1996 είναι παντρεμένος με την Ντανιέλα, εφηβικό του έρωτα, με την οποία έχουν τρία παιδιά, τον Κριστιάν (7), την Μαρτίνα (4) και τον Αντρέα (2).
* Παρότι "δεσμεύθηκε" σε πολύ μικρή ηλικία, οι Ιταλίδες τον λατρεύουν και πρόσφατα τον ανέδειξαν "πιο σέξι ποδοσφαιριστή του 2006".
* Είναι ο μεγάλος αδελφός του Πάολο, που παίζει στη Νάπολη, ενώ η πρωτότοκη κόρη της οικογένειας Καναβάρο είναι η Ρενάτα.
* Οσοι τον γνωρίζουν, μιλούν για έναν εκπληκτικό άνθρωπο με πολλές ευαισθησίες. Μία από αυτές αντικατοπτρίζεται και στο φιλανθρωπικό ίδρυμα που έχουν μαζί με τον παλιό του συμπαίκτη Τσίρο Φεράρα. Ονομάζεται FCF (Fondazione Cannavaro Ferrara) και ασχολείται με την ενίσχυση της έρευνας κατά του καρκίνoυ.
* Το σώμα του είναι γεμάτο τατουάζ. Το πιο γνωστό από αυτά (λόγω της ιστορικής φωτογραφίας την ώρα που σηκώνει το Παγκόσμιο Κύπελλο) είναι το "Andrea", το όνομα του μικρού γιου του, στο εσωτερικό μέρος του δεξιού του χεριού. Στο εξωτερικό του ίδιου χεριού έχει έναν πολεμιστή, ενώ η μεγάλη του αγάπη, η "Daniela" βρίσκεται για πάντα... τυπωμένη ψηλά στην πλάτη. Λίγο πιο χαμηλά έχει το όνομα του άλλου γιου του, "Christian", ενώ στην γάμπα έχει κι έναν ήλιο!
* Το πιο γνωστό από τα παρατσούκλια του είναι "Il muro di Berlino", το "Τείχος του Βερολίνου", δηλαδή! Με άλλα λόγια, αν ο Καναβάρο είναι σε καλή μέρα, δεν... περνάει τίποτα από την άμυνα την οποία υπερασπίζεται. Θεωρείται ανίκητος στις μονομαχίες "ένας εναντίον ενός", αλλά το κύριο χαρακτηριστικό του είναι το εκπληκτικό επιτόπιο άλμα του. Γι΄αυτό και καταφέρνει να "εξολοθρεύει" θηριώδης επιθετικούς, μολονότι το ύψος του δεν ξεπερνά το 1 μέτρο και 76 εκατοστά.
Δηλώσεις που έγιναν γι αυτόν:
"Ο Ρίο Φέρντιναντ πληρώνεται με 120.000 λίρες την εβδομάδα; Εντάξει, τότε ο Καναβάρο κοστίζει ένα εκατομμύριο τη μέρα!" - Ιμον Ντάμφι, παλιός Ιρλανδός ποδοσφαιριστής και νυν σχολιαστής στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο της Βρετανίας.
"Αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε πρώτον τον Φάμπιο Καναβάρο, για συμβολικό λόγο. Είναι ένα αληθινό "νούμερο 1" με ηγετική ικανότητα και φοβερά προσόντα. Είμαστε βέβαιοι ότι θα χρησιμεύσει ως πρώτυπο για τους νεότερους, στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε μια ομάδα από νικητές" - Ραμόν Καλδερόν, πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, κατά την παρουσίαση του νεοαποκτειθέντα Καναβάρο.
"Ο Καναβάρο ήταν φανταστικός σε όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης. Αναμφισβήτητα ήταν ο κορυφαίος αμυντικός του Μουντιάλ, αλλά και το απόλυτο "νούμερο 1" σε όλον τον κόσμο" - Μαρτσέλο Λίπι, προπονητής της εθνικής Ιταλίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο.
"Ο Καναβάρο ήταν μακράν ο κορυφαίος παίκτης σ΄αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο"-Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, μετά το τέλος του Μουντιάλ της Γερμανίας.
Η καριέρα του
1992-1995: Νάπολι (68 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, 2 γκολ)
1995-2002: Πάρμα (212, 5)
2002-2004: Ιντερ (50, 2)
2004-2006: Γιουβέντους (74, 6)
2006-... : Ρεάλ Μαδρίτης (6, 0)
Εθνική Ιταλίας: 105 συμμετοχές, 1 γκολ
Τίτλοι
Χρυσή Μπάλλα: 2006
Παγκόσμιο Κύπελλο: Εθνική Ιταλίας (2006)
Ευρωπαϊκό ανδρών: Φιναλίστ Εθνική Ιταλίας (2000)
Ευρωπαϊκό Ελπίδων: Εθνική Ιταλίας (1994, 1996)
Κύπελλο UEFA: Πάρμα (1999)
Κύπελλο Ιταλίας: Πάρμα (1999, 2002)
Σούπερ Καπ Ιταλίας: Πάρμα (1999)
