Οι βυσσινί έχουν ακόμα μαθηματικά ελπίδες για να παραμείνουν στην πρώτη κατηγορία, όμως τα χρονικά περιθώρια έχουν αρχίσει να στενεύουν υπερβολικά.

Η εντός έδρας ισοπαλία με τον Άρη ήταν μία ακόμα μαχαιριά στην ψυχολογία των παικτών, που βλέπουν την ομάδα τους να χάνει ευκαιρίες όμως στο τέλος να μην μπορεί να κερδίσει.

Τα λάθη του 2011

Δεν θα ασχοληθούμε από την αρχή της σεζόν, αφού αυτό θα γίνει στο τέλος. Θα πάρουμε τα πράγματα από το ξεκίνημα του 2011 και τον προγραμματισμό που έγινε. Το πρώτο που θα αναφέρουμε έχει να κάνει φυσικά με το μεταγραφικό σχεδιασμό.

Η ομάδα άργησε να ενισχυθεί στη μεσαία γραμμή με αποτέλεσμα να χάσει βαθμούς σε παιχνίδια που θα μπορούσε τουλάχιστον να μην ηττηθεί. Αμπουμπακάρι και Παγκράτ δείχνουν να μπορούν να προσφέρουν πολλά και σίγουρα αν είχαν αποκτηθεί πιο νωρίς η τύχη της ΑΕΛ θα ήταν διαφορετική.

Άλλο ένα "έγκλημα" που έγινε τον Γενάρη ήταν η αντιμετώπιση του τραυματισμού του Κανόμπιο. Ο Ουρουγουανός προτιμήθηκε να κάνει ατομικό πρόγραμμα και όσο αντέξει, με αποτέλεσμα η ΑΕΛ να τον χάσει στο πιο δύσκολο σημείο του πρωταθλήματος. Αν είχε κάνει εγχείρηση από την αρχή, τώρα θα ήταν βασικός και αναντικατάστατος.

Η κακή ψυχολογία και τα κενά διαστήματα

Υπάρχουν ματς στα οποία οι βυσσινί έχουν προηγηθεί στο σκορ όμως δεν μπορούν να το κρατήσουν. Βλέπουμε μία συμπεριφορά πανικού που δεν έχει εξήγηση, αφού η ομάδα μπορεί να παίξει ποιοτικό ποδόσφαιρο.

Αυτό έρχεται σε συνάρτηση και με τα κενά διαστήματα που δείχνει η ΑΕΛ στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου στα περισσότερα παιχνίδια της, χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο.

Τέλος στα σταθούμε στις χαμένες ευκαιρίες. Είναι πολλές. Πάρα πολλές και δυστυχώς αν οι μισές των μισών είχαν γίνει γκολ, η ομάδα τώρα θα είχε 3-4 "χρυσούς" βαθμούς επιπλέον.

Τελευταία ευκαιρία

Κάθε φορά λέμε το ίδιο πράγμα, όμως αυτή τη φορά η ΑΕΛ πρέπει να πάρει τουλάχιστον ένα βαθμό με το Παναθηναϊκό και να περιμένει ήττα του Πανιώνιου. Αν συμβούν όλα αυτά, τότε θα τα παίξει όλα στην Νέα Σμύρνη και στη συνέχεια θα υποδεχθεί τον Εργοτέλη για να κάνει την ανατροπή. Με τα αν όμως δεν γίνεται δουλειά...