Περπαρίμ Χέτεμαϊ

Η ταυτότητά μου: « Αγωνίζομαι ως επιθετικός μέσος, έχω ως πρωταρχικό σκοπό να καθιερωθώ στην ΑΕΚ και όνειρο ζωής να αγωνιστώ μια εκ των Λάτσιο ή Μαρσέιγ γιατί είναι οι ομάδες που αγαπώ από παιδί».

Θαυμάζω: « τον Νίκο Λυμπερόπουλο. Ασφαλώς ο Ριβάλντο είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και στο δωμάτιό μου έχω μια αφίσα του από την εποχή που έπαιζε στην Μπαρτσελόνα. Είναι μαγικό το να βρίσκομαι καθημερινά μαζί του στον ίδιο χώρο. Από τότε όμως που είδα αυτά που κάνει ο Λύμπε μέσα στο γήπεδο είναι το πρότυπο μου. Θα μπορούσε άνετα να αγωνιστεί σε οποιαδήποτε μεγάλη ομάδα της Ευρώπης».

Θα ήμουν καλύτερος ποδοσφαιριστής: « αν μπορούσα να έχω την ηρεμία και τη νηφαλιότητα του Ριβάλντο. Είναι πάντοτε χαρούμενος και δεν τον έχω ακούσει ποτέ να βρίζει, να παραπονιέται ή να καταριέται. Πραγματικά δεν τον αγγίζει τίποτα και δεν μπορεί να τον επηρεάσει κανείς. Αυτό δείχνει πόσο ισχυρό χαρακτήρα έχει».

Πρέπει να: « σκοράρω περισσότερο, είναι αυτό που λείπει από το παιχνίδι μου. Επίσης να μάθω να δίνω πιο σίγουρα τη μπάλα και να μην την κρατάω παραπάνω από όσο χρειάζεται στα πόδια μου».

Θέλω να ευχαριστήσω τον: « Έμερσον, τον βραζιλιάνο συμπαίκτη μου που ήταν σαν πατέρας μου όταν πρωτοήλθα στην Ελλάδα και εντάχθηκα στην ΑΕΚ. Με πρόσεχε καθημερινά, με συμβούλευε για όσα πρέπει να κάνω και να μην κάνω μέσα στο γήπεδο αλλά και έξω από αυτό. Του χρωστάω πάρα πολλά και πάντοτε θα το επισημαίνω αυτό».

Η ΑΕΚ: « είναι η αληθινή πρωταθλήτρια για τη σεζόν που πέρασε. Αυτό είναι πλέον γενικώς παραδεκτό. Μόνο οι οπαδοί του Ολυμπιακού πιστεύουν το αντίθετο. Όποιον άλλον κι αν ρωτήσεις θα σου απαντήσει ότι η ΑΕΚ πήρε το πρωτάθλημα μέσα στα γήπεδα».

Μου αρέσουν στην Ελλάδα: « η ζεστασιά με την οποία αντιμετωπίζουν τους ξένους και φυσικά οι καιρικές συνθήκες. Επιτέλους μπορώ να κάνω μπάνιο στη θάλασσα και να πάω για ψάρεμα».

Με τρελαίνουν στην Ελλάδα: « η κίνηση στους δρόμους και οι απεργίες στο αεροδρόμιο. Έχω χάσει τρεις φορές την πτήση μου λόγω απεργίας. Δεν πάτε καλά…».

Αν δεν ήμουν ο Περπαρίμ: « θα ήθελα να είμαι ο ράπερ Lil Wayne. Τον λατρεύω. Γενικά αν δεν ήμουν ποδοσφαιριστής θα ήθελα να είμαι ένας διάσημος τραγουδιστής».

Τρώω στην Ελλάδα: « χωριάτικη σαλάτα με μπόλικη φέτα και κρεμμύδι. Δεν μου αρέσει το τζατζίκι πάντως, γιατί όλοι θέλουν να μου το πασάρουν με το ζόρι;».

Μεχμέτ Χέτεμαϊ

Η ταυτότητά μου: « Αγωνίζομαι ως κεντρικός αμυντικός ή αμυντικό χαφ και νιώθω ότι στην Ελλάδα βελτιώνομαι καθημερινά χάρη στις συμβουλές και τον τρόπο δουλειάς του προπονητή του Πανιωνίου Έβαλντ Λίνεν. Πρέπει να δυναμώσω και να προσθέσω μυϊκό όγκο στο σώμα μου και δουλεύω καθημερινά πάνω σε αυτό».

Θαυμάζω: « τον Λορίκ Τσάνα. Είναι Κοσοβάρος και αγωνίζεται στη Μαρσέιγ και στην εθνική Αλβανίας. Είναι ένας ποδοσφαιριστής που δείχνει σε όλους εμάς τον δρόμο για το πώς μπορείς να γίνει σπουδαίος και να κάνεις καριέρα σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι ο αρχηγός τις Μαρσέιγ αν και μόλις 24 ετών».

Θα ήμουν καλύτερος ποδοσφαιριστής: « αν είχα την τύχη να εργάζομαι και στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου με τον κ. Λίνεν. Είναι ένας μεγάλος δάσκαλος και δίπλα του μαθαίνω καθημερινά και κάτι καινούργιο».

Πρέπει να: « δουλέψω ακόμα πιο σκληρά γιατί το επίπεδο στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα υψηλό. Όμως είμαι πολύ ικανοποιημένος από την πρόοδό μου στους έξι μήνες που βρίσκομαι εδώ και διαπιστώνω ότι μπορώ να πετύχω πολλά περισσότερα από όσα είχα φανταστεί σε προσωπικό επίπεδο. Όνειρό μου είναι αγωνιστώ κάποτε στη Γερμανία και αν είναι δυνατόν φορώντας τη φανέλα της Ντόρτμουντ».

Θέλω να ευχαριστήσω τον: « αδερφό μου. Κατάφερε να δείξει ότι μπορεί και αξίζει να βρίσκεται σε μια μεγάλη ομάδα όπως η ΑΕΚ και άνοιξε τον δρόμο και για τη δική μου διεθνή καριέρα. Το να βρίσκομαι ξανά στο ίδιο σπίτι μαζί του είναι κάτι που με κάνει ευτυχισμένο και μου είχε λείψει πολύ».

Ο Πανιώνιος: « είναι μια ομάδα που έχει όλες τις προϋποθέσεις να εξελιχθεί σε μεγάλη δύναμη και να διεκδικήσει περισσότερα πράγματα στην Ελλάδα. Γιατί όχι και τρόπαια. Δεν ξέρω αν μπορεί να φτάσει το επίπεδο των τριών μεγάλων της Αθήνας, σίγουρα όμως μπορεί να τους πλησιάσει ακόμα περισσότερο».

Μου αρέσουν στην Ελλάδα: «η αμεσότητα των ανθρώπων και η διάθεση να βοηθήσουν τους ξένους για να εγκλιματιστούν γρήγορα».

Με τρελαίνουν στην Ελλάδα: « όλα αυτά που ανέφερε και ο αδερφός μου και επιπλέον ο τρόπος που μερικοί εκφράζονται όταν οδηγούν. Μα γιατί βρίζουν τόσο; Επίσης θεωρώ ότι η ελληνική είναι μια από τις πιο δύσκολες γλώσσες για να μάθει κανείς. Αλλά το παλεύω...»

Αν δεν ήμουν ο Μεχμέτ: « θα ήμουν σίγουρα ποδοσφαιριστής. Δεν ξέρω ποιος… Μάλλον όχι ο αδερφός πάντως, προτιμώ τη θέση που αγωνίζομαι, είναι περισσότερο εγκεφαλική. Ο Περπαρίμ έχει διαφορετικά στοιχεία».

Τρώω στην Ελλάδα: « πολλά σουβλάκια. Φοβάμαι ότι θα βάλω παραπανίσια κιλά και αυτό δεν είναι ποτέ καλό για έναν ποδοσφαιριστή».