Η θέση του τερματοφύλακα είναι αρκετά αδικημένη, αφού τα βλέμματα όλων στρέφονται κυρίως στους μέσους και τους επιθετικούς που και είναι εκείνοι που συνήθως σκοράρουν.

Την φετινή σεζόν ωστόσο έχουμε την τύχη να δούμε στο ελληνικό πρωτάθλημα έξι εξαιρετικούς γκολκίπερ, οι οποίοι κρατάνε στα χέρια τους την τύχη των ομάδων τους.

Αν μιλήσεις με τους περισσότερους προπονητές στην Superleague όλοι, σχεδόν, θα σου πουν το ίδιο πράγμα. Πως όταν ξεκινάνε να χτίζουν μία ομάδα εκείνο που τους ενδιαφέρει σε πρώτη φάση είναι να βρουν έναν καλό τερματοφύλακα.

Εμείς οι υπόλοιποι ωστόσο που ασχολούμαστε είτε σαν φίλαθλοι είτε επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο, προσέχουμε συνήθως αυτούς που πετυχαίνουν τα γκολ. Οι στόχοι ωστόσο επιτυγχάνονται πάντα από την άμυνα...

Για καλή μας τύχη τη φετινή σεζόν έχουμε πολλούς τερματοφύλακες σε εξαιρετική κατάσταση, ενώ έχουμε και ορισμένες αποκαλύψεις που δεν τις περιμέναμε. Ας τους δούμε ένα προς ένα...

Νο.1: Δημήτρης Κωσταντόπουλος (Κέρκυρα)

Είναι η αποκάλυψη της φετινής σεζόν. Στα 32 του χρόνια επέστρεψε στην Ελλάδα και την ομάδα της Κέρκυρας και πραγματικά αν οι Φαίακες μείνουν στην κατηγορία, θα το οφείλουν σε μεγαλύτερο ποσοστό στον έμπειρο πορτιέρο.

Ο dimi είναι αρκετά ψηλός (1.95) και με δεδομένο το πέρασμα του από την Αγγλία έχει μάθει πολύ καλά το παιχνίδι με τις σέντρες. Επίσης παρά το ύψος του διαθέτει εξαιρετικά αντανακλαστικά. Πραγματικά μιλάμε για σπουδαίο τερματοφύλακα ο οποίος θα έπαιζε άνετα σε οποιαδήποτε ελληνική ομάδα.

Ο Σάντος τον παρακολουθεί από πολύ κοντά και είναι θέμα χρόνου να γίνει ο βασικός πορτιέρο της Εθνικής.

Νο.2: Ματίας Ντεγκρά (Αστέρας Τρίπολης)

Λοιπόν αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το γεγονός πως Αργεντινός (με ιταλικό διαβατήριο) τερματοφύλακας έμαθε Ελληνικά μέσα σε ενάμιση χρόνο! Αυτό δείχνει πολλά. Δείχνει πολλά στο πόσο σοβαρά έχει πάρει την δουλειά του και τον τρόπο που θα επικοινωνεί με τους συμπαίκτες του.

Και αυτός είναι ψηλός (1.90) 27 ετών και ξεχωρίζει κυρίως για τις αντιδράσεις του στα μακρινά σουτ. Το καλοκαίρι μένει ελεύθερος και όπως καταλαβαίνετε θα γίνει ο κακό χαμός... αα.. έχει και κοινοτικό διαβατήριο...

Νο.3: Μάριο Γκαλίνοβιτς (Καβάλα)

Είναι ποδοσφαιριστής ψυχολογίας και το καταλάβαμε από την πρώτη ημέρα που ήρθε στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό. Στους πράσινους έχασε τη θέση (και εξαιτίας ενός σοβαρού προσωπικού προβλήματος), όμως στους "αργοναύτες" φαίνεται πως βρήκε τον εαυτό του.

Ο 34χρονος άσος είναι εξαιρετικός στο ψηλό παιχνίδι (που ήταν η αδυναμία του), ενώ φέτος δείχνει βελτιωμένος, παρά την ηλικία του, στα ριφλέξ. Η Καβάλα έκανε διάνα με την επιλογή του και όπως φαίνεται θα βοηθήσει αρκετά στο να βγει η ομάδα του στην Ευρώπη. Ο Μάκης έχει μάτι...

Νο.4 Δημήτρης Ελευθερόπουλος (Ηρακλής)

Ο Ηρακλής έκανε ένα εξαιρετικό deal το καλοκαίρι και απέκτησε τον έμπειρο κίπερ πληρώνοντας τον ανά παιχνίδι. Ο Ελέ ξεπέρασε το πρόβλημα στη μέση του, με ειδική θεραπεία όλο το καλοκαίρι, και δείχνει πως δεν έχει σκοπό να τα παρατήσει στα 34 του.

Τα χαρακτηριστικά του τα ξέρουμε. Εκπληκτικός στις αντιδράσεις του μέσα στην μεγάλη περιοχή, όμως υστερεί στις εξόδους με αποτέλεσμα σε 1-2 περιπτώσεις να στοιχίσει στον Γηραιό.

Παρόλα αυτά για τον Ηρακλή είναι σούπερ περίπτωση και αν συνεχίσει έτσι είναι θέμα χρόνου να επιστρέψει στην Εθνική Ελλάδας. Του αξίζει εξάλλου μία δεύτερη ευκαιρία.

Νο.5: Γιούργκεν Μάχο (Πανιώνιος)

Σε μία σεζόν που οι κυανέρυθροι είναι τραγικοί αγωνιστικά, είχαν την τύχη να βρουν έναν τερματοφύλακα που βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και δεν είναι υπερβολή να πούμε πως κρατάει μόνος του τον Πανιώνιο.

Πολλές αποκρούσεις σκέτοι βαθμοί, έξοδοι και σιγουριά στο τέρμα. Στα 33 του χρόνια δείχνει πως θέλει να επιστρέψει στο προσκήνιο και στην Εθνική ομάδα της Αυστρίας. Αν ο Ιστορικός κάνει 3-4 μεταγραφές ενδεκάδες και με τον Μάχο στο τέρμα, τότε η παραμονή θα έρθει έστω και δύσκολα.

Νο.6: Ούρκο Πάρντο (Ολυμπιακός)

Ο Νικοπολίδης έχει κρεμάσει ουσιαστικά τα γάντια του, όμως παραμένει στην ομάδα καθαρά για ψυχολογικούς λόγους (εννοούμε βοηθάει τους συμπαίκτες του στο νέο ξεκίνημα).

Έτσι λοιπόν ο Ισπανός πορτιέρο ήρθε από το πουθενά και άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά έτσι ώστε να καθιερωθεί στο βασικό σχήμα και να γίνει ο αντικαταστάτης του Αντώνη.

Μέχρι στιγμής τα πάει καλά, αν και δεν έχει δεχθεί ιδιαίτερη πίεση, ξεχωρίζει για τις εξόδους του και τον τρόπο που τοποθετεί την άμυνα. Θέλει δουλειά στα μακρινά σουτ όμως, γιατί πολλές φορές αποκρούει την μπάλα πάνω σε αντιπάλους.