Καλοκαίρι 1994: « Εάν ο Ολυμπιακός καταφέρει να αποκτήσει θα γίνω φανατικός οπαδός του».

Έπρεπε να μασήσω παρά να μιλήσω. Ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Αφρικής για το 1993, λίγες μέρες αργότερα ντυνόταν στα ερυθρόλευκα. Τεράστια μεταγραφική επιτυχία!

Με 34 γκολ σε 32 ματς με τη φανέλα της πορτογαλικής Σετούμπαλ την σεζόν που μόλις είχε ολοκληρωθεί ο «ταύρος της Καντούνα» ήταν περιζήτητος. Εκείνη την εποχή προετοιμάζονταν για το Μουντιάλ των ΗΠΑ όντας το βαρύ πυροβολικό στην εμπροσθοφυλακή των “Super Eagles”.

Πρόβλημα προσαρμογής στον Ολυμπιακό

Στην Ελλάδα δεν έμελλε να κάνει καριέρα. Η παρουσία του με τα χρώματα του Ολυμπιακού του Νίκου Αλέφαντου ολοκληρώθηκε άδοξα. Πρόλαβε να σκοράρει τρία γκολ σε έξι συμμετοχές.

Η ατμόσφαιρα στα «ερυθρόλευκα» αποδυτήρια δεν ταίριαξε με την ψυχοσύνθεση του, οι σχέσεις με τις τους συμπαίκτες του ήταν ανύπαρκτες και ο εγκλιματισμός του αποδείχθηκε δύσκολη υπόθεση.

Έκτοτε δεν έμελε να στεριώσει σε καμία ομάδα εκτός Νιγηρίας. Αγωνίστηκε σε Σπόρτινγκ Χιχόν, ξανά στη Σετούμπαλ, Ζυρίχη, Αλ Σαμπάμπ, Άφρικα Σπορτς (Ακτή Ελεφαντοστού) για να καταλήξει στην πατρίδα του όπου εγκατέλειψε την ενεργό δράση σε ηλικία 42 ετών το 2005.

Το ποδόσφαιρο αποτελούσε το μεγάλο πάθος του ως την τελευταία μέρα της ζωής του. Μέχρι πέρυσι, επισκέπτονταν το Λίμπερτι Στέιντιουμ στην πόλη Ιμπαντάν.

Μία ζωή στο ποδόσφαιρο

Όχι και το πιο συνηθισμένο μέρος για να συναντήσει κανείς τον Γιεκινί. Ο αγωνιστικός χώρος περιείχε άμμο, ενώ τα γκολπόστ ήταν πρόχειρα κατασκευασμένα από μπαμπού! Το γήπεδο ήταν προσβάσιμο μέσω ενός θαμνώδους μονοπατιού που γνώριζαν μόνο οι ντόπιοι.

Μερικά παραπανίσια κιλά δεν αλλοίωναν την εικόνα του, αφού διατηρούσε την φόρμα του. Στις 07.30 κάθε πρωί έκανε τζόκινγκ, ενώ σε κάθε προπόνηση που μετέχει σκόραρε κατά μέσο όρο δύο γκολ!

Η νέα καριέρα ως ατζέντης

Ο “Mr Goal” είχε θέσει ένα νέο μεγάλο στοίχημα για τον εαυτό του. Ήθελε να αναδείξει τα κορυφαία ταλέντα της Νιγηρίας. Όνειρο του ήταν να δει τους εκκολαπτόμενους αστέρες του νιγηριανού ποδοσφαίρου να διαπρέπουν στην Ευρώπη υπό την καθοδήγηση του.

Το email

Το πλούσιο βιογραφικό του αποτελούσε εγγύηση για να εξελιχθεί σε επιτυχημένο ατζέντη. Τον Μάρτιο του 2011 ένα email ξεχώριζε στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο.

Το υπέγραφε κάποιος… Ρασίντ Γιεκινί. Στην αρχή πίστεψα πως επρόκειτο για κάποιο κακόγουστο αστείο. Ο άλλοτε ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού χαρακτηρίζονταν ως μυστικοπαθής, αποξενωμένος, ταπεινός αλλά και γενναιόδωρος...

Σπάνια μιλούσε σε δημοσιογράφους. Ένας Άγγλος ρεπόρτερ πραγματοποίησε ταξίδι μέχρι τη Νιγηρία, όμως παρά τις προσπάθειες του επί τρεις ημέρες δεν κατέστη εφικτό να του αποσπάσει ούτε κουβέντα!

Επιστράτευσα το θράσος μου για να τον ρωτήσω εάν επρόκειτο για τον γνωστό Γιεκινί, τον φορ «θρύλο» της Νιγηρίας. Μου απάντησε καταφατικά.

Τα ταλέντα που ήθελε να φέρει στην Ελλάδα

Η επικοινωνία μας ήταν συχνή και διήρκεσε για αρκετούς μήνες. Ενδιαφέρονταν για να φέρει Νιγηριανούς ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα και αναζητούσε δίαυλο επικοινωνίας προκειμένου να έρθει σε επαφή με Έλληνες μάνατζερ.

Έδειχνε ενθουσιασμένος αλλά αγχωμένος με τη νέα του ασχολία. Αναφέρονταν σε σπουδαία ταλέντα, τα οποία ήθελε απεγνωσμένα να αναδείξει. «Θα μπορούσα πιστεύεις να απευθυνθώ στην κυπριακή αγορά; Κοντά στην Ελλάδα δεν είναι;»

Σε ένα άλλο μήνυμα του έλεγε: «Γιάννη, βρίσκομαι στην Αγγλία για ιατρικές εξετάσεις. Δυστυχώς δεν θα μπορέσω να παρακολουθήσω τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Πρέπει να επιστρέψω στη Νιγηρία».

Στο μυαλό του πάντα τριβέλιζε η ιδέα να ταξιδέψει στην Ευρώπη προτείνοντας ταλαντούχους ποδοσφαιριστές που γνώριζε καλά. « Έχω κάποια παιδιά που μπορούν να κάνουν μεγάλη καριέρα στην Ευρώπη αρκεί να τους δώσουν την ευκαιρία έλεγε. Τα πιστεύω πολύ».

Οι "Super Eagles" και η εθνική Ελλάδας

Σε μία αποστροφή του λόγου του μίλησε για την τωρινή ομάδα της εθνικής Νιγηρίας. « Δυστυχώς οι Super Eagles δεν έχουν καμία σχέση με την ομάδα όπου αγωνιζόμουν εγώ. Πρόκειται για εντελώς διαφορετικές ποδοσφαιρικές γενιές».

Ο «βασιλιάς του γκολ» όπως τον αποκαλούσαν, είχε εκφράσει παράλληλα την εκτίμηση του για την εθνική Ελλάδας χαρακτηρίζοντας την " καλή και συγκροτημένη ομάδα". Ο «Μπάμπα» πρόσθεσε πως είχε ακουστά τον Ονουάτσι της δίχως ωστόσο να γνωρίζει περισσότερα στοιχεία.

Η εκτίμηση για τον κόσμο του Ολυμπιακού

Παίρνοντας θάρρος τον ρώτησα για τον Ολυμπιακό, ωστόσο απέφυγε να πει το παραμικρό περιοριζόμενος στο «ευχαριστώ τον κόσμο της ομάδας για την υποστήριξη του εκείνη την εποχή».

Ο Γιεκινί, ο οποίος ήταν πιστός μουσουλμάνος ζούσε σχεδόν ασκητικά στην Νοτιοδυτική πλευρά της χώρας μακριά από τις τρεις γυναίκες και τα ισάριθμα παιδιά του.

Η απομόνωση

« Αρνείται να έρθει σε επαφή με οποιονδήποτε, δεν είναι κοινωνικός» ισχυρίστηκε γείτονας του, που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του. «Το πάθος για ποδόσφαιρο είναι τεράστιο. Στο σπίτι του βλέπει συνεχώς αγώνες» είχε πει ο φίλος του του Αρίγιο Αβονίγι.

Ο Γιεκινί σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου της πατρίδας του, υπέφερε από διπολική διαταραχή καικατάθλιψη. Σε ηλικία 48 ετών εγκατέλειψε τα εγκόσμια…