Ο ελληνικός αθλητισμός έγινε -για μία ακόμα φορά- το "θύμα" της οικονομικής κρίσης η οποία πλήττει τη χώρα μας εδώ και μία πενταετία. Τρανή απόδειξη η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να αρνηθεί την παρουσία της Ελλάδας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου μαθητών Λυκείου που θα διεξαχθεί στην Γουατεμάλα, επικαλούμενο την έλλειψη κονδυλίων.

Το γεγονός αυτό προκάλεσε την έντονη αντίδραση των μαθητών-αθλητών του 1ου ΕΠΑΛ Αγρινίου, ο οποιοί αποφάσισαν να στείλουν επιστολή στον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα για να τον ευαισθητοποιήσουν και να τον κάνουν να μεριμνήσει για να βρει λύση το πρόβλημά τους,

Αναλυτικα η επιστολή που έστειλαν οι μαθητές στον Πρωθυπουργό:

"Για να φτάσουμε στον τελικό αγώνα, όπου κατακτήσαμε το πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, αγωνιστήκαμε πολύ σκληρά με πείσμα και μεράκι γι’ αυτό που κάναμε, με πρόγραμμα και πειθαρχία στοχεύοντας πάντα στην πρόκριση, θυσιάζοντας τον ελεύθερο χρόνο μας και πολλές φορές τον ύπνο μας.

Φυσικά όλα αυτά με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση των καθηγητών του σχολείου μας. Το όνειρό μας ήταν να φτάσουμε στην κορυφή, να τιμήσουμε όλη την σχολική κοινότητα και να κάνουμε περήφανη την Ελλάδα εκπροσωπώντας την και στους Παγκόσμιους Αγώνες Λυκείων.

Και να που τα καταφέραμε, οι αγώνες μας δικαιώθηκαν, είμαστε έτοιμοι με πολύ ενθουσιασμό να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα για μεγαλύτερη κατάκτηση, να ταξιδέψουμε στην Γουατεμάλα.

Είμαστε περήφανοι που, μέσα από τον αθλητισμό, μας δίνεται η δυνατότητα να ταξιδέψουμε, να γνωρίσουμε και να συναγωνιστούμε με συνομήλικα άτομα από όλο τον κόσμο με τα ίδια ενδιαφέροντα, να αποκτήσουμε εμπειρίες σε εκπαιδευτικό επίπεδο που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη της προσωπικότητας μας, να κάνουμε πράξη, δικαιωματικά πλέον, το όνειρό μας, το όνειρο της συμμετοχής μας σε τέτοιους αγώνες.

Δεν είναι άδικο λοιπόν, αντί να επιβραβεύεται η πανελλήνια νίκη μας, αντί ένα ευαίσθητο Υπουργείο, όπως είναι το Υπουργείο Παιδείας, να μας ενθαρρύνει να στοχεύουμε ακόμα πιο ψηλά, αντί να μας τροφοδοτεί με ενέργεια για την κατάκτηση ανώτερων στόχων στον αθλητισμό και στη γνώση, να φαίνεται τελικά ότι μας κόβει τα φτερά, να μας αποθαρρύνει και να μας απογοητεύει;

Νιώθουμε ότι η παλιά γενιά δεν φαίνεται να στηρίζει την νέα γενιά, που καλείται να φανεί δυνατή και να ξεπεράσει τις όποιες δυσκολίες της κρίσης. Νιώθουμε ότι τιμωρούμαστε για μια νίκη που πετύχαμε επάξια και αξιοκρατικά. Αισθανόμαστε ότι τα θετικά μηνύματα πού πρέπει να μας δίνει η κοινωνία δεν μπορούν να φτάσουν σε εμάς.

Κύριε Πρωθυπουργέ, απευθυνόμενοι σε εσάς, σε έναν νέο πρωθυπουργό και νέο άνθρωπο, σε έναν άνθρωπο που είναι κοντά στους νέους, πιστεύουμε ότι θα ευαισθητοποιηθείτε ακούγοντας την φωνή μας και θα μεριμνήσετε ώστε να εξαντληθούν οι οποιεσδήποτε δυνατότητες υπάρχουν για να ταξιδέψουμε τελικά στην Γουατεμάλα, να μην είμαστε εμείς οι νέοι τα θύματα της οικονομικής κρίσης, να μη χάσουμε τα όνειρά μας, τη φιλοδοξία μας, την αισιοδοξία μας".