Τα σήματα των ομάδων της Premier League

Το ποδόσφαιρο στην Αγγλία είναι τρόπος ζωής. Το καθετί είναι σημαντικό για τους φιλάθλους των ομάδων του Νησιού. Από το αν η ομάδα έχει καλό προπονητή και καλούς παίκτες, και αν θα νικήσει το μισητό αντίπαλο, μέχρι το να νικήσει στη μάχη της εξέδρας, αλλά και να έχει ένα σήμα που θα αντιπροσωπεύει επάξια όσα εκφράζουν το σύλλογό του.

Αυτό το τελευταίο, μπορεί σε εμάς να μην λέει και πολλά, αλλά για τους Άγγλους είναι κάτι παραπάνω από σπουδαίο. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες ομάδες του αγγλικού ποδοσφαίρου έχουν αλλάξει πολλές φορές σήμα στο πέρασμα των ετών.

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η Μάντσεστερ Σίτι, η οποία ανήμερα της Boxing Day, αύριο δηλαδή (26/12), θα παρουσιάσει το νέο της σήμα , το πέμπτο στην 135χρονη ιστορία της.

Με αφορμή λοιπόν το συγκεκριμένο γεγονός, το Sport24.gr παρουσιάζει τα σήματα όλων των ομάδων της φετινής Premier League. Πώς αυτά δημιουργήθηκαν, τι συμβολίζουν και γιατί έχουν υποστεί τόσες αλλαγές;

Άρσεναλ

Το 1888, δύο χρόνια μετά την ίδρυσή της, η Άρσεναλ απέκτησε το πρώτο της σήμα, που απαρτιζόταν από τρία κανόνια. Τα κανόνια συμβόλιζαν τη μακρά στρατιωτική ιστορία της περιοχής του Γούλγιτς, όπου ιδρύθηκε η λονδρέζικη ομάδα. Άλλωστε, από εκεί προκύπτει και το όνομά της, που στα ελληνικά σημαίνει οπλοστάσιο. Ακόμα και τώρα, παρά το γεγονός ότι πλέον η Άρσεναλ δεν συνδέεται γεωγραφικά με την περιοχή του Γούλγιτς, καθώς μετακινήθηκε βορειότερα, στο Χάιμπουρι, εξακολουθεί να διατηρεί το κανόνι στο σήμα της.

Τη σεζόν 1922-23, παρουσιάστηκε το νέο σήμα, που περιελάμβανε μόνο ένα κανόνι και είχε πολύ πιο απλή μορφή. Αλλά αυτό άλλαξε και πάλι το 1949, με μία πολύ πιο... καλλιγραφική αποτύπωση του ονόματος, αλλά και την προσθήκη του μότο "Victoria Concordia Crescit", που σημαίνει "Η νίκη έρχεται μέσω της αρμονίας". Επίσης, το κανόνι σημάδευε πλέον προς τη Δύση, ενώ από κάτω του υπήρχε ο θυρεός του Ίσλινγκτον. Εκτός από κάποιες μικροαλλαγές, κυρίως στους χρωματισμούς, το σήμα παρέμεινε σχεδόν αναλλοίωτο για 53 χρόνια.

Ωστόσο, το 2002 πάρθηκε η απόφαση να αλλάξει εντελώς το σήμα, κάτι που συνέβη κυρίως για δύο λόγους. Πρώτον, θεωρήθηκε πως το μότο "Victoria Concordia Crescit" ενδεχομένως να μην συνδεόταν πλέον, μετά από τόσα χρόνια, με την ομάδα. Και δεύτερον, η μετακόμιση στο νέο γήπεδο, το "Έμιρεϊτς", ήταν η καλύτερη στιγμή για να γυρίσει σελίδα γενικότερα η Άρσεναλ, παρουσιάζοντας ένα νέο σήμα, το οποίο διατηρεί μέχρι και σήμερα.

Πρόκειται για μία πιο καμπυλωτή ασπίδα, με ένα χρυσό κανόνι, που πλέον στοχεύει προς την Ανατολή, ενώ έχουν αφαιρεθεί τόσο το μότο, όσο και ο θυρεός. Οι πράσινες λεπτομέρειες έχουν γίνει μπλε, ενώ τα χρυσοκίτρινα γράμματα έχουν πολύ πιο απλή γραμματοσειρά και είναι λευκά.

Άστον Βίλα

Το Ακράτητο Λιοντάρι της Σκωτίας ήταν ανέκαθεν το σήμα κατατεθέν στο έμβλημα της Άστον Βίλα, λόγω των επιρροών του Γουίλιαμ ΜακΓκρέγκορ και του Τζορτζ Ράμσεϊ, δύο ανθρώπων που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στο σύλλογο. Ο Σκωτσέζος ΜακΓκρέγκορ ήταν αυτός που υιοθέτησε το λιοντάρι στις φανέλες της ομάδας τη δεκαετία του 1870. Το χρώμα του λιονταριού έχει αλλάξει κατά καιρούς, αφού για πολλά χρόνια ήταν κόκκινο και μπλε, ενώ από το 1992 κι έπειτα, έχει επικρατήσει το κίτρινο.

Επίσης, υπήρξε πολύ μεγάλη συζήτηση για το αν έπρεπε να διατηρηθεί η ασπίδα ως σχέδιο ή να επιστρέψει το κυκλικό σχήμα, που είχε χρησιμοποιηθεί το 1975. Τελικά, προτιμήθηκε η ασπίδα, αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να θυμίζει περισσότερο ένα οικόσημο, που να συνδέει την ομάδα με το παρελθόν της. Το 2007, όταν και δημιουργήθηκε το σήμα που έχει σήμερα η ομάδα, άλλαξε και η αναγραφή της ομάδας, αφού αφαιρέθηκε το "ASTON VILLA F.C." κι έμεινε μόνο το "AVFC". Επίσης, το φόντο με τις κάθετες μπλε και κόκκινες λωρίδες αντικαταστάθηκε με σκέτο μπλε, το οποίο εκφράζει την τιμιότητα και την πίστη.

Το μότο που πάντα εξέφραζε την ομάδα ήταν το "Prepared", δηλαδή "Προετοιμασμένοι", το οποίο παλαιότερα αναγραφόταν σε επιπλέον μπάνερ, αλλά πλέον εντάσσεται στο σήμα της Βίλα. Τέλος, η πιο σημαντική προσθήκη του 2007 ήταν το λαμπερό αστέρι δίπλα στο πρόσωπο του λιονταριού, που αναφέρεται στην πιο λαμπρή στιγμή του συλλόγου στα 141 χρόνια της ιστορίας του. Στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1982 με αντίπαλο την Μπάγερν Μονάχου στο Ρότερνταμ. Ένας συμβολισμός, που στόχος του είναι να συνδεθεί και με έναν μελλοντικό στόχο της ομάδας, να αγωνιστεί δηλαδή ξανά στο Champions League.

Γουέστ Μπρομ

Το πουλί που δεσπόζει στο σήμα της Γουέστ Μπρομ είναι μια τσίχλα και η χρησιμοποίησή της ως έμβλημα της ομάδας χρονολογείται από τη δεκαετία του 1880, όταν το πρότεινε ο τότε γραμματέας του συλλόγου, Τομ Σμιθ. Γιατί όμως τσίχλα; Διότι το συγκεκριμένο πουλί φωλιάζει ανάμεσα στα λευκάγκαθα (hawthorns), ένα φυτό που παρατηρείται έντονα στα Γουέστ Μίντλαντς, την περιοχή που ιδρύθηκε η ομάδα, και μάλιστα το γήπεδό της πήρε το ίδιο όνομα (Χόθορνς). Εκτός αυτού, η παμπ την οποία χρησιμοποιούσαν οι παίκτες της Γουέστ Μπρομ ως αποδυτήρια, είχε για κατοικίδιο μία τσίχλα σε κλουβί. Έτσι λοιπόν, η τσίχλα τοποθετήθηκε στο σήμα της ομάδας, αρχικά καθήμενη πάνω σε ένα δοκάρι κι εν συνεχεία πάνω σε ένα κλαδί λευκάγκαθου, που παρατηρείται ακόμα και σήμερα στο σήμα.

Το 2006, για πρώτη φορά τοποθετήθηκε το πλήρες όνομα της ομάδας στο σήμα (WEST BROMWICH ALBION), κατοχυρώνοντας ουσιαστικά το Albion, που αναφέρεται στην Αλβιώνα, την παλαιότερη ονομασία της Μεγάλης Βρετανίας. Φυσικά, όλα αυτά τα χρόνια, στο φόντο του σήματος, εμφανίζοντας τα χρώματα της ομάδας, το λευκό και το μπλε, με κάθετες λωρίδες.

Γουέστ Χαμ

Τα βασικά χαρακτηριστικά του σήματος της Γουέστ Χαμ είναι ένα ζευγάρι διασταυρούμενα σφυριά κι ένα κάστρο. Τι συμβολίζουν όμως; Τα σφυριά ήταν τα εργαλεία που χρησιμοποιούνταν στη ναυπηγική κι επειδή η Γουέστ Χαμ δημιουργήθηκε από τους σιδεράδες των εργοστασίων δίπλα από τον ποταμό Τάμεση, υιοθέτησε το συγκεκριμένο σύμβολο. Όσον αφορά στο κάστρο, πρόκειται για την αναπαράσταση του Green Street House, που βρισκόταν εκεί που είναι χτισμένο σήμερα το "Μπολέιν Γκράουντ", η έδρα των Λονδρέζων.

Πάντως, τα πρώτα χρόνια, η ομάδα δεν είχε τα σφυριά στο σήμα της, αλλά μία σημαία του Ηνωμένου Βασιλείου με τα αρχικά T.I.W., που αναφέρονταν στο πρώτο όνομά της (Thames Ironworks). Δεν υπάρχει επίσημη αναφορά για το πότε πρωτοχρησιμοποιήθηκαν τα σφυριά. Η παλαιότερη ένδειξη αυτού χρονολογείται στα επίσημα προγράμματα αγώνων του 1910. Το Green Street House, που συνδέεται με τη δεύτερη βασίλισσα του Ερρίκου του 7ου, Αν Μπολέιν, προστέθηκε το 1921.

Μέχρι την άνοδο της Γουέστ Χαμ στην πρώτη κατηγορία τη σεζόν 1957-58, τα σφυριά και το κάστρο παρουσιάζονταν ξεχωριστά στο σήμα. Τότε, για πρώτη φορά τα δύο αυτά σύμβολα ενώθηκαν και παραμένουν μέχρι σήμερα αναλλοίωτα. Έχουν χρώμα κίτρινο κίτρινο και περιλαμβάνονται σε μία ασπίδα μπλε χρώματος, με κεραμιδί φόντο, ενώ από κάτω δεσπόζει ένα μπάνερ στις ίδιες αποχρώσεις, που αναγράφει το όνομα της ομάδας (WEST HAM UNITED).

Ωστόσο, από τη σεζόν 2016-17, θα διαφοροποιηθεί αρκετά, με αφορμή τη μετακόμιση της ομάδας στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου. Για να τονιστεί αυτή η κίνηση, αφαιρείται το μπάνερ, το όνομα της ομάδας μπαίνει μέσα στο σήμα και προστίθεται η λέξη LONDON, ενώ φυσιολογικά εξαφανίζεται το Green Street House, που ουσιαστικά συνδέει τη Γουέστ Χαμ με την τωρινή της έδρα.

Γουότφορντ

Η πρώτη καταγραφή του σήματος της Γουότφορντ έρχεται από τη δεκαετία του '60, με έναν πολύ απλό σχεδιασμό, μία ασπίδα με τα αρχικά WFC. Την επόμενη δεκαετία υιοθετήθηκε η σφήκα ως σύμβολο της ομάδας, κάτι που όμως άλλαξε σχεδόν άμεσα, παρά το γεγονός ότι η Γουότφορντ διατηρεί μέχρι σήμερα το παρατσούκλι "σφήκες". Πλέον, το σήμα της έχει σχήμα πενταγώνου, μέσα στο οποίο εμφανίζεται το κεφάλι ενός αρσενικού ελαφιού σε κόκκινο χρώμα, το οποίο συμβολίζει την κομητεία του Χέρτφορντσιρ. Το φόντο είναι μαύρο και κίτρινο, ενώ από πάνω αναγράφεται το όνομα της ομάδας (WATFORD).

Έβερτον

Το 1920, παρά το γεγονός ότι η ομάδα είχε ιδρυθεί από το 1878, έκανε την εμφάνισή του το πρώτο σήμα της Έβερτον, μία μπλε ασπίδα με τα γράμματα EFC. Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα, δημιουργήθηκε ένα σχέδιο, που θα αποτελούσε τη βάση για όλα τα σήματα της ομάδας στο μέλλον. Στόχος ήταν να χρησιμοποιηθεί ένα σύμβολο, χαρακτηριστικό της περιοχής του Έβερτον. Και βρέθηκε. Ο Πύργος του Έβερτον ή αλλιώς ο Πύργος του Πρίγκιπα Ρούπερτ, που ήταν άρρηκτα συνδεδεμένος με την περιοχή, απ' όταν κατασκευάστηκε, το 1787. Σε συνδυασμό με το μότο της ομάδας "Nil Satis, Nisi Optimum" (Τίποτα δεν είναι αρκετά καλό, εκτός από το καλύτερο) σε ένα μπάνερ και δύο στεφάνια, έγινε το νέο σήμα των "ζαχαρωτών".

Τη δεκαετία του '70, το σήμα απλοποιήθηκε και πάλι, καθώς επικράτησε πάλι το trigram της ομάδας (EFC), αλλά από το 1978 κι έπειτα, η Έβερτον επέστρεψε στη... συνταγή του Πύργου, που με διάφορες παραλλαγές κρατά μέχρι σήμερα. Από το 2000 και μετά έχει προστεθεί και η χρονολογία ίδρυσης του συλλόγου, ενώ το όνομα παρουσιάζεται ως σκέτο Everton. Το σήμα που υιοθετήθηκε το 2013 δεν άρεσε στον κόσμο, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τρία νέα σήματα, που τέθηκαν σε ψηφοφορία. Το σημερινό σήμα της ομάδας παρουσιάστηκε επίσημα τον Ιούλιο του 2014.

Κρίσταλ Πάλας

Έτος ίδρυσης 1905 για την Κρίσταλ Πάλας, αλλά έτος πρώτου σήματος στα τέλη της δεκαετίας του '40, όταν έκανε την εμφάνισή του το Crystal Palace, δηλαδή το κρυστάλλινο παλάτι από το οποίο πήρε το όνομά της η ομάδα. Πρόκειται για ένα πελώριο εκθεσιακό κτίριο από σίδερο και γυαλί, που κατασκευάστηκε για τη Μεγάλη Έκθεση του 1851. Όσο περνούσαν τα χρόνια, το συγκεκριμένο σχέδιο εξελισσόταν. Το 1955, στη βασική εικόνα του Crystal Palace προστέθηκε και το όνομα της ομάδας. Η εικόνα του άλλαξε ριζικά το 1972, όταν διενεργήθηκε ένας διαγωνισμός μεταξύ των φιλάθλων της ομάδας, οι οποίοι επέλεξαν ένα κόκκινο κυκλικό σχήμα, με το όνομα της ομάδας και το τότε παρατσούκλι της, "The glaziers" (Οι τζαμάδες), ενώ στο κέντρο παρουσιάζονταν τα αρχικά της (CP) σε μπλε χρώμα.

Την επόμενη χρονιά όμως, όταν ανέλαβε χρέη προπονητή ο Μάλκολμ Άλισον, θέλησε να προχωρήσει σε πολλές αλλαγές στο "Σέλχαρστ Παρκ". Πλέον η Κρίσταλ Πάλας θα είχε το παρατσούκλι "The eagles" (Οι αετοί), αλλά κι ένα νέο σήμα. Η έμπνευση προήλθε από τον αετό της Μπενφίκα, οπότε ένας αντίστοιχος αετός τοποθετήθηκε πάνω σε μία μπάλα, η οποία με τη σειρά της τοποθετήθηκε πάνω από το... Crystal Palace, που επέστρεψε δυναμικά.

Έκτοτε, οι αλλαγές που έχουν γίνει είναι πολύ μικρές. Για παράδειγμα, το 1994, ο πρόεδρος Ρον Νόουντς, θεώρησε πως ο αετός θύμιζε πιο πολύ... φοίνικα, οπότε αποφάσισε πως θα έπρεπε να υιοθετηθεί μια πιο "άγρια" όψη του αετού, όπως και έγινε. Το σημερινό σήμα πάντως δεν είναι αυτό. Το 2013, ο αετός άλλαξε ξανά θέση, θυμίζοντας και πάλι εκείνον του 1973.

Λέστερ

Απλά τα πράγματα για την... ασυνήθιστη πρωτοπόρο της Premier League, καθώς από το 1948, όταν και έκανε την εμφάνισή του το πρώτο σήμα της ομάδας, διακρίνεται σε αυτό μία αλεπού. Γιατί όμως; Διότι στην περιοχή του Λέστερσιρ, το κυνήγι αλεπούς είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο και από κει άλλωστε προέκυψε και το παρατσούκλι της Λέστερ, "The Foxes" (Οι αλεπούδες). Το σήμα έχει κυκλικό σχήμα και στη μέση δεσπόζει το κεφάλι μίας αλεπούς, ενώ γύρω από αυτό διακρίνεται ένα πεντάφυλλο, που ήταν ο θυρεός του κόμη του Λέστερ και κατ' επέκταση ο σύνδεσμος με την πόλη. Με μπλε γράμματα αναγράφεται το πλήρες όνομα της ομάδας (LEICESTER CITY FOOTBALL CLUB).

Λίβερπουλ

Το σήμα της Λίβερπουλ, αυτής της ιστορικής αγγλικής ομάδας (έτος ίδρυσης 1892), έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό. Συγκεκριμένα, το 1950, παρουσιάστηκε ένα σήμα σε σχήμα ασπίδας, με το σύμβολο της πόλης, το "liver bird" να κρατά στο στόμα ένα κλαδάκι και να στέκεται πάνω σε ένα βάθρο. Το "liver bird" είναι ένα άγνωστο είδος πτηνού, το οποίο συνδέεται άρρηκτα με την πόλη του Λίβερπουλ από το 1352 και από πολλούς είχε θεωρηθεί ως ένα μυθικό πλάσμα με τη μορφή κορμοράνου.

Όσο περνούσαν τα χρόνια η κεντρική ιδέα παρέμενε η ίδια και τα μόνα που άλλαζαν ήταν τα γύρω-γύρω. Η ασπίδα έγινε κύκλος και προστέθηκαν τα αρχικά του συλλόγου (L.F.C), στη συνέχεια εξαφανίστηκε και ο κύκλος, ενώ το 1987 επέστρεψε η ασπίδα (για να μείνει μέχρι σήμερα) και αναγράφηκε το πλήρες όνομα της ομάδας (LIVERPOOL FOOTBALL CLUB).

Οι τελευταίες αλλαγές έγιναν τη δεκαετία του '90, όταν το 1993 προστέθηκαν πάνω από την ασπίδα οι Πύλες του Σάνκλι, οι οποίες ανεγέρθησαν το 1982 προς τιμήν του Μπιλ Σάνκλι, του προπονητή-θρύλου της ομάδας, μόλις μία χρονιά μετά το θάνατό του. Πάνω στις Πύλες ξεχωρίζει ένα ακόμα "liver bird" μέσα σε ασπίδα.

Επιπλέον, προστέθηκε η φράση "YOU 'LL NEVER WALK ALONE" από το ομώνυμο τραγούδι, που προέρχεται από το μιούζικαλ "Καρουζέλ" του 1945, των Ρότζερς και Χάμερσταϊν. Το συγκεκριμένο τραγούδι έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές στην πόλη και προστέθηκε στο ρεπερτόριο του "Άνφιλντ" μετά την επανεκτέλεση του κομματιού το 1963 από το τοπικό συγκρότημα "Gerry and the Pacemakers".

Ένα ακόμα στοιχείο που συμπλήρωσε το σήμα των "κόκκινων" ήταν οι δύο φλόγες στο πλάι, στη μνήμη των θυμάτων του "Χίλσμπορο", ενώ, τέλος, σε ένα μπάνερ κάτω από την ασπίδα εμφανίζεται και το έτος ίδρυσης του συλλόγου. Όλα αυτά τα στοιχεία διατηρήθηκαν και το 1999, όταν το σήμα επανασχεδιάστηκε για να φαίνεται πιο κομψό, όπως παραμένει μέχρι σήμερα.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Το σημερινό σήμα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ βασίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στο θυρεό του Συμβουλίου της πόλης του Μάντσεστερ. Μάλιστα, στη δεκαετία του '60, στους μεγάλους τελικούς που έδωσε η ομάδα, ο θυρεός έκανε την εμφάνισή του στις φανέλες. Το πλοίο που υπήρχε από τότε στο σήμα, συμβολίζει τη μεγάλη εμπορική δύναμη της πόλης, καθώς αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια του κόσμου, λόγω και του Καναλιού του Μάντσεστερ.

Πέραν όμως του θυρεού, το 1960 δημιουργήθηκε και το πρώτο επίσημο σήμα του συλλόγου, το οποίο δεν απείχε και πολύ σε εμφάνιση από το σημερινό. Για την ακρίβεια, πρόκειται για μία ασπίδα, που περιβάλλεται από δύο κόκκινα μπάνερς με το πλήρες όνομα της ομάδας (MANCHESTER UNITED FOOTBALL CLUB) και δύο κίτρινες μπάλες. Μέσα στην ασπίδα, στο πάνω μέρος της εμφανίζεται ένα κίτρινο καράβι και από κάτω τρεις διαγώνιες κίτρινες γραμμές, που συμβολίζουν τα τρία ποτάμια της πόλης (Μέντλοκ, Ιρκ, Ίργουελ), σε κόκκινο φόντο.

Ωστόσο, η μεγάλη αλλαγή που επήλθε το 1973 ήταν η προσθήκη ενός κόκκινου διαβόλου, που αντικατέστησε τις κίτρινες λωρίδες. Ο κόκκινος διάβολος προήλθε ουσιαστικά από το νέο παρατσούκλι της ομάδας (red devils), που αποκτήθηκε από μία γειτονική ομάδα ράγκμπι, ονόματι Σάλφορντ. Ο τότε προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Σερ Ματ Μπάσμπι, δανείστηκε το παρατσούκλι και το χρησιμοποίησε για τη δική του ομάδα, ώστε να... σκορπά τρόμο στους αντιπάλους.

Ένα μικρός επανασχεδιασμός αυτού του σήματος το 1998 (αφαιρέθηκε το "FOOTBALL CLUB" και άλλαξαν μερικές λεπτομέρειες στα χρώματα και τη γραμματοσειρά), έφερε το σήμα που είναι σήμερα γνωστό σε όλο τον κόσμο.

Μάντσεστερ Σίτι

Όπως συνέβη και με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έτσι και το σήμα της συμπολίτισσάς της, είναι σαφώς επηρεασμένο από το θυρεό του Συμβουλίου της πόλης του Μάντσεστερ. Αυτός άλλωστε χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1964 στις φανέλες της ομάδας. Την επόμενη χρονιά δημιουργήθηκε ένα κυκλικό σήμα, που ανέγραφε το όνομα της ομάδας (MANCHESTER CITY F.C.) και διατηρούσε εντός του, την ίδια ασπίδα με εκείνη του θυρεού, με το καράβι και τις τρεις κίτρινες γραμμές, που συμβόλιζαν τα τρία ποτάμια της πόλης.

Το 1972, οι τρεις λωρίδες εξαφανίστηκαν από το σήμα και τη θέση τους πήρε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο, σύμβολο της κομητείας του Λάνκασιρ.

Ωστόσο, όλα αυτά έγιναν παρελθόν το 1997, όταν και υιοθετήθηκε το σήμα της Σίτι που είναι γνωστό μέχρι σήμερα. Μία γαλάζια ασπίδα, με ένα χρυσό καράβι, τρεις διαγώνιες λευκές λωρίδες (τα τρία ποτάμια) και τα αρχικά (M.C.F.C.) σε μαύρο φόντο. Πίσω από την ασπίδα ξεπροβάλλει ένας χρυσός αετός, που αντιπροσωπεύει την αεροπορική βιομηχανία, ενώ από πάνω του υπάρχουν τρία χρυσά αστέρια, που δεν συμβολίζουν κάτι συγκεκριμένο, αλλά τοποθετήθηκαν μόνο για λόγους αισθητικής. Τέλος, στο κάτω μέρος εμφανίζεται ένα μπάνερ με τη λατινική φράση "Superbia In Proelio", δηλαδή "Περηφάνια στη μάχη".

Να όμως που αυτό το άκρως... πολεμικό σήμα θα αντικατασταθεί από ένα καινούριο ανήμερα της Boxing Day . Ήδη έχει διενεργηθεί ανοικτός διαγωνισμός και σύμφωνα με τις φήμες, το νέο σήμα θα θυμίζει πολύ εκείνο του 1972.

Μπόρνμουθ

Ίσως το πιο ποδοσφαιρικό σήμα ολόκληρης της Premier League, από μία ομάδα που μόλις φέτος ανέβηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη κατηγορία.

Το σήμα που έχει τώρα η ομάδα θυμίζει σε πολύ μεγάλο το πρώτο της, εκείνο του 1971. Μία κόκκινη ασπίδα και μέσα ένας ποδοσφαιριστής τη στιγμή που κάνει κεφαλιά. Πρόκειται για τη σιλουέτα του Ντίκι Ντόουσετ, παλαίμαχου επιθετικού της ομάδας.

Τη δεκαετία του '80, το παρατσούκλι της ομάδας ("The cherries", δηλαδή "Τα κεράσια"), επηρέασε και το νέο σήμα του συλλόγου, που ήταν κυκλικό και εμφάνιζε ένα τσαμπί κεράσια και ανάμεσα μία μπάλα. Δεν κράτησε όμως για πολύ, αφού δύο χρόνια αργότερα υιοθετήθηκε και πάλι το σήμα με τη μορφή του Ντίκι Ντόουσετ, το οποίο διατηρείται μέχρι και σήμερα.

Νιουκάστλ

Μία ακόμα ομάδα που χρησιμοποίησε στα πρώτα χρόνια της ιστορίας της το θυρεό της πόλης της. Και μάλιστα, πάνω σε αυτόν βασίστηκε και το μετέπειτα σήμα του συλλόγου. Οι δύο ιππόκαμποι στα πλαϊνά του σήματος υποδηλώνουν το στενό δεσμό της πόλης με τη θάλασσα, ενώ το κάστρο στο πάνω μέρος συμβολίζει το περίφημο κάστρο του Νόρμαν, που δεσπόζει στην περιοχή από το 12ο αιώνα. Το λιοντάρι που ξεπροβάλλει μέσα από το κάστρο συμβολίζει τη σωτηρία και κρατά ένα λάβαρο του Αγίου Γεωργίου, προς τιμήν της αντίστασης της πόλης απέναντι στους Σκωτσέζους τον 14ο αιώνα. Στο κέντρο παρατηρούμε μία ασπίδα ασπρόμαυρου χρώματος, όπως και οι φανέλες της ομάδας, ενώ κάτω υπάρχει ένα γαλάζιο μπάνερ με το όνομα της ομάδας (NEWCASTLE UNITED).

Βέβαια, για κάποια χρόνια, τη δεκαετία του '70 και του '80, χρησιμοποιήθηκαν δύο σήματα που εμφάνιζαν μία καρακάξα, όπως δηλαδή είναι το παρατσούκλι της Νιουκάστλ ("The magpies").

Νόριτς

Τα καναρίνια, όπως είναι και το παρατσούκλι της ομάδας, είναι συνδεδεμένα με το σύλλογο σχεδόν από τη γέννησή του, λόγω της περιοχής στην οποία εδρεύει. Κι αυτό διότι το 16ο αιώνα στο Νόριτς έκαναν την εμφάνισή τους πολλά καναρίνια, τα οποία μετέφεραν Φλαμανδοί πρόσφυγες. Έτσι, από το 1907, η Νόριτς αγωνίστηκε με καναρινί φανέλες και, όπως είναι λογικό, εν συνεχεία το συγκεκριμένο σύμβολο πέρασε και στο σήμα της.

Για την ακρίβεια, η πρώτη φορά που συνέβη αυτό ήταν το 1922, όταν δημιουργήθηκε ένα σήμα που συνδύαζε το καναρίνι με το θυρεό της πόλης του Νόριτς, που περιελάμβανε ένα λιοντάρι και το τοπικό κάστρο. Προκειμένου να προστατευτεί το συγκεκριμένο σύμβολο και να νομιμοποιηθεί η χρήση του, η Νόριτς, με την αρωγή μίας τοπικής εφημερίδας, της "Eastern Daily Express", οργάνωσε έναν διαγωνισμό για το σχεδιασμό ενός νέου σήματος, που θα διατηρούσε τα ίδια στοιχεία. Ο σύλλογος έλαβε 500 συμμετοχές, με τον Τιμ Γουότσον να επικρατεί και το σήμα που σχεδίασε να είναι αυτό που κοσμεί και τώρα τις φανέλες της ομάδας.

Το καναρίνι δεσπόζει στο κέντρο μίας ασπίδας, πάνω σε μία μπάλα, ενώ πάνω αριστερά παρατηρούμε το κάστρο (χτισμένο τον 11ο αιώνα) κι ένα λιοντάρι να φυλά τις πύλες του, όπως ακριβώς εμφανίζονταν και στο θυρεό. Όλα αυτά έχουν χρώμα κίτρινο και τοποθετούνται σε πράσινο φόντο, που είναι το έτερο χρώμα της ομάδας.

Σάντερλαντ

Το παρατσούκλι της Σάντερλαντ είναι "μαύρες γάτες" και χάρη σ' αυτό, το πρώτο σήμα της ομάδας παρουσίαζε μία μαύρη γάτα πάνω σε μία μπάλα, που περικλείονταν σε μία ασπίδα με ερυθρόλευκο φόντο. Κάτω από την ασπίδα υπήρχε ένα κίτρινο μπάνερ που ανέγραφε το όνομα της ομάδας (SUNDERLAND ASSOCIATION FOOTBALL CLUB), ενώ από πάνω είχε τοποθετηθεί ένα αρχαίο πλοίο, στοιχείο που ήταν δανεικό από το θυρεό της πόλης.

Το 1973, η μαύρη γάτα σταμάτησε να υπάρχει στο σήμα και τη θέση της πήρε μία λευκή μπάλα με τα αρχικά AFC σε ερυθρόλευκο φόντο, ενώ από πάνω εμφανιζόταν ένα πλοίο (πιο μοντέρνο αυτή τη φορά), που διέβαινε τον ποταμό Γουέρ.

Όταν όμως η ομάδα εγκατέλειψε το "Ρόκερ Παρκ" για το "Στέιντιουμ οφ Λάιτ" το 1997, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί κι ένα νέο σήμα, που θα έβαζε το σύλλογο στη νέα εποχή. Όπερ και εγένετο. Μία ασπίδα χωρισμένη σε τέσσερα τέταρτα. Το κάτω δεξιά δείχνει τη γέφυρα του Γουέρμουθ, που συνδέει το νότιο με το βόρειο τμήμα της πόλης, ενώ το πάνω αριστερά απεικονίζει το "Penshaw Monument", ένα διάσημο αξιοθέατο της περιοχής, που χτίστηκε το 19ο αιώνα και αποτελεί ρέπλικα του Ναού του Ηφαίστου στην Αθήνα. Τα άλλα δύο τέταρτα έχουν απλά λευκές και κόκκινες κάθετες λωρίδες, τα χρώματα δηλαδή της ομάδας.

Στο πλάι υπάρχουν δύο λιοντάρια, όπως είχε και ο θυρεός της πόλης. Στην κορυφή, πέραν του μότο "Consectatio Excellentiae", που σημαίνει "Σε αναζήτηση της υπεροχής", βρίσκεται κι ένας τροχός ανθρακωρυχείου, προς τιμήν των ανθρακωρυχείων που βρίσκονταν στην Κομητεία Ντέρχαμ, αλλά και του γεγονότος ότι το "Στέιντιουμ οφ Λάιτ" έχει χτιστεί πάνω στο παλιό ανθρακωρυχείο του Μόνκγουερμουθ. Οι κορδέλες που διακοσμούν τον τροχό έχουν προστεθεί καθαρά για λόγους αισθητικής.

Τέλος, στο κάτω μέρος του σήματος υπάρχει ένα μπάνερ με την επίσημη ονομασία του συλλόγου (SUNDERLAND A.F.C.).

Σαουθάμπτον

Το πρώτο σήμα των "Αγίων" απέχει πάρα πολύ από το σημερινό. Συγκεκριμένα, είχε... δανειστεί το θυρεό της Κομητείας Μπόρο, που εμφάνιζε μία ασπίδα με δύο κόκκινα κι ένα λευκό τριαντάφυλλο, τα οποία συμβόλιζαν τους Οίκους των Λάνκαστερ και των Γιορκ, τους οποίους ένωσαν οι Τούντορς. Πάνω από την ασπίδα υπήρχε ένα χρυσό κάστρο πάνω σε ανάχωμα. Μέσα από το κάστρο ξεπρόβαλλε μια γυναίκα με στέμμα και ντυμένη στα κόκκινα, η οποία κρατούσε στο δεξί της χέρι το ξίφος της δικαιοσύνης και στο αριστερό το ζυγό της ισότητας και της δικαιοσύνης.

Τη δεκαετία του '70, όμως, η Σαουθάμπτον υιοθέτησε ένα νέο σήμα μέσω διαγωνισμού. Νικητής ήταν ο Ρόλαντ Πάρις, του οποίου το σήμα έχει η ομάδα μέχρι και σήμερα, με κάποιες μικροαλλαγές που έγιναν τη δεκαετία του '90.

Μιλάμε λοιπόν για μία ασπίδα λευκού και κόκκινου χρώματος, όπου μέσα μπορούμε να διακρίνουμε ένα λευκό τριαντάφυλλο, που είναι σύμβολο της πόλης, νερό, που συμβολίζει τη στενή σχέση της πόλης με τη θάλασσα, αλλά και τους ποταμούς Τεστ και Ίτσεν, κι ένα δέντρο, που αντιπροσωπεύει το εθνικό πάρκο της περιοχής, που λέγεται Νιου Φόρεστ. Κάτω από την ασπίδα υπάρχει ένα μαύρο μπάνερ με το όνομα της ομάδας (SOUTHAMPTON FC), ενώ από πάνω υπάρχει ένα ερυθρόλευκο κασκόλ, που συμβολίζει τα χρώματα της ομάδας και φυσικά τους φιλάθλους της.

Τέλος, στην κορυφή, παρατηρείται μία μπάλα και από πάνω της ένα φωτοστέφανο. Όπως μπορεί να γίνει αντιληπτό, αυτό συνδέεται και με το παρατσούκλι της ομάδας (Άγιοι), λόγω του γεγονότος ότι δημιουργήθηκε από την αδελφότητα νέων της εκκλησίας St Mary's (όπως είναι και το όνομα του γηπέδου της).

Σουόνσι

Ίσως το πιο απλό και πιο ξεκάθαρο, αλλά ταυτόχρονα ιδιαίτερα κομψό, σήμα της Premier League. Το όνομα της ομάδας και της πόλης (Swansea) σημαίνει "Η θάλασσα των κύκνων" και όπως είναι φυσιολογικό, ο κύκνος αποτελεί το σύμβολο του συλλόγου. Ένα πανέμορφο σχέδιο με τέσσερις μαύρες καμπυλωτές πινελιές και από κάτω το πλήρες όνομα της ομάδας (SWANSEA CITY AFC).

Ήταν όμως πάντα έτσι; Η αλήθεια είναι πως από παλιά στο σήμα υπήρχε ο κύκνος, αλλά μία χρονιά επιχειρήθηκε η αλλαγή. Συγκεκριμένα, το 1973, για να γίνει πιο αποδεκτή η ομάδα σε ολόκληρη την Ουαλία, χρησιμοποιήθηκε αντί του κύκνου, ένας δράκος, δηλαδή το σύμβολο που υπάρχει και στη σημαία της Ουαλίας. Το εγχείρημα δεν άρεσε ιδιαίτερα και ο παραδοσιακός κύκνος επέστρεψε, κάθισε για περίπου μία δεκαετία πάνω σε ένα κάστρο, που υπήρχε και στο θυρεό της πόλης, για να λάβει την τελική του μορφή (τη σημερινή) το 1998.

Στόουκ

Η Στόουκ έχει "κατηγορηθεί" για έλλειψη φαντασίας όσον αφορά στο σήμα της, το οποίο δεν παρουσιάζει τίποτα περισσότερο από μία ασπίδα με τρεις κόκκινες λωρίδες σε λευκό φόντο, το όνομα της ομάδας (STOKE CITY) στην κορυφή, το έτος ίδρυσης (1863) λίγο πιο χαμηλά και κάτω-κάτω το παρατσούκλι της (THE POTTERS) σε ένα μπάνερ.

Πάντως, στο παρελθόν, η μορφή του σήματος δεν ήταν τόσο απλή. Το 1953, όταν κι έγινε η πρώτη του εμφάνιση, χρησιμοποιήθηκε ο θυρεός της Κομητείας του Στόουκ-ον-Τρεντ, που περιείχε τα σύμβολα των θυρεών των πέντε πόλεων που ενώθηκαν για να το δημιουργήσουν, του Στόουκ, του Μπάρσλεμ, του Λόνγκτον, του Τάνστολ και του Φέντον. Ανάμεσα σε αυτά, μπορούσε κανείς να διακρίνει έναν αετό, ένα δρεπάνι, ένα κεραμικό αγγείο, ένα άλογο, ένα λιοντάρι και δύο κόμπους.

Ωστόσο, το 1968, ο Ντέιβιντ Χερντ, που ήταν παίκτης της ομάδας, είχε την έμπνευση να δημιουργήσει ένα οβάλ σήμα με δύο κάθετες κόκκινες λωρίδες κι ένα καμίνι, κάτω από το οποίο υπήρχαν τα αρχικά SC, δηλαδή Stoke City.

Το 1977, όταν η ομάδα υποβιβάστηκε, ένα νέο σήμα χρησιμοποιήθηκε. Μία ασπίδα, που ήταν κίτρινη περιμετρικά και χωριζόταν σε τέσσερα τέταρτα. Τα δύο είχαν λευκές και κόκκινες ρίγες, ενώ στα άλλα δύο, σε μαύρο φόντο, υπήρχαν ο κόμπος του Στάφορντ κι ένα καμίνι αγγειοπλαστικής (λόγω του Potters, που σημαίνει αγγειοπλάστες).

Όμως, μία νέα αλλαγή το 1992 ήρθε να φέρει τα πάνω-κάτω, αφού περιέργως υιοθετήθηκε εκ νέου ο θυρεός της Κομητείας του Στόουκ-ον-Τρεντ. Αυτό συνέβη μέχρι το 2001, όταν δημιουργήθηκε το... απλοϊκό σήμα που διαθέτει σήμερα η Στόουκ.

Τότεναμ

Η Τότεναμ ιδρύθηκε το 1882 και το πρώτο επίσημο όνομά της ήταν "Hotspur FC", εκ του Χάρι Χότσπερ, ενός περίφημου διοργανωτή κοκορομαχιών του 14ου αιώνα. Έτσι, την αμέσως επόμενη χρονιά, το πρώτο σήμα του συλλόγου ήταν ένα μεγάλο "H" μέσα σε μία ασπίδα με κόκκινο φόντο.

Το 1884 όμως, το όνομα της ομάδας έγινε Tottenham Hotspur, οπότε μετά από μερικά χρόνια αποφασίστηκε να αλλάξει και το σήμα, ώστε να χρησιμοποιηθεί ένα σύμβολο που θα έκανε τη διαφορά για το σύλλογο. Για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε το 1921 ένας κόκορας με σπιρούνια, για να τιμήσει τις κοκορομαχίες που διοργάνωνε ο Χότσπερ.

Όσο περνούσαν τα χρόνια, η μορφή του κόκορα άλλαζε, ώσπου το 1951 θύμιζε πιο πολύ κοκοράκι. Το 1967, το κοκοράκι βγήκε εκτός της ασπίδας και ανέβηκε πάνω σε μία μπάλα, σχεδόν δηλαδή όπως είναι και το τωρινό σήμα των "σπιρουνιών".

Το 1983, μία χρονιά μετά τα 100ά γενέθλια του συλλόγου, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί ένα πιο εντυπωσιακό σήμα. Το κοκοράκι ήταν κίτρινο και στεκόταν πάνω σε έναν κύκλο με τα αρχικά του συλλόγου (THFC). Στο πλάι του κύκλου υπήρχαν δύο κόκκινα λιοντάρια, ενώ από κάτω, σε κίτρινο μπάνερ, έκανε την εμφάνισή του το μότο της ομάδας, το λατινικό "Audere est facere", δηλαδή "Τόλμα να κάνεις".

Πρόκειται για ένα από τα πιο διάσημα σήματα ομάδων της Premier League, αφού ο σύλλογος το διατήρησε για 23 χρόνια. Το 2006, λοιπόν, απόφασισε να επιστρέψει σε μια πιο απλοποιημένη μορφή, με το μπλε κοκοράκι πάνω σε μία ομόχρωμη μπάλα και από κάτω το όνομα της ομάδας (TOTTENHAM HOTSPUR).

Τσέλσι

Το παρατσούκλι που είχε η Τσέλσι τα πρώτα χρόνια της ζωής της ήταν "The Pensioners", δηλαδή "Οι απόμαχοι", προς τιμήν των βετεράνων πολέμου που ζούσαν στο Βασιλικό Νοσοκομείο του Τσέλσι. Έτσι, το πρώτο σήμα της ομάδας, από το 1905, όταν και ιδρύθηκε, μέχρι το 1952, παρουσίαζε έναν βετεράνο στρατιωτικό.

Εκείνη τη χρονιά, ο Τεντ Ντρέικ ανέλαβε προπονητής στην Τσέλσι και αποφάσισε να αλλάξει το παρατσούκλι της ομάδας σε "Blues", δηλαδή "Μπλε", με αποτέλεσμα να διαφοροποιηθεί και το σήμα του συλλόγου. Για έναν χρόνο, μέχρι να προετοιμαστεί το σήμα, χρησιμοποιήθηκε μία ασπίδα με τα τρία αρχικά (CFC). Το 1953, λοιπόν, εμπνευσμένο από το θυρεό της Μητροπολιτικής Γειτονιάς του Τσέλσι, παρουσιάστηκε το νέο σήμα της ομάδας.

Ένα μπλε λιοντάρι, που προερχόταν από το θυρεό του Κόμη του Κάντογκαν, προέδρου του συλλόγου, να κρατά μία ράβδο, που συμβόλιζε τον ηγούμενο του Γουέστμινστερ, υπό τη δικαιοδοσία του οποίου βρισκόταν η περιοχή του Τσέλσι. Στα μπάνερς γύρω από το λιοντάρι υπήρχαν τριαντάφυλλα, που συμβόλιζαν την Αγγλία, ποδοσφαιρικές μπάλες και το όνομα του συλλόγου (CHELSEA FOOTBALL CLUB). Αυτό το ιδιαίτερα διάσημο σήμα συνόδευσε την Τσέλσι για 33 ολόκληρα χρόνια.

Το 1986, το σήμα άλλαξε και πάλι ριζικά, αφού μόνο το λιοντάρι έμεινε να θυμίζει κάτι από το προηγούμενο. Το σχήμα βέβαια ήταν πάλι κυκλικό. Μέσα στον μπλε κύκλο εμφανίζονταν τα τρία αρχικά του συλλόγου και από πάνω τους ξεπρόβαλλε ένα λιοντάρι, πολύ πιο άγριο και ρεαλιστικό από το προηγούμενο. Παρά το γεγονός ότι διατηρήθηκε για σχεδόν 20 χρόνια, το συγκεκριμένο σήμα δεν ήταν πολύ δημοφιλές μεταξύ των φίλων της ομάδας.

Επομένως, στα 100 χρόνια του συλλόγου, υπό την ιδιοκτησία πλέον του Ρομάν Αμπράμοβιτς, το σήμα άλλαξε για τελευταία φορά, θυμίζοντας αρκετά εκείνο του 1953. Το μπλε λιοντάρι με τη ράβδο ξανά στο κέντρο του κύκλου, δύο κόκκινα τριαντάφυλλα και δύο κόκκινες μπάλες, και το πλήρες όνομα της ομάδας.