Για να το πετύχει ζήτησε την βοήθεια του Μάνου Μίχαλου και του Βαγγέλη Αρναούτογλου, που ξετύλιξαν το κουβάρι των αναμνήσεών τους, φόρεσαν για λίγο το “ερυθρόλευκο” και “κιτρινόμαυρο” κασκόλ αντίστοιχα και γράφουν.

Ηδονή (1988-89): Στις 7 Μαΐου 1989 η ΑΕΚ επέστρεψε στην κορυφή της Ελλάδας ύστερα από δέκα στείρα χρόνια. Το γκολ του Τάκη Καραγκιοζόπουλου στο 83ο λεπτό της αναμέτρησης (κι ενώ ο χρυσός σκόρερ είχε εισέλθει στον αγωνιστικό χώρο εννέα λεπτά νωρίτερα αντικαθιστώντας τον Κύπριο Μάριο Χριστοδούλου) άλλαξε την πορεία της Ένωσης στον ελληνικό ποδοσφαιρικό χάρτη. Πορεία η οποία κορυφώθηκε με την κατάκτηση τεσσάρων πρωταθλητών σε διάστημα έξι ετών. Το γκολ του «Τάκαρου» προκάλεσε ανεπανάληπτες στιγμές στην προσφυγική νέα Φιλαδέλφεια με αποκορύφωμα τη στιγμή που ο γνωστός στην περιοχή ζαχαροπλάστης «Τίλλας» μοίραζε τούρτες στους περαστικούς κλαίγοντας από συγκίνηση. B.A.

ΗΔΟΝΗ: Με την ΑΕΚ είναι συνηθισμένη, αλλά η πρώτη φορά παραμένει αξέχαστη. Στο “ματωμένο” Καραϊσκάκη. Δεν το πρόλαβα (δεν είχα γεννηθεί καν) αλλά μέσω διηγήσεων και βίντεο καταλαβαίνει κανείς γιατί εκείνος ο Ολυμπιακός στις αρχές της δεκαετίας του 80, έγραψε ιστορία. Μ.Μ.

Υπεροχή (1993-94): Βαδίζοντας ολοταχώς προς το τρίτο σερί πρωτάθλημα της (είχε προηγηθεί η εκ νέου κατάκτησή του τη σεζόν 1992-93), η Ένωση ήθελε να δώσει απαντήσεις στον Ολυμπιακό τον οποίο είχε να κερδίσει περίπου δύο χρόνια! Δεν της έφτανε ο τίτλος, ήθελε να αποδείξει ότι ήξερε να παίρνει και τα μεγάλα ντέρμπι. Στις 19 Νοεμβρίου 1994, οι Κιτρινόμαυροι πέρασαν νικηφόρα από το «Γ. Καραϊσκάκης» χάρη σε ένα γκολ του Γεωργιανού Τιμούρ Κετσμπάγια στο 38ο λεπτό της αναμέτρησης, αποδεικνύοντας την ανωτερότητά τους και δικαιώνοντας το αίσθημα υπεροχής στις τάξεις των οπαδών της ομάδας. B.A.

ΠΕΝΘΟΣ: Το ίδιο παιχνίδι, τρεις ώρες αργότερα. Η είδηση για το θάνατο 21 ανθρώπων, έχει γίνει γνωστή. Τα λόγια περιττεύουν, μπροστά στον θρήνο... Μ.Μ.

Ευφορία (1991-92): Συμπληρώθηκαν δύο σεζόν αποχής από τους τίτλους μέχρι η ΑΕΚ να στεφθεί εκ νέου πρωταθλήτρια Ελλάδας (1991-92) πιστοποιώντας ότι το προ δύο ετών επίτευγμά της δεν ήταν τυχαίο. Η σούπερ ομάδα του Μπάγεβιτς στέφθηκε και τυπικά πρωταθλήτρια στο ντέρμπι της τελευταίας αγωνιστικής απέναντι στον Ολυμπιακό στο οποίο ήθελε μόνο νίκη! Ο αγώνας διεξήχθη στις 6 Ιουνίου 1993 στη Νέα Φιλαδέλφεια με την Ένωση να επικρατεί σχετικά εύκολα με 3-1 (1' Σλίσκοβιτς, 5', 74' Δημητριάδης) προκαλώντας ευφορία στις τάξεις των οπαδών της οι οποίοι έβλεπαν μία σπουδαία ομάδα να οικοδομείται. B.A.

ΑΔΙΚΙΑ: Στη Φιλαδέλφεια, το 1991. Επεισοδιακό ματς. Δεν έπρεπε καν να αρχίσει (είχε σκοτωθεί φίλαθλος του Ολυμπιακού έξω από το γήπεδο) και διακόπηκε στο 84' ενώ οι “ερυθρόλευκοι” ήταν μπροστά με 2-1. Ένα δακρυγόνο, που πέταξαν τα ΜΑΤ έκανε τη ζημιά κι ο διαιτητής διέκοψε τον αγώνα. Η ΕΠΟ όρισε τον επαναληπτικό στη Ρόδο, η ΑΕΚ νίκησε με το γκολ του Μπατίστα και ο ...Παναθηναϊκός αναδείχθηκε πρωταθλητής. Στο σχολείο, που πηγαίναμε ακόμη, αναρωτιόμασταν πότε θα πάρουμε πρωτάθλημα! Δυο χρόνια νωρίτερα, ο Καραγιοζόπουλος είχε βυθίσει τον Πειραιά στο σκοτάδι, όταν η μπάλα αδίκησε τον πολύ καλύτερο Ολυμπιακό και έδωσε τον τίτλο στην ΑΕΚ στη ...μοναδική επίθεση που έκανε στο παιχνίδι! Μ.Μ.

Προδοσία (1996-97): Σαν τσαμπιά κρέμονταν στις εξέδρες του «Νίκος Γκούμας» οι οπαδοί της ΑΕΚ στις 13 Ιανουαρίου 1997 όταν ο Ντούσαν Μπάγεβιτς πάτησε για πρώτη φορά ως αντίπαλος το ταρτάν του γηπέδου της Νέας Φιλαδέλφειας. Οι κερκίδες ήταν υπεράριθμες και η οργή για τον «προδότη» όπως τότε αποκαλούσαν οι φίλοι της Ένωσης τον σέρβο τεχνικό, ξεχείλιζε σε κάθε βλέμμα. Η ΑΕΚ καθάρισε εύκολα το παιχνίδι με 2-0 (43' Νικολαΐδης, 67' Κωστής) και ο Μπάγεβιτς αποχώρησε από το άλλοτε παλάτι του ως ένας αποκαθηλωμένος πρίγκιπας, χαμένος και ντροπιασμένος από τους ανθρώπους που μερικούς μήνες πριν τον είχαν σαν Θεό! B.A.

ΚΑΖΟΥΡΑ: Πάλι στη Φιλαδέλφεια το 1997. Το πρώτο ματς του Μπάγεβιτς με τη φόρμα του Ολυμπιακού. Χαμός. Όλο το γήπεδο να βρίζει. Παροξυσμός στους ΑΕΚτζήδες, ενώ οι ποδοσφαιριστές μοιάζουν αφιονισμένοι. Ο Ντέμης βάζει γκολ λίγο πριν τελειώσει το ημίχρονο και πανηγυρίζει μαζί με την “σκεπαστή”. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Κωστής κάνει το 2-0 και ...το χειρότερο έρχεται μετά, καθώς αναγκάζομαι να βγω από το γήπεδο, περικυκλωμένος μόνο από οπαδούς της ΑΕΚ που είχαν ξεσαλώσει και ακόμη τραγουδούσαν! Μ.Μ.

Έχθρα (1997-98): Στη δεύτερη επιστροφή του Μπάγεβιτς στη Νέα Φιλαδέλφεια (2/2/1998) τίποτα δεν είχε αλλάξει. Ο κόσμος δεν είχε ακόμα χωνέψει το να τον βλέπει ντυμένο με την ερυθρόλευκη φόρμα και σε κάθε οδηγία, σε κάθε νεύμα του, σε κάθε κίνησή του να σηκωθεί από τον πάγκο, εξεδήλωνε την απέχθεια του προς το πρόσωπό του. Ήταν πλέον εχθρός... Και θα αποχωρούσε για δεύτερη συνεχή χρονιά ως ηττημένος αφού η ΑΕΚ επικράτησε με 1-0 χάρη σε γκολ του Βεριντιάνο Μαρτσέλο (66') σε ένα ακόμα ντέρμπι μίσους. Τα ίδια συνέβησαν και την επόμενη σεζόν στο 2-0 υπέρ της Ένωσης (11' Μπατίστα, 45' Νικολαΐδης). B.A.

ΦΟΒΟΣ: Δεν είναι κάποιο παιχνίδι, αλλά μια συνολική πορεία ενός παίκτη ειδικά στα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό. Αν ρωτήσετε τους παλιότερους Ολυμπιακούς θα σας πουν ότι στα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό, έβλεπαν τον Σαραβάκο και έκλειναν τα μάτια τους. Κάτι τέτοιο ένιωθαν και με τον Θωμά Μαύρο, που είχε ένα συνήθειο να βάζει γκολ στους Πειραιώτες. Εξ ου και το σύνθημα “Σαργκάνη, Σαργκάνη, ο Μαύρος τι σου κάνει”. Αξεπέραστος από κάθε άποψη, πραγματικό φόβητρο. Respect παρά τον ...φόβο. Καταλαβαίνει κανείς πώς ένιωθαν και οι ΑΕΚτζήδες βλέποντας τον Τζόλε! Μ.Μ.

Οργή (1999-2000): Ό,τι δεν πέτυχε ποτέ ο Μπάγεβιτς ως αντίπαλος της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια με τον Ολυμπιακό, το κατάφερε ο... απίθανος Αλμπέρτο Μπιγκόν στις 15 Νοεμβρίου 1999. Η παράγκα είχε ήδη διαβρώσει το ελληνικό ποδόσφαιρο και ο ρέφερι Βαγγέλης Δημητρόπουλος με μία εξοργιστική διαιτησία επέβαλε την πρώτη (είχαν προηγηθεί κάμποσες και ακολούθησαν πολλές ακόμα έκτοτε) με το έτσι θέλω νίκη του Ολυμπιακού. Το τέλος του αγώνα (0-2) βρήκε τους αγανακτισμένους διεθνείς παίκτες της Ένωσης να ανακοινώνουν την (εις ένδειξη διαμαρτυρίας) αποχώρησή τους από την εθνική ομάδα, ενώ ο Μιχάλης Κασάπης τιμωρήθηκε με ποινή 24 αγωνιστικών επειδή βιαιοπράγησε κατά του ανεκδιήγητου Δημητρόπουλου ο οποίος έκτοτε δεν σφύριξε ποτέ ξανά. B.A.

ΑΜΝΗΣΙΑ: Τον Ριβάλντο ο κόσμος του Ολυμπιακού τον λάτρεψε. Ακόμη και τη μετακόμισή του στην ΑΕΚ θα την είχε ξεχάσει, αν δεν μεσολαβούσε η “τεσσάρα” του 2008. Ο “Ρίμπο” όχι μόνο έπαιξε ...μπαλάρα, αλλά στο τέλος του ματς έδειχνε θριαμβευτικά τα τέσσερα δάχτυλά του. Οι ολυμπιακοί τον ξέχασαν μονομιάς. Αφήστε που αν τους ρωτήσετε θα σας πουν ότι έπαθαν αμνησία, ή θυμούνται τα ...λάθη του Ζούλιο Σέζαρ! Μ.Μ.

Θλίψη (2001-02): Στις 20 Απριλίου 2002 η ΑΕΚ έχασε μία πολύ μεγάλη ευκαιρία να κατακτήσει το πρωτάθλημα Ελλάδας ύστερα από οκτώ χρόνια. Ήθελε μάλιστα δύο αποτελέσματα στο ντέρμπι της προτελευταίας αγωνιστικής απέναντι στον Ολυμπιακό αφού της αρκούσε και η ισοπαλία, όμως παρά το γεγονός ότι όλα κυλούσαν υπέρ της (προηγήθηκε στο 24' με πέναλτι του Τσιάρτα), στο τέλος αποχώρησε από το γήπεδο έχοντας υποκλιθεί στην αγωνιστική αλλά περισσότερο στην ψυχολογική ανωτερότητά του αντιπάλου της ο οποίος με τον αέρα του πρωταθλητή έφτασε στο νικηφόρο 4-3. Περίπου δέκα ημέρες μετά η ΑΕΚ πήρε ρεβάνς κατακτώντας το κύπελλο Ελλάδας (2-1), όμως ο πραγματικά μεγάλος στόχος είχε χαθεί. B.A.

ΤΡΕΛΑ: Το 2002 στο ΟΑΚΑ. Τελικός για το πρωτάθλημα, με την ΑΕΚ να “αμφισβητεί” τα πρωτεία και γενικώς τον Ολυμπιακό, αλλά να παίρνει την καλύτερη δυνατή απάντηση μέσα στο γήπεδο κι ας προηγήθηκε με 1-0 από το πέναλτι του Τσιάρτα, που είχε υποδείξει ο Κύρρος Βασάρας. Ο Ολυμπιακός ήταν σαρωτικός εκείνο το βράδυ, μπορούσε να βάλει έξι γκολ, σταμάτησε όμως στα τέσσερα με τελευταίο σκόρερ τον “δήμιο” της “Ένωσης” Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Ο Βασάρας κράτησε ...εφτά λεπτά καθυστέρηση, αλλά τα πράγματα δεν άλλαζαν με τίποτε. Σκέτη τρέλα. Μ.Μ.

Ζήλεια (2005-06): Είναι από τις φορές που η ανωτερότητα του αντιπάλου σε κάνει να τον ζηλεύεις. Ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω στο σκορ στο 41' (σκόρερ με προβολή ο Γιώργος Αλεξόπουλος) και πήγε στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα με την πλάτη στον τοίχο. Εμφανίστηκε ωστόσο πολύ ανώτερος στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα, έγινε το αφεντικό του ματς και με τρόπο κυριαρχικό ανέτρεψε την κατάσταση και αποχώρησε από το ΟΑΚΑ (2/10/2005) επικρατώντας με 3-1. B.A.

ΠΑΡΑΝΟΙΑ: Ο Ντάρμπισιρ σηκώνεται, με τον επίδεσμο στο κεφάλι και ισοφαρίζει σε 3-3. Ξαφνικά, ενώ όλα είχαν τελειώσει και η ΑΕΚ έπαιρνε το Κύπελλο, ο τελικός του 2009 πήγαινε στην παράταση. Μια μέρα μετά το χαμένο σουτ του Μπουρούση στον ημιτελικό του φάιναλ-φορ, το να χανόταν και το Κύπελλο πήγαινε (πάρα) πολύ. Στο 8΄ η ΑΕΚ νικούσε 2-0 και στο 93... 3-2. Μετά επικράτησε η παράνοια. Η ισοφάριση του Ντάρμπισιρ, η τρελή παράταση και τα ατέλειωτα πέναλτι. Κανονικά αυτό έπρεπε να είναι το αποχαιρετιστήριο ματς του Αντώνη Νικοπολίδη κι ας έφαγε 4 γκολ σε κανονική διάρκεια και παράταση. Σκοράροντας, όμως, το 15ο πέναλτι (!) του Ολυμπιακού υπόγραψε ένα απολαυστικό νταμπλ. Μ.Μ.

Σύγχηση (2006-07): Στις 4 Φεβρουαρίου 2007, ο Θανάσης Μπριάκος δεν «έπνιξε» ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία, αλλά τέσσερα πεντακάθαρα πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ σε έναν αγώνα που έσπασαν καρδιές και από τον οποίο οι φίλοι της Ένωσης αποχώρησαν από το ΟΑΚΑ συγχυσμένοι για την αντιμετώπισή της ομάδας τους. Η εξέλιξη του σκορ ως το τελικό 3-3 έκοβε την ανάσα, ωστόσο οι Κιτρινόμαυροι ήταν οργισμένοι και με επίσημο τρόπο κατέδειξαν τον Μπριάκο ως τον άνθρωπο που απροκάλυπτα απέτρεψε την ήττα του Ολυμπιακού. B.A.

ΕΥΦΟΡΙΑ: Στο 4-1 του 2001, όταν το ματς ξεκίνησε με τον Ατματσίδη να πιάνει πέναλτι και τον Νικολαΐδη να κάνει το 0-1. Το πως γλίτωσε η ΑΕΚ μια ακόμη εξάρα σε αυτό το ματς είναι ένα ζήτημα. Έντεκα χρόνια μετά, πέρσι στο Καραϊσκάκη, η αίσθηση της υπεροχής και της ευφορίας ξανά απέναντι στην “Ένωση”. Στο 72 το σκορ ήταν 6-0 και όλοι καταλάβαιναν ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό του ελληνικού πρωταθλήματος! Μ.Μ.

Περηφάνεια (2007-08): Οι άτυποι τίτλοι της «πρωταθλήτριας των γηπέδων» και «ηθικής πρωταθλήτριας» αποτέλεσαν εμπνεύσεις της μεγαλύτερης νίκης που έχει πετύχει η ΑΕΚ επί του Ολυμπιακού την τελευταία 33 χρόνια (μετά το 6-1 της 17ης Μαΐου 1978 για το κύπελλο Ελλάδας). Στις 30 Μαρτίου 2008 η ΑΕΚ επικράτησε των Ερυθρόλευκων με 4-0 (10' Μπλάνκο, 12' Εντίνιο, 32' Λυμπερόπουλος, 60' Καφές) σε ένα ματς που...αγωνιστικά (ήταν ο κορυφαίος) και εξωαγωνιστικά (υψώνοντας τα τέσσερα δάχτυλα) οργίασε ο βραζιλιάνος σταρ Ριβάλντο. B.A.

Ντροπή (2010-11): Στο 71' το σκορ ήταν ήδη 6-0 υπέρ του Ολυμπιακού και θα μπορούσε να φτάσει στο 10-0 αν οι Ερυθρόλευκοι, είτε από σεβασμό, είτε από επιπολαιότητα, δεν έδιναν τόπο στην οργή... Ήταν η χειρότερη εμφάνιση όλων των εποχών για την ΑΕΚ σε αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος, ένα μαύρο βράδυ το οποίο θα κουβαλούν πάντοτε στους ώμους τους οι αρνητικοί πρωταγωνιστές του. Ένα ματς που στους φίλους της Ένωσης προκάλεσε ακόμα και υποψίες για την αγωνιστική συμπεριφορά ορισμένων παικτών της ομάδας. B.A.