Δεν ήταν ο Χιμένεθ το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΑΕΚ. Ήταν η αδυναμία της διοίκησης να τον (υπο)στηρίξει απέναντι στην οχλαγωγία και τον σκόπιμο αποπροσανατολισμό. Ο κόσμος είχε ξεσηκωθεί εναντίον του Ισπανού, ενώ θα έπρεπε να έχει τρελαθεί με την εξαπάτηση που υφίσταται και πάλι από την α-μετοχικότητα των ιδιοκτητών της ομάδας.

Το ότι το κλίμα δεν σήκωνε άλλο τον Ισπανό, κάποιοι το παρουσίασαν ως δεδομένο. Οπότε, όπως παρουσιάστηκε η κατάσταση από μερίδα του Τύπου, μάλλον ήταν νορμάλ το ότι αποφασίστηκε η αντικατάστασή του.

Είναι προφανές ότι όταν μία διοίκηση έχει απλήρωτους τους παίκτες της για περισσότερο από 8 μήνες, η οποία βάζει συνεχώς μέσα τους υπαλλήλους της, που απειλείται πανταχόθεν από καταγγελίες στη FIFA και πρόωρες αποχωρήσεις ποδοσφαιριστών αποτελεί (δικαιολογημένα) τον εύκολο στόχο. Το κακό είναι ότι η επίθεση ακουμπάει και ανθρώπους που δεν φταίνε σε τίποτα γι αυτό το μαύρο χάλι, ακριβώς επειδή η διοικούσα αρχή είναι αδύναμη να τους προστατεύσει.

Όλο αυτό το μπάχαλο των τελευταίων μηνών όμως έχει ονοματεπώνυμα: Νίκος Νοτιάς και Πέτρος Παππάς. Η στάση τους απέναντι στην ΑΕΚ, το «δεν θέλω να πληρώνω άλλο» αλλά ταυτόχρονα και το δεν φροντίζω ώστε να εξασφαλιστεί η επόμενη ημέρα για την ομάδα, έχουν φέρει την πλήρη σύγχυση καθώς ο Αδαμίδης και χρήματα δεν έχει και ικανών, νηφάλιων και με γνώσεις για το ποδόσφαιρο συμβούλων στερείται.

Παρακολουθώντας τις εξελίξεις μουδιασμένοι, καχύποπτοι αλλά και ξεζουμισμένοι οικονομικά, οι φίλοι της ΑΕΚ αναζητούν αφορμές για να νιώσουν όμορφα, να τσιμπηθούν ευχάριστα, να παρακινηθούν για να επιστρέψουν στο γήπεδο. Δεν βγαίνουν πλέον εύκολα από την τσέπη τα 10-15-20 ευρώ. Καθόλου εύκολα...

Μία καλή εμφάνιση, ένα θετικό αποτέλεσμα στο ντέρμπι, μία προσωρινή σπίθα αισιοδοξίας δε είναι πλέον στοιχεία ικανά να κρατήσουν τους φίλους της ΑΕΚ ζεστούς για τα επόμενα εντός έδρας επόμενα ματς. Εκεί όπου στο κάτω διάζωμα, όλοι μαζί, πιο κοντά και πιο δεμένοι από ότι τα προηγούμενα χρόνια (διότι και ο εμφύλιος της εξέδρας ήταν πάντα ένα ανυπόφορο σαράκι) μπορούν να δημιουργήσουν μία δυνατή έδρα. Έγινε στο ντέρμπι, με αυτό το χάλι που παρουσιάζει η ΑΕΚ, θα αργήσει πολύ να συμβεί ξανά.

Δυστυχώς δεν αρκούν η όρεξη και η επιθυμία του νέου προπονητή της, ασχέτως με το αν ο Κωστένογλου πιστεύει ότι παρά τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες και την απληρωσιά των ποδοσφαιριστών, μπορεί να βγάλει θετικά πράγματα στο γήπεδο. Η διάθεση και το πείσμα είναι αυτή τη στιγμή τα μεγαλύτερα όπλα που διαθέτει, ίσως είναι αρκετά, ίσως όμως να αποδειχθούν και πάλι... νεροπίστολα.