Παρότι δεν το συνηθίζει ο Μπάμπης Τεννές, βρέθηκε την Παρασκευή (12/2) σε συνέντευξη Τύπου του Απόλλωνα Σμύρνης, μετά το νικηφόρο (1-0) ματς με τον ΑΟΧ. Ο 63χρονος τεχνικός δήλωσε ότι κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει πως δεν σέβεται την ομάδα και υποστήριξε ότι είναι Απολλωνιστής από τότε που άρχισε να καταλαβαίνει από ποδόσφαιρο.

Αναλυτικά όσα είπε στη συνέντευξη Τύπου:

«Έχω έρθει μετά από καιρό σε συνέντευξη Τύπου με σκοπό όχι για να μιλήσω για το παιχνίδι, αλλά για κάποια πράγματα τα οποία ίσως έχουν δημιουργήσει μια εντύπωση διαφορετική. Δεν είμαι ένας άνθρωπος που βγαίνει στις τηλεοράσεις, στις εφημερίδες και στο ράδιο, δεν έχω μιλήσει εδώ και 3,5 μήνες που είμαι στην ομάδα. Θεώρησα καλό τώρα με την έναρξη του β' γύρου να πω κάποια πράγματα. Πρώτα από όλα γιατί δεν έρχομαι στη συνέντευξη Τύπου. Γιατί θέλω να δώσω χώρο στους συνεργάτες μου και στους βοηθούς μου. Και ξέρετε καλά ότι κανένας δεν ξέρει τους βοηθούς των άλλων ομάδων στην κατηγορία. Στον Απόλλωνα όλοι ξέρουν τον Βελέντζα και τον Κόλτση. Όλοι. Είναι νέα παιδιά, φιλόδοξα. Εγώ έχω κάνει την καριέρα μου και νομίζω ότι είναι απόλυτα σωστό εκ μέρους μου να τους δίνω το χώρο που χρειάζονται ώστε να έχουν την αναγνώριση.

Το δεύτερο που θέλω να πω. Όταν ήρθα εδώ η ομάδα ήταν 13η. Ήταν 2 βαθμούς πάνω από την επικίνδυνη ζώνη και εννέα βαθμούς από την κορυφή. Τότε όλοι μιλούσαν για μια τελειωμένη χρονιά. Αν μετά από 13 αγωνιστικές που εμείς είμαστε εδώ και η ομάδα είχε κάνει μία ήττα, δύο ισοπαλίες και δέκα νίκες, και αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι στην 1η θέση, αν αυτό το λέγαμε τότε, θα μας περνούσαν για τρελούς. Κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί αυτή την πορεία. Τέτοια πορεία ο Απόλλων έχει κάνει μία φορά στην ιστορία του, τότε που βγήκε στην Ευρώπη. Ποτέ άλλοτε. Δεν μπορώ να καταλάβω κάποιες γκρίνιες ορισμένων. Δεν έχουν να κάνουν με την βαθμολογική συγκομιδή. Ίσως έχουν να κάνουν με άλλα θέματα και άλλα κίνητρα. Χωρίς να θέλω να πουλήσω οπαδιλίκι, αγάπη και σεβασμό σε αυτή την ομάδα, σε εμένα ειδικά, δεν μπορεί να το πει κανένας.

Γιατί εγώ ξέρω ότι μικρός καθόμουν στη γέφυρα για να δω ένα μέρος του γηπέδου και να ακούσω το γκολ. Όταν σε ηλικία 16-17 ετών έπαιζα στα Πατήσια και είχαμε έδρα αυτό το γήπεδο και προπονητή τον Βασίλη Μαστρακούλη, ξέρω τι σημαίνει Απόλλων. Τον σεβασμό που έχω για τον Απόλλωνα, μακάρι να τον είχαν όλοι όσοι έχουν περάσει από εδώ. Απολλωνιστής είμαι από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω από ποδόσφαιρο. Θεωρώ λοιπόν ότι επειδή ο Απόλλων είναι η καλύτερη ομάδα που υπάρχει, όσον αφορά την διοικητική και οικονομική συνέπεια, τη λειτουργία της ομάδας, και ακόμα καλύτερη από αρκετές της Super League, όταν έρθει ένας παίκτης να μου πει ότι δεν θέλει να μείνει στον Απόλλωνα, εγώ δεν θέλω δύο.

Και αυτό δεν έχει να κάνει με τον εγωισμό μου. Έχει να κάνει αποκλειστικά με τον σεβασμό που υπάρχει για αυτήν την ομάδα. Το ίδιο πράγμα γίνεται όταν ένας παίκτης βάλει το εγώ του πάνω από το συμφέρον της ομάδας. Για εμένα αυτοί οι παίκτες τελειώνουν. Στον Απόλλωνα παρακαλάνε να έρθουν. Ήταν κάποια πράγματα για τα οποία έπρεπε να δώσω απαντήσεις. Συνεντεύξεις δεν δίνω. Και το τηλέφωνό μου χτυπάει κάθε μέρα για να βγω να μιλήσω. Έπρεπε να μάθει ο κόσμος ποιες είναι οι σκέψεις μου».

Για τη νίκη επί του ΑΟΧ:
«Όσον αφορά το παιχνίδι, κατέληξε με πολύ άγχος. Πιστεύω ότι οι ευκαιρίες που χάσαμε ήταν κλασικότατες. Και η συμπεριφορά μας και το μυαλό μας στην τελική προσπάθεια δεν ήταν αυτό που έπρεπε. Δικαιότατη νίκη. Συγχαρηρήρια στα παιδιά. Έχει ακόμα δρόμο. Θα χαρούμε την πρώτη θέση και τη νίκη. Αυτή τη στιγμή είμαστε πρώτοι και χαιρόμαστε».

Για τα νέα αποκτήματα που αγωνίστηκαν, τους Σουνά, Ρουσάκη και Μπουντόπουλο:
«Οι δυνατότητές τους είναι ακόμα μεγαλύτερες. Η προσαρμογή όμως σε μια ομάδα που έχει καλό υλικό θα είναι δύσκολη. Θα μας βοηθήσουν πολύ στη συνέχεια».