Ο Λουκάς και ο Σόλωνας ήταν οι δύο ήρωες, (άσπονδοι φίλοι) που έδειχναν να μην προσαρμόζονται στις απαιτήσεις της ζωής, αλλά να έχουν μέσα τους την ανησυχία και να ψάχνουν πάντα λίγο παραπέρα. Δύο φαινομενικά αδιάφοροι άνθρωποι που θέλουν να δείχνουν εκτός χρόνου, αλλά στην ουσία όχι μόνο είναι ευαίσθητοι στις συνθήκες της εποχής τους, αλλά είναι και παρόντες σε αυτήν και την κρίνουν.

Αντιμετωπίζουν ανθρώπινα το άγχος της εποχής και έχουν τη δική τους φιλοσοφία ζωής. Τον ρόλο του Σόλωνα και του Λουκά, σαφώς μπορούν να παίξουν με επιτυχία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ο Θοδωρής Ζαγοράκης και ο Ντέμης Νικολαϊδης, οι δύο πρόεδροι των "δικεφάλων" που συγκρούονται απόψε το βράδυ στην Τούμπα στο ντέρμπι της 2ης αγωνιστικής.

Πρόκειται αναμφίβολα για δύο μεγάλες προσωπικότητες του ελληνικού ποδοσφαίρου που αφού έγραψαν τη δική τους ιστορία στα ελληνικά γήπεδα, συνεχίζουν πλέον να "γράφουν" από την καρέκλα του προεδρικού θώκου δύο μεγάλων ομάδων, των ομάδων της καρδιάς τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν την ικανότητα (χωρίς να το επιδιώκουν στο ελάχιστο) να «κλέβουν» την παράσταση στο αποψινό ντέρμπι, έστω και αν πλέον δεν φορούν τα αθλητικά τους σορτσάκια, αλλά λινά (λόγω εποχής) κοστούμια.

Αν και επειδή δεν τους αρέσει να κλείνονται μέσα σε τέτοια επίσημα ενδύματα, προτιμούν συνήθως την sportive εμφάνιση. Πρόκειται για δύο... επαναστάτες με αιτία, που ποτέ δεν συμβιβάστηκαν και πάντα ήταν πρωτοπόροι σε αυτό που έκαναν.

Γεννημένοι αρχηγοί, δεν ήταν τυχαίο ότι ξεχώρισαν πολύ γρήγορα στις ομάδες της καρδιάς τους, τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, όπου έφτασαν πλέον να κρατάνε την τύχη τους στα χέρια τους, στην προσπάθειά τους να σώσουν από την καταστροφή τους αγαπημένους τους συλλόγους.

Δεν άκουσαν ποτέ τις "σειρήνες" για τους "αιώνιους" και προτίμησαν να μείνουν πιστοί στα ιδανικά τους, αλλά και οι δύο «ταυτίστηκαν» ουσιαστικά με τους "δικεφάλους", στους οποίους πλέον βρίσκονται και στον προεδρικό θώκο.

Μάλιστα οι δύο συνυπήρξαν στον «δικέφαλο» του νότου, την ΑΕΚ, κατά την τριετία 2000-2003, όπου και κατέκτησαν δύο φορές το κύπελλο Ελλάδος (2000 και 2002).

Και οι δύο δεν έχουν κατακτήσει ποτέ πρωτάθλημα Ελλάδος αλλά ονειρεύονται ίσως να το κάνουν πλέον ως πρόεδροι, αν και ο Ντέμης Νικολαϊδης, έχει την τελευταία του ευκαιρία εφέτος, αφού ανακοίνωσε ότι τον Μάιο αποχωρεί από την προεδρία της Ενωσης.

Πάντως μπορεί πρωτάθλημα επί ελληνικού εδάφους να μην έχουν δει, αλλά έχουν πάρει το κορυφαίο πρωτάθλημα Ευρώπης, με την εθνική ομάδα, σε εκείνο το αξέχαστο ταξίδι στην Πορτογαλία το 2004, όπου ήταν συμπαίκτες με τον Θοδωρή Ζαγοράκη μάλιστα να έχει την τιμή να είναι και αρχηγός αυτής της ομάδας, με αποτέλεσμα να σηκώσει πρώτος, στον τελικό της 4ης Ιουλίου, το τρόπαιο στον ουρανό της Λισσαβόνας.

Οι δύο άνδρες, με καταγωγή από τη Βόρεια Ελλάδα (ο Θοδωρής από την Καβάλα και ο Ντέμης από την Αλεξανδρούπολη) έχουν ξεκινήσει την καριέρα τους στις ομάδες της πόλης τους, ενώ συνυπήρξαν όπως είπαμε συμπαίκτες σε Εθνική Ελλάδος και ΑΕΚ.

Και οι δύο έχουν παντρευτεί γυναίκες της σώου μπίζ (ο Ντέμης τη Δέσποινα Βανδή και ο Θοδωρής την Ιωάννα Λίλη), ενώ τους συνδέει και το γεγονός ότι πάντα «ψάχνονταν» και ήθελαν να δώσουν το κάτι παραπάνω στο ελληνικό ποδόσφαιρο με την νοοτροπία τους, που πολλές φορές ξέφευγε από τα ελληνικά δεδομένα.

Τους ενώνει ακόμα και το σήμα του «Δικεφάλου» έστω και αν τους χωρίζουν τα 504 χιλιόμετρα, μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης.

Ως παίκτες δοκίμασαν και οι δύο την εμπειρία του εξωτερικού (Ατλέτικο Μαδρίτης ο Ντέμης, Λέστερ και Μπολώνια ο Θοδωρής), ενώ σε μια αποστολή με την εθνική το 2004, έπεσε για πρώτη φορά στο τραπέζι της συζήτησης, η ιδέα για την ενασχόληση με τα κοινά.

Το "μικρόβιο» το είχαν και οι δύο, την αγάπη για την ομάδα τους επίσης. Ετσι όταν ο Ντέμης ρώτησε τότε τον Θοδωρή, αν θα έπρεπε να κάνει το βήμα και να αναλάβει την ΑΕΚ, ο αρχηγός της εθνικής όχι μόνο του είπε να προχωρήσει, αλλά φρόντισε να τον διευκολύνει κιόλας, λέγοντας ότι θα προχωρούσε σε διακανονισμό, προκειμένου να εξοφληθεί τα δεδουλευμένα από την Ενωση σε δόσεις.

Ο Ντέμης προηγήθηκε του ηγετικού ρόλου και στην προεδρική καρέκλα κατά τρία χρόνια (ανέλαβε το καλοκαίρι του 2004), αφού ο Θοδωρής συνέχισε να παίζει (σε ΠΑΟΚ και Eθνική) μέχρι τον Ιούνιο του περασμένου χρόνου, όπου δέχτηκε το χρίσμα του νέου ηγέτη του ΠΑΟΚ.

Ουσιαστικά και οι δύο αποτελούν το νέο μοντέλο διοίκησης, για το ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς για πρώτη φορά, πρώην παίκτες ανέλαβαν τόσο υψηλή θέση στην ομάδα.

Θεωρητικά (και πρακτικά) το έργο του Ντέμη ήταν πιο εύκολο, όχι λόγω λιγότερων προβλημάτων (αφού και η ΑΕΚ ήταν στο χείλος της καταστροφής) αλλά γιατί ξεκίνησε έχοντας εξασφαλίσει υπαγωγή στο άρθρο 44, αλλά και την συνεργασία αρκετών επενδυτών, με κορυφαίο (τελικά) τον Νίκο Νοτιά, χάρις στην επένδυση του οποίου, άρχισε να γίνεται πραγματικότητα το όνειρο της ΑΕΚ για δικό της προπονητικό κέντρο.

Η οικονομική εξυγίανση της ομάδας ήταν το μεγάλο κερδισμένο του στοίχημα, αλλά κατά τα άλλα δεν μπόρεσε να δει την ομάδα του πρωταθλήτρια και δεν κέρδισε (μετά τον πρώτο χρόνο) το στοίχημα και την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Η ΑΕΚ λίγο έλειψε (στο καζίνο, ονομάζεται ως "ρέντα του πρωτάρη") να πάρει το πρωτάθλημα στον πρώτο χρόνο της θητείας του Ντέμη, ενώ ο Νικολαϊδης νοιώθει αδικημένος για πέρυσι, όπου όμως κοιτώντας το δέντρο (θέμα Βάλνερ), έχασε ουσιαστικά το δάσος (τσάμπιονς λίγκ) και παράλληλα την οικονομική ανάσα για την Ένωση.

Ο Θοδωρής από την άλλη πλέυρά, κέρδισε πολύ πιο εύκολα τον κόσμο, αλλά το έργο του ήταν πιο δύσκολο καθώς ήταν σαφώς πιο μόνος του, έστω και αν τώρα, μετά την πρώτη δοκιμαστική χρονιά, όλο και πλησιάζουν και περισσότεροι υποψήφιοι επενδυτές.

Όπως και να έχει οι δύο άνδρες έγραψαν ιστορία και έδειξαν ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης των ομάδων, από ανθρώπους που τις «πονάνε» σαφώς περισσότερο και τις ζουν από μέσα. Γι’ αυτό και "κλέβουν" την παράσταση στο αποψινό ντέρμπι, έστω και αν πλέον δεν αγωνίζονται.

Ο "Μαύρος Σεπτέμβρης" της ΑΕΚ

Όμως εκτός από τους προέδρους, υπάρχουν και οι παίκτες που παίζουν μπάλα και είναι αυτοί που θα κρίνουν το μεγάλο ντέρμπι. Παίκτες που μερικοί από τους πιο γνωστούς έχουν παίξει και στις δύο ομάδες (Βλάνταν Ιβιτς, Βασίλης Λάκης, Παντελής Καφές τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα).

Πάντως ο Σεπτέμβρης δεν είναι ο μήνας της ΑΕΚ, όσον αφορά την Τούμπα, καθώς ποτέ δεν έχει φύγει νικήτρια από εκεί αντίστοιχο μήνα.

Τη μοναδική φορά που έφυγε με το "διπλό" από τη Θεσσαλονίκη κόντρα στον ΠΑΟΚ μήνα Σεπτέμβριο ήταν στις 14/9/1980, όταν είχε επικρατήσει με 2-1, χάρις στα γκολ των Αρδίζογλου (24’) και Μαύρου (45’), ενώ για τους γηπεδούχους είχε μειώσει ο Σαράφης (49’).

Σημαντική λεπτομέρεια, ότι το ματς είχε φιλοξενηθεί στο Καυτατζόγλειο και ήταν και πάλι για τη 2η αγωνιστική όπως απόψε.

Η πρώτη τους συνάντηση (πάντα για Σεπτέμβριο) των "δικεφάλων" στην Τούμπα, ήταν στις 15/9/1963, όπου ο ΠΑΟΚ επικράτησε με 1-0 με το γκολ του Μουρατίδη (33’) στην πρεμιέρα του 5ου πρωταθλήματος της A Eθνικής.

Μάλιστα αυτή ήταν η πρώτη νίκη του ΠΑΟΚ ως γηπεδούχος επί της ΑΕΚ στην α’ εθνική, μετά από τρεις ήττες και μια ισοπαλία τα προηγούμενα χρόνια.

Τρίτη φορά, που οι δύο ομάδες συναντήθηκαν Σεπτέμβριο στη Βόρεια Ελλάδα (καθώς το παιχνίδι έγινε στις Σέρρες) ήταν στις 11/9/1983, με τον ΠΑΟΚ να επικρατεί και πάλι με 1-0 με το γκολ του Κωστίκου (23’) για τη 2η αγωνιστική.

Από εκεί και πέρα στις επόμενες τέσσερις συναντήσεις στην Τούμπα, μήνα Σεπτέμβριο, δεν αναδείχθηκε νικητής, αφού είχαμε τέσσερις ισοπαλίες, με την τελευταία να είναι και το κορυφαίο ματς στην ιστορία των δύο ομάδων στη Θεσσαλονίκη, όπου αναδείχθηκαν ισόπαλες με 4-4 !

Ας τα θυμηθούμε:


06/9/1987 (1η αγωνιστική): ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 2-2 (6’ Βασιλάκος, 83’ Νίλσεν – 11’ Μπάνον, 75’ Καρασαββίδης),

17/9/1989 (1η αγωνιστική): ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 1-1 (30’ Σκαρτάδος, πεν. – 72’ Οκόνσκι).

25/9/1993 (5η αγωνιστική): ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 0-0.

20/9/1999 (1η αγωνιστική): ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 4-4 (16’ Μαραγκός, 36’ Ντόλμπεργκ. 66’ Γεωργιάδης, 90’ Βαλέντσια – 1’ Τσίριτς πεν., 20’ Νικολαϊδης, 24’ Ντόλμπεργκ αυτογκολ, 46’ Δέλλας).