Σύμφωνοι, δεν βλέπουν όλοι νικήτρια την Αγγλία. Ούτε καν οι μισοί από τους "ψηφοφόρους". Είναι όμως αρκετοί. Οι περισσότεροι. Δεύτερη στις προτιμήσεις η γηπεδούχος Γαλλία, ακολουθούν Ιταλοί και Ισπανοί. Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές Γερμανοί, δεν πείθουν πολλούς.

Ιδού λοιπόν, οι εκτιμήσεις μας και... καλή μας όρεξη και χώνεψη!

ΙΤΑΛΙΑ ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης

Έγραψα το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό. Προφανώς επειδή αντιπαθώ τους Γερμανούς, με κουράζουν οι Ισπανοί, δεν με πείθουν για κάποιον άγνωστο λόγο οι Γάλλοι και στους Αγγλους δεν ποντάρει ούτε η βασίλισσά (τους). Μια χαρά είναι (ειδικά) σαν αουτσάιντερ οι Ιταλοί. Αν δεν την πατήσουν κάπου στην φάση των ομίλων μετά μπορείς να περιμένεις τα πάντα από αυτούς. Εκτός αυτού με απόδοση 18 να το σηκώσουν, μπορείς να επενδύσεις τα χρήματά σου με μεγαλύτερη ελπίδα, να βάλεις κάτι της προκοπής στην τσέπη. Τέλος, αφού βγάλαμε έξω την Γερμανία, από τις πραγματικά "παραδοσιακές" δυνάμεις ποιος άλλος βγάζει τόσο πολύ καρδιά νικητή;

ΑΓΓΛΙΑ ο Παντελής Διαμαντόπουλος

Ως φανατικός Ιταλόφιλος, ξέρω τη μοίρα της Σκουάντρα Ατζούρα. Ή θα αποκλειστεί στον όμιλο (ναι κι ας περνάνε τρεις) ή κάποια στιγμή κάτι θα γίνει, κάποιος θα σφυρίξει ανάποδα, κάποια δικαιολογία βρε παιδί μου θα βρει η μεγάλη ομάδα και θα γυρίσει σπίτι της. Οπότε, πάω με αυτό που περιμένω πώς και πώς να δω! Τους κατακόκκινους, μεθυσμένους, παχουλούς, καραφλούς Άγγλους να κλαίνε από χαρά! Και μ' αρέσει πολύ να δω μια νεανική ομάδα με "παππού" προπονητή να πάρει την κούπα. Αυτά. Α, και μην το ξεχάσω, Καλή επιτυχία την πρώτη αγωνιστική στην Ουκρανία, μετά στη Πολωνία και κατόπιν στη Βόρειο Ιρλανδία..

ΑΓΓΛΙΑ ο Γιάννης Φιλέρης

Και να μην ήταν φαβορί, που δεν είναι, πάλι την Αγγλία θα έλεγα. Είναι η συνήθεια ετών, να παίρνει η Αγγλία το οποιοδήποτε τρόπαιο πριν από κάθε διοργάνωση. Αλλά μήπως, πράγματι, ήρθε η ώρα των τριών λιονταριών; Μια ομάδα που ήταν αήττητη στα προκριματικά, παίζει ωραία μπάλα, έχει τη μισή ομάδα της Λίβερπουλ είτε στο χορτάρι, είτε στον πάγκο, παίζει ... φυσικά 4-4-2 και εκτός των άλλων είναι πεινασμένη όσο καμιά.Ναι, θα το πάρει η Αγγλία. Ή εν πάση περιπτώσει, θέλουμε να το πάρει. Πολύ μάλιστα...

ΓΑΛΛΙΑ ο Ευάγγελος Μίχος

Από την στιγμή που κατέκτησε Euro η Ελλάδα (των νεόπλουτων, τότες) θα έπρεπε να καταργηθούν διά...νόμου οι προβλέψεις για την συγκεκριμένη διοργάνωση. Η πρώτη φάση με 24 ομάδες θα είναι της πλάκας(μόνο εμείς δεν πήγαμε). Μετά, όταν σφίξουν τα γάλατα, θα παίξουν ρόλο πόσο ταλαιπωρημένοι από τους συλλόγους θα εμφανιστούν οι παίκτες. Για αυτό δεν βλέπω Ισπανία, παρότι γουστάρω Μοράτα-Νολίτο. Η Γαλλία είναι φαβορί και λόγω παικτών και λόγω έδρας(δεν έχει χάσει τουρνουά στην χώρα της).Θα ήθελα να το σηκώσει η νεανική και... overομανής Αγγλία(που παίζει 4-4-2 αλλά δεν μπορούν να χωρέσουν και Βάρντι και Ρούνεϊ και Κέιν) ή το χαβιαρωμένο από ταλέντο Βέλγιο(δεν έχει βαριά φανέλα). Και δεν αντέχω στην ιδέα πως θα το πάρει η Γερμανία...

ΑΓΓΛΙΑ ο Βαγγέλης Αρναούτογλου

Ουδέποτε υπήρξα υποστηρικτής τους, αντιθέτως ήταν πάντοτε καρφωμένη στη σκέψη μου ως μια ομάδα που θα με διασκέδαζε παρακολουθώντας τη να χάνει στα πέναλτι. Με παραφυσική διάθεση λοιπόν θα γράψω ότι αισθάνομαι πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την Αγγλία να κατακτήσει αυτό που δεν έχει πάρει ποτέ, να φέρει πίσω στην πατρίδα το πρώτο της Euro. Είναι βλέπετε και οι 5 της αγαπημένης μου Τότεναμ μέσα (ίσως και όλοι βασικοί) που με αναγκάζουν να δω για πρώτη φορά τα Λιοντάρια με τόση συμπάθεια.

ΙΣΠΑΝΙΑ ο Θανάσης Κρεκούκιας

Από τη στιγμή που η Αργεντινή δεν βρίσκεται στην Ευρώπη, η καρδιά λέει Roja. Για τα χρόνια που αρμένισα στην Ισπανία, για τη δουλειά που μου δίνει εδώ και χρόνια, για τον Πουγιόλαρο (άσχετο), για τον Τσάβαρο (άσχετο), για τον Αντουρίθαρο (σχετικό), για τον Φουστέραρο (άσχετο), για τον Τσινγκούραρο (άσχετο), για τον Μοϊσές Ουρτάδαρο (παντελώς άσχετο), για την αξέχαστη βραδιά παύλα ξενύχτι παύλα κρασοκατάνυξη του Νοεμβρίου του 1993 στη Σαλαμάνκα με την πρόκριση στο Μουντιάλ του 1994, για τον Άγιο Ίκερ και την γκολάρα του Ινιέστα στους πορτοκαλί, για τον μεγάλο Ραούλ και τα πέτρινα χρόνια, για τον Χόρχε Πέρεθ (άσχετο), για τον Αλμπέρτο Κονταδόρ και τον Μιγκέλ Ιντουράιν (διπλά άσχετο), για το γκαθπάτσο και το χαμόν, για το κέσο κουράδο και την παέγια, για τον Μανόλο και το μπόμπο του, για τη Σεβίλλη και τον μάγο Τσιάρτα, για τον Λορένθο Σέρα, για την Τριάνα και τον Γουαδαλκιβίρ, για την Χιράλδα και τον Χεσούς δελ Γκραν Ποδέρ, για τη Σεμάνα Σάντα και όλη την Ισπανιδάδ, για τον αδερφό μου Αλέξανδρο Λοθάνο και τέλος, για τον τεράστιο κάπελα, Βιθέντε ντελ Μπόσκε που όλοι τον κράζουν, αλλά ας μου πει κάποιος κάποιον άλλο που να έχει κατακτήσει όσα αυτός! Για όλα αυτά και αμέτρητα ακόμα, σε αυτό το Euro, yo soy Español, Español, Español!!!

ΓΕΡΜΑΓΓΛΙΑ ο Θοδωρής Ρούσσος

Η Γερμανία είναι φαβορί σε οποιαδήποτε διοργάνωση. Είτε Μουντιάλ, είτε Euro. Χρόνια τώρα, με την ίδια φιλοσοφία τα "πάντσερ" αποτελούν παράδειγμα για όλες τις ομάδες που θέλουν να φτάσουν στην κορυφή. Ακόμα και για την Αγγλία, που 50 χρόνια τώρα βλέπει από την TV τις απονομές. Παρότι λάτρης του γερμανικού μοντέλου, η Αγγλία φαίνεται να έρχεται πρώτη από τα... αζήτητα. Ισως να έφτασε η ώρα της. Ολοι θα θέλαμε να ζήσουμε τα Λιοντάρια στην κορυφή, μόνο και μόνο για τον αυτοσαρκασμό και την ευρηματικότητά τους σε περίπτωση κατάκτησης του Euro. Κι ας μπουν στη ναφθαλίνη τα εκπληκτικά πανό του 1966.

Bonus Bet: 0 έως 1 γκολ τα παιχνίδια της Πορτογαλίας

ΓΑΛΛΙΑ ο Στέλιος Χαρτζουλάκης

Είναι το πρώτο φαβορί και νομίζω δικαίως. Δεν είναι μόνο ότι παίζει εντός έδρας, γεγονός που έχει εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις δύο τελευταίες φορές (Euro 1984, Μουντιάλ 1998), αλλά και ότι πρόκειται για μια ομάδα, όπου το ταλέντο ξεχειλίζει! Με τον "κέρβερο" Λορίς κάτω από το τέρμα και τον Πολ Πογκμπά στα καλύτερά του, αυτή η ομάδα δεν χρειάζεται περισσότερους σταρ, όπως είχε τις προηγούμενες δεκαετίες. Άλλωστε, πέντε συνεχόμενες μεγάλες διοργανώσεις χωρίς παρουσία στα ημιτελικά είναι πολλές.

ΓΑΛΛΙΑ ο Πάνος Βόγλης

Λένε ότι δεν πρέπει να υποτιμούμε ποτέ την καρδιά του πρωταθλητή, όμως αυτή τη φορά θα το κάνω. Κάτοχος είναι η Ισπανία, αλλά δείχνει κουρασμένη, έχει απουσίες, δεν πήρε Ντιέγκο Κόστα και Τόρες. Θα είναι το Euro των εκπλήξεων. Πολλά αμφίρροπα ματς. Μικρό προβάδισμα σε Γαλλία και Γερμανία. Στους διοργανωτές που είναι πλήρεις μεσοεπιθετικά και στους Παγκόσμιους πρωταθλητές που έχουν τεχνογνωσία και την καλύτερη χημεία. Μικρό ποσοστό προβαδίσματος στους Γάλλους.

ΙΣΠΑΝΙΑ ο Αλέξανδρος Λοθάνο

Γιατί αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει. Γιατί έχει αφήσει πίσω την «γροθιά» (αυτό δεν ήταν απλή «σφαλιάρα») του Μουντιάλ της Βραζιλίας. Γιατί έχει κάνει ανανέωση και τα ψήγματα της νέας γενιάς είναι ελπιδοφόρα. Γιατί, παρ' ότι δεν έχει εύκολο γκολ, μπορεί να πάρει τα πάνω της με πρόκριση από ύπουλο όμιλο. Και στα νοκ άουτ, για να μην ξεχνιόμαστε, έχει να χάσει σε μεγάλη διοργάνωση από το 2006.

ΕΚΠΛΗΞΗ ο Γιάννης Σερέτης

Πρώτη φορά με 24 ομάδες. Λείπει η Ολλανδία, κρίμα! Και η Ελλάδα (δεν με πολυπειράζει, δεν το αξίζαμε). Η λογική λέει ξεκάθαρα Γερμανία ή Ισπανία. Η Γαλλία έχει πολλά αμυντικά προβλήματα. Η Ιταλία πήγε μόνο με έναν της Μίλαν και «εννιάρι» αθλητή που ονομάζεται Πελέ. Η Αγγλία είναι η Αγγλία – τελεία και παύλα. Κάθε 3-4 Euro τα τελευταία 40 χρόνια προκύπτει μια μεγάλη έκπληξη. Τσεχοσλοβακία – Δανία – Ελλάδα. Το προαίσθημα υπαγορεύει έκπληξη με «πρωτάρα» σε κούπα. Και ψιθυρίζει Πορτογαλία – Βέλγιο – Κροατία.

ΙΤΑΛΙΑ ο Θοδωρής Κουνάδης

Ναι, σκοτίστηκε (να το πω κόσμια) ο κόσμος να διαβάσει την πρόβλεψή μου. Δεν θα πάει καλά η μέρα αν δεν μάθει τι πιστεύει ο Κουνάδης για τον νικητή του Euro. Θα μου πεις, ενδιαφέρεται για την αγάπη μου; Όχι, αλλά αφού μου δόθηκε βήμα, "σκουάντρα ατζούρα" και ας μην... το σηκώσω ποτέ. Ώπα δεν είμαι Άγγλος. Το έχω σηκώσει και ποιος ξέρει φέτος; Όπως γράφει και ο Κωνσταντινίδης, αν δεν την πατήσουν κάπου στην φάση των ομίλων μετά μπορείς να περιμένεις τα πάντα από... ΕΜΑΣ.

ΓΑΛΛΙΑ ο Βασίλης Τεμπέλης

Και ταλέντο έχει και προπονητή έχει και πάνω από όλα παίζει στην έδρα της. Η "τρικολόρ" ξέρει από πίεση και λογικά θα αντεπεξέλθει σε αυτή. Εξάλλου, μερικοί από τους παίκτες - "κλειδιά" της σε κάθε γραμμή προέρχονται από σούπερ σεζόν. Μπορεί για τον Κριστιάνο Ρονάλντο και την Πορτογαλία να ήταν πιο τίμιο να αποδοθεί ποδοσφαιρική δικαιοσύνη, αλλά έτσι όπως παίζει η ομάδα του, θα προχωρήσει μέχρι ένα ορισμένο σημείο, όπου θα βρει "τοίχο" και θα σταματήσει. Γαλλία, λοιπόν.

ΙΤΑΛΙΑ ο Φώντας Σέμπρος

Η Γαλλία έχει το πληρέστερο ρόστερ στην ιστορία της (και όμως, έτσι είναι) και ο Ντεσάμπ το έχει χειριστεί πολύ έξυπνα μέχρι τώρα (έξω Μπενζεμά, Μπεν Αρφά, Βαλμπουενά). Οι διοργανωτές είναι το φαβορί, το Βέλγιο μετά από αυτούς έχει το καλύτερο ρόστερ (και χωρίς Κομπανί), αλλά νομίζω πως η Ιταλία θα "κλέψει" το τρόπαιο!

ΑΓΓΛΙΑ ο Γιώργος Περπερίδης

Δεν έχει κατακτήσει ποτέ το Euro. Η τελευταία μεγάλη επιτυχία της ήταν μισό... αιώνα πίσω. Αγωνιστικά μοιάζει πιο ισορροπημένη από ποτέ. Συνδυάζει φρεσκάδα, νιάτα, εμπειρία, δίψα και για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια έχει και παίκτες με φαντασία στο παιχνίδι τους. Ο άνθρωπος στην άκρη του πάγκου παραμένει ερωτηματικό, όμως μοιάζει να έχει μοιράσει ρόλους πετυχαίνοντας ομοιογένεια. Υπάρχει το υπόβαθρο για να υποστηρίξει κανείς ότι ήρθε η ώρα της Αγγλίας. Φτάνει να καταφέρει να διαχειριστεί τις κρίσιμες καταστάσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει όσο προχωράει το τουρνουά και τα πράγματα σοβαρεύουν. Το τρόπαιο στο Λονδίνο; Ναι, μπορεί να συμβεί.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ ο Χάρης Σταύρου

Υποστηρίζω παραδοσιακά την Αγγλία, όμως φαβορί στη φετινή διοργάνωση είναι ξεκάθαρα δυο ομάδες. Η οικοδέσποινα Γαλλία, το ρόστερ της οποίας σφύζει από ταλέντο και η Γερμανία, το ρόστερ της οποίας είναι νεανικότερο (σε μέσο όρο) από τα 24. Δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω μία από τις δυο. Από τη στιγμή που ο Γιάννης Σερέτης επιμένει, πάω με τα "Πάντσερ".