Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην Αγγλία, η Ίντερ στην Ιταλία, η Ρεάλ Μαδρίτης στην Ισπανία, η Λιόν στη Γαλλία ήταν τα απόλυτα αφεντικά εντός των τειχών συνδιάζοντας τον τίτλο με αρκετά ρεκόρ, ενώ την... ωραία αυτή παρέα συμπληρώνει και η "διπρόσωπη" Μπάγερν, που εντυπωσίασε τόσο αρνητικά όσο και θετικά!
Η ισχυρή αυτή πεντάδα για τη χρονιά που ολοκληρώθηκε έχει μάλιστα έναν ακόμα κοινο παρονομαστή: την δίψα για την ευρωπαϊκή κούπα τη χρονιά που ακολουθεί!

Η Μάντσεστερ θέλει να επιστρέψει στο θρόνο μετά το τρεμπλ του 1999, η Ρεάλ μετά το 9ο Κύπελλο Πρωταθλητριών το 2002, η Ίντερ ονειρεύεται αυτή τη στιγμή εδώ και 42 χρόνια, η Λιόν φιλοδοξεί να κάνει την υπέρβαση και να μη σταματήσει -όπως συνηθίζει- στα προημιτελικά, ενώ η Μπάγερν θέλει το Κύπελλο UEFA ως... παρηγοριά για την απουσία της από το Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια.

Το ποιος σύλλογος θα καταφέρει να πετύχει το στόχο του το 2008 θα φανεί στο... χειροκρότημα τον ερχόμενο Μάη, όσο για το 2007 δεν χωράει καμία αμφιβολία: τα φώτα της δημοσιότητας ήταν στραμμένα πάνω τους. Ας δούμε τα επιτεύγματα και τα ρεκόρ κάθε ομάδα ξεχωριστά:

Ίντερ (Ιταλία)

To ημερολογιακό έτος 2007 καταγράφεται αναντίρρητα ως μία "χρυσή" χρονιά για την Ίντερ, καθώς απέδειξε ότι είναι η αδιαφιλονίκητη κυρίαρχος εντός των συνόρων, στέλνοντας παράλληλα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι είναι αποφασισμένη να "πάρει το αίμα της πίσω" για τα 17 χρόνια ανομβρίας, όπου είχε καταδικαστεί να ζει στη σκιά των Γιουβέντους και Μίλαν.

Με την εντός έδρας ισοπαλία 1-1 με την Ουντινέζε στις 28 Φεβρουαρίου, το εκπληκτικό σερί νικών των "νερατζούρι" στο πρωτάθλημα έλαβε τέλος μετά από πέντε μήνες (είχε ξεκινήσει στις 25 Σεπτεμβρίου του προηγούμενου έτους με το 4-1 επί της Λιβόρνο στο "Μεάτσα"), όμως η ομάδα του Ρομπέρτο Μαντσίνι είχε ήδη γράψει ιστορία.

Οι 17 συνεχόμενες νίκες συνιστούν ιστορικό ρεκόρ για τη Serie A, με τους Μιλανέζους να καταρρίπτουν το ρεκόρ των 12 σερί επιτυχιών της Ρόμα από την περασμένη σεζόν, αλλά και να δημιουργούν νέο ρεκόρ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Συγκεκριμένα οι 17 νίκες είναι το μεγαλύτερο σερί που έχει υπάρξει ποτέ σε ένα από τα πέντε κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Πρέμιερ Λιγκ, Καμπιονάτο, Πριμέρα Ντιβισιόν, Μπουντεσλίγκα και Σαμπιονά), με την Ίντερ να ξεπερνάει τις Μπάγερν Μονάχου και Ρεάλ Μαδρίτης που μοιράζονταν μέχρι πρότινος αυτή την τιμητική κορυφή, με 15 διαδοχικές επιτυχίες στα πρωταθλήματα των χωρών τους.

Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως οι μοναδικές ομάδες στην ιστορία που έχουν "τρέξει" καλύτερο σερί είναι οι Μπενφίκα με 29 νίκες, η Σέλτικ με 25 νίκες και η Αϊντχόφεν με 22 νίκες.

Στις 22 Απριλίου γράφτηκε ο θριαμβευτικός επίλογος, με το 2-1 επί της Σιένα στη Φλωρεντία να εξασφαλίζει μαθηματικά το δεύτερο σερί σκουντέτο για την Ίντερ (και το πρώτο ουσιαστικά εντός... γηπέδου καθώς ο τίτλος της σεζόν 2005-06 δόθηκε στην Ίντερ μετά τον υποβιβασμό της Γιουβέντους και την αφαίρεση βαθμών της Μίλαν, ως απόρροια του σκανδάλου calciopoli) με την μοναδική της ήττα στο πρωτάθλημα για τη σεζόν 2006-07 να είναι από τη Ρόμα στο Μιλάνο.

Η επέλαση πάντως των "νερατζούρι" δεν είχε σταματημό ούτε και στο τελευταίο τετράμηνο του 2007, καθώς παρουσιάστηκαν ακόμα πιο ισχυροί και αποτελεσματικοί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι αριθμοί λένε όλη την αλήθεια για το δημιούργημα των Μοράτι και Μαντσίνι:

Πρωτοπόρος στο φετινό πρωτάθλημα με διαφορά επτά και οκτώ πόντων από Ρόμα και Γιουβέντους αντίστοιχα, πρωταθλήτρια χειμώνα δύο αγωνιστικές πριν το τέλος του πρώτου γύρου, μοναδική αήττητη ομάδα στη Serie A με απολογισμό 13 νίκες και 4 ισοπαλίες.

Συγκεντρωτικά από τα 37 παιχνίδια πρωταθλήματος που έδωσε μέσα στο 2007 μετράει 28 νίκες, 8 ισοπαλίες και μόλις μία ήττα (1-3 από τη Ρόμα στις 18 Απριλίου), συγκέντρωνοντας 92 βαθμούς από τους 111 που διεκδίκησε!

Από την μελέτη των στατιστικών προκύπτει επίσης ότι διαθέτει την καλύτερη επίθεση για τη χρονιά που πέρασε με 79 γκολ ενεργητικό (2,14 ανά παιχνίδι) και την καλύτερη άμυνα με 28 τέρματα παθητικό (μόλις 0,76 σε κάθε ματς).

Μοναδική "μαύρη" κηλίδα μέσα σε μία απόλυτα "νερατζούρα" χρονιά ήταν η απώλεια του Κυπέλλου Ιταλίας (συνοδεύτηκε από το "βαρύ" 6-2 στον πρώτο τελικό του "Ολίμπικο" από Ρόμα), η οποία ομως... επισκιάστηκε από την κυριαρχία της Ίντερ στα ντέρμπι με τη Μίλαν, την οποία υπέταξε δύο φορές μέσα στο 2007, και μάλιστα με το ίδιο σκορ (2-1).

Το σημαντικότερο άλλωστε αυτή τη χρονιά για τους πολυάριθμους οπαδούς της Ίντερ σε όλη την Ιταλία ήταν πως κατάφεραν να... αποκαταστήσουν το πληγωμένο γόητρό τους και να πάρουν εκδίκηση για τα "πέτρινα χρόνια" που προηγήθηκαν.

Το "φλερτ" με τον υποβιβασμό τη σεζόν 1993-94, το ταπεινωτικό 0-6 από τη Μίλαν το 2001, το χαμένο πρωτάθλημα στο "Ολίμπικο" το 2002, οι οδυνηροί αποκλεισμοί στο Τσάμπιονς Λιγκ από την συμπολίτισσα το 2003 και το 2005, φαντάζουν αυτή τη στιγμή ως μακρινή ανάμνηση, με την σύγχρονη Ίντερ να δείχνει απαγκιστρωμένη από τα κόμπλεξ του παρελθόντος και να ονειρεύεται τη δημιουργία της δικής της δυναστείας.

Ήδη άλλωστε έχει κατακτήσει δύο πρωταθλήματα και πάει... τρένο για το τρίτο, με φίλους και αντιπάλους να αναγνωρίζουν πως η παρέα των Ζανέτι, Ιμπραΐμοβιτς, Κρους, Κρέσπο, Φίγκο, Στάνκοβιτς, Βιεϊρά, Κίβου, και Κόρδομπα είναι μερικές... σκάλες πιο ψηλα από τους άλλους!

Δείτε βίντεο από την κατάκτηση του 15oυ σκουντέτο από την Ίντερ:







Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Αγγλία)

Για την πλέον επιτυχημένη αγγλική ομάδα από καταβολής Πρέμιερ Λιγκ, τρία χρόνια χωρίς τον τίτλο της πρωταθλήτριας θεωρούνται πολλά...

Μετά από την λονδρέζικη "επιδρομή" (η Άρσεναλ το 2004 και η Τσέλσι το 2005 και 2006), το 2007 βάφτηκε στα χρώματα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον να οδηγεί τον Μάη τους "κόκκινους διαβόλους" στην κατάκτηση του 9ου πρωταθλήματος την τελευταία 15ετία (και στο 16ο συνολικά στην ιστορία τους) και να τους έχει γερά στο "κόλπο" του τίτλου και για τη φετινή σεζόν.

Το 2007 ξεκίνησε ιδανικά για τους φίλους της ομάδας, καθώς την 1η Γενάρη ανακοινώθηκε επίσημα ο τρίμηνος δανεισμός από τη Χέλσινμποργκ του "αρχισκόρερ" των ευρωπαϊκών γηπέδων, Χένρικ Λάρσον, ο οποίος κλήθηκε να προσφέρει λύσεις στην επίθεση στο πλευρό των Γουέιν Ρούνεϊ και Λουίς Σαχά, σε μία περίοδο που στο "Ολντ Τράφορντ" είχαν ξεμείνει από εναλλακτικές λύσεις για τη γραμμή κρούσης.

Ο Σουηδός άσος τίμησε και με το παραπάνω το συμβόλαιο που υπέγραψε με τον αγγλικό σύλλογο και στο τελευταίο του παιχνίδι στο "Ολντ Τράφορντ", πριν επιστρέψει στη Σουηδία, πέτυχε το νικητήριο γκολ κόντρα στη Λιλ, το οποίο έδωσε τη νίκη στην ομάδα του και ταυτόχρονα την πρόκριση για τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Μπορεί αυτή να μην κατάφερε να πάρει το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό της Αθήνας καθώς "έπεσε" πάνω σε μία "πεινασμένη" Μίλαν στα ημιτελικά, ωστόσο το ταμείο όσον αφορά στην Ευρώπη δεν ήταν καθόλου μείον... Τουναντίον, η πρόκριση της επί της Ρόμα στην προημιτελική φάση αποτελεί -για πολλούς λόγους- σημείο αναφοράς για τους οπαδούς της ομάδας το 2007.

Με το... αστρονομικό 7-1 στη ρεβάνς του "Ολντ Τράφορντ", η Μάντσεστερ πανηγύρισε την μεγαλύτερη νίκη της στο Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ ισοφάρισε το ατομικό της ρεκόρ σε ευρωπαϊκό ματς, που ήταν η επικράτησή της με το ίδιο σκορ επί της ιρλανδικής Γουότερφορντ, στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών τη σεζόν 1968-69.

Αυτή μάλιστα ήταν η πρώτη φορά που έφτανε στους "4" του Τσάμπιονς Λιγκ έχοντας χάσει τον πρώτο προημιτελικό, μετά την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου το 1999, ενώ ο Κριστιάνο Ρονάλντο έκανε... σεφτέ, πετυχαίνοντας τα δύο πρώτα του τέρματα στα ευρωπαϊκά κύπελλα με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ.

Και αν στην Ευρώπη έφτασε κοντά στη βρύση αλλά δεν ήπιε νερό, εντός των συνόρων κατάφερε να ξεδιψάσει και με το παραπάνω, πανηγυρίζοντας τον τίτλο δύο αγωνιστικές πριν το τέλος (6 Μαΐου).

Η ήττα από τη Γουέστ Χαμ στο φινάλε (με το γκολ του μετά από μερικούς μήνες παίκτη της Κάρλος Τέβες) δεν ήταν ικανή να "χαλάσει το πάρτι" για την έλευση μίας ακόμα κούπας στο "Ολντ Τράφορντ", με τους Φαν ντερ Σάαρ, Εβρά, Χάιντσε, Ρονάλντο, Ρούνεϊ, Σαχά, Παρκ, Σμιθ και Βίντιτς να κατακτούν το πρώτο τους πρωτάθλημα στην Πρέμιερσιπ.

Δίπλα στους "πρωτάρηδες" και ένας "βετεράνος" στους τίτλους, ο Ράιαν Γκιγκς, ο οποίος πανηγύρισε το 9ο του πρωτάθλημα με τους "κόκκινους διαβόλους" σπάζοντας το ρεκόρ του Άλαν Χάνσεν, που είχε πάρει οκτώ στην "χρυσή εποχή" της Λίβερπουλ.

Την ίδια ώρα, οι ατομικές διακρίσεις έπεσαν βροχή... Στις 22 Απρίλη, ο Κριστιάνο Ρονάλντο πήρε τον τίτλο τόσο του καλύτερου παίκτη της χρονιάς όσο και του καλύτερου νέου παίκτη (στην ψηφοφορία που διοργανώνει κάθε χρόνο η Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών στο "Νησί"), ενώ συμπεριλήφθηκε και στην 11αδα της χρονιάς.

Μαζί του και οι Φαν ντερ Σάαρ, Φέρντιναντ, Γκάρι Νέβιλ, Βίντιτς, Εβρά, Σκόουλς και Γκιγκς, με τη Μάντσεστερ να απαρτίζει κατά τα 8/11 την κορυφαία ενδεκάδα, αριθμός ρεκόρ για το συγκεκριμένο θεσμό!

Το καλοκαίρι, η Γιουνάιτεντ ενισχύθηκε με τις προσθήκες των Τέβες, Άντερσον, Νάνι και Χάργκριβς, ενώ παρά το άσχημο ξεκίνημα της στις τρεις πρώτες αγωνιστικές του νέου πρωταθλήματος που την έφερε στην γραμμή του υποβιβασμού (2 ισοπαλίες-1 ήττα), στη συνέχεια... πάτησε γκάζι!

Έκανε ένα απίστευτο σερί 8 νικών κάμπτοντας κατά σειρά την αντίσταση των Τότεναμ (1-0), Σάντερλαντ (1-0), Έβερτον (1-0), Τσέλσι (2-0), Μπέρμιγχαμ (1-0), Γουίγκαν (4-0), Άστον Βίλα (4-1), Μίντλεσμπρο (4-1), ενώ δεν έγινε το "9 στα 9" καθώς ισοφαρίστηκε, 2-2, στις καθυστερήσεις του μεγάλου ντέρμπι με την Άρσεναλ στο Λονδίνο με το γκολ του Γκαλάς.

Mέτα την ήττα από τη Μπόλτον στο "Ρίμποκ" (δεύτερη στο φετινό πρωτάθλημα μετά από αυτήν στο τοπικό ντέρμπι με τη Σίτι στην 3η αγωνιστική), έδειξε και πάλι αντανακλαστικά ομάδας που είναι μπολιασμένη με το... μικρόβιο του πρωταθλητισμού.

Πέντε συνεχόμενες νίκες κόντρα σε Φούλαμ (2-0), Ντέρμπι (4-1), Λίβερπουλ (1-0), Έβερτον (2-1) και Σάντερλαντ (4-0), που την έφεραν προσωρινά (για πρώτη φορά από το ξεκίνημα της σεζόν) στην κορυφή του πρωταθλήματος, με το 2007 να "κλείνει" με την ήττα, 2-1, από τη Γουέστ Χαμ στο "Άπτον Παρκ", που την άφησε δύο πόντους πίσω από την Άρσεναλ.

Μοναδική στενοχώρια μέσα στη σεζόν για τους πρωταθλητές ήταν η απώλεια του Κυπέλλου Αγγλίας στις 19 Μαΐου (ήττα με 1-0 από την Τσέλσι στο νέο "Γουέμπλεϊ"), καθώς και η ανακοίνωση στις 27 Αυγούστου της απόφασης του Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, μή μπορώντας να ξεπεράσει τους σοβαρούς τραυματισμούς που τον ταλαιπώρησαν τα τελευταία χρόνια στο γόνατο.

Ο "δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο" είναι ίσως αυτός που έχει σημειώσει το σημαντικότερο τέρμα στην τεράστια ιστορία του συλλόγου, σκοράροντας το νικητήριο τέρμα στον συγκλονιστικό τελικό της Βαρκελώνης κόντρα στη Μπάγερν στις καθυστερήσεις, σφραγίζοντας την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ και συνάμα του τρεμπλ για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (μοναδικός αγγλικός σύλλογος που το έχει πετύχει).

Πέρα από την κατάκτηση ενός ακόμη τίτλου, οι φίλοι της Γιουνάιτεντ θα θυμούνται βέβαια με καμάρι το 2007 καθώς κατάφεραν να νικήσουν δύο φορές μέσα σε μία χρονιά τη Λίβερπουλ στο "Άνφιλντ" για το πρωτάθλημα!

Ο Τζον Ο'Σέι είχε "σκοτώσει" το αντίπαλο δέος στο "Νησί" με το τέρμα του στις καθυστερήσεις τον Μάρτιο (0-1), ενώ στα μέσα του Δεκέμβρη τον ρόλο του "δήμιου" της Λίβερπουλ εκτέλεσε με επιτυχία ο Κάρλος Τέβες, ο οποίος οδήγησε την ομάδα του Φέργκιουσον στην πέμπτη νίκη της την τελευταία εξαετία στο άνδρο των "κόκκινων".

Δείτε βίντεο από την απονομή του 16ου πρωταθλήματος για τη Μάντσεστερ:





Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)

Το 2007 ήταν μία "κατάλευκή" χρονιά στην Πριμέρα Ντιβισιόν, και αυτό οφείλεται αποκλειστικά στη Ρεάλ Μαδρίτης. Μετά από τρία χρόνια γκρίνιας, μιζέριας και εσωστρέφειας όπου οι τίτλοι κατέληγαν είτε στη Βαλένθια (2004) είτε στη Μπαρτσελόνα (2005, 2006), η "βασίλισσα" επέστρεψε στον θρόνο της, κατακτώντας το 30ο πρωτάθλημα Ισπανίας στην ιστορία της και δημιουργώντας τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις για να φτάσει στον μαγικό αριθμό 31 το νέο έτος.

Και όμως, στους πρώτους μήνες του 2007 τίποτα δεν προμήνυε αυτό που θα επακολουθούσε, με τους απαιτητικούς οπαδούς των "μερένγκες" αλλά και τον Τύπο να ασκεί έντονη κριτική στον "αμυντικογενή και συντηρητικό Καπέλο", την ομάδα να βλέπει την πλάτη της Μπαρτσελόνα στη βαθμολογία, και τον πρόεδρο να ασκεί δημόσια κριτική σε παίκτες για τις άσχημες εμφανίσεις.

Στα τέλη του Γενάρη μάλιστα ο Ρονάλντο αποχώρησε από το "Σαντιάγο Μπερναμπέου" καθώς παραχωρήθηκε στη Μίλαν έναντι του ποσού των 7,5 εκ.ευρώ, ενώ ο Ντέιβιντ Μπέκαμ, ο οποίος βρισκόταν στη "μπούκα του κανονιού" από τους Καλντερόν και Καπέλο, φρόντισε να... εξασφαλίσει το μέλλον του υπογράφοντας "μυθικό" συμβόλαιο διάρκειας πέντε χρόνων με τους Λος Άντζελες Γκάλαξι από το MLS (250.000.000 εκ. δολάρια για πέντε χρόνια).

Στις 7 Μαρτίου η Ρεάλ δέχτηκε ένα ισχυρό πλήγμα στο γόητρό της καθώς αποκλείστηκε από τη Μπάγερν Μονάχου στη φάση των "16" του Τσάμπιονς Λιγκ, όμως τρεις ημέρες αργότερα έμεινε όρθια στο "Καμπ Νου", καθώς αναδείχτηκε ισόπαλη 3-3 με τη Μπαρτσελόνα στο "clasico", σε ένα ματς όπου προηγήθηκε τρεις φορές (δύο γκολ ο Φαν Νίστελροϊ και ένα ο Σέρχιο Ράμος), και ισοφαρίστηκε ισάριθμες, με τον Λιονέλ Μέσι να πετυχαίνει χατ-τρικ και να ισοφαρίζει στις καθυστερήσεις.

Το ματς αυτό κράτησε ουσιαστικά τον Καπέλο στον πάγκο (οι προσκείμενες στη Ρεάλ αθλητικές εφημερίδας εκτιμούσαν ότι σε ενδεχόμενη ήττα από τη Μπαρτσελόνα ο Ιταλός θα αποχαιρετούσε την ισπανική πρωτεύουσα) και σφυρηλάτησε τους παίκτες, οι οποίοι χαρακτήρισαν τα 12 τελευταία παιχνίδια για τη λήξη του πρωταθλήματος ως τελικούς.

Στους πρώτους οκτώ "τελικούς" οι Μαδριλένοι σημείωσαν επτά νίκες (μεταξύ των οποίων το 2-1 επί της Βαλένθια, το 3-2 επί της Σεβίλλης στο "Μπερναμπέου" αλλά και το επικό 4-3 επί της Εσπανιόλ στη Βαρκελώνη), γεγονός που τους έφερε στην κορυφή της ισπανικής Λίγκας τέσσερις αγωνιστικές πριν το φινάλε το μαραθωνίου, υπερτερώντας στην ισοβαθμία με τη Μπαρτσελόνα λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων στα μεταξύ τους παιχνίδια.

Η Ρεάλ ξεπέρασε τα δύο πρώτα εμπόδια των Ρεκρεατίβο Ουέλβα (3-2 εκτός έδρας) και Ντεπορτίβο Λα Κορούνια (2-1), με την προτελευταία αγωνιστική να εξελίσσεται ως... ακατάλληλη για καρδιακούς.

Λίγα λεπτά πριν το τέλος των αναμετρήσεων των δύο μνηστήρων του τίτλου, η Ρεάλ φαινόταν καταδικασμένη να μείνει για τέταρτη σερί σεζόν χωρίς κάποιον τίτλο, καθώς έχανε με 2-1 από τη Σαραγόσα στο "Ρομαρέδα", την ίδια ώρα που η Μπαρτσελόνα κρατούσε το υπέρ της 2-1 επί της Εσπανιόλ, στο τοπικό ντέρμπι.

Το άστρο όμως του Καπέλο (μην ξεχνάτε ότι ήταν αυτός που είχε πάρει το πρωτάθλημα και στην πρώτη του θητεία στους Μαδριλένους τη σεζόν 1996-97) έλαμψε και πάλι, με την ομάδα του να ισοφαρίζει στα τελευταία λεπτά με τον Ρουντ Φαν Νίστελροϊ, και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ο αρχηγός της Εσπανιόλ, Ραούλ Ταμούδο, να "παγώνει" το "Καμπ Νου" ισοφαρίζοντας σε 2-2 τη Μπαρτσελόνα.

Αποτέλεσμα; Ρεάλ και Μπαρτσελόνα χέρι-χέρι, με την Σεβίλλη έναν πόντο πίσω τους (είχε χάσει την ευκαιρία να τους προσπεράσει καθώς έμεινε στο 0-0 με τη Μαγιόρκα την ίδια αγωνιστική), με τη "βασίλισσα" όμως να κρατάει την τύχη στα χέρια της, καθώς με νίκη στις 17 Ιούνη στο κατάμεστο "Μπερναμπέου" επί της αδιάφορης βαθμολογικά, Μαγιόρκα", στεφόταν πρωταθλήτρια.

Τα περίφημα "βαλιτσάκια" μονοπώλησαν την επικαιρότητα την εβδομάδα που προηγήθηκε της τελευταίας αγωνιστικής (στην Ισπανία είναι καθόλα νόμιμη η πριμοδότηση κάποιας ομάδας από τρίτους προκειμένου να πάρει αποτέλεσμα κόντρα σε άλλη ομάδα), ενώ μετά τα πρώτα 45λεπτα των αγώνων, οι Μαδριλένοι ήταν (για μία ακόμη φορά) με την πλάτη στον τοίχο.

Η Μαγιόρκα νικούσε με 1-0 στη Μαδρίτη και χάριζε απλόχερα τον τίτλο στη Μπαρτσελόνα, η οποία την ίδια ώρα έκανε έναν υγειινή περίπατο στην έδρα της υποβιβασμένης Ταραγόνα (3-0 στο ημίχρονο), με την ομάδα του Καπέλο να θέλει δύο γκολ για να ανατρέψει την κατάσταση.

Το τελευταίο ημίωρο στο "Μπερναμπέου" θα μείνει σίγουρα αξέχαστο σε όσους βρέθηκαν εκεί, με τη Ρεάλ να σημειώνει τρία τέρματα (τα δύο ήταν από τον Χοσέ Αντόνιο Ρέγιες και το ενδιάμεσο, αυτογκόλ του Άγγελου Μπασινά) και να "υποχρεώνει" δεκάδες χιλιάδους φίλους της να ξενυχτήσουν στην "Plaza de Cibeles", το παραδοσιακό μέρος πανηγυρισμών των οπαδών των "μερένγκες" μετά από σημαντικές επιτυχίες.

Το καλοκαίρι οι δύο ισχυροί άνθρωποι στη διοικητική πυραμίδα της Ρεάλ, Καλντερόν και Μιγιάτοβιτς, έκαναν πολλές αλλαγές στην ομάδα, με την σημαντικότερη φυσικά να αφορά τον προπονητή, καθώς ο Φάμπιο Καπέλο αποτέλεσε παρελθόν παρά την κατάκτηση του τίτλου, δίνοντας τη θέση του στον πετυχημένο με την Χετάφε, Μπερντ Σούστερ.

Σημαντικές διαφοροποιήσεις όμως έγιναν και στο ρόστερ, με 16 συνολικά παίκτες να αποχωρούν (μεταξύ των οποίων "βαριά ονόματα" όπως οι Ρομπέρτο Κάρλος, Μπέκαμ, Ελγκέρα, Έμερσον, Κασάνο, Ρέγιες και Σισίνιο) και άλλους 14 να "ντύνονται στα λευκά", με τη διοίκηση να αναδεικνύεται πρωταθλήτρια και στην περίοδο των μεταγραφών, δαπανώντας πάνω από 100 εκ.ευρώ για να φέρει παίκτες όπως οι Χάιντσε, Σνάιντερ, Ρόμπεν, Πέπε, Σαβιόλα, Μέτσελντερ, Ντρέντε και Ντούντεκ.

Όσο για τη φετινή σεζόν; Αυτή κυλάει άκρως ικανοποιητικά για τους Μαδριλένους, οι οποίοι μετά από τα δύο "χαστούκια" από τη Σεβίλλη για το θεσμό του ισπανικού Σούπερ Καπ (δύο ήττες με 1-0 εκτός και 5-3 εντός), αφηνίασαν στο πρωτάθλημα.

Ο μέχρι στιγμής απολογισμός για την ομάδα του Σούστερ είναι άκρως εντυπωσιακός, με τη Ρεάλ να μετράει 13 νίκες, 2 ισοπαλίες και μόλις 2 ήττες (από Εσπανιόλ και Σεβίλλη εκτός έδρας), και να έχει εξασφαλίσει τον τίτλο της πρωταθλήτριας χειμώνα δύο αγωνιστικές πριν το τέλος του πρώτου γύρου, καθώς μετά το 1-0 στο "Καμπ Νου" την 17η αγωνιστική (23 Δεκέμβρη) αύξησε στο +7 τη διαφορά της από τη δεύτερη Μπαρτσελόνα.

Η ομάδα του Σούστερ έχει επίσης την καλύτερη επίθεση στη φετινή Πριμέρα Ντιβισιόν με 37 τέρματα (2,17 ανά παιχνίδι), ενώ κάτα μέσο όσο κερδίζει 2, 41 βαθμούς από κάθε ματς, με τη μοναδική ομάδα που την ξεπερνάει είναι η Ίντερ με μέσο όρο 2,52.

Δύο ακόμα στοιχεία που κάνουν το 2007 μαγικό για τους φίλους της Ρεάλ είναι: το πρώτο ότι έμεινε αήττητη στα ντέρμπι με Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο Μαδρίτης (μετράει 1 νίκη και ισοπαλία απέναντι στην κάθεμια) και το δεύτερο ότι πέρα από τον τίτλο στο ποδόσφαιρο, κατακτήθηκε και το πρωτάθλημα στο μπάσκετ, με τη "βασίλισσα" να κάνει για πρώτη φορά νταμπλ τίτλων στα δύο δημοφιλέστερα αθλήματα από τη σεζόν 1985-86!

Δεν νομίζετε ότι όλοι αυτοί οι λόγοι ήταν αρκετοί έτσι ώστε πολλοί να χαρακτηρίσουν τα Χριστούγεννα του 2007 στην Ισπανία ως... "λευκά Χριστούγεννα";

Δείτε βίντεο από την κατάκτηση του τίτλου της Ρεάλ κόντρα στη Μαγιόρκα:







Ολιμπίκ Λιόν (Γαλλία)

Tην έχουν βαπτίσει... ισόβια πρωταθλήτρια Γαλλίας για τον 21ο αιώνα και ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει για υπερβολικούς;

Η Λιόν συνέχισε το "πάρτι" της εντός των συνόρων και το 2007, πανηγυρίζοντας στα τέλη Μαΐου το έκτο συνεχόμενο πρωτάθλημα στη Λιγκ 1 (έγινε η πρώτη ομάδα στην ιστορία του γαλλικού ποδοσφαίρου με τέτοιο επίτευγμα, ξεπερνώντας τα πέντε σερί της Μαρσέιγ από το 1989 μέχρι το 1993), και βάζοντας ισχυρά θεμέλιο για το 7ο συνεχόμενο, έτσι ώστε να ισοφαρίσει σε αριθμό τίτλων και τη Μονακό (οι Μονεγάσκοι έχουν 7 συνολικά).

Μετά τους πετυχημένους Ζακ Σαντινί (2002), Πολ Λε Γκεν (2003, 2004, 2005) και Ζεράρ Ουγιέ (2006, 2007), οι οποίοι αποχώρησαν από το "Ζερλάν" κατακτώντας τον τίτλο του πρωταθλητή, το φετινό καλοκαίρι η διοίκηση της Ολιμπίκ εμπιστεύτηκε το τιμόνι του συλλόγου στον πρώην τεχνικό της Σοσό, Αλέν Περέν, ευελπιστώντας ότι οι μέρες ευδαιμονίας θα συνεχιστούν.

Το ξεκίνημα πάντως του 2007 δεν θύμισε σε καμία περίπτωση... Λιόν, η οποία μετά από τον ξέφρενο "καλπασμό" της στο πρώτο μισό της σεζόν 2006-07 που την είχε δώσει διψήφια διαφορά στη βαθμολογία από τους διώκτες της, παρουσίασε στη συνέχεια μία μεγάλη "κοιλιά" στην απόδοσή της.

Εντυπωσιακό είναι μάλιστα το γεγονός πως τον μήνα Ιανουάριο δεν κατάφερε να νικήσει στο πρωτάθλημα, μετρώντας 1 ισοπαλία (με Νις) και δύο ήττες (από Τουλούζ και Μπορντό), ενώ αποκλείστηκε και στον θεσμό του Κυπέλλου, χάνοντας με 2-1 από τη Μαρσέιγ στο "Βελοντρόμ".

Η ομάδα του Ουγιέ δέχτηκε δύο... γροθιές στο στομάχι τον Μάρτιο, καθώς αποκλείστηκε στη φάση των "16" του Τσάμπιονς Λιγκ από τη Ρόμα (ήττα με 2-0 στο "Ζερλάν') και γνώρισε την ήττα στον τελικό του Λιγκ Καπ από τη Μπορντό (1-0), όμως αντί να απογοητευτεί πείσμωσε ακόμα περισσότερο, κατακτώντας το έκτο σερί πρωτάθλημα με εμφατικό τρόπο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στις εννέα τελευταίες αγωνιστικές, σημείωσε 4 νίκες-4 ισοπαλίες-1 ήττα, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά ότι στο Σαμπιονά ο μοναδικός αντίπαλος που μπορεί να της στερήσει τα πρωτεία είναι ο... κακός εαυτός της.

Με δύο τίτλους πρωταθλητή στις αποσκευές του αλλά χωρίς τη μεγάλη ευρωπαϊκή διάκριση (δεν έχουν καταφέρει να φτάσει ποτέ μέχρι τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ οι "λιονέ", καθώς έχουν αποκλειστεί τρεις διαδοχικές χρονιές την τελευταία εξαετία στους "8" της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης), ο Ζεράρ Ουγιέ έδωσε τη σκυτάλη στον Αλέν Περέν, με το ρόστερ να δέχεται αυτό το καλοκαίρι σημαντικές αλλαγές.

Παίκτες με μεγάλη συνεισφορά στο οικοδόμημα της Λιόν τα τελευταία χρόνια παραχωρήθηκαν (Μαλουντά, Αμπιντάλ, Κασάπα, Αλού Ντιαρά, Βιλτόρ, Τιάγκο Μέντες), με τους "γκονς" να καλωσορίζουν τρεις μόνο ενδεκαδάτους παίκτες, τους Γκρόσο, Μποντμέρ και Κεϊτά.

Παρά το γεγονός ότι αποδυναμώθηκε στο καλοκαιρινό μετεγγραφικό παζάρι, η Λιόν αποδείχτηκε "λερναία ύδρα", με τους Καρίμ Μπενζεμά και Χατέμ Μπεν Αρφά να είναι τη φετινή σεζόν τα δύο νέα μεγάλα όπλα των πρωταθλητών Γαλλίας, οδηγώντας τους εκ του ασφαλούς σε μονοπάτια νέων επιτυχιών.

Αυτό μαρτυρά άλλωστε και η βαθμολογία στο τέλος του πρώτου γύρου, με τη Λιόν να ολοκληρώνει το 2007 ως πρωταθλήτρια χειμώνα με 39 βαθμούς (12 νίκες-3 ισοπαλίες-4 ήττες), στο +4 από τη 2η Νανσί και στο +6 από την τρίτη Μπορντό, την ίδια ώρα που οι παραδοσιακές δυνάμεις του Σαμπιονά και επίδοξοι "μνηστήρες" του τίτλου στο ξεκίνημα της σεζόν (Μαρσέιγ, Παρί Σεν Ζερμέν, Λιλ, Λανς) παραπαίουν, όντας κάτω από τη μέση της βαθμολογίας!

Παράλληλα, το "γλυκό παραμύθι" του 2007 για τη Λιόν περιελάμβανε και ένα όμορφο ευρωπαϊκό κεφάλαιο, καθώς στην τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ ήρθε το "διπλό" επί της Ρέιντζερς με 3-0 στη Γλασκώβη, που έδωσε στους Γάλλους το εισιτήριο για τα νοκ-άουτ παιχνιδια της διοργάνωσης το νέο έτος, καθώς και την ελπίδα ότι μετά την Γαλλία μπορούν να κατακτήσουν και την υπόλοιπη Ευρώπη.

Στα καθαρά αγωνιστικά, πέρα από την αποκάλυψη του πρωταθλήματος, Μπενζεμά (πρώτος σκόρερ στο φετινό Σαμπιονά με 12 τέρματα, έκλεισε τα 20 χρόνια στις 19 Δεκεμβρίου) και το "συνεταιράκι" του Μπεν Αρφά, τα δυνατά χαρτιά της ομάδας του Περέν φέτος είναι χωρίς αμφιβολία οι Φρεντ, Γκοβού, Σκιλασί, Τουλαλάν, Κάλστρομ, Μποντμέρ, και φυσικά ο αρχηγός και "εγκέφαλος" στο χώρο της μεσαίας γραμμής, Ζουνίνιο.

Ποιος είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στην ομάδα της Λιόν το 2007; Μα φυσικά ο πρόεδρός της, Ζαν-Μισέλ Ολά, ο οποίος 20 χρόνια μετά την ανάληψη της προεδρίας μπορεί να αισθάνεται ως ένας από τους πιο πετυχημένους προέδρους στην ιστορία του γαλλικού αλλά και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου...

Δείτε βίντεο από την απονομή του 6ου σερί τιτλου της Λιόν:



Μπάγερν Μονάχου (Γερμανία)

Μπορεί η Μπάγερν Μονάχου να μην κατέκτησε το πρωτάθλημα στη χώρα της σε αντίθεση με τις τέσσερις προαναφερόμενες ομάδες, ωστόσο οι Βαυαροί κατάφεραν να κλέψουν την παράσταση το 2007 εντός των γερμανικών τειχών, καθώς εμφανίστηκαν με δύο εντελώς διαφορετικά αγωνιστικά πρόσωπα μέσα στη χρονιά.

Από τη μία η ομάδα-απογοήτευση μέχρι το Μάη η οποία δεν κατάφερε να βγει ούτε στο Τσάμπιονς Λιγκ (για πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια) και από την άλλη η ανανεωμένη Μπάγερν, που προχώρησε σε ριζικό μεταγραφικό λίφτινγκ το καλοκαίρι, με μοναδικό στόχο να ξαναγίνει το απόλυτο αφεντικό στη Γερμανία και να κατακτήσει το Κύπελλο UEFA.

Ξεκίνημα από τα... δυσάρεστα για τους φίλους της Μπάγερν: Με τους Μπάλακ, Ζε Ρομπέρτο, Γκερέρο να έχουν τραβήξει για άλλες ποδοσφαιρικές πολιτείες από το καλοκαίρι του 2006, τους Λιζαραζού-Γέρεμις να έχουν κρεμάσει τα παπούτσια τους, και την διοίκηση να μην δαπανά πολλά χρήματα για παίκτες-ονόματα, οι Βαυαροί πήραν αναπόφευκτα την κάτω βόλτα.

Ο Φέλιξ Μάγκατ παραιτήθηκε τον Ιανουάριο του 2007 (έχοντας κατακτήσει δύο σερί νταμπλ τις ισάριθμες προηγούμενες σεζόν), και ο άνθρωπος που οδήγησε τους Βαυαρούς στην κορυφή της Ευρώπης το 2001 στο Μιλάνο, Ότμαρ Χίτσφελντ, ήρθε εσπευσμένα για να "συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα".

Και επειδή ο προπονητής με το μαγικό ραβδί δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί στην ιστορία του ποδοσφαίρου, ο Χίτσφελντ ήταν αδύνατο να αλλάξει την προδιαγεγραμμένη (σκληρή) μοίρα της Μπάγερν.

Τα "ραπίσματα" στο πρωτάθλημα ήταν απανωτά (αποκορύφωμα οι τρεις συνεχόμενες εκτός έδρας ήττες από Ντόρτμουντ, Νυρεμβέργη και Αλεμάνια), στην Ευρώπη χάθηκε η ευκαιρία για πρόκριση στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ μετά την εντός έδρας ήττα με 2-0 από τη Μίλαν, ενώ η τελική κατάταξη βρήκε τους Βαυαρούς να τερματίζουν τέταρτοι πίσω από Στουτγκάρδη, Σάλκε και Βέρντερ.

Με λίγα λόγια, η ομάδα με τους περισσότερους τίτλους στη Γερμανία στραπατσαρίστηκε σε αφάνταστο βαθμό, αναγκασμένη να ξεχάσει για έναν χρόνο την χλιδή και την αίγλη της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και συμμετέχοντας στο Κύπελλο UEFA με τις ευρωπαϊκές ομάδες της λεγόμενης... δεύτερης ταχύτητας.

Δεν ξέρουμε αν οι άνθρωποι της Μπάγερν γνωρίζουν την αρχαία ελληνική ρήση "ουδέν κακό αμιγές καλού", όμως το σίγουρο είναι πως αυτή η παταγώδης αποτυχία τους έκανε να αναθεωρήσουν κάποιες απόψεις τους.

Έβαλαν λοιπόν στο... ντουλάπι την σφιχτή οικονομική πολιτική και αποφάσισαν να κανουν "ρελάνς" στην μεταγραφική περίοδο, βγάζοντας από το ταμείο της ομάδας περισσότερα από 70 εκ.ευρώ (!) για ψωνίσουν από το πάνω ράφι...

Αποτέλεσμα; Στο "Αλιάντς Αρίνα" προσγειώθηκαν ο παγκόσμιος πρωταθλητής με την Εθνική Ιταλίας, Λούκα Τόνι, ο παίκτης-ορχήστρα της Μαρσέιγ και διεθνής με τους "τρικολόρ", Φρανκ Ριμπερί, το "πολυβόλο" της Βέρντερ Βρέμης, Μίροσλαβ Κλόζε, καθώς και οι Ζε Ρομπέρτο (επέστρεψε από τη Σάντος), Χαμίτ Άλτιντοπ, Σόσα, Γιάνσεν και Σλάουντραφ, ανεβάζοντας πολύ ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων και των προσδοκιών.

Στον αντίποδα, αποχαιρέτησαν το Μόναχο οι Χάργκριβς (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Πιζάρο (Τσέλσι), Σάντα Κρουζ (Μπλάκμπερν), Μακάι (Φέγενορντ) και Σαλιχάμιτζιτς (Γιουβέντους), με τον Μεχμέτ Σολ να αποσύρεται από την ενεργό δράση.

Όσα για τα πρώτα δείγματα γραφής αυτά είναι άκρως ενθαρρυντικά, με τους Τόνι-Ριμπερί-Κλόζε να προσαρμόζονται σε χρόνο dt και να αποτελούν τα πρώτα βιολιά της Μπάγερν (οι δύο πρώτοι μοιράζονται μάλιστα την κορυφή στον πίνακα των σκόρερ) ενώ παρά την αγωνιστική κοιλιά που είχε στο δίμηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου έκλεισε το 2007 ως πρωταθλήτρια χειμώνα (10 νίκες-6 ισοπαλίες-1 ήττα), ισόβαθμη στην κορυφή με τη Βέρντερ Βρέμης.

Μάλιστα, η ομάδα του Χίτσφελντ διαθέτει την καλύτερη άμυνα με 8 γκολ παθητικό και την τρίτη καλύτερη επίθεση (31 γκολ ενεργητικό) πίσω από τις Βέρντερ Βρέμης και Μπάγερ Λεβερκούζεν.

Αποχαιρέτησε μάλιστα το κοινό της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για το 2007, καθώς στις 19 Δεκεμβρίου συνέτριψε με 6-0 τον Άρη στην "Αλιάντς Αρίνα", παίρνοντας πανηγυρικά το εισιτήριο για τη φάση των "32" του Κυπέλλου UEFA, διοργάνωση στην οποία είναι το πρώτο φαβορί για να την κατακτήσει.

Δείτε βίντεο από τη... νέα Μπάγερν των Τόνι και Ριμπερί: