Τιμητική η ήττα, χτυπητές οι αδυναμίες του ΟΣΦΠ
Ο ΟΣΦΠ ηττήθηκε τιμητικά στο Emirates, αλλά προβληματίζεται. Το SPORT 24 εξηγεί τους λόγους (vid)
Όσα γκολ και να σώσει ο Νικοπολίδης, όσα ηρωικά τάκλιν και να κάνουν οι Μέλμπεργκ και Αβραάμ, όσους φουριόζους πιτσιρικάδες και να κυνηγήσει ο Λεντέσμα, κάποια στιγμή έρχεται το μοιραίο. Όταν η Άρσεναλ έχει 22 σουτ και άλλες τόσες επιθέσεις για γκολ, οι οποίες σταμάτησαν λίγο πριν χρειαστεί να επέμβει και πάλι ο αρχηγός του Ολυμπιακού, τότε η ήττα μοιάζει απολύτως φυσιολογική και σίγουρα… τιμητική, αν σκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο ήρθε!
Ζίκο, μην ξεχάσεις!
Το 2-0 είναι ένα σκορ που κολακεύει απίστευτα τους «ερυθρόλευκους». Το 1ο γκολ μπήκε 12 λεπτά πριν από τη λήξη, ενώ στο δεύτερο υπάρχει οφσάιντ! Αν σταθούμε σε αυτά τα γεγονότα, τότε ο Ολυμπιακός δεν έχασε απολύτως τίποτα! Αντιθέτως, μάλλον κέρδισε, αφού στο άλλο παιχνίδι του ομίλου, Αλκμάαρ και Σταντάρ Λιέγης αλληλοεξοντώθηκαν!
Δυστυχώς όμως, η πραγματική ιστορία γράφτηκε με διαφορετικό τρόπο και στον Ολυμπιακό οφείλουν να μην το διαγράψουν από τη μνήμη τους. Γιατί οι πρωταθλητές Ελλάδας μπήκαν στη διαδικασία… οριακών διαπραγματεύσεων με τη συντριβή! Μια μεγάλη σε εύρος ήττα, η οποία θα έφερνε νέα μαύρα σύννεφα και θα έμοιαζε με πισωγύρισμα, μετά το εκπληκτικό τελευταίο 15ήμερο.
Με απολύτως ψύχραιμη ματιά, είναι ξεκάθαρο πως ο Ολυμπιακός υπολειπόταν της Άρσεναλ σε βασικότατους τομείς, οι οποίοι συνήθως κρίνουν το ποια ομάδα θα πάρει τελικά, αυτό για το οποίο μοχθεί επί 90 λεπτά. Ο «αστάθμητος παράγοντας» της ιστορίας μας ήταν ο εκπληκτικότερος Νικοπολίδης των τελευταίων χρόνων, όμως πώς θα μπορούσε να αποδειχθεί αρκετός για να κλαπεί ο βαθμός στο Emirates;
Αργός και εντελώς ακίνδυνος
Οι «κανονιέρηδες» του Βενγκέρ διέθεταν φρεσκάδα, υπομονή, αυτοπεποίθηση, ταχύτητα σκέψης, εκπληκτική κυκλοφορία της μπάλας, δύναμη και σαφές σχέδιο νίκης, από το οποίο δεν παρέκκλιναν ούτε όταν ο χρόνος άρχισε να πιέζει απίστευτα. Αντιθέτως ο Ολυμπιακός, έμοιαζε αποκαμωμένος από την υπερπροσπάθεια των τελευταίων ημερών. Χωρίς σπιρτάδα, χωρίς ψυχραιμία στο παιχνίδι του, με αρκετά λάθη στις μεταβιβάσεις και στον τρόπο αλληλοκάλυψης.
Το χειρότερο απ’ όλα όμως, ήταν πως όσο περνούσε ο χρόνος και ο Νικοπολίδης συνέχιζε να λέει «όχι» στο αναπόφευκτο, τόσο τα λάθη των «ερυθρόλευκων» (αν και αγωνίστηκαν με μαύρα) πύκνωναν και έσπρωχναν τους γηπεδούχους προς τη νίκη. Αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης, ανικανότητα διατήρησης της κατοχής της μπάλας, αδιέξοδο κάθε φορά που υπήρχε η ευκαιρία για αντεπίθεση.
Ένας Ολυμπιακός με παίκτες ικανούς να κρατήσουν στα πόδια τους τη μπάλα λίγο περισσότερο και να τρέξουν γρήγορα στην κόντρα, είχε τύχη ακόμα και να κλέψει το διπλό! Πώς να συμβεί όμως κάτι τέτοιο, όταν η Άρσεναλ δεν έχει… μυρίσει ούτε μία φορά την ανυπόφορη και αγχωτική μυρωδιά του κινδύνου για την εστία της; Να νιώσει μια φαρμακερή αντεπίθεση στο πετσί της, προκειμένου να σταματήσει τις «πυρ ομαδόν» επιθέσεις. Ούτε μία…
Αόρατοι Βραζιλιάνοι
Η Βραζιλιάνικη βοήθεια, στην οποία πόνταρε ο Ολυμπιακός, δεν ήρθε ποτέ! Ο Ντουντού έμεινε και πάλι μακριά από την εικόνα του παίκτη ηγέτη, την οποία έχουμε όλοι στο μυαλό μας. Βαρύς, κουρασμένος, χωρίς ψυχραιμία και με αρκετά λάθη τα οποία στοίχισαν. Όταν ο 26χρονος είναι έξω από τα νερά του, ο Ολυμπιακός χάνει και την τελευταία του ελπίδα να δημιουργήσει κάτι καλό από τον άξονα…
Ο Ντιόγκο, δεν κατάφερε να κρατήσει μια φορά τη μπάλα στα πόδια του, προκειμένου να ξεκουράσει την άμυνα που ζητούσε απεγνωσμένα ανάσες! Έχασε όλες τις προσωπικές μονομαχίες από το νεαρό Βερμάελεν, κέρδισε ελάχιστες κεφαλιές, ήταν αργός και επιπόλαιος, ενώ όταν κουράστηκε, αδυνατούσε να κάνει ακόμα και ένα αξιοπρεπές κοντρόλ! Τελικά, γιατί ο Μήτρογλου έχασε τη θέση του στην 11άδα;
Ο Λεονάρντο έμοιαζε πιο φοβισμένος και αγχωμένος από κάθε άλλη φορά. Είχε κολλήσει μπροστά από το Μπράβο, χωρίς πάντως να μπορεί να περιορίσει το Ροζίτσκι, τον Έμπουε ή τον Αρσάβιν. Δεν έκανε κάποια ουσιαστική κούρσα, ή κάποια ενέργεια που θα προβλημάτιζε την αγγλικά άμυνα, ενώ απέδειξε σε ακόμα ένα παιχνίδι ότι δεν είναι χαφ!
Και αν έχανε κι άλλους;
Ούτε ο Ζίκο όμως, «μάγεψε» με τον τρόπο που είχε διαβάσει το παιχνίδι. Πήρε το ρίσκο να χρησιμοποιήσει 11 παίκτες οι οποίοι έχουν… φτύσει αίμα στα τελευταία 5 παιχνίδια. Ανίκανοι να κοντράρουν τους πιτσιρικάδες της Άρσεναλ σε ταχύτητα και δύναμη, χωρίς καθαρό μυαλό όταν η κούραση είχε χτυπήσει κόκκινο. Το 4-5-1 είχε στόχο να υπερφορτώσει το κέντρο, περιορίζοντας τις κάθετες πάσες του Φάμπρεγκας, αλλά και τις επελάσεις των Αρσάβιν και Φαν Πέρσι. Το πνεύμα πρόθυμο, η σάρκα ασθενής…
Ο 56χρονος Βραζιλιάνος δεν έχει στα χέρια του τα εργαλεία που επιθυμεί, κάτι που κάνει τη σωστή διαχείριση υλικού επιβεβλημένη. Η ήττα από την Άρσεναλ, ήταν στο πρόγραμμα. Μήπως λοιπόν ο Ζίκο θα έπρεπε να έχει ξεκουράσει 2-3 εμφανώς καταπονημένους παίκτες; Φοβήθηκε -μήπως- μια βαριά ήττα; Μα αυτή θα μπορούσε να έρθει και με τους βασικούς. Δε σκέφτηκε πως -λόγω ρυθμού και πίεσης- θα μπορούσε να υπάρξει κάποια θλάση του Ντουντού, του Λεντέσμα ή του Αβραάμ; Μεταξύ ήττας και τραυματισμών, τι θα ήταν πιο εύκολο να διαχειριστεί;
Δείτε τι έγινε στο Emirates
Ζίκο, μην ξεχάσεις!
Το 2-0 είναι ένα σκορ που κολακεύει απίστευτα τους «ερυθρόλευκους». Το 1ο γκολ μπήκε 12 λεπτά πριν από τη λήξη, ενώ στο δεύτερο υπάρχει οφσάιντ! Αν σταθούμε σε αυτά τα γεγονότα, τότε ο Ολυμπιακός δεν έχασε απολύτως τίποτα! Αντιθέτως, μάλλον κέρδισε, αφού στο άλλο παιχνίδι του ομίλου, Αλκμάαρ και Σταντάρ Λιέγης αλληλοεξοντώθηκαν!
Δυστυχώς όμως, η πραγματική ιστορία γράφτηκε με διαφορετικό τρόπο και στον Ολυμπιακό οφείλουν να μην το διαγράψουν από τη μνήμη τους. Γιατί οι πρωταθλητές Ελλάδας μπήκαν στη διαδικασία… οριακών διαπραγματεύσεων με τη συντριβή! Μια μεγάλη σε εύρος ήττα, η οποία θα έφερνε νέα μαύρα σύννεφα και θα έμοιαζε με πισωγύρισμα, μετά το εκπληκτικό τελευταίο 15ήμερο.
Με απολύτως ψύχραιμη ματιά, είναι ξεκάθαρο πως ο Ολυμπιακός υπολειπόταν της Άρσεναλ σε βασικότατους τομείς, οι οποίοι συνήθως κρίνουν το ποια ομάδα θα πάρει τελικά, αυτό για το οποίο μοχθεί επί 90 λεπτά. Ο «αστάθμητος παράγοντας» της ιστορίας μας ήταν ο εκπληκτικότερος Νικοπολίδης των τελευταίων χρόνων, όμως πώς θα μπορούσε να αποδειχθεί αρκετός για να κλαπεί ο βαθμός στο Emirates;
Αργός και εντελώς ακίνδυνος
Οι «κανονιέρηδες» του Βενγκέρ διέθεταν φρεσκάδα, υπομονή, αυτοπεποίθηση, ταχύτητα σκέψης, εκπληκτική κυκλοφορία της μπάλας, δύναμη και σαφές σχέδιο νίκης, από το οποίο δεν παρέκκλιναν ούτε όταν ο χρόνος άρχισε να πιέζει απίστευτα. Αντιθέτως ο Ολυμπιακός, έμοιαζε αποκαμωμένος από την υπερπροσπάθεια των τελευταίων ημερών. Χωρίς σπιρτάδα, χωρίς ψυχραιμία στο παιχνίδι του, με αρκετά λάθη στις μεταβιβάσεις και στον τρόπο αλληλοκάλυψης.
Το χειρότερο απ’ όλα όμως, ήταν πως όσο περνούσε ο χρόνος και ο Νικοπολίδης συνέχιζε να λέει «όχι» στο αναπόφευκτο, τόσο τα λάθη των «ερυθρόλευκων» (αν και αγωνίστηκαν με μαύρα) πύκνωναν και έσπρωχναν τους γηπεδούχους προς τη νίκη. Αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης, ανικανότητα διατήρησης της κατοχής της μπάλας, αδιέξοδο κάθε φορά που υπήρχε η ευκαιρία για αντεπίθεση.
Ένας Ολυμπιακός με παίκτες ικανούς να κρατήσουν στα πόδια τους τη μπάλα λίγο περισσότερο και να τρέξουν γρήγορα στην κόντρα, είχε τύχη ακόμα και να κλέψει το διπλό! Πώς να συμβεί όμως κάτι τέτοιο, όταν η Άρσεναλ δεν έχει… μυρίσει ούτε μία φορά την ανυπόφορη και αγχωτική μυρωδιά του κινδύνου για την εστία της; Να νιώσει μια φαρμακερή αντεπίθεση στο πετσί της, προκειμένου να σταματήσει τις «πυρ ομαδόν» επιθέσεις. Ούτε μία…
Αόρατοι Βραζιλιάνοι
Η Βραζιλιάνικη βοήθεια, στην οποία πόνταρε ο Ολυμπιακός, δεν ήρθε ποτέ! Ο Ντουντού έμεινε και πάλι μακριά από την εικόνα του παίκτη ηγέτη, την οποία έχουμε όλοι στο μυαλό μας. Βαρύς, κουρασμένος, χωρίς ψυχραιμία και με αρκετά λάθη τα οποία στοίχισαν. Όταν ο 26χρονος είναι έξω από τα νερά του, ο Ολυμπιακός χάνει και την τελευταία του ελπίδα να δημιουργήσει κάτι καλό από τον άξονα…
Ο Ντιόγκο, δεν κατάφερε να κρατήσει μια φορά τη μπάλα στα πόδια του, προκειμένου να ξεκουράσει την άμυνα που ζητούσε απεγνωσμένα ανάσες! Έχασε όλες τις προσωπικές μονομαχίες από το νεαρό Βερμάελεν, κέρδισε ελάχιστες κεφαλιές, ήταν αργός και επιπόλαιος, ενώ όταν κουράστηκε, αδυνατούσε να κάνει ακόμα και ένα αξιοπρεπές κοντρόλ! Τελικά, γιατί ο Μήτρογλου έχασε τη θέση του στην 11άδα;
Ο Λεονάρντο έμοιαζε πιο φοβισμένος και αγχωμένος από κάθε άλλη φορά. Είχε κολλήσει μπροστά από το Μπράβο, χωρίς πάντως να μπορεί να περιορίσει το Ροζίτσκι, τον Έμπουε ή τον Αρσάβιν. Δεν έκανε κάποια ουσιαστική κούρσα, ή κάποια ενέργεια που θα προβλημάτιζε την αγγλικά άμυνα, ενώ απέδειξε σε ακόμα ένα παιχνίδι ότι δεν είναι χαφ!
Και αν έχανε κι άλλους;
Ούτε ο Ζίκο όμως, «μάγεψε» με τον τρόπο που είχε διαβάσει το παιχνίδι. Πήρε το ρίσκο να χρησιμοποιήσει 11 παίκτες οι οποίοι έχουν… φτύσει αίμα στα τελευταία 5 παιχνίδια. Ανίκανοι να κοντράρουν τους πιτσιρικάδες της Άρσεναλ σε ταχύτητα και δύναμη, χωρίς καθαρό μυαλό όταν η κούραση είχε χτυπήσει κόκκινο. Το 4-5-1 είχε στόχο να υπερφορτώσει το κέντρο, περιορίζοντας τις κάθετες πάσες του Φάμπρεγκας, αλλά και τις επελάσεις των Αρσάβιν και Φαν Πέρσι. Το πνεύμα πρόθυμο, η σάρκα ασθενής…
Ο 56χρονος Βραζιλιάνος δεν έχει στα χέρια του τα εργαλεία που επιθυμεί, κάτι που κάνει τη σωστή διαχείριση υλικού επιβεβλημένη. Η ήττα από την Άρσεναλ, ήταν στο πρόγραμμα. Μήπως λοιπόν ο Ζίκο θα έπρεπε να έχει ξεκουράσει 2-3 εμφανώς καταπονημένους παίκτες; Φοβήθηκε -μήπως- μια βαριά ήττα; Μα αυτή θα μπορούσε να έρθει και με τους βασικούς. Δε σκέφτηκε πως -λόγω ρυθμού και πίεσης- θα μπορούσε να υπάρξει κάποια θλάση του Ντουντού, του Λεντέσμα ή του Αβραάμ; Μεταξύ ήττας και τραυματισμών, τι θα ήταν πιο εύκολο να διαχειριστεί;
Δείτε τι έγινε στο Emirates