Το "αλφαβητάρι" του ντέρμπι

Άμυνα ο Ολυμπιακός, αεράμυνα ο Παναθηναϊκός: Σε ένα ντέρμπι τα μετόπισθεν είναι η βάση, στην οποία σκοπεύεις να στηρίξεις τις φιλοδοξίες σου. Οι ερυθρόλευκοι με μόλις 3 γκολ στο παθητικό έχουν το δικαίωμα να ισχυριστούν κάτι τέτοιο. Από την άλλη οι πράσινοι σε κάθε παιχνίδι, μαζεύουν την μπάλα από το τέρμα τους (9 γκολ σε 8 αγώνες). Λέτε η στατιστική και τα μαθηματικά να επιβάλλουν τους κανόνες τους;

Βίκτορα γελάς ε; Δε μιλάμε για τον Μουνιόθ, αφού ο Ισπανός ακόμη δεν έχει σταθερούς λόγους για να κυκλοφορεί με το χαμόγελο στα χείλη. Αναφερόμαστε στον Μητρόπουλο, που βλέπει το οικοδόμημα της Superleague να κλυδώνιζεται από τα επειδόδια που γίνονται μέσα κι έξω από τα γήπεδα.

Γκέο, Γκέο είσαι εδώ; Ο Γρηγόρης Γεωργάτος ανέκαθεν ζούσε για τα μεγάλα παιχνίδια και τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Ο Τροντ Σόλιντ προτίμησε τον Ντομί για τον αγώνα στο Ολίμπικο με τη Ρόμα και άφησε τον Έλληνα παίκτη πίσω στας Αθήνας. Άραγε, θα τον "παροπλίσει" για ακόμη ένα παιχνίδι; Αν το κάνει, τότε πιθανόν οι λόγοι του να μην είναι καθαρά αγωνιστικοί...

"Διπλό" σημαίνει χάος: Αυτό που θα επικρατήσει στον Παναθηναϊκό, σε περίπτωση που (αυτός) ο Ολυμπιακός νικήσει μέσα στο ΟΑΚΑ. Όταν οι περισσότεροι πράσινοι πιστεύουν, ότι η φετινή πρωτοπορία των ερυθρολεύκων είναι καθαρά θέμα συγκυριών και λαθών της δικής τους ομάδας, θα χάσουν το άλλοθί τους και στη συνέχεια θα πρέπει να κοιτάξουν αποκλειστικά και μόνο τα του οίκου τους.

Έαν όμως: Ο Παναθηναϊκός νικήσει, τότε εκείνοι που έχρισαν τον Ολυμπιακό πρωταθλητή από την 4η αγωνιστική, θα εύχονται να γυρνούσε ο χρόνος πίσω και να ανασκεύαζαν τα λεγόμενά τους. Οι πράσινοι με νίκη θα μειώσουν στους δύο πόντους και θα υπολείπονται μόλις... 21 αγωνιστικές πρωταθλήματος, ενώ εκτός από την ήδη βελτιωμένη αγωνιστική εικόνα τους θα έχουν και το ψυχολογικό αβαντάζ.

Ζ for Zero: Αυτός είναι ο βαθμός του θεαμάτος που προσφέρει μέχρι στιγμής το ελληνικό πρωτάθλημα. Αν είμαστε αυστηροί, δεν πειράζει, θα λογοδοτήσουμε όταν χρειαστεί. Όμως, όταν βλέπεις τις ομάδες να ταλαιπωρούν το τόπι και οι πάσες να αλλάζουν (αρκετές φορές) με γκελ στο έδαφος και οι γιόμες να είναι βασική αρχή της τακτικής των προπονητών, τότε τι άλλο βαθμό να δώσεις; Διαψεύστε μας επί τόπου και θα δώσουμε κι έπαινο!

Ημέρα για μέσα στο σπίτι: Με την ΕΜΥ να έχει επιβεβαιωθεί, το κρύο που έχει πιάσει δεν είναι για πολλά-πολλά. Όμως, οι θαρραλέοι που θα πάνε στο ΟΑΚΑ ίσως είναι περισσότεροι από 50.000. Οι υπόλοιποι θα κάτσουν στον καναπεδάκο τους ή στη χειρότερη θα πάνε σε κάποιο άλλο σπίτι, για να δουν το μεγάλο παιχνίδι.

Θεέ και Κύριε: Βοήθα όσους πάνε στα γήπεδα και τα σπάνε. Στείλτους το Άγιο Πνεύμα, τον Άγιο Πέτρο, τον Άγιο Σώστη να τους φωτίσει και να τους ξελαμπικάρει το μυαλό. Μπας και σωθεί και στην Ελλάδα, αυτό που τολμούμε να αποκαλούμε επαγγελματικό αθλητισμό. Αλλιώς στείλε μας όλους μαζί στην Αγία Ελεούσα...

Ισοπαλία σημαίνει: Ότι, η ΑΕΚ θα είναι ακόμη εδώ, ζωντανή και με το βλέμμα προς την κορυφή. Οι περισσότεροι έχουν βάλει σε... τρίτη μοίρα την Ένωση, αλλά ο Φερέρ και οι παίκτες του περιμένουν να αρπάξουν και την παραμικρή ευκαιρία που θα δοθεί από τις "ανωτέρω" δυνάμεις.

Καστίγιο, παίξε για το λαό σου: Στο παιχνίδι με τη Ρόμα αποτέλεσε άλλοθι, ακόμη και για όσους δεν τον έχουν και στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεών τους. "Αν έπαιζε ο Καστίγιο, ο Ολυμπιακός θα κέρδιζε", έλεγαν οι περισσότεροι. Άρα με βάση την απλή λογική. Ο Ολυμπιακός παίζει με τον Παναθηναϊκό, η Ρόμα είναι κατά τεκμήριο καλύτερη ομάδα από τους πράσινους, ο Καστίγιο θα παίξει, συνεπώς οι ερυθρόλευκοι θα νικήσουν. Ε, τότε γιατί να γίνει το παιχνίδι;

Λαβωμένοι κι οι δυο: Παίξε σε παρακαλώ. Ο Ολυμπιακός έχασε για ένα μήνα, την προσωποποίηση της ατυχίας, που ακούει στο όνομα "Πατσατζόγλου". Ο Παναθηναϊκός "απάντησε" με τον απώλεια του Ίβανσιτς και πήρε προβάδισμα με την αμφίβολη συμμετοχή του Παπαδόπουλου. Όμως, οι ερυθρόλευκοι δε χαμπάριασαν. Με την ίωση του Στολτίδη έκαναν το 2-2. Ακόμη και στις απουσίες ντέρμπι είναι το αναθεματισμένο.

Μουνιόθ: Απλά. Διότι κυκλοφορούν και συμπλεγματικοί (όσον αφορά το όνομα του κόουτς). Ο Ισπανός προπονητής, όσο περνάει ο καιρός αφήνει τη σφραγίδα του πάνω στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Μεγαλύτερη πίεση, πιο επιθετικογενής νοοτροπία, με την μπάλα όσο γίνεται να κυλάει στο χορτάρι. Στο πρώτο ντέρμπι με την ΑΕΚ, είχε το άλλοθι, ότι μόλις είχε πιάσει δουλειά. Τώρα, αυτό σα να χάθηκε λιγάκι.

Νορβηγός: Κι όχι Σόλιντ. Αφού ο τύπος είναι Σκανδιναβός. Με τις δικιές του, αμετάκλητες συνήθειες, με τη δική του αντίληψη στην ώρα (που κάνει τις αλλαγές), με το δικό του χιούμορ και με τη δική του προπονητική τακτική. Οπότε, είτε τον δέχονται όπως είναι, είτε του λένε να πάει στο καλό και τελειώνει το θέμα. Δηλαδή, άλλαξε ποτέ χούγια ένας προπονητής, επειδή δεν άρεσαν αυτά που είχε στον καθένα από εμάς; Σοβαροί να είμαστε. Οι προπονητές, πρώτα βγάζουν την ψυχή (μας, σας, τους) κι ύστερα τα χούγια τους.

Ξανά από Δεκέμβριο: Ο Ολυμπιακός αφήνει για ένα μήνα το Τσάμπιονς Λιγκ και συγκεντρώνεται στα εντός συνόρων παιχνίδια. Αυτό μπορεί να του βγει σε καλό και για την Ευρώπη. Αν στην Ελλάδα, όπου δείχνει συνήθως να μπορεί, πάρει τα αποτελέσματα που θέλει, τότε θα επιστρέψει το Τσου-Λου με καλή ψυχολογία. Μόνο που το πρώτο αποτέλεσμα, είναι αυτό της Κυριακής και είναι το πιο δύσκολο και το πιο σημαντικό.

Ολυμπιακός: Φέτος, δεν παίζει μπάλα, τουλάχιστον αυτή είναι η άποψη του υπογράφοντος. Ένα δύο κλικ πιο αργός, ακόμη κι όταν προσπαθεί να κάνει αντεπίθεση. Παλαιότερα, όταν κοβόταν μια επίθεση αντιπάλου, παίζονταν στοιχήματα για το ποιος ερυθρόλευκος θα σκοράρει. Ο Ριβάλντο, αν δε βρει χώρο και χρόνο, αδυνατεία να τρέξει την ομάδα, ενώ ο Τζόλε πρέπει οπωσδήποτε να συνέλθει. Όσο για τον Κωνσταντίνου; Έχει ακυρώσει το σύνθημα "όποιος δεν πηδάει, γαύρος είναι ρε". Αφού, μόνο πηδάει μονάχος σαν τον τρελό. Όπως και να 'χει, σε ένα ντέρμπι μετράνει κι άλλα πράγματα και ο Ολυμπιακός έχει δείξει να τα έχει.

Παναθηναϊκός: Στην αρχή έχασε την μπάλα. Την είχε κρύψει ο Μπάκε και δε θυμόταν κι ο ίδιος που την είχε καταχωνιάσει. Όμως, οι "μονάδες" που είχε, δεν σήκωναν συζήτηση, ειδικότερα μετά και την απόκτηση του Σαλπιγγίδη. Τώρα, δείχνει να συνέρχεται, αλλά ακόμη έχει δρόμο μπροστά του. Και δυστυχώς το εμπόδιο που έχει να υπερπηδήσει, πιθανόν να είναι αυτό που θα καθορίσει το τι Χριστούγεννα θα κάνουν στην Παιανία.

Ριβάλντο: Από τη μία λες, είναι ο Ριβάλντο, οπότε έχει δικαίωμα να λέει τη γνώμη του. Από την άλλη όμως, είναι παίκτης τέτοιας κλάσης, που αδυνατείς να πιστέψεις, ότι για το δικό του εγωισμό, προκαλεί ανακατωσούρα στην ομάδα. Ύστερα, αν σκεφτείς λίγο περισσότερο, λες ότι είναι ικανός να "πετάξει" κανένα φάουλ στο ντέρμπι. Τι να πεις; Περίεργα πράματα...

Σούπα: Όχι σούπα, δε θέλουμε. Μην τη φάμε πάλι και πούμε κι ευχαριστώ. Θέλουμε να δούμε μπάλα, ένταση, μονομαχίες, τρία δοκάρια, 3-4 γκολ (λέμε τώρα), δύο καλές πάσες, μια όμορφη αντεπίθεση, ακόμη και ένα δυνατό τάκλιν. Δε θέλουμε, αργό ποδόσφαιρο, φοβία προς τη δημιουργία φάσεων και γκολ, ξύλο στις κερκίδες καρέκλες να σπάνε, διαιτητές να θέλουν τον Ράμπο να τους συνοδεύσει μεχρι τη φισούνα.

Τίποτα δεν έχει αλλάξει: Και τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Τα αιώνια ντέρμπι όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα είναι πάντα ίδια. Θα προκαλούν τα ίδια πάθη και την τόσο μεγάλη προσμονή. Μόνο οι πρωταγωνιστές αλλάζουν. Κάθε χρόνο έρχονται καινούριοι, παίρνουν το βάπτισμα του πυρός, ενώ μερικοί από τους rookies αποδεικνύεται, ότι γεννήθηκαν για τέτοια ματς. Άλλοι φεύγουν (Λυμπερόπουλος, Τζιοβάνι κ.α.), άλλοι σταματούν το ποδόσφαιρο (Βαζέχα, Αλεξανδρής κ.α.) κι άλλοι αλλάζουν στρατόπεδο (Κωνσταντίνου, Νικοπολίδης, Αποστολάκης κ.α.). Ωραία πράγματα, αγαπημένα.

Υποψίες: Οφσάιντ, πέναλτι, φάουλ. Καχυποψίες δηλαδή προς το πρόσωπο του εκάστοτε ρέφερι. Αχρείαστες.

Φύγε: Ρε παιδί μου από τη μέση!

Χάνουμε: Τις ευκαιρίες και τα γκολ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού.

Ψςςςςς: Τι γκολάρα ήταν αυτή;!

Ωραία που θα ήταν: Αν τα είχαμε αυτά το βράδυ. Τι να κάνουμε. Όσο βλέπουμε, γράφουμε κι ακούμε, ελπίζουμε...