Το αθλητικό νομοσχέδιο που θέλει να νικήσει τη βία

Οι εξελίξεις στο θέμα του αθλητικού νομοσχεδίου είναι πλέον υπαρκτές, καθώς ήδη κατατέθηκε και αποτελεί κομβικό σημείο για την πορεία του ελληνικού αθλητισμού (που δεν περνάει και τις καλύτερες μέρες του) και όλοι ελπίζουμε πως θα αποδειχθεί (επιτέλους) η ασπίδα στο διαχρονικό φαινόμενο της βίας που δηλητηριάζει τα σπορ.

Μόλις την Τετάρτη (31/8) εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και σε δεύτερη ανάγνωση το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού για την αντιμετώπιση της βίας, του ντόπινγκ και των προσυνεννοημένων αγώνων και τις επόμενες ημέρες ο Υπουργός πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος και o αρμόδιος για τον Αθλητισμό Υφυπουργός Γ. Νικητιάδης θα το παρουσιάσουν στους υπεύθυνους των κομμάτων για θέματα αθλητισμού και θα ακολουθήσει παρουσίαση και συζήτηση του νομοσχεδίου στο ΚΤΕ του ΠΑΣΟΚ και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.

Ο άνθρωπος πίσω από το νομοσχέδιο

Ο Γιώργος Νικητιάδης είναι ο άνθρωπος που έχει επεξεργαστεί στο μεγαλύτερο μέρος του αυτό το νέο νομοσχέδιο, πάντα υπό την επίβλεψη του Υπουργού Πολιτισμού Παύλου Γερουλάνου και σε συνεργασία με τον ΓΓΑ Παναγιώτη Μπιτσαξή με το κοινό μέτωπο να είναι κατά της βίας.

Δικηγόρος παρά Αρείω Πάγω (με έναρξη επαγγέλματος το 1981),ο κος Νικητιάδης φαίνεται πως έχει αποφασίσει να τα βάλει με την ανομία και την ανεξέλεγκτη βία, κάτι που υφίσταται στις πτυχές του νομοσχεδίου, το οποίο «φωτογραφίζει» την επιθυμία της πολιτικής ηγεσίας να εξυγιάνει το χώρο του αθλητισμού και αφήνει αρκετές ελπίδες για επιτυχία, εφόσον φυσικά εφαρμοστεί στο 100% του.

Ποια είναι η ουσία του νομοσχεδίου

Η αυστηρότητα των ποινών και κυρίως η επαναφορά του ιδιωνύμου (έστω και αν αυτή τη φορά θα δίνεται στον υπότροπο ταραξία μια δεύτερη ευκαιρία πριν καταλήξει στη φυλακή), είναι από τις σημαντικότερες παρεμβάσεις σε αυτό το νομοσχέδιο. Θυμίζουμε πως το ιδιώνυμο είχε θεσπίσει ο Αντρέας Φούρας, εφάρμόστηκε αρκετά επί Γιώργου Ορφανού, αλλά δυστυχώς το κατήργησε ένας άνθρωπος του αθλητισμού ο Γιάννης Ιωαννίδης κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Υπουργός Αθλητισμού.

Εξίσου σημαντικό εδώ είναι το γεγονός ότι η ποινή που θα επιβληθεί σε κάποιον που είναι υπότροπος, όχι μόνο δεν εξαγοράζεται αλλά ούτε καν αναστέλλεται. Ενώ σε περίπτωση καταδίκης το δικαστήριο απαγορεύει στον υπαίτιο να παρακολουθεί για χρονικό διάστημα 2-5 ετών αγώνες της ομάδας του ή να την ακολουθεί στο εξωτερικό σε αγώνες ευρωπαϊκών διοργανώσεων.

Αν μάλιστα το δικαστήριο κρίνει ότι ο δράστης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για την ομαλή διεξαγωγή αθλητικών εκδηλώσεων, μπορεί να απαγορεύσει την παρουσία του σε οποιονδήποτε αγώνα και ως παρεπόμενη ποινή να διατάξει την εμφάνιση του καταδικασθέντος στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας του. Η ποινή φυλάκισης μπορεί να είναι από ένα χρόνο μέχρι και 10 χρόνια εάν έχουμε τη σύσταση ομάδας από τρία άτομα και πάνω, που στόχο έχουν τα επεισόδια και τη βία.

Ένας επιπλέον στόχος του νομοσχεδίου να «νικήσει» και την κακή ελληνική συνήθεια να υπεκφεύγουν οι υπαίτιοι για τα επεισόδια τις δικαστικές αίθουσες και πολλές φορές ακόμα και την σύλληψη, ρίχνοντας ιδιαίτερο βάρος πάνω στην ισχυροποίηση των αρμόδιων αρχών.

Έτσι, το αθλητικό νομοσχέδιο παρέχει τη δυνατότητα στον εκάστοτε αρμόδιο για τον Αθλητισμό Υπουργό μετά τη γνώμη της ΕΛ.ΑΣ. και της ΔΕΑΒ (Διαρκής Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας) να προβαίνει εφόσον χρειαστεί στις κάτωθι αποφάσεις:

• α) Τη χρονική μετάθεση ή τη ματαίωση οποιουδήποτε πρωταθλήματος επαγγελματικού ή ερασιτεχνικού.

• Την απαγόρευση διάθεσης εισιτηρίων ή τη χρονική μετάθεση οποιουδήποτε αγώνα

• Την απαγόρευση συμμετοχής ομάδας σε ευρωπαϊκές ή διεθνείς διοργανώσεις, αν από τη γενικότερη συμπεριφορά της διοίκησης ή των οπαδών της κινδυνεύει η διεθνής εικόνα της χώρας.

• Την απαγόρευση μετακίνησης οπαδών στην έδρα αντίπαλης ομάδας για ένα ή περισσότερα παιχνίδια.

Το σημαντικότερο είναι πως σε περίπτωση παραβίασης των προαναφερθέντων διοικητικών μέτρων επιβάλλεται από τον αρμόδιο υπουργό στην υπαίτια διοργανώτρια αρχή ή στην αντίστοιχη αθλητική εταιρεία πρόστιμο ως 1 εκατ. ευρώ χωρίς άσκηση αναστολής της εκτέλεσης. Δηλαδή υποχρεώνει την ίδια τη διοργανώτρια αρχή να σπάσει το κεφάλι της για να βρει μια λύση.

Το ηλεκτρονικό εισιτήριο υποτίθεται πως θα είχε καθιερωθεί εδώ και χρόνια. Η πρόταση σε αυτό το σχέδιο νόμου είναι σαφής. Και όποια ΠΑΕ (η άλλη εταιρία) αρνηθεί να μπει στο σύστημα αυτό, η πράξη θα θεωρείται ποινικό αδίκημα και θα επιφέρει στους εκπροσώπους των αθλητικών εταιρειών ή των διοργανωτριών αρχών ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και πρόστιμο 500.000 ευρώ.

Άλλο σημαντικό στοιχείο, είναι πως οι ποινές θα αυστηροποιηθούν και για όαους εμπλέκονται σε στήσιμο αγώνων, δωροδοκίες κτλ., καθώς και για το κακούργημα του ντόπινγκ. Το άλλο μεγάλο στοίχημα που είχε δουλέψει πάνω σε αυτό αρκετό καιρό ο Υφυπουργός Αθλητισμού (υπό την εποπτεία πάντα του Παύλου Γερουλάνου) ήταν η διάλυση των συνδέσμων των οπαδών και η μετατροπή τους μέσα σε ένα χρόνο (από τη δημοσίευση του νόμου) σε λέσχες, υπό την επίβλεψη πάντα της μητρικής αθλητικής εταιρείας .

Αν μάλιστα δεν έχουν και νομιμοποίηση Πρωτοδικείου, τότε διαλύονται. Επίσης μπορούν να ιδρύονται ελεύθερα Λέσχες Φίλων, αλλά τα ιδρυτικά μέλη εκτός από όλα τα άλλα θα χρειάζονται και απόσπασμα ποινικού μητρώου. Τέλος το νέο νομοσχέδιο λύνει τα χέρια της ΕΠΟ και κάθε αθλητικής ομοσπονδίας, δίνοντάς τους το δικαίωμα εάν χρειαστεί να μπορούν να διοργανώνουν οι ίδιες τα πρωταθλήματά των αθλημάτων τους.