Ο κ. Ραμόν μου εξήγησε πως θα έπρεπε να στείλω στο e-mail του τις ερωτήσεις μου και αυτός με τη σειρά του θα μου έστελνε τις απαντήσεις. Δεν με ξένισε καθόλου η διαδικασία, αφού πρόκειται για μια συνηθισμένη πρακτική των ισπανικών ομάδων. Πράγματι λοιπόν έστειλα στο ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο τις ερωτήσεις που ήθελα να θέσω στον Γιούρκα και τον προπονητή του και περίμενα τις απαντήσεις.
Την παραμονή του αγώνα και παρά τις συνεχείς επαφές που είχα με το γραφείο Τύπου της Ατλέτικο, δεν είχα πάρει καμία απάντηση. Έτσι τηλεφώνησα στον κ. Ραμόν και τον ρώτησα τι είχε γίνει. Ο ίδιος με διαβεβαίωσε πως λίγη ώρα πριν, μου είχε στείλει ένα e-mail με τις απαντήσεις και όταν του εξήγησα πως δεν είχα λάβει τίποτα, προθυμοποιήθηκε να μου πει προφορικά αυτά που του είχαν πει ο ποδοσφαιριστής και ο προπονητής. Τον ευχαρίστησα και έγραψα την συνέντευξη, η οποία ανέβηκε το επόμενο πρωΐ – ημέρα του αγώνα – στο SPORT 24

Φαντάζεστε την έκπληξή μου όταν την επόμενη μέρα έμαθα πως ο Γιούρκας Σεϊταρίδης είχε επικοινωνήσει με το σάιτ λέγοντας πως ο ίδιος δεν είχε ιδέα για όσα γράφονταν και πως ποτέ δεν είχε δεχτεί την παραμικρή ερώτηση, κατά συνέπεια δεν είχε δώσει και την παραμικρή απάντηση. Ζήτησα από τους υπεύθυνους του σάιτ να του δώσουν τον αριθμό μου για να επικοινωνήσει μαζί μου, όπως και έγινε. Εξήγησα στον Γιούρκα τι ακριβώς είχε συμβεί και του έστειλα την ηλεκτρονική αλληλογραφία που είχα με τον κ. Ραμόν για να διαπιστώσει πως πράγματι είχαν σταλεί στο γραφείο Τύπου της ομάδας οι ερωτήσεις και πως ο ίδιος ο κ. Ραμόν είχε απαντήσει λέγοντάς μου πως θα έπαιρνα τις απαντήσεις από τον ίδιο.

Στη συνέχεια ο Γιούρκας μίλησε με τον κ. Ραμόν, ο οποίος φρόντισε να με βγάλει ψεύτη και τρελό. Ο Έλληνας διεθνής όμως του είπε πως είχε στη διάθεσή του τα e-mail και πως ήταν διατεθειμένος να με φέρει στην Ισπανία για να συναντηθούμε όλοι μαζί και να αποδειχτεί ποιος έλεγε αλήθεια και ποιος ψέματα. Τότε ο κ. Ραμόν τα γύρισε, παραδέχτηκε το λάθος του, ότι δηλαδή είχε αμελήσει να δώσει τις ερωτήσεις μου στους ενδιαφερόμενους και αποφάσισε να μου δώσει ο ίδιος τις απαντήσεις (!) για να με ξεφορτωθεί και παρακάλεσε τον Γιούρκα να μη δώσει συνέχεια στο θέμα και οπωσδήποτε να μην κάνει συζήτηση στον προπονητή.

Ο Γιούρκας επικοινώνησε εκ νέου μαζί μου, με καθησύχασε – γιατί όπως είναι φυσικό καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα αφού με τα τσαλιμάκια του ο κ. Ραμόν είχε καταφέρει να θέσει σε αμφισβήτηση την ειλικρίνεια και την επαγγελματική μου σοβαρότητα τόσο απέναντι στον Γιούρκα όσο και απέναντι στους ανθρώπους του σάιτ – και μου είπε πως την επόμενη μέρα, αμέσως μετά την προπόνηση, θα μιλούσε και στον προπονητή για την «πατάτα» του κ. Ραμόν. Πράγματι, μιλήσαμε το επόμενο βράδυ και έμαθα πως ο κ. Ραμόν είχε «απολογηθεί» για το λάθος του και στον Γιούρκα και στον Αγκίρε, ο οποίος όπως ήταν φυσικό, έπεσε από τα σύννεφα μόλις έμαθε το τι είχε συμβεί.

Το μόνο πράγμα που ζήτησα από τον κ. Ραμόν ήταν να έρθει σε επαφή με τους ανθρώπους του σάιτ και να τους εξηγήσει τι είχε γίνει. Μου είπε πως δεν μιλά αγγλικά (φανταστείτε έναν υπεύθυνο Τύπου της Ατλέτικο που δεν γνωρίζει τάχα μου αγγλικά). Τότε τον παρακάλεσα να στείλει ένα e-mail στο σάιτ γραμμένο στα ισπανικά εξηγώντας πως εγώ δεν είχα καμία ευθύνη για την δημοσίευση της «δικής του» συνέντευξης. Μου υποσχέθηκε πως θα το κάνει. Όσο το είδατε εσείς, άλλο τόσο το είδα και εγώ.

Το μόνο που «εδέησε» να κάνει ήταν να στείλει ένα μήνυμα στο κινητό μου όπου γράφει: «Le envio este sms para indicar que realizo correctamente su trabajo». Το οποίο σημαίνει «Στέλνω αυτό το sms για να επισημάνω πως έκανες σωστά την δουλειά σου». Πιάσε το αυγό και κούρεψτο δηλαδή. Για δυο εβδομάδες έστελνα μηνύματα στον εν λόγω κύριο για να στείλει το e-mail, αλλά φαίνεται πως δεν έχουν άδικο όσοι ισχυρίζονται πως η λέξη φιλότιμο δεν υπάρχει παρά μόνο στα ελληνικά.

Σήμερα συμπληρώνεται ένας μήνας από την ημέρα της δημοσίευσης της συνέντευξης του κ. Ραμόν. Είχα υποσχεθεί στον Γιούρκα πως θα δημοσιεύαμε στο σάιτ το τι ακριβώς είχε συμβεί και επειδή φαίνεται πως ο κ. Ραμόν δεν σκοπεύει ποτέ να στείλει το εν λόγω e-mail, εμείς τουλάχιστον θέλουμε να είμαστε εντάξει απέναντι στον Σεϊταρίδη. Αυτή λοιπόν είναι η μικρή ιστορία ενός κυρίου, ο οποίος ζήλεψε τη δόξα των ποδοσφαιριστών και των προπονητών της ομάδας στην οποία εργάζεται και θέλησε να μας παραχωρήσει την δική του «αποκλειστική» συνέντευξη. Όπως το γράφω και στον τίτλο αγαπητοί φίλοι, το νου σας γιατί συμβαίνουν και στα καλύτερα σπίτια...