Το φαινόμενο "Μουρίνιο"
Ο συγγραφέας της "ιστορίας του ιταλικού ποδοσφαίρου" στο Sport24.gr για το φαινόμενο Μουρίνιο
Για τον καθηγητή μοντέρνας Ιταλικής Ιστορίας του πανεπιστημίου UCL (University City London) και συγγραφέα του "Calcio: A History of Italian Football", Τζον Φουτ δύο άνθρωποι μαγνητίζουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης στη σύγχρονη ιταλική κοινωνία.
Ο πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι και ο προπονητής της Ίντερ, Ζοσέ Μουρίνιο! "Είναι ένας από τους πλέον ενδιαφέροντες προπονητές την τελευταία 20ετία" υποστηρίζει στο Sport24.gr ο Φουτ, ο οποίος αναλύει τον τεχνικό ηγέτη των "νερατζούρι" ως φαινόμενο.
"Έχει πετύχει τα πάντα και αυτό είναι απόδειξη των ικανοτήτων του. Είναι αλαζόνας, αγαπάει πολύ τον εαυτό του και μεταχειρίζεται επιδέξια, καλύτερα από κάθε άλλον, τα μέσα ενημέρωσης, με σκοπό να απομακρύνει την προσοχή τους από τους παίκτες του, να χαλαρώσει την πίεση και να την φορτώσει τους αντιπάλους του.
Είναι όμως ένας από τους μεγαλύτερους προπονητές που έχω δει με τα μάτια μου. Ο καλύτερος που κυκλοφορεί αυτή την εποχή στα ευρωπαϊκά γήπεδα" ισχυρίζεται ο Φουτ, ένας απτόητος λάτρης του ποδοσφαίρου, ο οποίος μιλά στα βρετανικά μέσα ως ειδικός του καμπιονάτο.
Την Τρίτη το βράδυ παρακολούθησε και αυτός την απρόσμενη επίδειξη ανωτερότητας της Ίντερ απέναντι στην "γήινη" Μπαρτσελόνα.
"Το χθεσινό ματς το περίμενα με ανυπομονησία. Η Μπαρτσελόνα έδειχνε ανίκητη και πίστευα ότι αν μια ομάδα μπορεί να ανακόψει την πορεία αυτή ήταν η Ίντερ. Ανέμενα το παιχνίδι για να επιβεβαιώσω τις σκέψεις μου.
Ο Μουρίνιο τα κατάφερε τελικά. Συμπίεσε τον ελεύθερο χώρο στο γήπεδο, χρησιμοποίησε επιδέξια τις αντεπιθέσεις αλλά το πιο σημαντικό που έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της Ίντερ ήταν η πνευματική προετοιμασία των παικτών του.
Έβλεπες τους ποδοσφαιριστές της Ίντερ να τρέχουν λες και δεν υπάρχει αύριο. Ήταν 11 παίκτες με αυτή την νοοτροπία και αυτό είναι καθαρά θέμα προπονητή".
Το φάντασμα του Χερέρα
Ο Τζον Φουτ αφιέρωσε αρκετή από την ακαδημαϊκή του καριέρα στη συλλογή στοιχείων αρχικά και μετέπειτα στη συγγραφή του "Calcio: A History of Italian Football".
Στο βιβλίο του αναφέρθηκε εκτενώς στον πιο επιτυχημένο προπονητή της Ίντερ, τον Χελένιο Χερέρα. Οι πολέμιοι του Μουρίνιο τον προσομοιάζουν απαξιωτικά με τον πατέρα του κατενάτσιο, τον "Μακιαβέλι της προπονητικής".
"Ο Μουρίνιο δεν είναι μόνο ένας αμυντικογενής προπονητής. Η Ίντερ σκοράρει περισσότερα από δυο γκολ σε κάθε ματς στην Serie A. Το ποδόσφαιρο της έχει κάνει τους οπαδούς της ομάδας να τον λατρεύουν, έπειτα από μια μουδιασμένη πρώτη σεζόν.
Αν η Ίντερ καταφέρει να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ ο Μουρίνιο θα μοιάζει αμετάκλητα με Θεό στα μάτια των οπαδών και πιστεύω ότι θα ξεπεράσει τον Χερέρα.
Πλέον η βάση των οπαδών της Ίντερ απαρτίζεται από ανθρώπους που δεν έχουν ζήσει τα κατορθώματα εκείνης της ομάδας και ο Μουρίνιο θα έχει ασφαλώς μεγαλύτερη αξία στα μάτια τους".
Ο Φουτ πιστεύει ότι: "ένα από τα σημαντικά προτερήματα του Ζοσέ Μουρίνιο είναι η τακτική του ευελιξία. Προσαρμόζεται ανάλογα με το υλικό που έχει στην διάθεση του και δεν κατατρύχεται από εμμονές όπως αρκετοί συνάδελφοι του.
Όταν πρωτοήλθε στο Λονδίνο ήταν ένας προπονητής που τα media μας ενημέρωναν ότι χρησιμοποιεί μόνο σύστημα 4-4-2. Κατέκτησε 2 πρωταθλήματα όμως με την Τσέλσι διατάσσοντας τους παίκτες σε 4-3-3.
Έχει την ευφυΐα να κοιτάζει πρώτα το διαθέσιμο υλικό και εν συνεχεία να καταστρώνει τα σχέδια του".
Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει το επιτελείο του Πορτογάλου τεχνικού, ένα από τα πλέον επίζηλα στην Ευρώπη.
"Οι ομάδες του είναι οι πιο καλογυμνασμένες στην Ευρώπη. Φροντίζει οι παίκτες του να δουλεύουν πολύ τόσο με την μπάλα, όσο και χωρίς αυτή, κάτι που όλοι είδαμε ότι έκανε η Ίντερ στο ματς με την Μπαρτσελόνα.
Το γεγονός ότι ο Μαϊκόν δεν αναπτύχθηκε από δεξιά στη φάση του δεύτερου γκολ αλλά ήλθε ως επιθετικός στην μικρή περιοχή, είναι κάτι που ο Μουρίνιο ήθελε από τους αμυντικούς του".
Ο καθηγητής της Μοντέρνας Ιταλικής Ιστορίας, Τζον Φουτ θεωρεί ότι ο Μουρίνιο θα παραμείνει στην κορυφή για τα επόμενα χρόνια. Τον ρωτώ αν ο Μουρίνιο είναι ο «Μέσι των προπονητών» και η απάντηση του είναι άμεση.
"Όχι φυσικά. Μια τέτοια σύγκριση θα μπορούσε να γίνει με τον Γκουαρντιόλα, που ακόμη είναι στην αρχή. Ο Μουρίνιο ακόμη και τώρα να σταματήσει θα παραμείνει για πάντα στην ιστορία"...