Το... ηλεκτροσόκ δεν έπιασε

Δεν είναι θέμα μαντικών ικανοτήτων, ούτε υπερβολικής ευφυίας, είναι απλή λογική, είναι ποδοσφαιρική λογική... ένα και ένα κάνουν δύο. Όταν θα χτίσεις μια ομάδα με τεράστιες ελλείψεις σε σημαντικές θέσεις, όταν της κόψεις την εμπειρία και την ποιότητα και όταν βασισθείς στο ακατέργαστο ταλέντο νεαρών ποδοσφαιριστών και παρακαλάς να σου βγουν τα "λαχεία" άνω των 24ων, τότε τα αποτελέσματα δεν πρόκειται να είναι αυτά που ονειρεύεσαι.

Η κιτρινόμαυρη διοίκηση, χρησιμοποίησε το παραπάνω "καλούπι" για να φτιάξει την φετινή ΑΕΚ, μια ομάδα με πάρα πολλά προβλήματα που δεν θα μπορεί ακόμα και στις καλύτερες εμφανίσεις της να παίρνει αυτό που της αξίζει. Γιατί κακά τα ψέματα, αν η ΑΕΚ είχε κρατήσει Καφέ και Γεωργέα ή είχε κάνει ένα "κλικ" καλύτερες μεταγραφές άνω των 24ων, αρχές Ιουνίου και όχι τέλη Αυγούστου (απόρροια επαγγελματισμού), τώρα δεν θα είχε δύο βαθμούς αλλά πάνω από δέκα, αναφερόμενοι στα ματς που ήταν ξεκάθαρα ανώτερη από τον αντίπαλο.

Δεν έχουμε χρόνο για να αποδώσουμε ευθύνες

Το να αποδώσουμε ευθύνες για το φετινό τερατούργημα είναι το πιο εύκολο, αλλά δυστυχώς με την κατάσταση που βρίσκεται η ΑΕΚ αγωνιστικά, είναι σαν να ψάχνουμε τσιμπίδα εν ώρα εγχειρήσεως και επειδή δεν βρίσκουμε να βγει όλο το χειρουργείο να ψάχνει στο νοσοκομείο και ο ασθενής να παραμένει ανοιχτός και να περιμένει το θαύμα για να μην... πεθάνει.

Το... τερατούργημα ξεκίνησε επί Αδαμίδη, όταν παίκτες φεύγαν για τους βασικούς αντιπάλους, όταν παίκτες φεύγαν χωρίς οικονομικό αντίτιμο για την ΑΕΚ, όταν την φορολογική ενημερότητα την παίρναμε ότι ώρα θέλαμε.

Οι επόμενες διοικήσεις, μεταξύ των οποίων και αυτή του Θωμά (για την ακρίβεια οι επιλογές του), έχουν και αυτές μερίδιο από αυτή την κατάντια. Και αν κάποιος βγει και πει, "ναι αλλά ο Θωμάς, αγνός, θεός και τα λοιπά", θα συμφωνήσουμε αλλά θα τονίσουμε ότι ό ίδιος ο Μαύρος δήλωσε πως "έκανα λάθος που δεν στήριξα τον Βλάχο, τώρα θα είμαι κοντά του", όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, το σκέφτηκε αργά.

Ότι και να πούμε όμως, δεν γίνεται τώρα να ασχολούμαστε με μηδαμινά (γιατί μηδαμινά είναι) θέματα όπως την επανεκλογή νέας διοίκησης, την παραίτηση Μαύρου, τι δήλωσε ο ένας, τι δήλωσε ο άλλος, ποιος κάνει και τι δεν κάνει. Δεν γίνεται να το κάνουμε τώρα, που η ΑΕΚ δεν φωνάζει πλέον, γιατί η της φωνή έκλεισε, στην απέλπιδα προσπάθεια που έκανε για να ζητήσει βοήθεια.

Πλέον η ΑΕΚ αβοήθητη, αδύναμη απλά κοιτάει και περιμένει να φιλοτιμηθούμε και να ασχοληθούμε μαζί της, κάποιος, κάποιοι να της δώσουν το χέρι και να την σηκώσουν από τον γκρεμό που κρατιέται στην άκρη του με νύχια και με δόντια(άγνωστο ως πότε).

Η ώρα της κρίσης αναβάλλεται, πρώτα η σωτηρία

Ξεκαθαρίζοντας λοιπόν, πως η ώρα της κρίσης αναβάλλεται αλλά θα ρθει προσεχώς, επανατοποθετούμε στην κορυφή των προβλημάτων την αγωνιστική ανάκαμψη της ΑΕΚ και την γρήγορη σωτηρία της.

Τέλος οι απόδοση ευθυνών, τέλος οι συνεντεύξεις, τέλος οι δηλώσεις κάθε τρεις και λίγο. Τέλος οι ακατάλληλοι άνθρωποι σε ακατάλληλες θέσεις. Στόχος...

• η άμεση πρόσληψη προπονητή και το πρωί της Τρίτης να βρίσκεται στα Σπάτα. Απόλυτη στήριξη όποιος και αν είναι.
• Τοποθέτηση δίπλα στον προπονητή ενός ανθρώπου που θα αναλάβει να κόψει οποιαδήποτε αντίδραση ποδοσφαιριστή που δεν συνάδει με την υπάρχουσα κατάσταση αλλά και με τις αρχές ενός τεράστιου συλλόγου όπως είναι η ΑΕΚ

Οι 15 μέρες που απομένουν μέχρι το παιχνίδι της Τουμπάς πρέπει να αξιοποιηθούν στον μέγιστο βαθμό προκειμένου η ΑΕΚ στις 20 Οκτωβρίου να μπει σοβαρή στο πρωτάθλημα. Το τελευταίο συστατικό για να ξεκινήσει η ΑΕΚ την δική της αντεπίθεση είναι το πλέον βασικό...

ΑΕΚτζήδικη ψυχή, σαν λέμε Μιχάλης Παυλής

Αν κάποιοι δεν καταλαβαίνουν τα παραπάνω, δεν γνωρίζουν την ΑΕΚτζήδικη ψυχή, ή χρειάζεται κάποιος να τους δώσει να τα καταλάβουν όλα, δεν χρειάζεται να ψάξουν μακριά ούτε να ανατρέξουν σε σκονισμένα κείμενα...

Το παράδειγμα είναι μπροστά τους και λέγεται Μιχάλης Παυλής. Ένας ποδοσφαιριστής ή για την ακρίβεια ένας ΑΕΚτζής, που έκανε το όνειρο του πραγματικότητα δύο φορές. Και μάλιστα για την δεύτερη επιστροφή του, το έκανε εις βάρος της υγείας του. Ένα παλικάρι, που την μετά Ντέμη εποχή, είναι ότι κοντινότερο και Original στην τρέλα του "κοντού".

Με δηλώσεις που σε κάνουν και ανατριχιάζεις, με πάθος που σε κάνει και θαυμάζεις, με όρεξη που σε κάνει και αδυνατείς να πιστέψεις πως αυτό το παιδί αγαπάει τόσο πολύ την ΑΕΚ.

Η ποδοσφαιρική λογική στην παράλογη φετινή ΑΕΚ λέει, πως ο Μιχάλης έστω και στα 23 του, πρέπει να φορέσει το περιβραχιόνιο μέσα στον αγωνιστικό χώρο και να μείνει καρφωμένος στην ενδεκάδα, όσο αντέχει.

Όχι γιατί έχει τις εμπειρίες και αυτός, αλλά γιατί από το πάθος του και μόνο για την ΑΕΚ μπορεί να τραβήξει μαζί του και τα άλλα παιδιά. Μπορεί να του βγει ο ηγέτης μέσα του, που θα παρασύρει και τους υπόλοιπους. Γιατί κακά τα ψέματα, σε μια τέτοια ομάδα όπως είναι η φετινή, δεν βοηθάει να μην υπάρχει ένας ηγέτης μέσα στην εξέλιξη του αγώνα, όπως το Σάββατο (6/10) που μπήκε αλλαγή και έδωσε την ενέργεια που χρειαζόταν η ομάδα για να μπει ξανά στο παιχνίδι.