To παράδοξο του Φορτούνη και το δικαίωμα του Ανσαριφάρντ
Ολυμπιακός και Φορτούνης έχουν ανάγκη να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους αγωνιστικά, τη στιγμή που ο Πέδρο Μαρτίνς θα αποφασίσει για το "δικαίωμα" που κέρδισε φέτος ο Ανσαριφάρντ με φόντο τη νέα σεζόν.
Με τη σεζόν να βαδίζει στην ολοκλήρωση της, έχοντας πάρει μια απογοητευτική τροπή για τους Πειραιώτες, είναι βέβαιο πως ουδείς στον Ολυμπιακό είχε όρεξη για πανηγύρια μετά το 5-1 επί της Κέρκυρας στο Φάληρο.
Μετά από καιρό οι "ερυθρόλευκοι" έβγαλαν διάθεση στον αγωνιστικό χώρο και τουλάχιστον από τη μέση και μπροστά έδειξαν πράγματα. Με αφορμή -και όχι ως κριτήριο- τη συγκεκριμένη αναμέτρηση και τους πρωταγωνιστές της, αξίζει να σταθεί κανείς σε δύο παίκτες, τους Κώστα Φορτούνη και Καρίμ Ανσαριφάρντ, που επιβεβαίωσαν τους -διαφορετικούς- λόγους, για τους οποίους πολλές φορές φέτος είχαν την τιμητική τους στις συζητήσεις που έλαβαν χώρα στα ποδοσφαιρικά στέκια.
Η γενικότερη αίσθηση και οι αριθμοί
Δύσκολα θα βρεις άνθρωπο τη φετινή σεζόν που δεν θα γκρινιάξει για τον Φορτούνη. Από τον φίλαθλο κόσμο του Ολυμπιακού μέχρι και στελέχη της διοίκησης, υπήρξε έντονος προβληματισμός ή και δυσαρέσκεια για την αγωνιστική παρουσία του Έλληνα διεθνή μεσοεπιθετικού.
Η σεζόν 2015-2016, τότε που ο Μάρκο Σίλβα είχε βρει τα κουμπιά του Φορτούνη, παραμένει η κορυφαία στην καριέρα του παίκτη. Τα 21 τέρματα και οι 17 ασίστ σε 2761 λεπτά συμμετοχής (39 συμ.) εκείνη την αγωνιστική περίοδο είναι οι χειροπιαστές αποδείξεις.
Από τότε δείχνουν να άλλαξαν πολλά, με ευθύνη σίγουρα και του Φορτούνη, αλλά όχι μόνο. Η σεζόν 2016-2017 ολοκληρώθηκε με 40 συμμετοχές, 8 γκολ και 8 ασίστ σε 3044 λεπτά συμμετοχής. Δεν έμοιαζε με την προηγούμενη. Και δεν ήταν.
DOUBLE DOUBLE ΣΕ ΚΑΚΗ ΣΕΖΟΝ
Φέτος, με τον Ολυμπιακό να ταλαιπωρείται από αλλαγές προπονητών, ταραχώδη αποδυτήρια, λάθος διοικητικές αποφάσεις και από εξωγενείς παράγοντες, ο Φορτούνης παρουσιάζει διψήφιο αριθμό σε γκολ και ασίστ, έχοντας μάλιστα την δυνατότητα να βελτιώσει κι άλλο αυτά τα νούμερα ως το τέλος της σεζόν.
Όχι, αυτό δεν σημαίνει ότι εκπλήρωσε τις απαιτήσεις που υπήρχαν από αυτόν. Όμως με 10 γκολ και 13 ασίστ σε 2205 λεπτά συμμετοχής, ο Φορτούνης δεν είναι η πηγή όλων των αγωνιστικών δεινών του Ολυμπιακού - κατηγορία που κάμποσοι έχουν αποδώσει στον παίκτη.
ΠΟΥ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΧΙ
Ηγέτης; Όχι, δεν είναι. Έχει όμως τη σημασία του ότι ποτέ δεν απαίτησε, ούτε καν ζήτησε αυτόν τον χαρακτηρισμό. Αν ο κόσμος, οι δημοσιογράφοι ή η διοίκηση της ομάδας βιάστηκε να του αποδώσει αυτό τον ρόλο, δεν είναι ευθύνη του Φορτούνη.
Ευθύνη του δεν είναι ούτε ότι πράγματι έχει μια flat έκφραση και μάλλον soft αντιδράσεις (γενικότερα) για έναν παίκτη που αγωνίζεται στον Ολυμπιακό. Δεν είναι όμως κάτι που προσποιείται, έτσι "ήσυχος" είναι και στην καθημερινότητα.
Πού ευθύνεται ο Φορτούνης; Ότι μοιάζει με έναν ικανότατο ποδοσφαιριστή που έχει επαναπαυθεί στο ταλέντο του, δεν εξελίσσει το παιχνίδι του, δεν έχει δουλέψει το σώμα του σε μυϊκό όγκο, την αντοχή στη δύναμη και την εκρηκτικότητα.
Το αποτέλεσμα είναι να μην έχει την απαιτούμενη, για "δεκάρι" του Ολυμπιακού, συνεισφορά σε ντέρμπι και ευρωπαϊκά ματς. Το ταλέντο μπορεί να σε φτάσει μέχρι ένα σημείο, από εκεί και πέρα χρειάζεται πολλή δουλειά...
ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
Απομονώνοντας το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, στο... μυστήριο τραίνο που λέγεται Φορτούνης έχει κάνει τα λάθη του και ο Ολυμπιακός. Όπως κάθε παίκτης, έτσι και αυτός, έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στη θέση που αγωνίζεται. Και τα οποία θα πρέπει να "κουμπώνουν" με των γύρω του για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Αφήνοντας στην άκρη τα τέρματα που έχει πετύχει φέτος και κοιτάζοντας αποκλειστικά τις ασίστ σε open play, επιβεβαιώνεται στην πράξη αυτό που ήταν υποψία από την αρχή της σεζόν: ο Φορτούνης αποδίδει ουσιαστικά, όταν οι παίκτες που τον πλαισιώνουν στην επίθεση κινούνται ΧΩΡΙΣ τη μπάλα.
Το σχήμα με τον Οτζίτζα στην πλάτη του και τους Μάριν - Καρσελά στα άκρα έμοιαζε να "στραγγαλίζει" τον Φορτούνη στην αρχή της σεζόν. Γιατί και οι τρεις αυτοί παίκτες είχαν ένα κοινό: για να παίξουν ήθελαν τη μπάλα στα πόδια.
Αποτέλεσμα; Μηδενική κίνηση στον χώρο, συνωστισμός στον άξονα και "ασφυξία" στα μέτρα που υποτίθεται ότι περίμενε κανείς να δράσει ο Έλληνας μεσοεπιθετικός. Ακόμη και οι ελάχιστες καλές συνεργασίες του Φορτούνη με τους συγκεκριμένους παίκτες, ήρθαν όταν κατάφεραν να βρεθούν ύστερα από κίνηση χωρίς τη μπάλα.
Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα που δημιουργικά ο Φορτούνης έγινε αποτελεσματικός, όταν οι συμπαίκτες του έφτιαξαν τις κατάλληλες συνθήκες εκμεταλλευόμενοι τον χώρο.
Παράδειγμα 1ο, Ολυμπιακός - Ριέκα: ο Καρσελά έχει κινηθεί προς τον άξονα για να πάρει τη μπάλα στα πόδια, ο Φορτούνης πατάει στη δεξιά πτέρυγα, κατεβαίνει χαμηλά και βρίσκει την κίνηση του Οτζίτζα στον άξονα, χωρίς τη μπάλα. Ασίστ στον Βέλγο και γκολ.
Παράδειγμα 2ο, Ολυμπιακός - Λαμία: μια από τις λίγες φορές που ο Μάριν αποφασίζει να παίξει χωρίς τη μπάλα, κάνει κίνηση στον χώρο, παίρνει την ασίστ του Φορτούνη και γκολ.
Παράδειγμα 3ο, Ολυμπιακός - Λεβαδειακός: ο Ζιλέ αφήνει τη μπάλα στον Ταχτσίδη και κάνει κάθετη κίνηση στον χώρο. Ο Φορτούνης υποδέχεται την πάσα του Ταχτσίδη, αλλαγή κατεύθυνσης και σπάσιμο της μπάλας στον Ζιλέ, γκολ.
Παράδειγμα 4ο, ΑΕΛ - Ολυμπιακός: ο Ανσαριφάρντ φεύγει κάθετα στον χώρο και τραβάει τον αμυντικό, ο Φορτούνης δέχεται την αλλαγή παιχνιδιού από τον Μάριν, τροφοδοτεί με μια επαφή την κίνηση του Ιρανού και γκολ. Η φάση επαναλαμβάνεται στο γκολ του Τζούρτζεβιτς.
Ίδιο το μοτίβο στο γκολ του Εμενίκε κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης για το Κύπελλο Ελλάδας (φάση ομίλων), ενώ σε πέντε περιπτώσεις (Νικολάου με Μπαρτσελόνα, Σισέ με Πανιώνιο, Ταχτσίδης με ΑΕΚ, Ένχελς με Κέρκυρα, Ανσαριφάρντ με Απόλλων) ο Φορτούνης έδωσε την ευκαιρία σε συμπαίκτες του να σκοράρουν με το κεφάλι - δείγμα ότι κατέχει μια αξιοσημείωτη ικανότητα στις εναέριες μεταβιβάσεις.
Για να γίνει σταθερά αποδοτική η σχέση Ολυμπιακού - Φορτούνη, οφείλουν και οι δύο πλευρές να επαναπροσδιορίσουν τι ζητάνε ο ένας από τον άλλο. Σε διαφορετική περίπτωση η συνύπαρξη τους θα οδηγηθεί σε ένα τέλμα από το οποίο ουδείς θα βγει κερδισμένος.
Το άδικο με τον Καρίμ
Σε μια σεζόν όπου εμφανίστηκαν κάμποσοι προβληματικοί χαρακτήρες και κρούσματα απειθαρχίας στο Αθλητικό Κέντρο Ρέντη, ο Ανσαριφάρντ αποτέλεσε μια φωτεινή εξαίρεση. Το καλοκαίρι ο Ιρανός φορ ξεκίνησε από την τελευταία θέση της αφετηρίας στην κούρσα για τον βασικό φορ και διακινδύνευσε τη συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αρνούμενος να φύγει δανεικός σε ομάδα που θα είχε τη φανέλα σπίτι του.
Έμεινε και με όπλο τη νοοτροπία του, πάλεψε για την ευκαιρία που δεν άφησε να του ξεφύγει όταν αυτή παρουσιάστηκε. Ο Ανσαριφάρντ είχε τα στοιχεία αυτά, που κατά βάθος όλοι (εντός συλλόγου) θα ήθελαν να δουν φέτος από τους περισσότερους παίκτες του Ολυμπιακού: ταπεινός, εργατικός, πεισματάρης, μαχητής, αποφασιστικός.
Σε συνδυασμό με την αποτελεσματικότητα του στον αγωνιστικό χώρο, ο 28χρονος διεθνής φορ είναι μάλλον το πρόσωπο της χρονιάς στο Λιμάνι. Η απώλεια των σκήπτρων εντός συνόρων, σε συνδυασμό με την εποχή Πέδρο Μαρτίνς που ξημερώνει στην ομάδα, έφερε δικαίως στο προσκήνιο την ανάγκη για σημαντικές αλλαγές στο ρόστερ με προσθήκες ποιοτικών ποδοσφαιριστών.
Μεταξύ άλλων, είναι δεδομένο πως οι "ερυθρόλευκοι" θα κοιτάξουν την ενίσχυση τους στη θέση του κεντρικού επιθετικού και δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν ότι είναι ανάγκη να αποκτηθεί παίκτης που θα αφήσει σε δεύτερο ρόλο τον Ανσαριφάρντ.
Σίγουρα εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο, από την άλλη όμως δεν θα πρέπει να υπάρξει και μια αναγνώριση προς το πρόσωπο ενός ποδοσφαιριστή που ήταν από τους ελάχιστους, αν όχι ο μοναδικός, που στάθηκε απόλυτα στο ύψος των περιστάσεων αγωνιστικά και μη, τη φετινή σεζόν;
Ο Ανσαριφάρντ εκτός από ιδεατή συμπεριφορά, με 16 γκολ και 6 ασίστ σε 1732 λεπτά συμμετοχής (και με τρία ματς ακόμη να απομένουν), απέδειξε ότι μπορεί να σηκώσει πολύ από το βάρος στην γραμμή κρούσης.
Θα έλεγε κανείς ότι αυτό όφειλε να είναι αρκετό, για να του δώσει τουλάχιστον το δικαίωμα να ξεκινήσει τη νέα σεζόν έχοντας το προβάδισμα για τη θέση του βασικού φορ... Αν και στο τέλος της ημέρας αυτό θα κληθεί να το αποφασίσει ο Πέδρο Μαρτίνς, άσχετα από τις προσθήκες στο ρόστερ και το -ποδοσφαιρικά- δίκαιο ή άδικο της περίπτωσης του Ιρανού διεθνή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: