Οσο περνούν οι μέρες στο Τέχελεν, τόσο αρχίζουν να ξεδιπλώνονται ολοένα και περισσότερο οι σκέψεις και τα (συνολικά) πλάνα που έχει στο μυαλό του ο Αντρέα Στραματσόνι για τον Παναθηναϊκό της επόμενης σεζόν.

Διότι ναι μεν, το 4-3-1-2 θα αποτελέσει τη «βάση» του «τριφυλλιού» τη νέα χρονιά, όπως έδειξε ευθύς εξαρχής ο Ιταλός τεχνικός, ωστόσο είναι εκ των πραγμάτων «υποχρεωμένος» να προετοιμάσει και εναλλακτικές, ούτως ώστε να υπάρχει άμεση προσαρμογή σε νέα δεδομένα είτε κατά τη διάρκεια των αγώνων, είτε στην προετοιμασία τους.

Το απόγευμα του Σαββάτου (2/7) ο «Στράμα» έβαλε στο… μενού και το 4-2-3-1, το οποίο είχε εφαρμόσει σε αρκετά ματς την περσινή σεζόν, με μια πολύ ενδιαφέρουσα παράμετρο. Πήρε τον Βίκτορ Ιμπάρμπο απ’ την κορυφή της επίθεσης και τον πέρασε στο δεξιό άκρο, θέλοντας έτσι να εκμεταλλευτεί την ταχύτητά του και το ξεπέταγμά του σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός, αλλά και την ευχέρεια που έχει να συγκλίνει προς την περιοχή, σε απόλυτα «υποστηρικτικό» ρόλο προς τον στράικερ.

Του «προσφέρει» αυτή την… πολυτέλεια ο Ιμπάρμπο του Στραματσόνι, αφού είναι εξίσου αποδοτικός στα «φτερά» της επίθεσης και παράλληλα, με το συγκεκριμένο σύστημα μπορεί να «χωρέσει» πολύ πιο άνετα, όλα τα επιθετικά του «όπλα» στην ίδια ενδεκάδα. Και τον Μπεργκ στην κορυφή, και τον Βιγιαφάνιες σε ελεύθερο ρόλο πίσω του (εκεί που μπορεί και είναι σε θέση να κάνει τη διαφορά), ακόμη και τον Λέτο στο αριστερό άκρο ή σε έναν λίγο πιο free ρόλο αριστερά, πολύ πιο κοντά στον Μπεργκ.

Επιπλέον η δυάδα στον άξονα (που στην άσκηση αποτελείτο απ’ τους Ζέκα και Λουντ), προσφέρει πολύ μεγαλύτερη «ασφάλεια» στη μεσαία γραμμή, απ’ ότι ο ένας μεσοαμυντικός του 4-1-3-2, απ’ τη στιγμή μάλιστα που το «πράσινο» ρόστερ δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή καθαρόαιμο «κόφτη».

Τι άλλο μας έδειξε η 4η μέρα παραμονής του Παναθηναϊκού στην Ολλανδία; Την «πρώτη» του Νίκλας Χουλτ σε… δράση, έστω και σε δύο προπονήσεις. Ο Σουηδός έδειξε απ’ τις πρώτες κινήσεις του στο γήπεδο, με ή χωρίς τη μπάλα, ότι είναι καλός παίκτης και διαθέτει χαρακτηριστικά που απουσίαζαν απ’ τον περσινό Παναθηναϊκό. Ταχύτητα (δύο φορές πιο πάνω σε σχέση με τους υπόλοιπους «πράσινους» μπακ), «έκρηξη» στα πρώτα μέτρα, πολύ καλή τεχνική και (όπως έδειξε στην απογευματινή προπόνηση) καλή σέντρα. Άλλο προπόνηση όμως, άλλο παιχνίδια, επίσημα ή φιλικά και γι’ αυτό θα πρέπει να περιμένουμε λίγο, για να αποκτήσουμε πολύ πιο σαφές και αντιπροσωπευτικό δείγμα…

Photo credits: Action images